Ο Αλμέιδα έχει πετύχει το ήμισυ των πάντων
Η Ένωση ολοκληρώνει σχεδόν ένα μήνα από τη πρώτη συγκέντρωση της στα Σπάτα, με το πρόσημο να είναι ήδη θετικό, αφού ο Αργεντίνος προπονητής πιστώνεται κάτι που κανένας προκάτοχος του δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει και αυτό δεν είναι άλλο από το οικογενειακό κλίμα εντός της ομάδας. Γράφει ο Θανάσης Ζήσης…
Ο Ματίας Αλμέιδα ήρθε στην ΑΕΚ, ως ένας προπονητής με ελάχιστη εμπειρία ως προπονητής στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά έχει καταφέρει να κερδίσει τους πάντες με την εργατικότητα του, το πάθος του, αλλά κυρίως τον τρόπο με τον οποίο επανέφερε την ΑΕΚ σε ένα οικογενειακό κλίμα, κάτι που είχε να δει από την χρονιά στην οποία και κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ένα επίτευγμα που το κατόρθωσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, όταν οι προκάτοχοι του, ούτε κατά διάνοια δεν…άγγιξαν, καθ’όλη τη παρουσία τους στον πάγκο της ομάδας. Έτσι τουλάχιστον στο ψυχολογικό κομμάτι η ομάδα θα μπει σύντομα στην Αγιά-Σοφιά με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, αγκαλιά με τον κόσμο της. Για αυτό και κατά τη γνώμη μου ο Αλμέιδα έχει πετύχει το ήμισυ των πάντων, καθώς πιστεύω πως ένα μεγάλο πρόβλημα στην ΑΕΚ χρόνο με τον χρόνο, ήταν το αρνητικό κλίμα εντός των αποδυτηρίων που μετουσιωνόταν σε αρνητικά αποτελέσματα και αποκρουστικές εμφανίσεις.
Αγωνιστικά όπως σε κάθε αλλαγή προπονητή, έτσι και στην περίπτωση του Αργεντίνου τεχνικού, θα χρειαστεί χρόνος για να βγάλει στο γήπεδο τις σκέψεις του. Τη δεδομένη στιγμή προέχει η ενίσχυση με τα θέλω του, η σκληρή δουλειά από τους ποδοσφαιριστές και η μεγαλύτερη δυνατή ετοιμότητα (φυσικά και τακτικά) της ομάδας, ενόψει της έναρξης του πρωταθλήματος σε λιγότερο από ένα μήνα. Κατά τα άλλα η ΑΕΚ συνεχίζει με το δεύτερο φιλικό της απόψε κόντρα στη Φόλενταμ και μετά το νικηφόρο πέρασμα από το Βέλγιο, απέναντι στη Γκενκ, μπορώ να πω πως περιμένω το ίδιο μεστή εμφάνιση απέναντι σε μια μεν πιο αδύναμη ομάδα, αλλά το ίδιο επικίνδυνη για τα μετόπισθεν της Ένωσης.
Από την Ολλανδία θα λείπουν μεταγραφές, Γαλανόπουλος, σχεδιασμός και όρεξη για διόρθωση
Αύριο πρωί φεύγει για Ολλανδία η αποστολή της ΑΕΚ. Σε αυτήν λείπουν αρκετά κομμάτια. Στόπερ, ένας χαφ, εξτρέμ, φορ και…επαγγελματικός σχεδιασμός!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Ποιος βαριέται στον πλανήτη ΑΕΚ; Ξυπνήσαμε πρωί Δευτέρας για να επιβεβαιώσουμε, κάτι που οι περισσότεροι περίμεναν, πως η ομάδα θα ταξιδέψει με αμυντική τετράδα Λάτσι, Κορνέζο, Τζαβέλλα και Μήτογλου. Αυτό μεταφράζεται ως: ένας που πέρυσι αγωνιζόταν αλλαγή στην ΑΕΚ Β΄, ένας που σε κανονικές συνθήκες δεν θα ήταν στην πρώτη ομάδα και δύο που πέρυσι έπραξαν τα μέγιστα για να έχει η ομάδα τη χειρότερη άμυνα από τις μεγάλες, ειδικά ο Γιώργος Τζαβέλλας.
Ο νέος τεχνικός, Ματίας Αλμέιδα, ζήτησε συγκεκριμένες κινήσεις. Ο ίδιος αποτελεί τον «εκλεκτό» της ΑΕΚ για την είσοδο στην «Αγιά Σοφιά-OPAP ARENA» οπότε περιμέναμε όλοι πως θα στηριχθεί αναλόγως. Αντ΄ αυτού είδαμε να γίνονται άμεσα δύο κινήσεις στα χαφ και δικαιούνται μπράβο όσοι κατάφεραν να τις κλείσουν σε τέτοιο χρονικό διάστημα. Μιλάμε μάλιστα για δύο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές αλλά η συνέχεια είναι άκρως προβληματική.
Δύο στόπερ ήθελε ο Αργεντινός τεχνικός. Η ομάδα δεν του έδωσε ούτε έναν, έτσι για τα προσχήματα. Οπότε το ερώτημα το μεγάλο είναι «Ποιος ο λόγος να μεταβεί η ομάδα στην Ολλανδία;» Για να δούμε τα περσινά; Να δουλέψει με ένα ρόστερ που κατάφερε να βγει εκτός Ευρώπης με τη μόνη διαφορά να είναι στον δεύτερο τερματοφύλακα και τα δύο χαφ που ορθώς αποκτήθηκαν; Λείπουν δύο κεντρικοί αμυντικοί και αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, ένα δεκάρι, ένας εξτρέμ κι ένας σέντερ φορ.
Αναλογιζόμενοι πως είναι αδύνατο και καμία ομάδα στην Ελλάδα δεν πήγε προετοιμασία με πλήρες ρόστερ. Όταν όμως έχουν δει παντού και είναι γνωστό πως η ΑΕΚ «πονάει» στην άμυνα είναι απίστευτο το γεγονός πως ταξιδεύει χωρίς τουλάχιστον έναν κεντρικό αμυντικό. Που θα βγει αυτό; Το πρόσφατο παρελθόν μας έχει δείξει το δρόμο και σίγουρα δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Μπορεί να είναι τόσο καλή η δουλειά που θα κάνει ο Αλμέιδα και να δούμε πράγματα διαφορετικά. Ωστόσο αν δεν έχει τα βασικά πως θα το κάνει;
Στην υπόθεση Κώστα Γαλανόπουλου δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Η επίσημη ενημέρωση είναι πως μένει στην Αθήνα για ιατρικούς λόγους και με αυτό προχωράμε. Εικασίες για συμβόλαια και τιμωρίες μπορούν να γίνουν και έχουν μια βάση όμως, εφόσον δεν γνωρίζουμε κάτι παραπάνω δεν μπορούμε να κρίνουμε. Αυτό δεν αναιρεί όμως το γεγονός πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η ΑΕΚ δεν χειρίστηκε σωστά στον Έλληνα χαφ. Όσο σοβαρός και να είναι ο τραυματισμός του είναι πασιφανές πως έγινε λάθος χειρισμός στην αποκατάσταση του προβλήματός του.
Αυτά είναι τα δεδομένα λίγο πριν το ταξίδι της ΑΕΚ για την Ολλανδία. Τι θα γίνει εκεί; Ο χρόνος θα δείξει. Υπάρχουν περιθώρια για βελτίωση αλλά δε φαίνεται η όρεξη και ο σωστός σχεδιασμός για ακόμη μια χρονιά. Ίσως φαίνεται πολύ νωρίς για να κρίνουμε όμως τελικά συνεχίζουμε από εκεί που μείναμε. Φέτος όμως τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Εφόσον πραγματοποιηθεί η είσοδος της ομάδας στις αρχές του πρωταθλήματος πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη ποιότητα του ρόστερ. Θα υπάρχει όμως;
ΑΕΚ: Έχει ανάγκη έναν Βράνιες…χωρίς να είναι ο Όγκνιεν
Η αμυντική γραμμή της «Ένωσης» χρειάζεται δυο μεταγραφές και ο ένας εξ αυτών να έχει τα χαρακτηριστικά του Βόσνιου σέντερ μπακ αλλά όχι το χαρακτήρα του!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Τελευταία καλή άμυνα της ΑΕΚ. Κατευθείαν σκέφτεσαι Όγκνιεν Βράνιες. Ναι, και Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι προφανώς που είναι πιο ποιοτικός αλλά ο Βόσνιος αγωνιζόταν σερί για πολλά ματς στον ίδιο ρυθμό οπότε γι΄ αυτό και αναφέρομαι σε αυτόν. Στην «πρωταθληματική» σεζόν των «Κιτρινόμαυρων» αποτελούσε έναν εφιάλτη αντίπαλων επιθετικών καθώς έπρεπε να ματώσεις, πολλές φορές κυριολεκτικά, για να πετύχεις γκολ.
Έχει όμως και μια πλευρά που του απαγορεύει να συνεχίσει να αγωνίζεται στην ΑΕΚ. Χωρίζεται σε μερικά διαφορετικά κομμάτια. Αρχικά η συμπεριφορά του. Τι να πρωτοπεί κανείς. Ασταθής χαρακτήρας, απρόβλεπτος και λάτρης…της φασαρίας από όπου κι αν προέρχεται. Δυστυχώς έχει πέσει όμως και αγωνιστικά. Ο Βόσνιος κεντρικός αμυντικός δεν ταίριαξε καθόλου με τον Γιώργο Τζαβέλλα και γενικά ήταν μέτριος έως κακός μετά από ένα σημείο.
Αφήνει όμως μια σημαντική παρακαταθήκη φεύγοντας. Η «Ένωση» πλέον θα ζητάει παίκτη με τα χαρακτηριστικά που είχε ο ίδιος στο πικ του. Εκεί που αποδεδειγμένα, δυστυχώς, δεν μπορεί να ξαναφτάσει πλέον. Η ομάδα ωστόσο είναι φανερό πως χρειάζεται δύο κεντρικούς αμυντικούς ενδεκαδάτους και βλέποντας το πάθος που έχει κατακλίσει τον Ματίας Αλμέιδα, ένας ποδοσφαιριστής με τα χαρακτηριστικά που αναφέραμε θα ήταν βούτυρο στο ψωμί του.
Ένας «ηγέτης» κρατάει πάντα το λόγο του ό,τι κι αν γίνει!
Με τον Πέτρο Μάνταλο ως αρχηγό θα ξεκινήσει και τη νέα σεζόν η «Ένωση». Είχε εννοηθεί το αντίθετο; Ναι. Περιμέναμε πως θα γίνει; Όχι!
Αρθρογραφεί ο Βαλάντης Αλεξούδης
Μιας και ανοίγουμε μεγάλη κουβέντα γύρω από το πιο αμφιλεγόμενο πρόσωπο που έχει περάσει από την ΑΕΚ να ξεκαθαρίσω προσωπικά κάτι. Για εμένα δεν είναι το πρόβλημα της ΑΕΚ ο Μάνταλος. Είναι μέρος αυτού σίγουρα αλλά επ΄ ουδενί δεν αποτελεί το κύριο πρόβλημα του συλλόγου εντός γηπέδου ή και έξω από αυτόν. Αντικειμενικά, αναφερόμαστε σε έναν αθλητή που ήρθε όταν η ομάδα ήταν στη Β΄ εθνική κατηγορία, πήρε ένα κύπελλο, σήκωσε ένα πρωτάθλημα και πέρασε και δύο χιαστούς.
Δηλαδή ο Μάνταλος τα κάνει όλα σωστά; Όχι. Υπάρχουν ντέρμπι που δεν αγωνίζεται όπως θα έπρεπε, υπάρχουν ίσως και ολόκληροι μήνες που «εξαφανίζεται» και δεν είναι αυτός που πρέπει. Ποιος ορίζει όμως το πως πρέπει να εμφανιστεί ο συγκεκριμένος παίκτη; Η ομάδα. Αυτή είναι υπεύθυνη και για το μεγαλύτερο ντόρο που έχει γίνει γύρω από το όνομά του. Τον έχρισε ηγέτη όταν ήταν πιο μικρός και μεταγράφηκε από την Ξάνθη και έκτοτε επιμένει στο ίδιο μοτίβο.
Η μόνη φορά που τον στήριξε πραγματικά ήταν όταν έπαθε τους δύο μεγάλους τραυματισμούς. Έκτοτε, όχι μόνο δεν είναι το παιδί της διοίκησης όπως μεγάλο μέρος του κόσμου της ομάδας λέει, αλλά είναι ο μόνος που δεν έχει προστατευτεί ούτε λίγο. Αντίθετα, είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος. Αγωνίζεται και φταίει, δεν αγωνίζεται πάλι φταίει. Το ρεζουμέ είναι πως η ΠΑΕ ΑΕΚ δεν προστατεύει τον αρχηγό που η ίδια έχρισε και πληρώνει αδρά. Φέτος τον πλαισίωσε πρώτη φορά, μετά από τρία χρόνια, με άξιους συμπαίκτες και πάλι άφησε μια μεγάλη τρύπα στο κέντρο.
Δεν έχει φέρει ποτέ έναν άλλον ποδοσφαιριστή που να ανταγωνισθεί τον Μάνταλο ώστε ο ίδιος να βγάλει από πάνω του το βάρος της ευθύνης και της μοναχικότητας της θέσης του. Το χειρότερο από όλα είναι το σημερινό. Δεν ήμουν από αυτούς που επιθυμούν την αποχώρηση του Πέτρου Μάνταλου. Θα προτιμούσα να αδειάσουν άλλα ονόματα από το ρόστερ. Ο ίδιος φαίνεται να έχει καταλάβει πως έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος του και γι΄ αυτό έκανε εκείνη τη δήλωση. Ωστόσο ο Δημήτρης Μελισσανίδης αποφάσισε να παρακάμψει κάποιες γνώμες και να αποφασίσει μόνος του την παραμονή του ποδοσφαιριστή κάνοντας έτσι κακό στον ίδιο τον Μάνταλο.
