Είναι καλύτερη από τους άλλους και τους δίνει τη χαρά να προηγούνται
Η «Ένωση» δεν υστερεί πουθενά ούτε φέτος από τους αντιπάλους της, εγχώρια πάντα, αλλά πάλι τους δίνει την ευκαιρία να προηγηθούν βαθμολογικά χωρίς λόγο!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Σήμερα η ΑΕΚ επιθυμεί και επιβάλλεται να επιστρέψει στις νίκες ώστε να βρεθεί στη διακοπή των εθνικών με όση ηρεμία περισσότερη μπορεί. Θυμίζουμε πως προέρχεται από μια απρόσμενη ισοπαλία στην Καισαριανή κόντρα στην Κηφισιά που ήρθε να προστεθεί στις ήδη δύο υπάρχουσες γκέλες με «μικρότερους». Η ισοπαλία με τις Σέρρες και η ήττα στον ΟΦΗ συμπληρώνουν αυτή τη λίστα.
Το πρόβλημα της ΑΕΚ εντοπίζεται σε συγκεκριμένες καταστάσεις που πρέπει να διορθώσει εντός αγωνιστικού χώρου. Για παράδειγμα το τελείωμα των φάσεων. Σωρεία ευκαιριών έχει χαθεί μπροστά από το εκάστοτε αντίπαλο τέρμα, κυρίως από τους επιθετικούς της ομάδας που φέτος παίρνουν «κάτω από τη βάση». Έπειτα υπάρχει και το ψυχολογικό κομμάτι που εξηγεί πολύ ορθά ο άγραφος κανόνας του ποδοσφαίρου, όσο δε βάζεις θα δέχεσαι.
Έτσι η ΑΕΚ έχει «πετάξει» τέσσερις βαθμούς με τις δύο προαναφερόμενες ισοπαλίες. Η ήττα στον ΟΦΗ δεν μπαίνει τόσο στην εξίσωση καθώς δε δημιούργησε τόσες φάσεις ο «Δικέφαλος» και η ομάδα της Κρήτης επικράτησε δίκαια καθώς ήταν καλύτερη σχεδόν για όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Το πρώτο «κρίμα» λοιπόν είναι πως, σε αντίθεση με τους «μικρότερους», στα ντέρμπι η ΑΕΚ έχει δείξει ένα φοβερό πρόσωπο.
Η ισοπαλία με τον Ολυμπιακό στην έδρα της θα μπορούσε με λίγη τύχη παραπάνω να μετατραπεί σε νίκη, επικράτησε με περίσσεια ευκολία στη «Λεωφόρο» και μάλιστα με ανατροπή ενώ επικράτησε με…σβηστές μηχανές του ΠΑΟΚ στην «OPAP ARENA». Αυτό δείχνει πως η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα και φέτος δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από τους εγχώριους συνδιεκδικητές των τίτλων.
Όλα τα παραπάνω καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα. Ακόμη μια σεζόν ο «Δικέφαλος» είναι καλύτερος από όλους και προσπαθεί να «βγάλει τα μάτια του» μόνος του δίνοντάς τους χαρά που θα μπορούσαν να μην είχαν. Βέβαια υπάρχει δρόμος μπροστά που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα αλλά καλό θα ήταν να μην περιμένει η ΑΕΚ πάλι όπως πέρυσι να μειώσει από τους 7-8-9 πόντους από την κορυφή γιατί μπορεί να μη γίνονται δύο σερί χρονιές τέτοια έπη.
ΑΕΚ: Τα μέχρι στιγμής ντέρμπι επιβεβαιώνουν πως είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα
Ακόμη ένα φετινό ντέρμπι ολοκληρώθηκε για την «Ένωση». Δεύτερη νίκη για την ομάδα του Ματίας Αλμέιδα με τρόπο που δε σηκώνει παρερμηνείες!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Η Νέα Φιλαδέλφεια φόρεσε ξανά τα γιορτινά της και φιλοξένησε ένα ματς υψηλής σημασίας. Οι δύο «Δικέφαλοι» παρατάχθηκαν στον αγωνιστικό χώρο, ο καθένας αναζητώντας τη νίκη για τους δικούς του λόγους. Η ΑΕΚ προερχόταν από μια νίκη στην Τρίπολη κόντρα στον Αστέρα για το πρωτάθλημα ενώ μετέπειτα ηττήθηκε στη Μασσαλία στις Ευρωπαϊκές της διοργανώσεις. Ο ΠΑΟΚ από την άλλη είχε δύο σερί νίκες κόντρα σε Ατρόμητο και Αμπερντίν στη Σκωτία.
Μετά και την κατ΄ αρχήν δικαίωση του Παναθηναϊκού και κατοχύρωση του ντέρμπι «αιωνίων» υπέρ του, οι τέσσερις διεκδικητές του τίτλου βρίσκονται αρκετά κοντά. Οι «Κιτρινόμαυροι» με τον φανταστικό τους κόσμο στο πλευρό τους ήθελαν οπωσδήποτε τη νίκη και το κατάφεραν αρκετά εύκολα. Προπονητής και παίκτες βρέθηκαν σε τρομερή ημέρα ενώ ο κόσμος στις κερκίδες έδινε το δικό του σόου που βοήθησε στην επίτευξη της μεγάλης νίκης με το σκορ να σταματάει στο 2-0.
Η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα έχει αντιμετωπίσει μέχρι στιγμής τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια, τον Παναθηναϊκό στη «Λεωφόρο» και τώρα τον ΠΑΟΚ ξανά στης Φιλαδέλφειας τα μέρη. Όσα ντέρμπι έχει δώσει, είναι ανώτερη από τον αντίπαλό της. Με τους «ερυθρόλευκους» ήταν οριακή η διαφορά αλλά και πάλι ήλεγχε την αναμέτρηση. Στην έδρα του «τριφυλλιού», αφού βρέθηκε πίσω στο σκορ, έδωσε ένα μάθημα πως να αντιστρέφεις ένα παιχνίδι υπέρ σου με σχετικά εύκολο τρόπο.