Μέχρι εδώ κανένα παράπονο από τον αρχηγό. Ωστόσο σήμερα μου δημιουργήθηκε ένα έντονο. Καταλαβαίνουμε όλοι πως οι δηλώσεις σου, που ήταν επακριβώς «Μέσα στη χρονιά έγιναν πολλά. Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ. Το θέμα είναι ότι τελειώσαμε τη σεζόν, όπως την τελειώσαμε. Είναι η χειρότερη χρονιά που έχουμε κάνει, όσο τουλάχιστον είμαι εγώ εδώ (σ.σ.: στην ΑΕΚ). Ειλικρινά δεν έχω λόγια γι αυτή την κατάσταση, για την πορεία που έχουμε κάνει ως τώρα. Δεν βρίσκω λόγια. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε ως ποδοσφαιριστές είναι να σκύψουμε το κεφάλι, να ζητήσουμε ένα τεράστιο συγγνώμη απ όσους αγαπούν την ομάδα. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Είμαι ο άνθρωπος που έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες. Ξέρω πολύ καλά τι πρέπει να κάνω, τις ημέρες που θα ακολουθήσουν. Πιστέψτε με, όταν λέω ότι θα τις αναλάβω, θα το κάνω με πράξεις και όχι με λόγια. Η ομάδα ετοιμάζεται να μπει στο γήπεδό της. Ίσως στην κρισιμότερη σεζόν της ιστορίας της, ειδικά μετά από μια τέτοια χρονιά που κάναμε. Κάτι δεν πάει καλά, κάποιος πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες. Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω. Τις επόμενες ημέρες θα ξέρουμε όλοι» έγιναν γιατί άκουσες πολλά από πολλούς.
Ωστόσο λογίζεσαι ως ηγέτης στην ομάδα και όσοι φέρουν αυτόν τον τίτλο σε κάθε σύλλογο της γης οφείλουν τουλάχιστον να τηρούν τα όσα λένε. Σκέψου πως ο νέος προπονητής έχει τσακωθεί και έχει πάει στα δικαστήρια διοικήσεις που δεν πλήρωναν αυτά που υπόσχονταν στους ποδοσφαιριστές. Μίλησε για λόγω τιμής και ειλικρίνεια. Δυστυχώς η συγκατάθεση του Πέτρου Μάνταλου στην παραμονή του στην ομάδα αλλά και στη διατήρηση του περιβραχιονίου δείχνουν έλλειψη προσωπικότητας. Ίσως το καλύτερο για όλους θα ήταν να παραμείνει στο ρόστερ αλλά να αποσυρθεί από την τριάδα των αρχηγών. Τότε ίσως βλέπαμε τον καλύτερο Μάνταλο από τον 2014 και μετά.
Το τέλος μιας εποχής δεν σημαδοτήθηκε (μόνο) από τον Μάνταλο
Ο Πέτρος Μάνταλος αναμένεται να αποχωρήσει από την ΑΕΚ μετά από οκτώ χρόνια, αλλά η αποχώρηση του δεν είναι η μοναδική με την οποία έρχεται το τέλος μιας εποχής. Γράφει ο Θανάσης Ζήσης…
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο καλό είναι να μην υπάρχουν συναισθηματισμοί, αλλά δεν είναι δυνατό να αντιμετωπίσεις διαφορετικά την (αναμενόμενη) αποχώρηση του Πέτρου Μάνταλου, αλλά και του Αντρέ Σιμόες, από την ΑΕΚ. Δύο ποδοσφαιριστές που ήταν σημαίες της ΑΕΚ, τίμησαν το περιβραχιόνιο της ομάδας ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα και δεν έδωσαν ποτέ δικαιώματα με τη συμπεριφορά τους, σε αντίθεση με τουρίστες…Βελιγραδίου που τυγχάνουν καλύτερης αντιμετώπισης (μέχρι πρότινος) από μερίδα των οπαδών και όχι μόνο.
Για τον Πέτρο Μάνταλο δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Ένα παιδί που ήρθε στην ΑΕΚ σε μια δύσκολη περίοδο για την ομάδα, τη πήρε από το χέρι και από τη θέση του αρχηγού (την οποία του επέβαλλαν) και την έφερε μέχρι τη κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ένα παιδί που ταλαιπωρήθηκε από δύο πολύ σοβαρούς τραυματισμούς, αλλά δεν το έβαλε κάτω ποτέ. Θα είναι τεράστιο λάθος να συσσωρεύσουμε τις αγωνιστικές αποτυχίες των τελευταίων χρόνων στο πρόσωπο του, όπως θα είναι τεράστιο λάθος αν πιστέψουμε πως με την αποχώρηση του μαζί με έναν εκ των Κονέ-Παπαδημητρίου θα λύσει το πρόβλημα εντός ΑΕΚ. Ο Μάνταλος, ναι, έχει μερίδιο ευθύνης, αλλά δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε για τα όσα συμβαίνουν εντός της ομάδας.
Ο Αντρέ Σιμόες από την άλλη, ήρθε από την άγνωστη σε εμάς Μορεϊρένσε και με τον χαρακτήρα του και το πάθος του κατάφερε να γίνει σημαία της ομάδας, αρχηγός και ένας εκ των πλέον αγαπητών του κόσμου. Επτά χρόνια στην ΑΕΚ, αποδείχθηκε πως είναι ο άνθρωπος που θα τη στέλνει στους ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων (γκολ με Κλαμπ Μπριζ και Βόλφσμπουργκ).
Η αποχώρηση τους σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής, με τα θετικά της, αλλά και τα αρνητικά της. Λυπούμαι για την αποχώρηση του, καθώς πιστεύω τόσο πως ο Σιμόες, αλλά και ο Μάνταλος έπρεπε να είναι στην ομάδα της Αγιά-Σοφιάς. Και στους δύο δεν μπορώ να πω παρά μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη προσφορά τους και εις το επανιδείν.
Εγώ σε αγαπώ (οι άλλοι δεν ξέρω) και μη σε νοιάζει
Ποιος να το περίμενε ; Αυτός που είδε το λάθος σχεδιασμό, την ευθυνοφοβία και τα λάθος στελέχη γύρω από τη δύσμοιρη ΑΕΚ!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Άλλη μία νύχτα ντροπής. Από αυτές που φέρνουν σκέψεις και διώχνουν τον ύπνο. Όπου κάθε σκέψη και μια μούτζα στα μούτρα μας. Σε εμάς που το καλοκαίρι πέρυσι πιστέψαμε σε κάτι διαφορετικό. Θεωρήσαμε πως κάτι θα αλλάξει και η ΑΕΚ δεν θα παρουσιάσει το ίδιο πρόσωπο με την χρονιά που μόλις είχε τελειώσει.
Σήμερα επιβεβαιώθηκε αυτό που βλέπαμε από πολύ νωρίς και φέτος. Ότι ομάδα όχι απλά θα παρουσιάσει το ίδιο πρόσωπο αλλά και χειρότερο. Δεν περιμέναμε καμιά ήττα από τον Άρη και καμιά αποτυχία εξόδου στην Ευρώπη. Είχαμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου Ουκ ολίγες φορές. Για το σημερινό επίτευγμα δεν έχουμε να πούμε πολλά. Καμία τακτική ανάλυση και καμιά αναφορά ως προς τα τεκταινόμενα σε αυτά τα 90 λεπτά. Είναι γνωστά σε όλους και κανείς δεν θα ήθελε να τα ακούσει ξανά.
Ας δούμε την κατάσταση μια φορά και από την σκοπιά του κόσμου. Όλων αυτών που γέμιζαν όσο γινόταν το κρύο και μουντό ΟΑΚΑ ανεξαρτήτως συνθηκών και κατάστασης της ομάδας. Αυτός το σκέφτηκε κανείς; Τους υπολόγισε ; Όλοι αυτοί που με τον ερασιτεχνισμό τους, την απάθεια τους, τη βολή τους και την ευθυνοφοβία που τους διακατέχει έφεραν την ομάδα σε αυτή τη θέση αναρωτήθηκαν ποτέ αν ο πυρήνας αυτής της ομάδας, ο λαός της, αντέχει να βλέπει αυτήν την κατάσταση ; Η απάντηση είναι πως «ναι» αντέχει. Έτσι είναι φτιαγμένος. Όπως η αληθινή ΑΕΚ, αυτή που όλοι αγαπήσαμε και την έφεραν οι παππούδες μας στης Φιλαδέλφειας τα μέρη, μέσα από στάχτες και κακοτοπιές.
Όμως δεν του αξίζει άλλο αυτή η κατάντια. Μια λέξη που κανείς δεν περίμενε να τη χρησιμοποιήσει εν έτει 2022 με τον Δ. Μελισσανίδη στο τιμόνι. Όμως είναι αυτή που αντικατοπτρίζει την κατάσταση που βιώνουμε άπαντες. Παίκτες ανίκανοι να κουβαλήσουν το βάρος, προπονητές φάρσες και στελέχη που μόνο κακό κάνουν. Το χειρότερο είναι πως δεν αλλάζει τίποτα. Σαν να τους αρέσει αυτό που βλέπουν.
Αν είναι έτσι να το πείτε στον κόσμο της ομάδας να το ξέρει. Αυτούς που γέμιζαν γήπεδα στη Γ και στη Β εθνική. Αυτούς που ήταν δίπλα σας όταν η ιστορική ΑΕΚ έπαιζε σε χαμηλές κατηγορίες. Εκείνοι που έβαζαν, βάζουν και θα βάζουν πλάτη για την ομάδα ΠΑΝΤΑ. Που φέτος χειροκροτούσαν και ήταν εκεί για εσάς όταν εσείς δεν ήσασταν εκεί για αυτούς. Ξέρετε γιατί το κάνουν αυτό ; Γιατί αυτοί αγαπούν την ΑΕΚ και για αυτό ποτέ δεν χάθηκε και ποτέ δεν θα χαθεί αυτό το σωματείο. Εσείς ; Την αγαπάτε ; Δείξτε το! Έστω και τώρα που είναι πλέον αργά…
Δεν σώζει την παρτίδα, παλεύει για το ελάχιστο δεδομένο
Μεγάλος αγώνας, ο πιο σημαντικός μιας ακόμη ταλαίπωρης σεζόν όμως δε σημαίνει πως η «Ένωση» θα κάνει κάποια υπέρβαση αν πάρει τελικά την έξοδο στην Ευρώπη!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Παρατηρείται μια καλή διάθεση και κλίμα πανηγυρικό ως μετά και την επικράτηση της ΑΕΚ την Τετάρτη στο Ολυμπιακό Στάδιο επί του ΠΑΣ Γιάννινα. Προφανώς αυτό δεν είναι κακό. Αντίθετα, χρειάζεται η θετική ενέργεια εν όψει της δύσκολης τελικής ευθείας των play-off. Το θέμα είναι να μη διαστρεβλωθεί η τρέχουσα αγωνιστική κατάσταση της ομάδας και να μην ξεχαστούν τα αποτελέσματα που είδαμε όλη τη χρονιά αλλά και οι λόγοι που έφτασαν την ομάδα σε μια από τις χειρότερες σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της.
Δεν γίνεται, αν η ΑΕΚ πάρει το διπλό απόψε στη Θεσσαλονίκη κόντρα στον Άρη, να μην φωνάξουμε, να μην πανηγυρίσουμε και να μη χαρούμε. Δεν είναι φυσιολογικό. Δεν γίνεται όμως να έχουμε κοντή μνήμη και να θεωρήσουμε εντελώς λανθασμένα πως σώθηκε κάτι στη σεζόν ή ακόμη χειρότερα πως επετεύχθη ένας στόχος. Το εύρος των πανηγυρισμών είναι απόλυτα συνυφασμένο με το σχεδιασμό της νέας σεζόν. Αν κάποιοι θεωρήσουν επιτυχία το φετινό τότε δεν θα γίνει η υπέρβαση για το κάτι παραπάνω.
Επαναλαμβάνω πάντως πως μια ενδεχόμενη έξοδος στην Ευρώπη αποτελεί μόνο το ελάχιστο δεδομένο μιας σεζόν. Η «Ένωση» δεν είναι φτιαγμένη από την ιστορία της ως ισόβια πρωταθλήτρια που κατακτά τα τρόπαια το ένα πίσω από το άλλο. Όμως έχει κάποιες σταθερές που τείνουν να εξαφανιστούν. Στην αρχή της σεζόν κάποιοι, εντελώς αυθαίρετα, είδαν το ρόστερ και μίλησαν για πρωτάθλημα. Αυτό καταρρίφθηκε πολύ νωρίς. Μετέπειτα έγινε αναφορά για γενναία προσπάθεια να μπουν δύσκολα στον Ολυμπιακό. Οι 23 πόντοι διαφορά δεν αφήνουν περιθώρια συζήτησης.
Μετέπειτα μπήκε ως μοναδικός στόχος το Κύπελλο Ελλάδος. Χάθηκε με τον πιο…ΑΕΚ τρόπο όπου μέσα σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά το σκορ πρόκρισης μετατράπηκε σε θριαμβευτική νίκη του ΠΑΟΚ μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο. Αφήνουμε εκτός το κομμάτι «Ευρώπη» και τον αποκλεισμό από κάποια Βελέζ Μόσταρ. Το ρόστερ αυτό λοιπόν με τις προαναφερθέντες…επιτυχίες καλείται τώρα να πάρει το Ευρωπαϊκό εισιτήριο, που αν δεν έκανε τόσες γκέλες-ήττες εντός έδρας, τότε θα το είχε εξασφαλίσει. Δεκτό, αλλά δεν θα το βαφτίσουμε επίτευξη στόχου ή επιτυχία.