Τη Δευτέρα το βράδυ στην «OPAP ARENA» μετέτρεψε ένα ντέρμπι, σε αναμέτρηση συνοπτικής διαδικασίας. Η πρώτη υποψία φάσης των φιλοξενουμένων παρατηρήθηκε κάπου στο 96΄ ενώ σε όλο το υπόλοιπο ματς, η ΑΕΚ έκανε ό,τι ήθελε την ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου. Κοιτώντας στο πρόσφατο παρελθόν, παρατηρούμε την καλύτερη ΑΕΚ σε ντέρμπι φέτος και την καλύτερη ατμόσφαιρα του κόσμου από το ιστορικό περσινό ματς κόντρα στον Ιωνικό και μετά. Φαίνεται πως όσο οι παίκτες του Αλμέιδα βρίσκουν τα πατήματά τους και σκορπάνε το φόβο, άλλο τόσο ο «Κιτρινόμαυρος» λαός αυξάνει τα…ντεσιμπέλ του γηπέδου.
Επιστρέφοντας λοιπόν στα ντέρμπι που έχουν παιχθεί και συμπεριλαμβανομένων και αυτών των άλλων ομάδων μεταξύ τους, βγαίνει το συμπέρασμα πως η ΑΕΚ είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Το έχει αποδείξει απέναντι στους υπόλοιπους «μεγάλους» από τους οποίους προφανώς δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και μάλιστα μπορεί γι΄ αυτούς να αποτελεί ομάδα πρότυπο που θα ήθελαν να «αντιγράψουν». Δεν είναι λίγες οι φορές που πλέον βλέπουμε αντίπαλους προπονητές να υιοθετούν το στιλ παιχνιδιού του Ματίας Αλμέιδα που «λανσάρει» από πέρυσι.
Δράττομαι της ευκαιρίας και επιθυμώ να σχολιάσω μια άποψη που ακούγεται συχνά τις τελευταίες ημέρες. «Η ΑΕΚ του Αλμέιδα πιάνει ξανά τα περσινά στάνταρ». Πρέπει κάποιος να είναι παράλογος αν περιμένει, ή ακόμη χειρότερα απαιτεί, να δει τον περσινό τρόπο παιχνιδιού από την «Ένωση». Αρκεί να αναλογιστεί τις δύο σημαντικές διαφορές. Η περσινή έλλειψη Ευρωπαϊκών αναμετρήσεων και ακόμη σημαντικότερο, η περσινή διακοπή λόγω του Παγκοσμίου Κυπέλλου δεν υφίσταται φέτος.
ΥΓ: Σιμάνσκι, αν έπαιζες σε τέτοια στάνταρ σε κάθε αγώνα, θα χαιρετούσες για ελίτ πρωτάθλημα
ΥΓ2: Που να γίνουμε και πολλοί ξανά στο προπονητικό δηλαδή
ΥΓ3: Η επανάσταση δεν είχε αφετηρία τη Νέα Φιλαδέλφεια
Almeyda’s boys…are the best
Ντέρμπι που θέλουμε να ξαναδούμε με έναρξη που προσπαθούμε να ξεχάσουμε. Αυτό έγινε στη «Λεωφόρο» απόψε!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε μια σειρά τριών αγώνων με τον πλέον καλύτερο τρόπο. Ισοπαλία με τον Ολυμπιακό (σίγουρα οι περισσότεροι θέλαμε νίκη αλλά εντάξει), ιστορικό διπλό στο Μπράιτον και από σήμερα ένα τεράστιο τρίποντο στην έδρα του Παναθηναϊκού. Εκεί που κάποιοι τόλμησαν να σπιλώσουν ξανά τη μνήμη του Μιχάλη αλλά έλαβαν ό,τι και τα αδέρφια τους. Ανατροπή μέσα στο «σπίτι« τους. Ωραίο πράγμα να έχεις «σπίτι», ειδικά αν δεν έρχονται καταδρομικά να σου σκοτώσουν αθώους ανθρώπους αλλά τέλος πάντων, που να καταλάβετε.
Αγωνιστικά η υπεροχή της ΑΕΚ είναι αδιαμφησβήτητη. Το παραδέχθηκαν μέχρι στιγμής ο Γιοβάνοβιτς, ο Τζούρισιτς κι ο Μπερνάρ. Οι γηπεδούχοι πήραν «κεφάλι» στο σκορ με ένα φοβερό τελείωμα του προαναφερθέντα χαφ των «πρασίνων» αλλά μετά δεν κατάφεραν σχεδόν τίποτα αξιόλογο. Η «Ένωση» είχε τις πρωτοβουλίες, τις φάσεις, τον έλεγχο του αγώνα και δικαιώθηκε πετυχαίνοντας δύο γκολ και υπογράφοντας μια επική ανατροπή. Η διαφορά δυναμικότητας στα τρεξίματα και στο passing game ήταν ολοφάνερη και αποτέλεσε σημείο «κλειδί» του «Δικεφάλου».
Είναι αστείο, ο προπονητής της ηττημένης ομάδας να μιλάει για κυριαρχία της ΑΕΚ σε σημεία, οι παίκτες να λένε πως δεν μπόρεσαν να πιάσουν την έντασή της αλλά οι «ειδικοί» να αναφέρουν μη δοσμένες κόκκινες και δήθεν διαιτητική εύνοια. Πρέπει κάποια στιγμή όλοι μας να μάθουμε να χάνουμε. Τα είδαμε πέρυσι με προπηλακισμούς σε διαιτητές, θα έχουμε τα ίδια και φέτος; Είναι κωμικό να ασχολούμαστε με τα γεγονότα της ΑΕΚ πρωί-μεσημέρι-βράδυ σε ΚΑΘΕ αγώνα αλλά για το χθεσινό πέναλντι που κερδίζει ο Ποντένσε να σφυρίζουμε αδιάφορα. Είτε είμαστε οι «αδικημένοι» είτε όχι.
Για το πανό τι να σχολιάσουμε; Τα είπαν όλα οι φίλοι του Παναθηναϊκού που αποδοκίμασαν την ενέργεια αυτή. Η μερίδα των «ανθρώπων» που σήκωσαν την…μεταλλαγμένη σβάστικα αυτή (διότι με τέτοιο σύμβολο είναι ίσο το πανό αυτό) αποτελούν πλυντήρια δολοφόνων και σίγουρα δεν έχουν οπαδικά αισθήματα. Αν σήμερα ο Παναθηναϊκός πετύχαινε την ανατροπή του αιώνα δε θα τους ένοιαζε καν. Έκαναν το «κομμάτι» τους και μέχρι εκεί.
Η διοίκηση του Παναθηναϊκού είναι συνυπεύθυνη όσο δεν καταδικάζει τέτοιες πράξεις. Δε γίνεται μερίδα της κερκίδας σου να υποστηρίζει δολοφόνους που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για δολοφονία Έλληνα πολίτη…ενός συνανθρώπου μας και εσύ να σφυρίζεις αδιάφορα. Όποιος ανέχεται τέτοιες ενέργειες είναι καταδικασμένος κάποια στιγμή να το «πληρώσει» εκ των έσω!
Πριν κλείσουμε ας αναφερθούμε σε κάτι ευχάριστο και «Κιτρινόμαυρο». Ματίας Αλμέιδα, είσαι ο πρωτομάστορας μιας ΑΕΚ που γουστάρουμε να βλέπουμε και που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Σε ευχαριστούμε και γνωρίζουμε πως ίσως δεν μας αξίζεις αλλά ένα πράγμα θέλουμε από σένα μόνο…Βάλε τον Πινέδα και τερματοφύλακα! Πάλι ο καλύτερος του γηπέδου θα είναι!
ΥΓ: Περαστικά και γρήγορη επιστροφή στον Μάγκνουσον!
Η διαστρέβλωση της αλήθειας είναι η επιτομή του πόνου
Ο «ασυμβίβαστος» κάνει ντεμπούτο με το πρώτο του άρθρο στο kitenimerosi.gr και τους βγάζει από το comfort zone τους!
Νέα σεζόν, πρώτο ντέρμπι. Τι έλειπε; Ο πόλεμος κατά της ΑΕΚ και το μένος των αντιπάλων της προς οτιδήποτε σχετίζεται με την περσινή νταμπλούχο Ελλάδος. Τι θα μπορούσαν βέβαια να βρουν οι γνωστοί-άγνωστοι αφού διανύουμε μόλις την τέταρτη αγωνιστική ημέρα της Σούπερ Λιγκ. Έχοντας μάλιστα ήδη μια γκέλα κόντρα στις Σέρρες η «Ένωση», πολλοί σκεφτήκαμε πως ίσως δεν την πολεμήσουν αυτήν τη φορά και επικεντρωθούν μόνο στο να την κερδίσουν στον αγωνιστικό χώρο.
Καλό το παραμύθι μας αλλά δεν εξελίχθηκε έτσι τελικά. Ξεκινάμε με μπαγιάτικες αναφορές, που βγήκαν από τα ψυγεία. σε αναστροφές, μη έναρξη ντέρμπι και άλλα τέτοια που αρμόζουν προφανώς σε ομάδες…πρότυπο. Η αιτιολόγηση της γκρίνιας αυτής ήταν η υποψία ορισμού Έλληνα διαιτητή κι όχι ξένου ελίτ. Μάλλον κάποια σωματεία αρέσκονται στο να δέρνουν μη εγχώριο προϊόν και δεν τη βρίσκουν με το ντόπιο. Ξεχνάν δηλαδή πως οι υπεύθυνοι για την δεύτερη σκέψη της UEFA να στείλει ξένους διαιτητές είναι οι ίδιοι που δεν άντεξαν το «κλείσιμο» του σπιτιού τους από τον Μάνταλο και την παρέα του και ξέσπασαν αδίκως στον Ιταλό Μάσα.
Εν τέλει, ευτυχώς εδώ που τα λέμε, περνάει η γκρίνια τους και ορίζεται ξένος ελίτ διαιτητής. Το όνομα αυτού, Σοάρες Ντίας. Στο άκουσμα της είδησης αναρωτηθήκαμε. Θα το δεχθεί αυτό η ΑΕΚ; Αν πάμε λίγο πίσω στο πρόσφατο παρελθόν, μιλάμε για τον διαιτητή που το 2020 έχει καταλογήσει πέναλντι κατά της ΑΕΚ κόντρα στον Άρη σε μπλέξιμο ποδιών του Λάρσον μεταξύ τους ενώ πέρυσι δεν δίνει ούτε κάρτα στον Μπερνάρντ ο οποίος αφήνει αιμόφυρτο τον Ρότα στον αγωνιστικό χώρο.
Αντί αυτού όμως, παρακολουθήσαμε το θέατρο του παραλόγου. Η ομάδα του Ολυμπιακού ζητάει άμεσα την αλλαγή διαιτητή. Ενός διαιτητή που είναι «παιδί» του Κλάτενμπεργκ ωστόσο που οι ίδιοι θέλουν να επαναφέρουν στο προσκήνιο. Μάλλον γιατί τους «πόνεσε» η απομάκρυνσή του και η καλυτέρευση του κλάδου του στη χώρα μας. Προφανώς δεν έχουμε φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο αλλά έχουμε φύγει από τα όρια του σκοταδισμού που ζούσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες με τους υπευθύνους πλέον να έχουν βγει από το comfort zone τους και γι΄ αυτό να διαμαρτύρονται με την πρώτη ευκαιρία.
Φυσικά, κανείς κακός ή καλός σε αυτήν τη γη δε δρα μόνος του. Εννοείται πως υπάρχουν οι «αρχηγοί» αλλά και οι άνθρωποι που κάνουν τα «θελήματα» με στόχο κάποια στιγμή ίσως να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Ε, στο Ελληνικό ποδόσφαιρο δε λείπει τίποτα από τα δύο. Οι άνθρωποι που τόσα χρόνια υπέφεραν από τα προαναφερόμενα γεγονότα, τώρα στηρίζουν με κάθε δύναμη. Είτε με δηλώσεις, είτε με κατευθυνόμενα ΜΜΕ που ελέγχουν. Ωστόσο ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Κάποια στιγμή θα καρπωθεί τα εύσημα για τα όσα έκανε αλλά σίγουρα θα έρθει το πλήρωμα της ζωής.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα άλλο παρά ατόφιος πόνος για όσα πάει να χτίσει η ΑΕΚ. Ένα γήπεδο-στολίδι που είτε παίζει Ευρωπαϊκό ματς είτε Κύπελλο Ελλάδος με τις άκρως συμπαθητικές ομάδες των κάτω κατηγοριών θα είναι κατάμεστο, ένας κόσμος ξανά χαρούμενος και εκστασιασμένος και μια, κατά γενική ομολογία, δυνατή ομάδα να πρωταγωνιστεί στο τερέν. Ε, δεν το αντέχουν αυτό. Θέλουν την ΑΕΚ να σέρνεται, να χρωστάει και να αγωνίζεται σε άδειο Ολυμπιακό Στάδιο για να μπορούν μετά να δηλώνουν περήφανοι «Εμείς θέλουμε μια ΑΕΚ δυνατή σαν αντίπαλο». Ε, χωνέψτε το κυρίες και κύριοι, δυνάμωσε και πρωταγωνιστεί!