Για μια ομάδα που έχει τις παραπάνω βλέψεις τότε η έξοδος στην Ευρώπη πρέπει να διασφαλίζεται από νωρίς. Η κατάσταση είναι διαφορετική όμως και οφείλουμε όσοι ζούμε κοντά στο «Δικέφαλο« να προσαρμοζόμαστε. Η στήριξη είναι δεδομένη, φάνηκε και την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ. Ο κόσμος θα πανηγυρίσει, θα φωνάξει όμως με προσοχή να μην επηρεαστεί λανθασμένα όλος ο σχεδιασμός για του χρόνου. Το ιδανικό σενάριο είναι να κερδίσει το Ευρωπαϊκό εισιτήριο η ομάδα και από την επόμενη ημέρα να παρακολουθήσουμε μια μεγάλη εκκαθάριση του ρόστερ από τον κορμό του.
Ο εγωισμός της κρίνει την Ευρώπη
Αγωνιστικά η ΑΕΚ έκανε το καθήκον της (και μόνο) απέναντι στα Γιάννενα και τώρα ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη για την ευρωπαϊκή της παρουσία τη νέα σεζόν. Γράφει ο Θανάσης Ζήσης…
Η ΑΕΚ έκανε το αυτονόητο (ακόμη και για την φετινή της εικόνα) απέναντι στον ΠΑΣ και πάει για έναν αγώνα που ορθώς έχει τον χαρακτήρα του τελικού, ακόμη και αν δεν κρίνει επιτόπου το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Η Ένωση θα ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη για να αγωνιστεί με τον Άρη με τη νίκη να αποτελεί μονόδρομο, αφού η ήττα θα είναι καταστροφική, ενώ πιθανή ισοπαλία θα τη φέρει σε δεινή θέση. Αγωνιστικά απέναντι στον ΠΑΣ, ίσως ήταν η πρώτη φορά, όπου η ΑΕΚ συνδύασε εμφάνιση και αποτέλεσμα, ειδικά μετά την εσωτερική αλλαγή με τον Άμραμπατ να πηγαίνει δεξιά και τον Γκαρσία να λογίζεται ως ψευτο-εννιάρι. Εικόνα που άργησε να έρθει, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ, αφού θα χρειαστεί ανάλογη εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, απέναντι όμως σε μία ομάδα με μεγαλύτερο κίνητρο.
Πρωταρχικό στοιχείο που θα παίξει ρόλο είναι ο εγωισμός που θα βγάλουν οι ποδοσφαιριστές στον αγωνιστικό χώρο. Η ΑΕΚ πρέπει να παίξει για τον εγωισμό της και όχι εγωιστικά. Άλλωστε απέναντι στον Άρη δεν έχουν να αποδείξουν κάτι, αφού έχουν κριθεί για το τι μπορούν να προσφέρουν στην ΑΕΚ, την ώρα που και οι οπαδοί της ομάδας δεν περιμένουν να δούνε ξαφνικά ένα άρτιο αποτέλεσμα, αφού καλώς η κακώς στα play-off μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Ατομικά ο καθένας ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να κάνει κατάθεση ψυχής στο γήπεδο, ακόμη και αν δεν έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι οπαδοί της ΑΕΚ ανέκαθεν αναγνώριζαν και επιβράβευαν τη προσπάθεια ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, ενώ έχουν κουραστεί από δηλώσεις του τύπου «Χρωστάμε μια μεγάλη νίκη». Ώρα για πράξεις και νίκες χωρίς πολλά λόγια για να ακολουθήσει ένα όμορφο καλοκαίρι που θα βρει την ΑΕΚ μια ανάσα από την Αγιά-Σοφιά.
ΥΓ. Η ΑΕΚ δεν πληρώνει την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Άρη εχθές, ούτε την ισοπαλία της με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ τις προάλλες. Πληρώνει τις τρεις ήττες της από Βόλο, Παναιτωλικό και ΟΦΗ, τις ήττες από τον Άρη και τις γκέλες με ΟΦΗ και Απολλώνα.
ΥΓ2. Ανεξάρτητα από την ευρωπαϊκή της παρουσία, η ΑΕΚ δεν θα πρέπει να κάνει εκπτώσεις στον μεταγραφικό της σχεδιασμό ενόψει της νέας σεζόν, καθώς θα το πληρώσει τη νέα σεζόν και η παρουσία της στο νέο γήπεδο δεν θα είναι η βιτρίνα μιας νέας αγωνιστικής αποτυχίας.
ΥΓ3. Ευρωπαϊκή παρουσία θα σημαίνει και πιο θερμό καλοκαίρι για τους απανταχού ΑΕΚτζήδες, κάτι που μας άρεσε ανέκαθεν. Μακάρι και το φετινό να είναι ίδιο!
Ρόστερ ΑΕΚ: Οι απαραίτητες προσθήκες-αφαιρέσεις χωρίς συναισθηματισμούς
Η «Ένωση» ολοκληρώνει την επόμενη εβδομάδα μια καταστροφική σεζόν και επιβάλλεται να κάνει τα πάντα, αρχής γενομένης από τα βασικά, για να αποφύγει την επανάληψή της!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Μακριά από ισοπαλίες με τον Παναθηναϊκό, ταπεινωτικές ήττες, μία νίκη μόνο στα play offs με τον ΠΑΣ Γιάννινα και κινδύνους μη συμμετοχής στην Ευρώπη. Παρατηρώντας απλά την επόμενη ημέρα, που μεταφράζεται ως η επόμενη σεζόν, της ΑΕΚ συνειδητοποιείς πως οι άνθρωποι της ομάδας έχουν πολύ δουλειά για να…σουλουπώσουν το ρόστερ που οι ίδιοι δημιούργησαν λανθασμένα εκ του αποτελέσματος.
Κάνοντας μια ανασκόπηση κρίνουμε, όσο μπορούμε και μας επιτρέπεται καθώς δεν είμαστε ειδικοί και προβλέπουμε τις κινήσεις που θα πρέπει να πραγματοποιηθούν για να αλλάξει ριζικά αυτή η κατάσταση.
Ξεκινώντας αναλυτικά σε κάθε θέση για παραμονές και αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών.
Τερματοφύλακες
Τσίτσαν Στάνκοβιτς: Ένας πολύ καλός τερματοφύλακας. Σε καμία περίπτωση τέλειος αλλά ικανός να ηγηθεί κάτω από τα γκολπόστ αν πλαισιωθεί από τη σωστή άμυνα. Έχει κάποιες αδυναμίες σε κάποιες τοποθετήσεις και εξόδους αλλά εμπνέει γενικά σιγουριά. Δεν υπάρχει λόγος αντικατάστασής του.
Παναγιώτης Τσιντώτας: Κανένας λόγος παραμονής του. Χρυσός στην «πρωταθληματική» σεζόν αλλά μετέπειτα δοκιμάστηκε με κάθε τρόπο και απέτυχε. Την περσινή σεζόν ως βασικός θυμόμαστε όλοι τις εμφανίσεις του ενώ φέτος όποτε χρειάστηκε χάρισε βαθμούς σε αντιπάλους, με ελάχιστες εξαιρέσεις που το πρόσημο ήταν θετικό. Φαίνεται πως ο κύκλος του έχει τελειώσει.
Άμυνα
Στράτος Σβάρνας: Γνωρίζει πως έχει τελειώσει κι αυτού ο κύκλος. Χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα και όποτε χρειάστηκε κάτι πήγαινε λάθος. Στον ΟΦΗ η ομάδα δέχτηκε δύο γκολ μόλις μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και στο παιχνίδι των Ιωαννίνων στα play-offs χάνει τον παίκτη του και βάζει τους αντιπάλους ξανά στο παιχνίδι αφού το σκορ έγινε 3-2.
Γεράσιμος Μήτογλου: Υπάρχει εξέλιξη. Ίσως βοηθήσει η παρουσία ενός στόπερ έμπειρου και ηγέτη ώστε να του μάθει τα…βασικά. Έχει θέληση και σε κάθε αγώνα σώζει από μια φάση. Τα λάθη δεν λείπουν προφανώς αλλά φαίνεται πως υπάρχει ένας λόγος της παραμονής του.
Γιώργος Τζαβέλλας: Δυστυχώς επιβεβαίωσε όσους ήταν αρνητικοί στην απόκτησή του. Η ΑΕΚ έχει κάνει τις περισσότερες ήττες της, ειδικά εντός έδρας, με αυτόν βασικό και μάλιστα αρνητικό πρωταγωνιστή. Η μόνη σκέψη για να παραμείνει θα ήταν για να συμπληρώνει την τετράδα των επιλογών αλλά και πάλι ένας φέρελπις νεαρός θα ήταν μια καλύτερη λύση.
Όγκνιεν Βράνιες: Ο Βόσνιος δεν είναι αυτός που θυμόμαστε από τα προηγούμενα χρόνια. Λογικό κιόλας αφού προηγήθηκε μια τεράστια αγωνιστική απραξία ενώ τα χρόνια περνούνε και οι παίκτες φθείρονται. Καλό θα ήταν να αποχωρήσει. Αν παραμείνει φαντάζομαι πως θα είναι για τον ίδιο λόγο που αναφέρθηκε για τον Γιώργο Τζαβέλλα.
Ζίγκα Λάτσι: Ο νεαρός σέντερ μπακ χάθηκε πολύ φέτος. Με τον Μάσιμο Καρέρα αλλά και τον Μανόλο Χιμένεθ πήρε ευκαιρίες. Μπορεί η απειρία του να μη βοηθούσε αλλά είχε τα «φόντα». Δεν υπάρχει εξήγηση για τη συνέχεια που ακολούθησε ωστόσο δύσκολα φαίνεται πως θα επανενταχθεί στην πρώτη ομάδα.
Μιλάντ Μοχαμάντι: Πολύ καλός επιθετικά με σέντρα που τρομάζει τις αντίπαλες άμυνες. Ωστόσο υπάρχει θέμα στο αμυντικό κομμάτι. Προσωπικά, δεν υπάρχουν υψηλές προσδοκίες αλλά υπάρχουν άλλες θέσεις που χρειάζονται ενίσχυση. Δεν θα ήταν καταστροφικό αν είναι και του χρόνου ο βασικός αριστερός οπισθοφύλακας.
Εχσάν Χατζισαφί: Άκουσε πολλά με τον ερχομό του. Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν είχε ελπίδες καλών εμφανίσεων. Ωστόσο ο Ιρανός φαίνεται πως είναι χρήσιμος, ειδικά για τα χαφ. Δεν θα ήταν κακό να υπάρχει στο ρόστερ της «Αγιάς Σοφιάς-OPAP ARENA» αλλά για…συγκεκριμένες εμφανίσεις.
Κλεμάντ Μισελέν: Το βιογραφικό του ανέβασε τον πήχη. Οι εμφανίσεις του τον έριξαν στα χαμηλά. Δεν έπεισε ιδιαίτερα και πλέον αποτελεί αλλαγή του Λάζαρου Ρότα. Αν η ΑΕΚ καταφέρει να βρει μια ομάδα να τον παραχωρήσει θα ήταν ευεργετικό.
Μιχάλης Μπακάκης: Σεβασμός για τον δεξιό οπισθοφύλακα που βοήθησε τα μέγιστα στην επιστροφή και την κατάκτηση της κορυφής από την ομάδα. Ωστόσο γνωρίζει πως ο κύκλος του έχει ολοκληρωθεί και το μέλλον θα το βρει εκτός της «Ένωσης».
Λάζαρος Ρότα: Μια ακόμη καλύτερη περίπτωση Εχσάν Χατζισαφί. Κανείς δεν πίστευε σε αυτόν. Πλέον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δεξιάς πλευράς της άμυνας. Μπορεί να μην είναι παίκτης του «8» αλλά παλεύει και δίνει ό,τι μπορεί. Θεωρώ πως επάξια έχει κερδίσει τη θέση του στο νέο ρόστερ έστω και ως αλλαγή.
Μέσοι
Γκρεγκόρζ Κριχόβιακ: Παίκτης με αδιαμφησβήτητη ποιότητα. Το βιογραφικό του τρομάζει για Ελληνικά δεδομένα. Μπορεί να «κουβαλήσει» ένα κέντρο μόνος του. Μακάρι να γίνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να παραμείνει στο «Κιτρινόμαυρο» ρόστερ. Κάτι που γνωρίζουν και οι άνθρωποι που «τρέχουν» το σχεδιασμό.
Ντάμιαν Λε Ταλέκ: Κάποιες εμφανίσεις στις αρχές έπεισαν πως αποτελεί μια ποιοτική λύση. Εν τέλει αυτό άλλαξε. Πλέον αποτελεί σχεδόν ξένο σώμα αφού τελευταία φορά που αγωνίσθηκε η ΑΕΚ δέχτηκε τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ με οδυνηρό τρόπο. Δύσκολα να αλλάξει το κλίμα ακόμη κι αν τον υπολογίζει ο νέος προπονητής. Καλό θα ήταν να αποχωρήσει.