Οι ναζί, οι χαφιέδες και οι χαρτογιακάδες
Πόσο ψύχραιμα να δεις τη στυγερή δολοφονία ενός παιδιού που δεν είχε «πατήσει» καν τα τριάντα;
Ένα από τα πρώτα πράγματα που σου μαθαίνουν σε κάθε σχολή δημοσιογραφίας είναι πως πρέπει να βλέπεις τα γεγονότα ως παρατηρητής και να αποκτάς σφαιρική άποψη. Σε μια αναμέτρηση, σε μια αμφισβητούμενη φάση, σε ένα τρόπαιο ναι. Σε μια δολοφονία αθώου νέου ανθρώπου όμως ;
Θα μπορούσε να είναι αδερφός σου, παιδί σου αν είσαι μεγαλύτερος/η, ξάδερφος, γείτονας. Ο φίλαθλος που έχετε μαζί διαρκείας και αγκαλιάζεστε σε κάθε γκολ. Ακόμη κι ο συνάδελφος που παλεύεται για τη ζωή 6 και 7 ημέρες την εβδομάδα.
Ποια η κατάληξή του; Ένας τραγικός θάνατος από δολοφόνους που δρουν στο όνομα του δήθεν οπαδισμού. Δεν το χωράει ανθρώπου νους. Πριν ξεκινήσουμε τα κροκοδείλια δάκρυα όμως σαν χώρα, οφείλουμε να κάνουμε ένα απολογισμό των συνεργατών που έπραξαν τη δολοφονία αυτή και εν συνέχεια που υπερασπίζονται τους εγκληματίες.
Νεοναζιστές οπαδοί, ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα, διένυσαν 3+ χώρες ώστε να βρεθούν ανενόχλητοι σε μια πόλη που ξεκίνησαν μια καταδρομική επίθεση ενάντια σε άμαχο πληθυσμό. Ρε μ@λ@κες… και οι ναζί τα γυναικόπαιδα τα άφηναν συνήθως!
Προφανώς δεν δρούσαν μόνοι τους. Δεν έβαλαν στο GPS «OPAP ARENA» και έφτασαν. Είχαν συνεργούς, Έλληνες. Οι παππούδες μας βέβαια τους έλεγαν με απλά λόγια, δοσίλογους. Επειδή είναι κοινό μυστικό ποια ελληνική ομάδα υποστηρίζουν, μην πέσουμε στο ίδιο λάθος. Είναι μειοψηφία, όχι το σύνολο αυτών.
Άνθρωποι, βοήθησαν ανθρώπους να σκοτώσουν έναν τυχαίο αθώο άνθρωπο. Τι ακριβώς να συζητήσουμε ; Σε τι να ελπίζουμε δηλαδή ; Ποια ανθρωπότητα; Ποια συνεργασία, ποιους θεσμούς; Τίποτα απολύτως, ζούμε από τύχη και αυτό δε θα αλλάξει.
Τώρα για γνωστούς χαρτογιακάδες που τη μια υπερασπίζονται θύματα και την άλλη θύτες τι να σχολιάσουμε ακριβώς; Προσωπικά, μόνο ύποπτο θα μου φαινόταν η πρόσληψη γνωστού ποινικολόγου να αθωώσει Έλληνα που βρισκόταν στα επεισόδια.
Στους γονείς αυτούς ποιος θα τους πει και τι ; Συγγνώμη αλλά διαλύσαμε την οικογένειά σας γιατί ο υιός σας, ο καρπός του έρωτα σας, ο αποδέκτης των κόπων και των θυσιών σας δε βρίσκεται πλέον εδώ καθώς του άρεσε το κιτρινόμαυρο ; Ποιος θα τους γιατρέψει την καμένη τους πλέον ψυχή ρε ξεφτίλες ;
ΑΕΚ: Θα…«τελειοποιηθεί» με 2-3 μεταγραφές ακόμη
Η «Ένωση» κλείνει σιγά-σιγά το ρόστερ που θα παρατάξει για τη νέα σεζόν και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν πολλές αλλαγές. Είναι ακόμη η πληρέστερη ομάδα στην Ελλάδα!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Το μεταγραφικό «παζάρι» συνεχίζεται για όλες τις ομάδες. Μετά την απόλυτη επιτυχία της κατάκτησης του «νταμπλ» από την ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα ο πήχης έχει ανέβει ψηλά και για τη νέα σεζόν. Τα πράγματα προφανώς είναι πολύ σοβαρά και πρέπει να αντιμετωπίζονται με «δουλειά» και μόνο καθώς ο ίδιος ο Αργεντινός τεχνικός έχει αναφέρει πως ξεκινάει μια νέα σεζόν με τρεις νέους στόχους.
Η διατήρηση στην κορυφή είναι πιο δύσκολη από την επίτευξη αυτής λέει μια φράση και είναι απολύτως σωστή. Η ΑΕΚ κατέκτησε τους δύο εγχώριους τίτλους κόντρα σε όλους και σε όλα. Φέτος πρέπει να μοχθήσει για να το πετύχει ξανά ενώ πλέον έχει μια παραπάνω διοργάνωση. Την Ευρωπαϊκή. Είτε καταφέρει το απόλυτο και λάβει το εισιτήριο για τους ομίλους του Uefa Champions League είτε μεταφερθεί στο Europa League ή στη χειρότερη στο Conference League, φέτος οι «Κιτρινόμαυροι» θα έχουν Ευρωπαϊκή παρουσία.
Μετά από χρόνια θα ήθελαν και έτσι πρέπει, να φανούν ανταγωνιστικοί και στις τρεις διοργανώσεις. Όλα είναι θέμα του προπονητή και τον Ματίας Αλμέιδα τον εμπιστεύονται μέχρι και να τους οδηγήσει το αυτοκίνητο άπαντες στα Σπάτα. Στο κομμάτι του ρόστερ έγινε η πιο δύσκολη δουλειά, η παραμονή του Ορμπελίν Πινέδα. Δε σημαίνει όμως πως τελείωσε εκεί η δουλειά. Αποκτήθηκε ο Ροδόλφο Πισάρο αλλά κι ο Σταύρος Πήλιος.
Είναι δεδομένο πως θα αποκτηθεί κι ένας ακόμη στόπερ, ειδικά τώρα που έμεινε ένα κενό από τη φυγή του Γιώργου Τζαβέλλα. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, θεωρώ πως, είναι μια μοναδική ευκαιρία το σύνολο της ΑΕΚ να φτάσει κοντά στην «τελειοποίηση» και όσο γίνεται ποδοσφαιρικά να χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο. Με 2-3 μεταγραφές ακόμη θα παρουσιαστεί σίγουρα το πιο πλήρες ρόστερ όχι μόνο του «Δικεφάλου» αλλά κάθε Ελληνικής ομάδας τα τελευταία πολλά χρόνια.
Το ήδη υπάρχον ρόστερ είναι άξιο και ικανό. Ωστόσο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και γι΄ αυτό δεν πρέπει η ΑΕΚ να επαναπαυθεί. Δεν θα αναλύσουμε θέσεις που χρειάζονται ενίσχυση γιατί το ξέρει καλύτερα ο Ματίας Αλμέιδα. Όλοι έχουμε την άποψή μας αλλά αυτουνού που μετράει, ευτυχώς, είναι του Αργεντινού τεχνικού. Γνωστοποιούμε μόνο την παρατήρηση πως αυτή η ΑΕΚ είναι πολύ κοντά στο να φτιάξει την «τέλεια ομάδα». Τι καλύτερο για τη δεύτερη σεζόν μας στο «Ναό» και πρώτη της επιστροφής στην Ευρώπη;
Η ΑΕΚ για πρώτη φορά έχει 2+1 projects που μπορούν να φέρουν λεφτά
Επιτέλους παρακολουθούμε μια «Ένωση» ανταγωνιστική από πέρυσι, κυρίαρχο στην Ελλάδα και πανάξια «νταμπλούχο». Τι κάνει όμως εκτός γηπέδων;
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Πόσο ωραία να παρακολουθείς την ΑΕΚ να σαρώνει στα γήπεδα και να κατακτάει ένα πανάξιο «νταμπλ». Μετρήσαμε πολλές δεκαετίες ώστε να παρακολουθήσουμε ξανά κάτι τέτοιο. Ο Δ. Μελισσανίδης, ο Ματίας Αλμέιδα και οι ποδοσφαιριστές του συλλόγου όμως έφεραν την ευτυχία ξανά στον ουρανό της Νέας Φιλαδέλφειας και η σοβαρότητα που δείχνει πλέον η «Ένωση» παντού, μας γεμίζει αισιοδοξία για ακόμη καλύτερο μέλλον.
Η ΑΕΚ όμως κατάφερε να πραγματοποιήσει κάτι ακόμη, κάτι σπουδαίο που είχε ξεχάσει να το κάνει εδώ και χρόνια παρόλο που προσπαθούσε κάθε σεζόν. Η δημιουργία ενός ή και δύο περιπτώσεων ποδοσφαιριστών που θα «δουλευτούν» σωστά και θα αποφέρουν χρήματα στην ομάδα. Προσπάθησε να το κάνει τα προηγούμενα χρόνια αλλά είτε τελικά οι παίκτες που επιλέχθηκαν δεν ήταν οι κατάλληλοι είτε οι υπεύθυνοι της ομάδας υπέπεσαν σε τραγικά λάθη και ερασιτεχνικούς χειρισμούς (βλέπε περίπτωση Μπακασέτα).
Από πέρυσι αυτό έχει αλλάξει. Οι «Κιτρινόμαυροι» πλέον κατέχουν 2 έτοιμα συν 1 εκκολαπτόμενο projects που, αν τα χειριστεί σωστά και η τύχη είναι με το μέρος της, θα λάβει τόσα χρήματα που θα αλλάξει μια για πάντα η νοοτροπία του κλαμπ. Οι δύο έτοιμοι ποδοσφαιριστές που αποτελούν και τη μεταγραφική «βιτρίνα» της ΑΕΚ δεν είναι άλλοι από τους Λιβάι Γκαρσία και Άρολντ Μουκουντί.
Ο επιθετικός της ομάδας ήδη έχει προτάσεις που φτάνουν τα 17 εκατομμύρια ευρώ. Ασχέτως αν η ΑΕΚ απαντάει αρνητικά λόγω και του 60% των δικαιωμάτων που κατέχει και όχι του 100%. Ωστόσο, δείχνει πως, αν συνεχίσει με την ίδια πορεία, τότε δεν υπάρχει «φρένο» στην καριέρα του αλλά ούτε στην άνοδο της μεταγραφικής του αξίας. Η ηλικία του είναι ιδανική, τα προσόντα του αδιαμφησβήτητα
Περίπου τα ίδια ισχύον και για τον Άρολντ Μουκουντί. Ο στόπερ από το Καμερούν ανέβασε κατακόρυφα την αξία του στην «Ένωση», ειδικά μετά και την επίτευξη του «νταμπλ» που ήταν βασικός και αναντικατάστατος. Ένα στόπερ με σύγχρονα χαρακτηριστικά, καλή ηλικία και ήδη ομάδες που ενδιαφέρονται για αυτόν. Η πρόταση που έχει φέρει μέχρι στιγμής αγγίζει τα 8 εκατομμύρια ευρώ και η απάντηση της ΑΕΚ ήταν αρνητική.
Το λεγόμενο ως εκκολαπτόμενο project είναι αυτό του Ζίνι. Μην παρεξηγηθώ, δεν έχει δείξει ακόμη ολοκληρωμένα στοιχεία ώστε να αποτελεί έναν ποδοσφαιριστή που μια ομάδα θα περιμένει να βγάλει κέρδος αγωνιστικό και χρηματικό όμως έχει το «πακέτο». Ο προπονητής του τον εμπιστεύεται σταδιακά όλο και περισσότερο. Πέρυσι αγωνίσθηκε σε κάποια ματς, φέτος πήγε στην προετοιμασία όπου πέτυχε και 4 γκολ. Είναι σε καλή ηλικία και μπορεί να αποτελέσει το τρίτο project μιας ΑΕΚ που τώρα μαθαίνει να τα «δουλεύει» σωστά.