Αντρέ Σιμόες: Πικρή ιστορία ο Πορτογάλος. Προσωπική γνώμη άξιζε με το «σπαθί» του μια θέση στο νέο γήπεδο. Από ό,τι ακούγεται βέβαια αυτό δεν θα πραγματοποιηθεί αλλά έπρεπε να παραμείνει. Σε ένα κανονικό ρόστερ μπορεί να βοηθήσει από τον πάγκο και να αποτελεί έναν εκ των αρχηγών της ομάδας.
Κωνσταντίνος Γαλανόπουλος: Κανείς δεν γνωρίζει σε τι κατάσταση θα επιστρέψει ο Έλληνας χαφ. Αν είναι σε καλή κατάσταση πάντως μακάρι να παραμείνει και να βρει τον παλιό καλό του εαυτό. Έδειχνε πως μπορούσε να ηγηθεί του κέντρου.
Ντάμιαν Σιμάνσκι: Μέτριες εμφανίσεις μέχρι την εμφάνιση του Γκρεγκόρζ Κριχόβιακ. Πλέον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του κέντρου. Πολύ σταθερός και φαίνεται πως με τον συμπατριώτη του ξεδιπλώνει το ταλέντο του. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και να παραμείνει.
Αλεξάντερ Φράνσον: Αυτά τα δευτερόλεπτα που ακούμπησε μπάλα στην Τούμπα δεν είναι ικανά να μας δείξουν αν αξίζει ή όχι. Καλό είναι να παραμείνει και να αποτελεί μια έξτρα λύση αφού κριθεί από τον Ματίας Αλμέιδα.
Γεβχέν Σάκχοφ: Ειδικά από τη στιγμή που πέρασε κορωνοϊό δεν είναι ο ίδιος. Τα χρόνια περνούνε και για τον Ουκρανό και φαίνεται πως δεν θα παραμείνει στην ομάδα. Το μέλλον του ίσως είναι στην Ελλάδα αλλά σίγουρα όχι στα «Κιτρινόμαυρα» πλέον.
Πέτρος Μάνταλος: Έζησε πολλά και άκουσε ακόμη περισσότερα. Στηρίχθηκε αλλά και κρίθηκε έντονα σε διάφορες φάσεις. Δεν είναι ο παίκτης που θα αγωνισθεί τέλεια αλλά προσπαθεί. Φαίνεται κιόλας πως με ένα δουλεμένο ρόστερ μπορεί να ηγηθεί. Αξίζει μια θέση στην «Αγιά Σοφιά-OPAP ARENA».
Ντάρκο Γέβτιτς: Ο δανεισμός του θα λήξει και δεν θα αγορασθεί, ορθώς. Δεν έπεισε πως αξίζει το ρίσκο. Μπορεί να μην πήρε τις συνεχόμενες ευκαιρίες αλλά σε καμία περίπτωση, όσο αγωνίσθηκε, δεν έπεισε για το κάτι παραπάνω.
Στίβεν Τσούμπερ: Μπορεί να είχε πτωτική πορεία η αρχικά ανοδική φόρμα του όμως ορθώς αποκτήθηκε. Αποτελεί μια σπουδαία επιλογή ποδοσφαιριστή με ταλέντο και αν δουλευτεί σωστά μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα.
Μουάμερ Τάνκοβιτς: Φαίνεται από τον τρόπο που αγωνίζεται, όταν περνάει ως αλλαγή, πως μετράει τις ημέρες για να φύγει. Ξέρει πως δεν θα είναι στο «αύριο» της ΑΕΚ και λανθασμένα, θεωρώ, περνάει έστω ως αλλαγή.
Λιβάι Γκαρσία: Ποιότητα, τεχνική και ταχύτητα. Αν δουλευτούν μπορούν να προσφέρουν θέαμα και ουσία. Μπορεί φέτος να κινείται σε ρηχά νερά αλλά με το νέο προπονητή ίσως δείξει αυτό που μπορεί να κάνει καλά.
Νόρντιν Άμραμπατ: Κάπου χάθηκε. Ένας ήρωας που η ΑΕΚ δεν χρειάζεται. Κουράζει τις επιθέσεις και νευριάζει με τις ήδη λανθασμένες αποφάσεις του. Καλό θα ήταν να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν.
Σέρχιο Αραούχο: Ζει για την είσοδο στην «Αγιά Σοφιά-OPAP ARENA» και ποιος θα του κόψει τα φτερά; Εκ των ποιοτικότερων ποδοσφαιριστών της ομάδας. Την υγεία του να έχει και θα μου κάνει έκπληξη αν πετύχει κάτω από 13-15 γκολ του χρόνου.
Καρίμ Ανσαριφάρντ: Κορυφαία του στιγμή το γκολ με τη Βόλφσμπουργκ. Έκτοτε ρηχά νερά. Φέτος ειδικά δεν βοηθάει ιδιαίτερα. Καλό θα ήταν να αποχωρήσει αφού κι ο ίδιος πλέον αδυνατεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικό.
Μεταγραφές
Στην ΑΕΚ χρειάζεται να γίνουν καίριες και στοχευμένες κινήσεις. Να μη δοθεί βάση στην ποσότητα αλλά στην ποιότητα. Προσωπικά θεωρώ πως χρειάζεται τουλάχιστον ένα στόπερ βασικός και ηγέτης. Μετέπειτα σίγουρα ένας δεξιός οπισθοφύλακας. Στο κέντρο αν αγοραστεί ο Κριχόβιακ χρειάζεται ακόμη ένα χαφ αλλιώς δύο. Ένα δεκάρι, σίγουρα ένας εξτρέμ και ένας επιθετικός έτοιμος να χρησιμοποιηθεί αφού ο Σέρχιο Αραούχο μπαίνει στα 31. Μετέπειτα δεν θα ήταν κακή μια ενίσχυση στο αριστερό άκρο της άμυνας. Όλα αυτά χωρίς εκπτώσεις και συναισθηματισμούς!
Και που της κάνουν «δώρα» είναι σε θέση να τα δεχτεί;
Παλιά λέγαμε «πάλι τα ίδια». Πλέον αποχωρούμε από το Ολυμπιακό Στάδιο σκεπτόμενοι πως κάθε φορά είναι και πιο επίπονα τα πράγματα και οι καταστάσεις!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Ακόμη ένα ανούσιο βράδυ στο Ολυμπιακό Στάδιο καρτερώντας κάτι για να χαρούμε. Ένα γκολ, μια νίκη που θα βάλει την ομάδα σε τροχιά Ευρώπης. Ο κόσμος άφησε στο σπίτι τα όσα έχει ζήσει φέτος και δεν είναι λίγα. Αποκλεισμός από το Uefa Conference League μέσα στον Ιούλιο από κάποια Βελέζ Μόσταρ, ήττα από Ολυμπιακό στο πρώτο ντέρμπι με κόσμο ξανά στα γήπεδα δεχόμενη τρία γκολ, ήττες από ΠΑΟΚ, Άρη ΟΦΗ και πολλά ακόμη ανεπιτυχή αποτελέσματα. Σήμερα έκανε όμως ακόμη μια φορά το καθήκον του και ήταν…εκεί!
Η ομάδα πως το ανταπέδωσε; Με ανιαρό ποδόσφαιρο, μηδέν ουσία και μια πίκρα στο τέλος αφού ούτε σήμερα πήρε το τρίποντο στην πιο σημαντική αναμέτρηση της σεζόν. Ναι προσπάθησε δεν ήταν αδιάφορη (ο Τάνκοβιτς είναι η εξαίρεση εδώ όντας μέγας αδιάφορος) αλλά πάλι φτάνουμε στο «τόσο μπορεί τόσο παίζει». Εγώ ως προσωπική γνώμη θα προτιμήσω το «τόσο έχει δουλευτεί, τόσα βγάζει». Ακόμη μια σεζόν που οι συνεχόμενες αλλαγές προπονητών και φυσικά η γύμνια του ρόστερ σε καίρια σημεία «καίνε» την ομάδα.
Από τον Μιλόγεβιτς που δεν πρόλαβε να εγκατασταθεί, στον εκπαιδευόμενο Γιαννίκη και στην έκτακτη λύση Οφρυδόπουλου που από το «είναι ο μόνος που δεν φταίει» καταλήξαμε ορθώς στο «έχει μερίδιο ευθύνης». Ο Έλληνας τεχνικός έχει διανύσει μεγάλο μέρος του πρωταθλήματος ως προπονητής της μεγάλης ομάδας και φαίνεται πως προφανώς δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση. Δεν του ζητήθηκε σίγουρα κάτι τέτοιο αλλά τείνει να τα κάνει χειρότερα.
Μια νίκη έχει η ΑΕΚ στα play offs, αυτή με τον ΠΑΣ Γιάννινα και δεν εγγυάται κανείς πως αν παιζόντουσαν ακόμη 10 λεπτά αγώνα αν θα ερχόταν κι αυτή. Αλλαγές που καταστρέφουν τα παιχνίδια και αλλάζουν εις βάρος της ομάδας την εικόνα και τη ροή της εκάστοτε αναμέτρησης. Στο αποψινό «Αθηναϊκό ντέρμπι» ποιος ο λόγος εισόδου του αδιάφορου-φευγάτου Μουάμερ Τάνκοβιτς και απόσυρσης τόσο γρήγορα του Χατζισαφί νωρίτερα; Κόπηκε το κέντρο στα δύο και κόντεψε να δεχτεί και γκολ η «Ένωση» που ήταν ακίνδυνη μετέπειτα. Εξαίρεση αποτελεί ένα σουτ του Λιβάι Γκαρσία που μπλόκαρε ο Μπρινιόλι. Μεταξύ μας, και 45 λεπτά ακόμη να έπαιζε απόψε η ΑΕΚ δεν θα πετύχαινε γκολ. Ίσως να δεχόταν ένα.
Ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη μέσα στην έδρα του Άρη. Εντάξει, και; Μπορεί αυτή η ΑΕΚ να εκμεταλλευτεί να ευνοϊκά αποτελέσματα και να πάρει τελικά το Ευρωπαϊκό εισιτήριο; Εδώ που έφτασε η κατάσταση, βασικά που την έφτασε η ίδια η ομάδα μόνη της, χρειάζεται οπωσδήποτε νίκη την Τετάρτη κόντρα στην ομάδα των Ιωαννίνων στο Ολυμπιακό Στάδιο, να μη χάσει κι αν γίνεται να πάρει το τρίποντο στην έδρα του Άρη και μετά ανάλογα τα άλλα αποτελέσματα ίσως χρειαστεί να μη χάσει από τον Ολυμπιακό τελευταία αγωνιστική στο ΟΑΚΑ. Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά η «Ένωση»; Θεωρώ όχι αλλά μακάρι να μας διαψεύσει.
ΥΓ: Αν δεν παρθεί το Ευρωπαϊκό εισιτήριο πρέπει να μη μείνει ούτε λάπτοπ στα γραφεία της ΠΑΕ
ΥΓ2: Ιδανικά να πραγματοποιηθεί το ΥΓ1 και σε περίπτωση που βγει Ευρώπη η ομάδα
Θα μπορούσε ο Ίβιτς να είναι μια ξεχωριστή περίπτωση…εκλεκτού;
Για την οικονομία της συζήτησης, δεν υπάρχει ρεπορτάζ ούτε πληροφορίες. Απλά μια σκέψη για τον «ήρωα» που θα έρθει καβάλα στο άλογο, ευελπιστούμε άμεσα!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Περίοδος εύρεσης προπονητή στην ΑΕΚ. Ονόματα δίνουν και παίρνουν, αρκετοί που πληρούν προϋποθέσεις, συζητήσεις και αναμονή για το τελικό αποτέλεσμα. Ωστόσο πάντα υπάρχει ο φόβος για ακόμη μια αποτυχία στους «ειδικούς» που έχουν αναλάβει τη δύσκολη-κομβική αυτή απόφαση. Όπως ανέφερε βέβαια και μια «τηλεοπτική» ψυχή…θα μου πείτε τι πιο σύνηθες; Από αυτά που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια και τις συνεχόμενες τραγικές επιλογές των ανθρώπων του «Δικεφάλου» σίγουρα δεν υπερισχύει η αισιοδοξία. Τώρα η κατάσταση όμως είναι διαφορετική και πρωτόγνωρη. Υπάρχουν επαγγελματίες που μπορούν να την επωμισθούν;
Ας βάλουμε κάτω κάποια απλά αλλά πολύ σημαντικά δεδομένα. Η ΑΕΚ, θεού θέλοντος και συνθηκών επιτρέποντος, είτε στους 38 βαθμούς του Αυγούστου είτε στα μελτέμια του Σεπτεμβρίου θα μπει στο γήπεδό της. Αυτό βαραίνει ακόμη περισσότερο την τελική επιλογή του προπονητή που όντως θα πραγματοποιήσει το κοινό παιδικό όνειρο των: Χιμένεθ (επί τρία), Ουζουνίδη, Καρντόσο, Μοράις, Καρέρα, Μιλόγεβιτς, Γιαννίκη και ίσως ξεχνάω κανέναν. Να μπει αυτός πρώτος στην «Αγιά Σοφιά-OPAP ARENA». Μήπως όμως οι «υπεύθυνοι» να ψάξουν με γνώμονα το πως λειτουργεί χρόνια η ΑΕΚ κι όχι σαν οποιαδήποτε άλλη επαγγελματική ομάδα που η νοοτροπία της απέχει πολλά χιλιόμετρα από την «Κιτρινόμαυρη»;
Η «Ένωση» ανέκαθεν είχε προπονητές που δεν ήταν από το πάνω ράφι αλλά είχαν κάτι να επιδείξουν και μαζί τους έχτιζε επιτυχίες. Παράδειγμα τρανό ο κορυφαίος τεχνικός που πέρασε από την ομάδα και την Ελλάδα, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς. Δικό της παιδί (άσχετα που μετά κατηφόρισε προς λιμάνι), έκανε όνομα και πέτυχε ως προπονητής στην ΑΕΚ. Αφού λοιπόν από τότε η ομάδα ψάχνει να απογαλακτιστεί από τον Μπάγεβιτς, μήπως να δημιουργήσει έναν σύγχρονο Ντούσαν;
Εδώ έρχεται και κολλάει ο Βλάνταν Ίβιτς. Προφανώς δεν αναφέρω πως οι ικανότητες είναι ίδιες ή υπάρχουν ομοιότητες στον τρόπο διαχείρισης ομάδων. Δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο και λόγω διαφοράς εποχής. Ωστόσο εστιάζω στο περίγραμμα των δύο. Αφήνουμε εκτός συζήτησης τεχνικές κομμωτικής και γνωστά προϊόντα ζυθοποιίας. Ο Ίβιτς έχει όλο το πακέτο. Είναι πρώην παίκτης της ΑΕΚ, κάτι που για κάποιο λόγο ανοίγει πόρτες αυτόματα στο σύλλογο. Γνωρίζει την Ελληνική πραγματικότητα καθώς την έζησε ως παίκτης αλλά και ως προπονητής. Κατάφερε μάλιστα να ξεχωρίσει από την αρχή στην Ελληνική λίγκα μέσω του ΠΑΟΚ.
Κακά τα ψέματα, όταν η ομάδα της Θεσσαλονίκης σταμάτησε να χάνει από τα Τέμπη, προπονητής ήταν ο Βλάνταν Ίβιτς. Παρουσίασε ένα πολύ καλό σύνολο και γενικά έβαλε δύσκολα σε όλους τους αντιπάλους του. Μετέπειτα αναδείχθηκε περισσότερο η αξία του βγαίνοντας στο εξωτερικό. Με την ομάδα της Μακάμπι Τελ Αβίβ πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα και γενικά τον σεβόντουσαν όλοι σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της θητείας του. Μετέπειτα μετακόμισε σε ένα πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, τη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας για λογαριασμό της Γουότφορντ. Ακόμη ένα αξιέπαινο έργο που σταμάτησε πρόωρα λόγω της επιβολής κάποιων κανόνων στους ποδοσφαιριστές που έφεραν αντιδράσεις.
Το τελευταίο φανερώνει πως ο Σέρβος τεχνικός δεν διαπραγματεύεται τη σοβαρότητα και την επαγγελματικότητα των ποδοσφαιριστών του. Κάτι που ποιος δεν ζητάει αυτή τη στιγμή στην ΑΕΚ; Γενικά, κατά την ταπεινή μου γνώμη και άποψη ο Βλάνταν Ίβιτς έχει όλο το πακέτο σε τιμή ευκαιρίας. Είναι ελεύθερος και σίγουρα θα αποτελεί πιο οικονομική λύση από τα ονόματα που υπάρχουν ψηλά στη λίστα αλλά και ίσως πιο σίγουρη. Βέβαια, όλα τα παραπάνω είναι μια υπόθεση με επιχειρήματα που φέρει το αποτέλεσμα πως έχει πολλές πιθανότητες να επιτύχει. Αν θα ενδιαφερθεί η «Ένωση»…φαίνεται δύσκολο. Κοιτάζει αλλού όμως μπορεί η σωστή επιλογή να είναι μπροστά στα μάτια σου κάποιες φορές.
ΥΓ: Αποτελεί ενδιαφέρον στατιστικό πως ο Βλάνταν Ίβιτς έχει ένα εύρος επιλογών στα συστήματα που χρησιμοποιεί όπως 4-3-3, 4-2-3-1 ή και 3-5-2
Η απουσία άμυνας και ποδοσφαιρικής λογικής κλονίζουν το κύρος της ΑΕΚ
Μα ποιος περίμενε να φτάσει σε τέτοιο σημείο κατρακύλας η «Ένωση»; Όσοι έβλεπαν τις λάθος αποφάσεις από το καλοκαίρι μέχρι και τώρα…
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Έκτη εντός έδρας ήττα για φέτος και έπεται συνέχεια όπως όλα δείχνουν. Η φετινή ΑΕΚ έχει γνωρίσει την ήττα στην έδρα της μία παραπάνω φορά, προς το παρόν, από εκείνο το ρόστερ που έφερε τον υποβιβασμό του συλλόγου. Το διανοείται κανείς αυτό στο «Κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο; Είναι ένα στατιστικό που πραγματικά θα έπρεπε από μόνο του να απομακρύνει άτομα γύρω από την ομάδα, να αποδώσει ευθύνες, να φέρει ανακατανομές ρόλων, νέα πρόσωπα και γενικά να παρακολουθούμε μια κινητικότητα με στόχο να διορθωθεί αυτή η άκρως τοξική και καταστροφική κατάσταση. Αντ΄ αυτού όμως σιγή ιχθύος και μια μόνιμη προσέγγιση της οποιασδήποτε λάθος απόφασης.
Υπάρχει κάτι πιο ανούσιο από τη συζήτηση και κριτική γύρω από το αγωνιστικό κομμάτι και την εικόνα που παρουσιάζει ο σύλλογος μέσα στο τερέν; Ακόμη μια χρονιά η «Αχίλλειος πτέρνα» του ρόστερ είναι πρωτίστως η άμυνα και δευτερευόντως τα χαφ. Όπου άμυνα υπολογίζεται και ο τερματοφύλακας. Ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς όταν αγωνίζεται είναι πολύτιμος και σταθερός, όμως…όταν αγωνίζεται. Από την άλλη ο Παναγιώτης Τσιντώτας χρίζει ανάλυσης σε σεμινάριο. Κάνει σπουδαία επέμβαση και δευτερόλεπτα μετά χαρίζει έτοιμο γκολ στον αντίπαλο. Δεν του εμπνέει εμπιστοσύνη η άμυνα, στην «πρωταθληματική» χρονιά που γινόταν αυτό ήταν πιο σταθερός, αλλά πλέον είναι καλύτερα να μην χρειαστεί ξανά να αγωνισθεί.
Επιλέχθηκαν από τους… «ειδικούς» (;) οι φετινοί στυλοβάτες της άμυνας να ειναι ο Όγκνιεν Βράνιες κι ο Γιώργος Τζαβέλλας. Δύο πανομοιότυποι χαρακτήρες, έχουν χαρακτηριστεί ως «προβληματικοί» στις συμπεριφορές τους και δεν βρίσκονται το «πικ» της καριέρας τους. Πιο πολύ στη δύση τους είναι κοντά. Μετέπειτα ο Κλεμάν Μισελέν δεν βρίσκει τα πατήματά του. Βέβαια είναι ανεβασμένος ο Λάζαρος Ρότα όμως υπάρχουν αμφιβολίες για το αν θα έχει διάρκεια. Τέλος για την βασική επιλογή παικτών στην άμυνα, ο μόνος που ξεχωρίζει είναι ο Μιλάντ Μοχαμαντί που, ενώ πραγματοποιεί καλές εμφανίσεις, έχει χρεώσει κι αυτός τουλάχιστον 4-5 γκολ μέσα στη σεζόν κατά της ΑΕΚ.
Τα αγωνιστικά προβλήματα παρουσιάζονται εννοείται και στο χώρο του κέντρου, ειδικά πριν την έλευση Κριχόβιακ, που μαζεύτηκαν 6-7 παίκτες με «ατού» την άμυνα και τους ζητήθηκε να φτιάξουν παιχνίδι. Φτάσαμε λοιπόν να γνωρίζει τον πλήρη εξευτελισμό ο Αντρέ Σιμόες και να χρειάζεται να απαντήσει σε φίλαθλό της ομάδας που δεν αναγνωρίζει την προσφορά του και εκμηδενίζει τα πάντα. Σε ποιον; Στον άνθρωπο που ήρθε ως άγνωστος στην «Ένωση» την πρώτη χρονιά της επιστροφής στην πρώτη κατηγορία, χαρακτηρίζεται από όλους ως ένας εκ των καλυτέρων χαφ που πέρασαν από το σύλλογο, με δικά του γκολ η ομάδα πήγε δύο φορές στην Ευρώπη, πρωταγωνιστούσε και στους δύο τίτλους της ΑΕΚ τα τελευταία 11 χρόνια και στην τελική δεν υπάρχει καλύτερος στο «Κιτρινόμαυρο» ρόστερ.
Όλα ξεκινούν από την ποδοσφαιρική λογική που, σε κάθε ευκαιρία, ποδοπατάει η ΑΕΚ. Δύο απολυμένοι προπονητές, τρεις διαφορετικές φιλοσοφίες και ένα ρόστερ που αδυνατεί να συγχρονιστεί με τις απαιτήσεις του εκάστοτε τεχνικού πλέον. Η εικόνα παρουσιάζει ένα σύνολο αδούλευτων παικτών που ό,τι αποτέλεσμα παίρνουν είναι μετά από υπερπροσπάθεια καθώς είναι προϊόν ατομικών ενεργειών. Ειδικά στο επιθετικό κομμάτι δεν υπάρχει ούτε μισό δείγμα φάσης ή γκολ που να είναι έπειτα από συστηματική δουλειά και τακτική προσέγγιση. Δεν υπάρχει άλλη «μεγάλη» ομάδα στη Super League που να παρουσιάζει τέτοια προβληματική εικόνα.
Είναι φοβερό το γεγονός πως η ΑΕΚ ρίχνει στη μετριότητα ακόμη και παίκτες κλάσης. Ο Γκρεγκόρζ Κριχόβιακ έχει κατακτήσει Ευρωπαϊκό τίτλο με δικό του γκολ και εχθές έπρεπε να υποπέσει σε λάθος για να πετύχει γκολ νίκης ο Άρης. Δεν είναι όλοι οι ποδοσφαιριστές όμως του ίδιου μήκους. Ξεχωρίζουν κάποιοι όπως ο Αραούχο (κι ας μην σκοράρει συχνά πλέον), ο Γκαρσία ή ο Ρότα το τελευταίο διάστημα. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και κάποιοι που κρατάνε πολύ πίσω το σύλλογο και η ευθύνη είναι εκείνων που τους έχρισαν μπροστάρηδες στη νέα προσπάθεια του συλλόγου.
Τέλος, ακόμη ένα σημείο που αγνοείται η ποδοσφαιρική λογική στην ΑΕΚ είναι οι επιλογές των βασικών παικτών αλλά και γενικά αυτών που αγωνίζονται σε μια αναμέτρηση. Ποια είναι η σκέψη πίσω από την χρησιμοποίηση του Νόρντιν Άμραπατ ειδικά πίσω από τον επιθετικό; Ένας παίκτης που κουβαλάει τη μπάλα μόνος του πολλά μέτρα, δεν δίνει πάσα παρά μόνο όταν κοντεύει να τη χάσει και γενικά παίζει για τον εαυτό του. Δεν αναφέρονται καν οι δηλώσεις του περί φυγής και εκείνη η αντίδραση κόντρα στον ΠΑΟΚ στις καθυστερήσεις που σούταρε τη μπάλα εκτός γηπέδου από το κέντρο. Δεν υπάρχει λογική πίσω από τη χρησιμοποίηση του Νταμιάν Λε Ταλέκ ή την καθυστέρηση της εισόδου του Πέτρου Μάνταλου σε ένα ματς που έλειπε η δημιουργία.
Αν δίναμε πιθανότητες στο να γίνουν χειρότερα τα πράγματα ή να πάνε προς το καλύτερο τη δεδομένη στιγμή η πλάστιγγα γέρνει προς το χειρότερο. Είναι στο χέρι ξεκάθαρα του Δημήτρη Μελισσανίδη. Ο ίδιος τα τελευταία δύο χρόνια έχει βάλει αρκετά λεφτά για παίκτες. Οι επιλογές των «ειδικών» είναι λάθος. Ευθύνεται βέβαια ο διοικητικός ηγέτης αφού εκείνος τους έδωσε ρόλους ωστόσο ο ίδιος μπορεί να τα διορθώσει. Πλέον κλονίζεται το κύρος του συλλόγου και αυτό είναι καταστροφικό.
Τελικά κρατάμε κι αυτούς που…δεν θέλουν
Τι έλειπε από την ΑΕΚ τη δεδομένη στιγμή πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι; Παίκτες που νιώθουν ξένο σώμα στην ομάδα και δηλώνουν δημοσίως πως θέλουν να αποχωρήσουν!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Μη γελιόμαστε άλλο μεταξύ μας. Οι δύο παραπάνω πραγματικότητες είναι αλληλένδετες. Ένας εκ των λόγων που η «Ένωση» εμφανίζει αυτό το άκρως προβληματικό αγωνιστικό πρόσωπο και δίνει την εντύπωση πως δεν υπάρχει ελπίδα στον ορίζοντα είναι και η αδιαφορία κάποιων ποδοσφαιριστών. Φαίνεται πως ένας εξ αυτών είναι ο Νόρντιν Άμραμπατ. Δεν θυμάμαι στο παρελθόν πρόσφατα, ή και παλαιότερα, κάποιον εργαζόμενο της ΠΑΕ ΑΕΚ να δηλώνει περιχαρής στα κανάλια πως σκέφτεται το μέλλον του μακριά από το σύλλογο και να καλεί μάλιστα, μεταξύ σοβαρού κι αστείου, μια ομάδα του εξωτερικού να τον αποκτήσει.