Η ΑΕΚ φέτος δεν έχει την πολυτέλεια συνεχόμενης αναμονής του Πινέδα
Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά για την «Ένωση». Η συμμετοχή σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση αποτελεί μεγάλο εμπόδιο πολυήμερης αναμονής οποιουδήποτε ποδοσφαιριστή!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Στην ΑΕΚ τα μεταγραφικά προς το παρόν τρέχουν περισσότερο ως φήμες. Σίγουρα το ρόστερ δεν χρειάζεται ριζικές αλλαγές οπότε είναι φυσιολογικό η βιασύνη να μην είναι ορατή. Η «Ένωση» όμως φέτος έχει δυσκολότερο έργο από πέρυσι. Η εξήγηση είναι απλή. Τη σεζόν που μας πέρασε, το καλοκαίρι του 2022, η ομάδα έπρεπε απλά να αλλάξει όλο το ρόστερ. Το αναφέρω ως «απλό» γιατί το «τώρα» είναι πολύ πιο σύνθετο.
Χρειάζεται σωστές επιλογές ενίσχυσης του ρόστερ χωρίς να αναλωθεί η ομοιγένεια. Η μια έξτρα διοργάνωση, Ευρωπαϊκή μάλιστα, προφανώς προσθέτει την ανάγκη για περαιτέρω επιλογές στο ρόστερ της ΑΕΚ. Αυτό το γνωρίζουν απόλυτα οι αρμόδιοι του συλλόγου. Μπορεί λοιπόν να μην υπάρχει βιασύνη για τώρα αλλά σίγουρα ο χρόνος δεν θα είναι τόσο σύμμαχος φέτος όπως πέρυσι. Οι μεταγραφές έχουν ένα νοητό «deadline».
Άπαντες θεωρούμε πως πρώτος από όλους, ο Ματίας Αλμέιδα επιθυμεί να έχει το 90% και παραπάνω του ρόστερ από τα πρώτα Ευρωπαϊκά ματς. Στα προκριματικά τίποτα δεν είναι εύκολο. Σίγουρα το ήδη υπάρχον ρόστερ μπορεί να πετύχει πολλούς στόχους αρχής γενομένης από το πιο «γλυκό» νταμπλ στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ωστόσο οι υποθέσεις τύπου Ορμπελίν Πινέδα δεν πρέπει να κρατήσουν πολύ.
Ειδικά ο Μεξικανός παικταράς ήταν ο παίκτης βαρόμετρο, κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη, στην περσινή τεράστια επιτυχία. Στις λίγες φορές που έτυχε να μην αγωνιστεί είδαμε πόσο πολύ έλειψε. Δεν είναι πρόβλημα να μην έρθει ο Πινέδα και να αντικατασταθεί, θα είναι πρόβλημα αν η ΑΕΚ επιμείνει έως τον Αύγουστο σε αυτήν την υπόθεση. Οι περισσότεροι όμως πιστεύουμε στον τρόπο που από πέρυσι λειτουργεί η «Ένωση» διοικητικά και αγωνιστικά και αναμένουμε να φύγει ένα αδιάφορο καλοκαίρι χωρίς «Freed From Desire».
Η ΑΕΚ δεν έγινε Ντόρτμουντ γιατί ήταν η καλύτερη ομάδα στη χώρα
Επειδή πολλοί προσπάθησαν να συγκρίνουν δύο εντελώς ανόμοια πράγματα, έστω ότι μπαίνουν σε σύγκριση λοιπόν…
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Παρακολουθήσαμε ένα συναρπαστικό φινάλε στο πρωτάθλημα της Γερμανίας με την ομάδα από τη Βεστφαλία να «χαρίζει» ακόμη ένα τρόπαιο στην αντίπαλό της, Μπάγερν Μονάχου. Έχω αναφέρει επανειλημμένος πως η Ντόρτμουντ αν βρίσκεται 4 πόντους μπροστά την τελευταία αγωνιστική, θα βρει τρόπο να βγει δεύτερη μπορεί και τρίτη. Τι είδαμε για τους λίγους που δεν γνωρίζουν; Οι «Κιτρινόμαυροι» ήθελαν νίκη απέναντι στην αδιάφορη Μάιντζ για να ζήσουν μια ονειρική φιέστα που είχε ήδη στηθεί από το πρωί στην πόλη. Τι έγινε όμως; Βρέθηκα να χάνει 2-0, ισοφάρισε σε 2-2 αλλά η νίκη της Μπάγερν Μονάχου στην έδρα της Κολωνίας (2-1) μετέφερε τη «σαλατιέρα» στο Μόναχο.
Κάποιοι λοιπόν…επιλεκτικά ρομαντικοί εντυπωσιάστηκαν τόσο που ανέφεραν πως δεν γίνονται τα ίδια στην Ελλάδα. Εν ολίγοις για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, (εμείς δεν έχουμε λόγο να ντρεπόμαστε άλλωστε) σύγκριναν το Ντόρτμουντ-Μάιντζ με το ΑΕΚ-Βόλος. Τους ενόχλησε που η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα πραγματοποίησε ακόμη ένα περίπατο και κατέκτησε το πιο «μάγκικο» πρωτάθλημα στην ιστορία του θεσμού, μέχρι το επόμενο. Ονειρεύτηκαν για μια στιγμή να έπαιρνε τη νίκη ο Βόλος μέσα στην «OPAP ARENA» και το πρωτάθλημα να κατέληγε στη «Λεωφόρο».
Δυστυχώς βέβαια το σενάριο αυτό μόνο στη σκέψη μπορεί να υλοποιηθεί. Όχι όμως επειδή δεν έχει στη Γερμανία ουζερί ή επειδή εκεί η Ντόρτμουντ δεν ελέγχει το παρασκήνιο αλλά για έναν άλλο λόγο, πιο ποδοσφαιρικό και λιγότερο…της συνομωσίας. Η ΑΕΚ ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα και το κατέκτησε δίκαια. Οι «Βεστφαλοί» προφανώς αν κατακτούσαν την Μπουντεσλίγκα δεν θα την έκλεβαν από κανέναν αλλά δεν ήταν η καλύτερη ομάδα της χώρας όλη τη σεζόν. Προς το τέλος ανέβηκε στην κορυφή και ουσιαστικά πήγε να τους σοκάρει όλους και να κατακτήσει το τρόπαιο.