Κάτι τέτοιο δεν γινόταν ούτε στη σεζόν που η ΑΕΚ γνώρισε τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία της, τον υποβιβασμό. Τώρα παρατηρούμε τον έναν ποδοσφαιριστή να έχει τάσεις φυγής, τον άλλον να δηλώνει πως ήρθε στην ομάδα για να κερδίζει κι όλο χάνει και παρατηρούμε ακόμη περισσότερους, κάθε φορά, αθλητές να μειώνεται αισθητά η προσφορά τους αγωνιστικά. Που θα οδηγήσει όλο αυτό; Γνωρίζει άραγε κάποιος να μας απαντήσει; Σύμφωνα με δημοσιεύματα, πριν την αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ ο Μαροκινός ποδοσφαιριστής δήλωσε πως θέλει να αποχωρήσει στο ξενοδοχείο της αποστολής. Τελικά αγωνίσθηκε 90 ολόκληρα λεπτά βασικός.
Η ΑΕΚ δηλαδή έχει τόση ανάγκη τον κάθε Νόρντιν Άμραμπατ που εκείνος θα δηλώνει πως θέλει να αποχωρήσει και η ομάδα θα σφυρίζει αδιάφορα κάνοντας πως δεν ακούει και θα τον τοποθετεί στη βασική ενδεκάδα; Την ώρα που κανείς δεν έχει ξεχάσει τη μεταχείριση των Σιμόες-Μπακασέτα-Λαμπρόπουλο όταν υπήρχε διαφωνία για την ανανέωση του συμβολαίου και πόσο εύκολα τοποθετήθηκαν στην κερκίδα για μεγάλο χρονικό διάστημα; Τώρα δεν μιλάμε για διαφωνία αλλά για απόλυτη ρήξη. Όταν ο Μαροκινός ποδοσφαιριστής, σε τρεις ημέρες γίνεται 35 ετών, δηλώνει πως θέλει να αποχωρήσει δεν υπάρχει λόγος ούτε να μεταπειστεί ούτε να συνεχίσει να αγωνίζεται.
Βέβαια, πριν πέσει όλο το «ανάθεμα» στον ποδοσφαιριστή για την, κατά τα άλλα αντιεπαγγελματική του συμπεριφορά στο 100%, ας αναλογιστούμε κάτι άλλο. Τι είναι αυτό που οδήγησε τον ίδιο σε αυτήν την απόφαση, χωρίς να υπάρχει ιστορικό τέτοιων δηλώσεων σε παλαιότερους συλλόγους που συνεργάστηκε από όσο γνωρίζω, αλλά και τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές που βλέπουν το μέλλον τους εκτός ομάδας; Δεν γνωρίζω αρκετούς εργαζομένους να δηλώνουν ευθαρσώς αποποίηση ευθυνών και να τους διακατέχει ένας «ωχαδερφισμός» όταν το περιβάλλον εργασίας τους είναι κατάλληλο. Πρέπει να σταματήσουν άμεσα να υπάρχουν περιπτώσεις τύπου Άμραμπατ που δηλώνει ό,τι δηλώνει ή και Τσούμπερ που εμφανίζεται προκλητικά αδιάφορος.
Όλοι στο σύλλογο, με πρώτο και κύριο το Δημήτρη Μελισσανίδη, πρέπει να βρει επιτέλους την πολύ αναφερόμενη «μαύρη τρύπα». Αλλιώς μην απορούμε όταν αρχίσουμε να γεννάμε ολοένα και περισσότερους Άμραμπατ και καθόλου Αραούχο. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο το αγωνιστικό. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του προβλήματος. Εκεί που πονάει η ΑΕΚ είναι στον επαγγελματισμό και στη σωστή λειτουργία όταν οι πόρτες κλείνουν προς το κοινό και μένουν μόνο οι πρωταγωνιστές. Εκεί πρέπει όχι να τα διορθώσει ο διοικητικός ηγέτης της ομάδας αλλά να τα διαλύσει και να τα φτιάξει από την αρχή. Μέχρι τότε, υπομονή!
ΥΓ: Μέσα σε όλα μην ξεχνιόμαστε, σε έξι μέρες πρέπει να αγωνιστούμε κόντρα στον Ολυμπιακό
ΥΓ2: Αυτή η ψυχή ο Όγκνιεν Βράνιες, που να βρίσκεται;
Ουτοπίες, μαύρες μαγείες και…διπολική διαταραχή ποδοσφαιριστών
Κορώνα ή γράμματα να παίξουν οι αεκτζήδες το κέρμα θα σταθεροποιηθεί στον αέρα. Συμβαίνουν πολλά στον πλανήτη…ΑΕΚ που δεν συμβαδίζουν με την ορθολογική σκέψη!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Χιλιοειπωμένο μεν, ωστόσο πέρα για πέρα αληθινό…ποτέ δεν βαριέσαι να ασχολείσαι με τα όσα διαδραματίζονται γύρω από την «Ένωση». Παρατηρήθηκε εντόνως από μεγάλη μερίδα «Κιτρινόμαυρων» φιλάθλων ένα κύμα υποστήριξης αποκλεισμού της εθνικής Πορτογαλίας. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από τον Φερνάντο Σάντος. Παραβλέποντας το γεγονός πως, στα σοβαρά, κάποιοι ευχόντουσαν την αποτυχία ενός προπονητή, καθώς αν αποκλειστεί θα επωμιστεί πάνω του έναν σοβαρό μη επιτυχημένο στόχο, ας δούμε επιγραμματικά δύο πράγματα για τον Πορτογάλο τεχνικό.
Επειδή κάποιοι αναφέρουν «που ξέρουμε πως η ΑΕΚ κοιτάζει τον Φερνάντο Σάντος» και δικαιολογημένα το στηρίζουν στη σιωπή της «Κιτρινόμαυρης» ΠΑΕ. Είναι καθαρά μέσω πληροφοριών αρχικά αλλά και κατά δεύτερον βοηθάει και η σιγή ιχθύος μέσα από την ομάδα που συνήθως όταν κάτι δεν ισχύει δεν αργεί η διάψευση. Προφανώς δεν είναι ο μόνος στόχος, ωστόσο είναι ο νούμερο «1» που αν μπορούσαν θα τον υπέγραφαν και αύριο το πρωί.
Ας δούμε όμως την μοίρα που κυνηγάει τον μέσο φίλαθλο της ΑΕΚ και την ίδια την ομάδα. Όχι απλά δεν αποκλείστηκε η Πορτογαλία από την Τουρκία, σόκαρε και τους Ιταλούς η Β. Μακεδονία που πήρε την πρόκριση και θα αντιμετωπίσει τον Κριστιάνο Ρονάλντο και την παρέα του. Άρα, κατά 90% ο Φερνάντο Σάντος βρίσκεται στην τελική φάση του Μουντιάλ. Βέβαια, όσοι εκτιμάμε και αγαπούμε τον πρώην τεχνικό της «Ένωσης», θέλουμε να τον δούμε να διαπρέπει και δεν μπορούμε να περιμένουμε την αποτυχία του προς όφελός μας.
Εμβαθύνοντας όμως στο κεφάλαιο Φερνάντο Σάντος παρατηρώ μια πεποίθηση πως αν αποκτηθεί εκείνος για το τιμόνι της ομάδας όλα θα είναι καλά. Δηλαδή υπάρχει κάποιος που εγγυάται πως, ο οποιοσδήποτε προπονητής, θα παραλάβει ένα σύνολο που ήδη έχει αλλάξει τρεις προπονητές, σε ένα σύλλογο που αποδεδειγμένα ορίζεται ως τοξικός χώρος και προβληματικός αλλά παρόλα αυτά θα παράγει έργο; Είτε λέγεται Φερνάντο Σάντος είτε Πεπ Γκουαρδιόλα;
Θεωρώ πως τείνουμε να πιστέψουμε σε μια ουτοπία. Καλύτερο θα ήταν να ελπίσουμε σε αλλαγές πιο ψηλά από τον προπονητή, σε καίριες θέσεις. Εκεί που ξεκινάει όλο το πρόβλημα της ομάδας. Αδυνατώ να πιστέψω πως η «αχίλλειος πτέρνα» της ΑΕΚ είναι μόνο η θέση του προπονητή ακόμη κι αν αυτή την κατέχει ο Ζοσέ Μοράις (κι ας θέλει να γυρίσει να μας ξανακάνει πρωταθλητές). Πρέπει οπωσδήποτε, κατά τη γνώμη μου, να γίνουν ριζικές αλλαγές σε άλλες θέσεις ώστε να δούμε σε βάθος χρόνου την αλλαγή πρωτίστως στο DNA του συλλόγου και μετέπειτα στο όνομα που θα προπονεί την ομάδα. Και το κυριότερο… Θα δεχτεί ένας προπονητής βεληνεκούς Φερνάντο Σάντος να έρθει στην τωρινή ΑΕΚ;
Ένα άλλο θέμα συζήτησης είναι η μεταμόρφωση ποδοσφαιριστών όταν τους δίνεται η ευκαιρία να αγωνισθούν εκτός ΑΕΚ. Συγκεκριμένα με το εκάστοτε αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα. Παίρνω πάτημα από το πρώτο φιλικό της Εθνικής Ελλάδος κόντρα στη Ρουμανία στο ντεμπούτο του Γκουστάβο Πογέτ. Μια μικρή παρένθεση εδώ να εκφράσω την αμηχανία μου βλέποντάς τον να είναι τόσο κοντά στην ΑΕΚ αλλά να μην είναι σε αυτήν! Αγωνίσθηκαν λοιπόν βασικοί οι Λάζαρος Ρότα και Πέτρος Μάνταλος.
Ο δεξιός οπισθοφύλακας της «Ένωσης» έδωσε μια καταπληκτική ασίστ αλλά δεν ενθουσίασε. Ωστόσο ήταν ανώτερος από τον Ρότα που βλέπουμε στα «Κιτρινόμαυρα». Εντύπωση μου έκανε η εμφάνιση του Πέτρου Μάνταλου. Ο ποδοσφαιριστής που ευθύνεται και για τις καμένες λάμπες έξω από τα Σπάτα, έτρεξε, αγωνίσθηκε με πάθος και μάλιστα έκοψε με δύναμη μια αντεπίθεση, κάτι που δεν έκανε στο τελευταίο νικηφόρο πέρασμα του ΠΑΟΚ από το Ολυμπιακό Στάδιο. Αυτό με κάνει να απορώ τι γίνεται τόσο λάθος στην ΑΕΚ για να βλέπουμε τέτοια φαινόμενα;
ΥΓ: Όπως και να έχει χρειάζεται υπομονή από όσους βρισκόμαστε γύρω από την ομάδα αλλά πρωτίστως επαγγελματική και σωστή προεργασία της νέας σεζόν
Η πραγματική ΑΕΚ δολοφονήθηκε το καλοκαίρι του 2018
Τι να πρωτοπεί κανείς πάλι; Καταντήσαμε να περνάει ο ΠΑΟΚ τα Τέμπη και η ΑΕΚ να χάνει αυτόματα στην έδρα της με κάτω τα χέρια!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Βλέποντας τη φετινή ΑΕΚ απορείς πως δεν έχουν καλεστεί για σεμινάριο οι υπεύθυνοί της με τίτλο «Πως να μην δουλέψετε σε μια επαγγελματική ομάδα». Αδούλευτοι παίκτες που κακώς φορτώνονται τις όποιες βλέψεις το έρμου κόσμου που βρέθηκε στο παγωμένο Ολυμπιακό Στάδιο. Δεν μπορούν να καταφέρουν το οτιδήποτε και αρχίζω να αμφισβητώ πως ευθύνονται πάντα μόνο οι αναλώσιμοι παίκτες και προπονητές. Κάτι πάει πολύ λάθος εκ των έσω και αυτό βγαίνει στην επιφάνεια εδώ και δύο χρόνια ολοένα και περισσότερο.
Τι να πρώτο φέρουμε στο μυαλό μας; Τους Ουζουνίδη-Χιμένεθ-Καρέρα-Καρντόσο-Μιλόγεβιτς-Γιαννίκη της Αγιάς Σοφιάς; Τους Μπογέ, Βέρντε, Ολιβέιρα, Τσούμπερ, Άμραμπατ και πόσοι ακόμη ποδοσφαιριστές που ήρθαν, έκαναν 2-3 ματς που έδειξαν την αξία τους και μαγικά τους τράβηξε μια μαύρη τρύπα; Την οποία να σημειώσουμε πως είτε αδυνατούν να βρουν στα Σπάτα είτε δεν έχουν τα μέσα και την όρεξη να την κλείσουν. Αμφότερες οι επιλογές είναι εγκληματικές.
Για το αποψινό δε χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό. Ήδη ο κόσμος έχει κουραστεί και είναι απολύτως λογικό. Η ΑΕΚ παρατάσσεται χωρίς πλάνο αμυντικά και επιθετικά, προφανώς δεν ευθύνεται ο κύριος Οφρυδόπουλος για αυτό, παίζει ποδόσφαιρο άναρχο και ακαταλαβίστικο και στο τέλος πάντα σκύβει το κεφάλι. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου, μπορεί να είναι απαράδεκτος και να γίνεται θέαμα κάθε φορά, έχει δημιουργήσει όμως που ο οργανισμός ΑΕΚ δεν θα μπορέσει, αν συνεχίσει να δουλεύει έτσι, ούτε σε δέκα χρόνια.
Δυστυχώς η ΑΕΚ που θέλουμε και αγαπάμε κρύφτηκε το καλοκαίρι του 2018. Όντας πρωταθλήτρια, απομάκρυνε τον προπονητή της, αποχαιρέτησε ουκ ολίγους βασικούς ποδοσφαιριστές και δεν φρόντισε να τους αντικαταστήσει. Έκτοτε ξεκίνησε η κατρακύλα που οδηγεί μαθηματικά στη σημερινή εικόνα διάλυσης. Αν δει κάποιος άσχετος από Ελλάδα τις αναμετρήσεις φέτος της «Ένωσης» και μάθει πως σε αυτήν την ομάδα υπάρχει Τεχνικός Διευθυντής, πληρώνονται όλοι αδρά στις ώρες τους και χτίζει νέο γήπεδο θα γελάσει και δεν θα πιστέψει λέξη.