Τα υπόλοιπα είναι ωραίες ιστορίες να λέμε μεταξύ μας και να νιώθουμε καλύτερα. Αν λοιπόν μπορούμε να συγκρίνουμε, που δεν μπορούμε προφανώς, τις δύο καταστάσεις, μια πιο ποδοσφαιρική σύγκριση θα ήταν αυτή. Υπάρχουν διαφορές αλλά δεν οφείλονται σε φιλίες ή οτιδήποτε άλλο. Η ΑΕΚ ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα για τη σεζόν 2022-2023 και κατέκτησε ένα δικαιότατο «νταμπλ». Τώρα μπαίνει στο πιο δύσκολο μονοπάτι που είναι της υπεράσπισης και της περαιτέρω γιγάντωσης.
ΥΓ: Για φευγάτος ο Μελισσανίδης, τους τρόμαξε αρκετά
ΑΕΚΑΡΑ, σφράγισε την έναρξη του εφιάλτη τους απόψε
Η «Ένωση» ετοιμάζεται να δώσει ένα μεγάλο τελικό απόψε κόντρα στον ΠΑΟΚ που θα μπορούσε να σφραγίσει την έναρξη του εφιάλτη των αντιπάλων της!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Η ΑΕΚ έδειξε φέτος πως είναι δυνατή και η πιο καλή ομάδα αγωνιστικά. Δεν άφησε κανέναν να την αδικήσει και πήρε δίκαια το πρωτάθλημα. Αυτό όμως δεν έφτανε στους αντιπάλους της που, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, ρίχνουν λάσπη στο όνομά της. Κρατώντας μια αδιάφορη στάση αυτή τη φορά η «Ένωση» δεν σχολίασε τα όσα είπε για παράδειγμα ο ιδιοκτήτης γνωστής ΠΑΕ σε γνωστό ραδιόφωνο με πασίγνωστο συμπαρουσιαστή.
Η καλύτερη απάντηση όμως θα μπορούσε να έρθει απόψε στο «Πανθεσσαλικό Στάδιο». Εκεί που ο Ματίας Αλμέιδα και οι ποδοσφαιριστές του θα προσπαθήσουν να κατακτήσουν ξανά το μεγάλο «νταμπλ». Έπειτα από πολλά-πολλά χρόνια. Η κυριαρχία της ΑΕΚ προφανώς δεν εξαρτάται από αυτόν τον τίτλο καθώς το έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές μέσα στη σεζόν όμως σίγουρα με την κατάκτηση κι αυτού του τροπαίου τότε οι εφιάλτες θα ξυπνήσουν για τα καλά.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε οι «απέξω» είναι υπομονή. Σε λίγες ώρες θα έχουμε τη μεγάλη έναρξη του παιχνιδιού και τότε ελπίζουμε να απολαύσουμε ακόμη μια μεγάλη παράσταση, την τελευταία για φέτος, από την ΑΕΚάρα που μας χάρισε τόσες στιγμές χαράς επιτέλους. Ό,τι και να γίνει στο τέλος, η περηφάνεια περισσεύει για αυτόν τον προπονητή κι αυτούς τους παίκτες για όσα έχουν καταφέρει μέσα σε μια αγωνιστική σεζόν.
ΥΓ: ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ ΤΑ ΜΕΡΗ, ΟΥΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ
Το «σήκωσε» γιατί δε γινόταν να το χάσει
Όποιος παρακολουθούσε Σούπερ Λιγκ φέτος καταλάβαινε πως η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα δε γινόταν να το χάσει. Είχε όλο το «πακέτο»!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Τι ζήσαμε και σήμερα θεέ μου! Η γειτονιά της ΑΕΚ πανηγύρισε ένα ακόμη πρωτάθλημα. Το πρώτο της στην επιστροφή στο «σπίτι». Ένα πρωτάθλημα που, όπως είπε κι ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ήταν ανταγωνιστικό έως το τέλος. Ένα τέλος που βρήκε την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα να σηκώνει στον Αττικό ουρανό το τρόπαιο του πρωταθλητή. Πάλεψε γι΄ αυτό, άλλαξε ριζικά για να το κατακτήσει και τώρα, όπως είναι απολύτως λογικό, γεύεται τη χαρά της επιτυχίας.
Διοίκηση, προπονητής, τεχνικό επιτελείο και παίκτες ήταν άψογοι. Δεν τα παράτησαν ποτέ και τελικά βρέθηκαν, στη σωστή στιγμή, στην κορυφή της βαθμολογίας. Έμειναν εκεί και σήμερα, δικαιωματικά, πανηγύρισαν με την ψυχή τους. Η ΑΕΚ του Αλμέιδα ήταν και είναι κάτι καινούργιο για τη χώρα μας. Ο τρόπος που αγωνίζεται, το στιλ που υιοθετεί και προσεγγίζει τα παιχνίδια είναι κάτι νέο. Όσοι το βλέπαμε αυτό, ήμασταν σίγουροι πως δε μπορεί να το χάσει.
Τεράστια συμβολή προφανώς και κύριο συστατικό της επιτυχίας είναι ο «ένας από εμάς τους τρελούς», Ματίας Αλμέιδα. Τον είδαμε να τρέχει σα μικρό παιδί, να πανηγυρίζει με καπνογόνο και γενικά να το ζει πολύ…Αργεντίνικα. Μας αρέσει πολύ και σίγουρα κι ο ίδιος θα το χάρηκε πολύ Μακάρι να συνεχίσει τις επιτυχίες και να μείνει μαζί μας για πάντα. Καιρό είχαμε να γνωρίσουμε τέτοια προσωπικότητα στη χώρα μας και δη στην ΑΕΚ. Προς στιγμήν, πανηγύρια και χαρές.
ΥΓ: Με ρέγουλα, υπάρχει και τελικός Κυπέλλου!