Η ΑΕΚ λειτουργεί ερασιτεχνικά από πάνω μέχρι κάτω. Μπορεί να το αλλάξει; Πλέον εγώ προσωπικά πιστεύω πως όχι. Δεν υπάρχει λύση στον ορίζοντα. Μια απομάκρυνση του Δημητριάδη και του Γιαννίκη και η απόκτηση του Κριχόβιακ για εννέα αγώνες δεν αλλάζουν απολύτως τίποτα. Ούτε τον πόνο δεν απαλύνουν. Έρχεται «Γ. Καραϊσκάκης», Τούμπα, ακόμη και η εκτός έδρας αναμέτρηση με τον ΠΑΣ Γιάννινα; Μοιάζει η ΑΕΚ ικανή να πάρει κάτι από αυτά τα ματς; Όχι. Όσοι βλέπουν ορθά κι όχι με παρωπίδες καταλαβαίνουν πως φέτος η έξοδος στην Ευρώπη είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο να επιτευχθεί. Βέβαια, και να πραγματοποιηθεί δεν μας εγγυάται κανείς πως του χρόνου δεν θα βρεθεί η αντίστοιχη Βελέζ Μόσταρ.
Πραγματικά αναρωτιέμαι, αξίζει σε αυτήν την ΑΕΚ ο Φερνάντο Σάντος; Όσοι το συζητούν δεν καταλαβαίνω με τι κριτήρια θα πείσουν έναν πρωταθλητή Ευρώπης με την Πορτογαλία να αναλάβει αυτό που στην «Ένωση» παρουσιάζουν ως αγωνιστικό τμήμα. Θα γελάσει και θα έχει δίκιο. Δεν μπορώ να γνωρίζω πως θα κινηθεί την επόμενη ημέρα η ΑΕΚ όμως σίγουρα το άμεσο μέλλον προβλέπεται δύσκολο. Ίσως η συνταγή της επιτυχίας να κρύβεται κάπου στο 2018. Όχι αναγκαστικά στα ονόματα αλλά στον τρόπο λειτουργείας. Βέβαια μεταξύ μας, πόσο χειρότερα να πήγαινε φέτος ο αποδιοπομπαίος τράγος, Μανόλο Χιμένεθ;
Η απομάκρυνση ΜΟΝΟ του Γιαννίκη αποτελεί μια τρύπα στο νερό!
Η ΑΕΚ ανακοίνωσε τη λύση συνεργασίας με τον Έλληνα τεχνικό. Η ερώτηση είναι…γιατί μόνο με αυτόν;
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Αέρας αλλαγής πνέει πάνω από τα Σπάτα, τα προβλήματα τελείωσαν και το μέλλον διαγράφεται λαμπρό πλέον μετά την απόλυση του Αργύρη Γιαννίκη. Προφανώς και όχι! Δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να πείσει ούτε τον εαυτό του πως το μόνο πρόβλημα για αυτήν την αγωνιστική κατρακύλα ήταν ο Έλληνας τεχνικός. Είχε προφανώς το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης καθώς ήταν αυτός που διαχειριζόταν το, κατά τα άλλα ποιοτικό μεσοεπιθετικά, ρόστερ κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων.
Ωστόσο στο πρόσφατο παρελθόν είδαμε πως στον οργανισμό ΑΕΚ, που λειτουργεί με τόση υγεία, καθόλου βιαστικές κινήσεις και σίγουρα σε Ευρωπαϊκά πρότυπα, τον εκάστοτε προπονητή που απομακρύνεται συνοδεύουν και κάποιοι ακόμη. Ο Νϊκος Λυμπερόπουλος είχε αποχωρήσει μαζί με τον Μιγκέλ Καρντόσο αλλά κι ο Ίλια Ίβιτς τον Μάσιμο Καρέρα. Όλα αυτά επειδή απέτυχαν στην επιλογή ενός τεχνικού και ορθώς, λογικά, αποχώρησαν.
Τώρα με το δίδυμο Παναγιώτης Κονέ-Γιάννης Παπαδημητρίου τι μέλλει γενέσθαι; Οι δύο αυτοί εργαζόμενοι στην ΠΑΕ ΑΕΚ που φέρουν τον τίτλο των «αρμοδίων» επέλεξαν τον Αργύρη Γιαννίκη, απέτυχαν σε δύο μεγάλες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών και το σημαντικότερο…απέτυχαν να αποκτήσουν ένα σοβαρό ποδοσφαιριστή ενώ είχαν πάνω από τρεις μήνες στη διάθεσή τους και αντί αυτού έφεραν τον Σουηδό που λογικά προετοιμάζεται για τη νέα σεζόν.
Για να προλάβω οποιοδήποτε σχόλιο, δεν υπάρχει ούτε ελάχιστη αντιπάθεια προς τους δύο προαναφερόμενους. Ειδικά ο Παναγιώτης Κονέ είναι ένας αξιαγάπητος άνθρωπος που έχει πετύχει πολλά με την ομάδα με τελευταίο επίτευγμα εκείνο το…διπλό επί του ΠΑΟΚ στο πλατό του OPEN TV. Ωστόσο κρίνονται με αρνητικό πρόσημο και αυτό δεν αλλάζει. Η ΑΕΚ πρέπει να μάθει να λειτουργεί σαν σύλλογος της εποχής μας κι όχι σαν ένα περιπλανώμενο μπουλούκι χωρίς ελπίδα.
Αλλιώς ας αναζητήσουμε απλά το όνομα του επόμενου «αυτοφωράκια». Τον προπονητή που θα ντυθεί Μανόλο Χιμένεθ, μην είναι κι ο ίδιος δηλαδή, και θα μαζέψει πάνω του όλη την κριτική και όλο το ανάθεμα για ό,τι συμβαίνει στο σύλλογο. Ξαναλέω, ορθώς απομακρύνθηκε ο Αργύρης Γιαννίκης, λάθος στιγμή η απόκτησή του, εκτός τόπου και χρόνου η ανανέωση του συμβολαίου του αλλά δεν είναι μόνο αυτός το πρόβλημα. Πρέπει να σταματήσουν κι άλλοι μισθοί που δίνονται χωρίς να παραχθεί έργο ούτε στο ελάχιστο.
ΥΓ: Ο κύριος Οφρυδόπουλος δεν πρέπει να μείνει για πάνω από 2-3 παιχνίδια στην πρώτη ομάδα, για το καλό του αλλά και για ό,τι φτιάχνει στην ΑΕΚ Β΄!
ΥΓ2: Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είναι με σφραγίδα της ΕΕΑ ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΑΕΚ!
Δεν κοροϊδεύουμε ούτε τους εαυτούς μας!
Η αποτυχία έγινε συνήθεια αφού κάποιοι φρόντισαν με μαθηματική ακρίβεια και λεπτούς χειρισμούς να οδηγήσουν την ΑΕΚ στην τωρινή κατάσταση!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Από που να ξεκινήσεις να αναλύεις στη φετινή ΑΕΚ. Στη ζωή υπάρχει η, σωστή κατά τα άλλα άποψη, πως δεν γίνεται να είσαι ειδικός σε όλα και να σχολιάζεις τα πάντα. Ναι δεν είμαστε προπονητές ούτε έχουμε πτυχίο πάνω στην οργάνωση και διοίκηση ενός επαγγελματικού συλλόγου. Όμως τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους και φαίνεται πως ακόμη κι αυτοί που θεωρούνται «ειδικοί» δε βρίσκονται σε θέση να πράξουν ούτε τα βασικά.
Για να φτάσει η «Ένωση», ο δύσμοιρος αυτός σύλλογος που τόσο έχει δεχτεί ζημιά εκ των έσω, να παρουσιάζεται απαθής, χωρίς ελπίδα για τίποτα και να γνωρίζει ταπεινωτικές ήττες με κατεβασμένα τα…χέρια έχει προηγηθεί ολόκληρη διαδικασία διάλυσης κάθε λογικής. Όπως σε κάθε εργασιακό τομέα ανά τον πλανήτη, έτσι και στο ποδόσφαιρο δεν είναι απλά τα πράγματα. Τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες τις πιστώνονται αρχικά οι «ανώτεροι» και μετά οι τελευταίοι πρωταγωνιστές (π.χ. προπονητής-παίκτες).
Σε καμία περίπτωση δε δικαιολογώ αυτό το συνονθύλευμα που φοράει το «Δικέφαλο» στο στήθος με μηδέν τακτική προσέγγιση αλλά τελικά έχω την πεποίθηση πως ακόμη και 15 ποδοσφαιριστές να αλλαχθούν και να έρθει ο Κλοπ και το επιτελείο του, πάλι δουλειά δεν θα γίνει. Η ΑΕΚ αδικείται από το εσωτερικό της κι αυτό φαίνεται στη νοοτροπία που βγάζει στον αγωνιστικό, και μη, χώρο. Η λειτουργία ενός επαγγελματικού συλλόγου στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν περιστρέφεται γύρω από πέντε προπονήσεις και δύο αγώνες την εβδομάδα.
Στην «Ένωση» κατάφεραν να σκοτώσουν ακόμη και την ελπίδα που πεθαίνει πάντα τελευταία. Δεν υπάρχει άνθρωπος, θεωρώ, που να μην έχει αντιληφθεί πως αρμόδιοι όπως Τεχνικοί Διευθυντές, άτομα σε υψηλές θέσεις αλλά και προπονητής όχι απλά απέτυχαν παταγωδώς να συμμαζέψουν τα πράγματα αλλά έβαλαν και το δικό τους λιθαράκι ώστε να γίνουν τρεις χειρότερα. Θέλοντας να γίνω και λίγο γραφικός θα αναφέρω πως αν τους τελευταίους τέσσερις μήνες προπονητής ήταν ο Μανόλο Χιμένεθ και βασικός ο Πέτρος Μάνταλος αυτή τη στιγμή όλοι, εντός και εκτός ομάδας, θα πραγματοποιούσαμε δημόσια λαϊκά δικαστήρια και πιθανόν οι ίδιοι να είχαν λάβει αποζημιώσεις και χαρτιά απολύσεως. Ειδικά ο Ανδαλουσιανός τεχνικός.
Κρίμα για κάποιους όμως για το γεγονός πως δεν είναι ο Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο για να λάβει ξανά το ρόλο του «αποδιοπομπαίου τράγου». Ξέρετε, εκτός από τις βεβιασμένες κινήσεις την ίδια ζημιά, ίσως και μεγαλύτερη, κάνει η λανθασμένη στήριξη σε πρόσωπα που με την πρώτη ευκαιρία αποδεικνύουν πως είναι επιεικώς ανίκανα για τη θέση που έχουν αναλάβει. Πλέον όσοι είναι αρμόδιοι και κλείνουν τα μάτια τους στην άκρως τραγική αγωνιστική κατάσταση που βρίσκεται η ΑΕΚ χρεώνονται την αιτία των δεινών και όσο δεν αντιδρούν είναι συνυπεύθυνοι έως και κύριοι υπεύθυνοι.
Δυστυχώς η ανέγερση ενός «παλατιού» στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν μπορεί να κατευνάσει τα πνεύματα και να κρύψει στο μπετό της τις συνεχόμενες «Κιτρινόμαυρες» αποτυχίες. Φτάσαμε στο σημείο που οι σημαντικές αποφάσεις να αποτελούν την τελευταία προσπάθεια της διοίκησης. Αν λάβουμε υπόψιν το γεγονός πως βρισκόμαστε στο «παρά πέντε» της μεγάλης μετακόμισης πρέπει όλα να είναι στην εντέλεια. Εκτός από όλες τις λεπτομέρειες που με μεράκι πραγματοποιούνται εντός και πέριξ του νέου γηπέδου πρέπει κάποιος να φροντίσει και για το πιο σημαντικό κομμάτι που είναι το αγωνιστικό. Μπορεί;
ΥΓ: Σάκχοφ όλοι στο πλευρό της οικογένειάς σου αλλά και όλων που βιώνουν τον πόλεμο ΕΝ ΕΤΕΙ 2022…
ΥΓ2: Χτίστε γύρω από τον Αραούχο και τον Μάνταλο (ναι ο αρχηγός προσπαθεί ολομόναχος στο κέντρο, κάποιος πρέπει να το πει)
ΥΓ3: Η σημερινή τετράδα της άμυνας βγαλμένη από ανέκδοτο
Όπως στρώσατε… να κοιμηθείτε κύριοι!
Ακόμη μια χρόνια που η ΑΕΚ μένει εκτός στόχων πολύ νωρίς στην χρόνια και ακόμη μια χρόνια που όλοι μας ψάχνουμε να δούμε τι φταίει.
Γράφει ο Γιώργος Κοκαλίδης
Παίκτες αλλάξαμε, προπονητή; Αλλάξαμε !!
Τεχνικό και εκτελεστικό διευθυντή; αλλάξαμε! Τι φταίει λοιπόν;
Μήπως αυτοί που φέραμε ; Μήπως αυτοί που ήρθαν είναι χειρότεροι των προηγούμενων; Μήπως δεν έφυγαν καν αυτοί που έπρεπε;
Τα πράγματα είναι απλά και συγγνώμη αλλά ΔΕΝ φταίει ούτε ο Γιαννίκης ούτε ο Μάνταλος. Φταίει πρωτίστως αυτός που επέμενε να φέρει έναν άπειρο κατά τα άλλα προπονητή στο τιμόνι ενός πλοίου που έμπαζε νερά.
Με ποια βεβαιότητα πίστευε ο συγκεκριμένος κύριος ότι ο Γιαννίκης είναι ικανός να διαχειριστεί μια τέτοια ομάδα και να πετύχει τους εναπομείναντες στόχους(πρωτάθλημα,κύπελλο);
Κάπως έτσι καταλήξαμε να έχουμε έναν προπονητή χωρίς εμπειρία σε μεγάλα κλαμπ και χωρίς να έχει δίκη του ομάδα (καθώς την προετοιμασία είχε αναλάβει ο προκάτοχος του) να προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να οδηγήσει την «Ένωση» στην επίτευξη των στόχων.
Πράγμα αδύνατο καθώς ακόμα και «μεγάλο» προπονητή να έφερνες πάλι θα υπήρχε το ρίσκο της αποτυχίας, ποσό μάλλον όταν έρχεται ένας άνθρωπος που δυστυχώς δεν γνωρίζει ούτε πως να διαχειριστεί τα ομολογουμένως δύσκολα αποδυτήρια μιας μεγάλης ομάδας.
Οι αλλαγές προπονητών μετά το πρωτάθλημα του Χιμένεθ έχουν γίνει συνήθεια στον οργανισμό ΑΕΚ, όπως και οι επισκέψεις του διοικητικού ηγέτη στα Σπάτα με σκοπό να φέρει τις «ριζικές» αλλαγές.
Βέβαια ίσως να λείπει κάτι από τα Σπάτα, ίσως ένας άνθρωπος με ηγετικά χαρακτηριστικά που δεν θα επιτρέπει στον κάθε Λε Ταλέκ να μπαίνει στο παιχνίδι και να κόβει βόλτες στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Ένας άνθρωπος δηλαδή που δε θα επέτρεπε στον κάθε Κονέ και Παπαδημητριου να επιστρέψουν στα Σπάτα χωρίς το επιθυμητό μεταγραφικό αποτέλεσμα.
Τέτοιους ανθρώπους ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ γνωρίζει πολύ καλά και είχε φροντίσει παλιότερα να έχει δίπλα του και μάλιστα πολλούς! Κορυφαία παραδείγματα είναι ο Μπάγεβιτς και ο Ίλια Ίβιτς.
ΥΓ: Δε μπορω να πιστέψω ότι ο Γεφτιτς και ο κάθε Γεφτιτς θα είχε τέτοια συμπεριφορά απέναντι στον Γιαννίκη ενώ θα ήξερε ότι απέναντι του θα έχει τον αποδεδειγμένα θερμόαιμο Ντούσαν!
ΥΓ2: Το άλλο διοικητικό στέλεχος που έφυγε έχει μετατρέψει μια επαρχιακή ομάδα β κατηγορίας σε διεκδικήτρια για θέση στην Ευρώπη. Βρείτε τον εσείς!
ΥΓ3: Τουλάχιστον καταλάβαμε (ελπίζω) ότι το πρόβλημα της ΑΕΚ δεν είναι ο Μάνταλος!
Όπως στρώσατε να κοιμηθείτε κύριοι!
Ακόμη μια χρόνια που η ΑΕΚ μένει εκτός στόχων πολύ νωρίς στην χρόνια και ακόμη μια χρόνια που όλοι μας ψάχνουμε να δούμε τι φταίει.
Γράφει ο Γιώργος Κοκαλίδης
Παίκτες αλλάξαμε, προπονητή; αλλάξαμε !!
Τεχνικό και εκτελεστικό διευθυντή; αλλάξαμε! Τι φταίει λοιπόν;
Μήπως αυτοί που φέραμε ; Μήπως αυτοί που ήρθαν είναι χειρότεροι των προηγούμενων; Μήπως δεν έφυγαν καν αυτοί που έπρεπε;
Τα πράγματα είναι απλά και συγγνώμη αλλά ΔΕΝ φταίει ούτε ο Γιαννίκης ούτε ο Μάνταλος. Φταίει πρωτίστως αυτός που επέμενε να φέρει έναν άπειρο κατά τα άλλα προπονητή στο τιμόνι ενός πλοίου που έμπαζε νερά.
Με ποια βεβαιότητα πίστευε ο συγκεκριμένος κύριος ότι ο Γιαννίκης είναι ικανός να διαχειριστεί μια τέτοια ομάδα και να πετύχει τους εναπομείναντες στόχους(πρωτάθλημα,κύπελλο);
Κάπως έτσι καταλήξαμε να έχουμε έναν προπονητή χωρίς εμπειρία σε μεγάλα κλαμπ και χωρίς να έχει δίκη του ομάδα (καθώς την προετοιμασία είχε αναλάβει ο προκάτοχος του) να προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να οδηγήσει την «Ένωση» στην επίτευξη των στόχων.
Πράγμα αδύνατο καθώς ακόμα και «μεγάλο» προπονητή να έφερνες πάλι θα υπήρχε το ρίσκο της αποτυχίας, ποσό μάλλον όταν έρχεται ένας άνθρωπος που δυστυχώς δεν γνωρίζει ούτε πως να διαχειριστεί τα ομολογουμένως δύσκολα αποδυτήρια μιας μεγάλης ομάδας.
Οι αλλαγές προπονητών μετά το πρωτάθλημα του Χιμένεθ έχουν γίνει συνήθεια στον οργανισμό ΑΕΚ, όπως και οι επισκέψεις του διοικητικού ηγέτη στα Σπάτα με σκοπό να φέρει τις «ριζικές» αλλαγές.
Βέβαια ίσως να λείπει κάτι από τα Σπάτα, ίσως ένας άνθρωπος με ηγετικά χαρακτηριστικά που δεν θα επιτρέπει στον κάθε Λε Παλτεκ να μπαίνει στο παιχνίδι και να κόβει βόλτες στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Ένας άνθρωπος δηλαδή που δε θα επέτρεπε στον κάθε Κονέ και Παπαδημητριου να επιστρέψουν στα Σπάτα χωρίς το επιθυμητό μεταγραφικό αποτέλεσμα.
Τέτοιους ανθρώπους ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ γνωρίζει πολύ καλά και είχε φροντίσει παλιότερα να έχει δίπλα του και μάλιστα πολλούς! Κορυφαία παραδείγματα είναι ο Μπάγεβιτς και ο Ίλια Ίβιτς.
ΥΓ: Δε μπορω να πιστέψω ότι ο Γεφτιτς και ο κάθε Γεφτιτς θα είχε τέτοια συμπεριφορά απέναντι στον Γιαννίκη ενώ θα ήξερε ότι απέναντι του θα έχει τον αποδεδειγμένα θερμόαιμο Ντούσαν!
ΥΓ2: Το άλλο διοικητικό στέλεχος που έφυγε έχει μετατρέψει μια επαρχιακή ομάδα β κατηγορίας σε διεκδικήτρια για θέση στην Ευρώπη. Βρείτε τον εσείς!
ΥΓ3: Τουλάχιστον καταλάβαμε (ελπίζω) ότι το πρόβλημα της ΑΕΚ δεν είναι ο Μάνταλος!
Ανίκανοι Ερασιτέχνες Καλοβολεμένοι
Τι άλλο θα ζήσουμε πια; Πόσο πιο κάτω μπορεί να πάει μια ομάδα που είναι οικονομικά ανεξάρτητη αλλά λειτουργεί σαν να έχει χίλια προβλήματα;
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Πως να βάλεις τις σκέψεις σου σε μια σειρά; Αναρωτιέσαι τι μπορεί να ευθύνεται για αυτό που είδαμε και είναι τόσες οι πιθανές απαντήσεις που απελπίζεσαι με τα προβλήματα που βγαίνουν στην επιφάνεια. Πριν την αναμέτρηση-παρωδία που διαδραματίστηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο σκεφτόμασταν πως ακόμη και με μια ενδεχόμενη πρόκριση τίποτα δεν αλλάζει. Ίσως και να έκανε περισσότερο κακό στο σύνολο παρά καλό καθώς θα έκρυβε πολλά αρνητικά κάτω από το…χαλάκι.
Είναι μέρος του προβλήματος ο Αργύρης Γιαννίκης; ΝΑΙ. Είναι το μόνο πρόβλημα; Όχι. Αν ήταν θα είχε ήδη απομακρυνθεί και τώρα θα αναπνέαμε αέρα αλλαγής, αισιοδοξίας κι όλα αυτά τα ωραία. Φαίνεται πως αυτός που παίρνει τις τελικές αποφάσεις στην ομάδα έχει αντιληφθεί πως το πρόβλημα είναι βαθιά ριζωμένο. Ωστόσο η παραπάνω παρατήρηση δεν φέρνει άμοιρο ευθυνών τον Έλληνα τεχνικό. Έχει κάνει ΚΑΙ σήμερα εγκλήματα.
Καμία αλλαγή έως το 89΄ και η ομάδα του, κουτσά-στραβά, έχει στο χέρι της την πρόκριση. Εκεί αποφασίζει να επέμβει και να δώσει την πρόκριση στο πιάτο του Ραζβάν Λουτσέσκου που εξασφάλισε ακόμη μια παράταση στην εμπιστοσύνη που λαμβάνει στην ομάδα του ΠΑΟΚ. Ποιος ο λόγος να βγει ο Νόρντιν Άμραμπατ που, ακόμη κι αν υποθέσουμε πως είχε κουραστεί, έμεναν κάτι λίγο παραπάνω από τρία λεπτά παιχνιδιού και να περάσει ο Καρίμ Ανσαριφάρντ. Η πιο επικίνδυνη και εκτός λογικής αλλαγή που σχεδίασε και έπραξε ήταν αυτή του Ντάμιαν Λε Ταλέκ. Ήταν τόσο επιτυχημένη που «χαρίζει» δύο γκολ στον ΠΑΟΚ μαρκάροντας ούτε με τα μάτια.
Ακόμη ένα τρανταχτό λάθος ήταν αυτό της επιλογής του Λάζαρου Ρότα. Ο μπακ της ΑΕΚ δεν έχει να δείξει σχεδόν τίποτα παραπάνω από τον παραγκωνισμένο, δικαιολογημένα, Μιχάλη Μπακάκη και σε καμία περίπτωση δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση από τον Κλεμάν Μισελέν. Άλλωστε έχουμε δει επανειλημμένος πως ο Λιβάι Γκαρσία μπορεί να συνεργαστεί περισσότερο με το Γάλλο μπακ παρά με τον Λάζαρο Ρότα.
Δεν έχει καταλάβει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του ρόστερ; Δεν είναι σε θέση να τις διαχειριστεί; Δεν αντέχει την πίεση της μεγάλης ομάδας; Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω όμως φαίνεται πως δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσει να βρίσκεται στον «Κιτρινόμαυρο» πάγκο. Ωστόσο είπαμε πως δεν είναι μόνο ο Αργύρης Γιαννίκης το πρόβλημα. Είναι βαθιά ριζωμένο και δε φαίνεται φως στον ορίζοντα άμεσα. Δεν υπάρχει η διάθεση «ριζοσπαστικών» αλλαγών στο σύλλογο και έτσι θα οδηγούμαστε σε μια λούπα κάθε χρόνο με την αποτυχία να είναι δεδομένη και εξασφαλισμένη από το καλοκαίρι.
Ένα ωραίο παράδειγμα είναι αυτό με τη λειτουργία ενός εστιατορίου. Αν κάποιος νοικιάσει ένα χώρο και προσλάβει ως μάγειρα ένα λογιστή, σερβιτόρους τρεις καθηγητές και υπεύθυνο οικονομικών έναν τραγουδιστή τότε η αποτυχία τους είναι δεδομένη. Ποιος ευθύνεται όμως; Κατά το συντριπτικό ποσοστό η ευθύνη βαραίνει αυτόν που μοίρασε τις αρμοδιότητες. Αναρωτιέμαι, στην ΑΕΚ υπάρχει ως προσόν για την ανάληψη μιας θέσης με ευθύνη η τεχνογνωσία η αρκεί να είναι καλό παιδί, αεκτζής κι όλα καλά;
Αν δεν προσέξουν στην «Ένωση», το στολίδι που φτιάχνουν στη Νέα Φιλαδέλφεια θα γυρίσει εναντίον τους. Δεν είναι μόνο μεγάλη μερίδα ποδοσφαιριστών και ο προπονητής που δεν πρέπει να μπουν αλλά και πολλοί…«καλοβολεμένοι» που φαίνεται πως δεν έχουν τα απαραίτητα μέσα ώστε να οργανώσουν έναν Ευρωπαϊκό σύλλογο. Αν η ΑΕΚ θέλει ακόμη να συστήνεται έτσι καθώς στον έξω κόσμο βγάζει το ακριβώς αντίθετο. Είναι κρίμα γιατί φτάνοντας στο τέλος ενός τέτοιου έργου όπως το γήπεδο, χάνουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Παίκτες βρίσκεις, προπονητές προσλαμβάνεις, προσωπικό αλλάζεις αλλά το μεγάλο στοίχημα είναι ο κόσμος.
ΥΓ: Η άμυνα ίσως είναι και χειρότερη από πέρυσι
ΥΓ2: Κούρτιτς η ΑΕΚ δεν έχει ούτε στα πιο τρελά της όνειρα
ΥΓ3: Ποιος ο λόγος να παλέψουν οι παίκτες τα επόμενα παιχνίδια όταν πέταξαν από πάνω τους όλες τις ευθύνες και αρνήθηκαν όλους τους στόχους;
ΥΓ4: Αντιδράσεις θα υπάρξουν;