Αυτή τη φορά ο Μελισσανίδης το «περίμενε» και κράτησε το λόγο του
Ο διοικητικός ηγέτης της «Ένωσης» είχε προβλέψει το πρωτάθλημα στην επιστροφή στο «σπίτι» μας και είναι η πρώτη φορά που θα νιώθει πλήρως δικαιωμένος!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Λίγες είναι οι φορές που βλέπουμε τον Δημήτρη Μελισσανίδη να τοποθετείται δημόσια, μπροστά στις κάμερες. Όταν όμως το κάνει, επιλέγει ένα τρόπο που μας μένει χαραγμένος στο μυαλό για πολλά χρόνια μετέπειτα. Ευθύς, λαϊκός και πάντα λέει αυτό που σκέφτεται. Ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ έχει χαρίσει πολλές ατάκες ανά τα χρόνια που μπορεί να μας μένουν ως κάτι ευχάριστο κι αστείο αλλά από πίσω κρύβουν μεγάλες αλήθειες.
Από όλα όσα έχω ακούσει με προσοχή, από τη δεύτερη ενασχόλησή του με την «Ένωση» και μετά μου έμεινε κάτι χαραγμένο. Είναι η αλήθεια πως περίμενα από το 2018 για να γράψω αυτό το άρθρο με το συγκεκριμένο περιεχόμενο. Αναλογιζόμενος λοιπόν τον ένα βαθμό που χρειάζεται η ΑΕΚ στην έδρα της κόντρα στο Βόλο για να κατακτήσει το πρωτάθλημα θέλω να ταξιδέψουμε στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν. Στην αναμέτρηση που η ΑΕΚ «κλείδωσε» το τελευταίο της πρωτάθλημα κόντρα στο Λεβαδειακό στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Μέσα σε κλίμα χαράς και ευημερίας ο Δημήτρης Μελισσανίδης μίλησε στις κάμερες κατά την αποχώρησή του. Μου «έμεινε» λοιπόν η ατάκα «Το περιμέναμε στο γήπεδό μας, ήρθε τώρα. Τι να κάνουμε;». Φαινόταν σίγουρα χαρούμενος, πως να μην ήταν καθώς η ομάδα του επέστρεφε το βάθρο 24 χρόνια μετά την τελευταία κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ωστόσο, φαινόταν πως κάτι τον επηρέαζε και δεν ήταν τελείως χαρούμενος. Κάτι του έλειπε. Προφανώς σκεφτόταν ήδη πως θα ήταν η φιέστα στο «Ναό» και όχι στο «Νταχάου» όπως συνηθίζει να ονομάζει το Ολυμπιακό Στάδιο.
Φέτος έκανε πράξη την υπόσχεσή του. Άκουσε πολλά, άλλες φορές δικαιολογημένα άλλες υπερβολικά. Το αποτέλεσμα όμως είναι αυτό που βιώνουμε τώρα. Η ΑΕΚ που ονειρεύεται μεταμορφώνεται σε ΑΕΚΑΡΑ λόγω του Ματίας Αλμέιδα. Επιτέλους βρέθηκε ο άνθρωπος που θα λάβει την καθολική εμπιστοσύνη του Δ. Μελισσανίδη και φάνηκε πως το άξιζε και με το παραπάνω. Τώρα πλέον μετράμε αντίστροφα για να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί τον πρώτο τίτλο στην πρώτη μας χρονιά στην επιστροφή στο σπίτι μας.
Ας θυμηθούμε τα λόγια του Δ. Μελισσανίδη μετά από εκείνο το θρίαμβο του 2018:
Ο Αλμέιδα και οι προσεχώς πρωταθλητές
Φτάσαμε μια στροφή πριν το φινάλε της σεζόν για να αποφανθεί η αλήθεια για να μείνει μόνη της στην κορυφή η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος!
Το σύνολο του τρελο Αλμέιδα έκανε το καθήκον του με ένα ακόμη διπλό στην ερωτική Θεσσαλονίκη και είναι μια ανάσα από το -για πολλούς πικραμένους- απίθανο! Μέσα στους στόχους της λοιπόν η αρμάδα του Πελάδο, θέλει να πάρει τα πάντα εντός συνόρων και να τρελάνει όλους τους τρελούς οπαδούς της. Αυτούς που χθες το βράδυ έκαναν την νύχτα μέρα, που πριν από κάθε παιχνίδι στα playoffs αντιμετώπιζε την ομάδα ως πρωταθλήτρια, αυτούς που δεν σταμάτησαν ούτε μια στιγμή να πιστεύουν σε αυτήν την κούπα, αυτούς που την ακολουθούν πιστά σε κάθε της βήμα!
Στις χαρές και στις λύπες μαζί έγραψαν οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού που μέχρι πέρυσι δεν πάταγαν στην λεωφόρο, που μέχρι πέρυσι δεν ήξεραν που και τι ώρα παίζει ο “ανίκητος” Παναθηναϊκός τους.. Φέτος όλοι πίστεψαν πως έφτιαξαν, ξανά γνωρίστηκαν με την ομάδα, έψαξαν στους χάρτες το γήπεδο της Λεωφόρου, ανέβασαν τα στορυ τους, πήγαν έξω από ξενοδοχεία, έφτασαν στην πηγή αλλά νερό δεν θα πιουν και δεν θα το κάνουν γιατί δεν θα τους αφήσει η ΑΕΚ. Αφού αναφέρθηκε η προσεχώς πρωταθλήτρια, ας μιλήσουμε για την μεθυσμένη πολιτεία, ας μιλήσουμε για πάρτυ, για ηδονή, για Νέα Φιλαδέλφεια. Η κάθε μέρα μια ξεχωριστή γιορτή μέχρι την Κυριακή του δικού μας Πάσχα!
Η ΑΕΚΑΡΑ παίζει για “δυο αποτελέσματα” κόντρα στον αδιάφορο Βόλο που προφανώς θα έρθει να καταστρέψει την φιέστα μας, με πείσμα, «ερυθροπράσινο» εγωισμό και πάθος. Οι γνωστοί εκτελεστές με τα κίτρινα θα κάνουν την δουλειά τους και μετά αναλαμβάνει ο κόσμος. Ο κόσμος στα Φιλαδέλφεια, στον Πειραιά, στην Θεσσαλονίκη στα νησιά και την Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία.. Απανταχού ΑΕΚτζήδες ενωθείτε να γιορτάσουμε όλοι μαζί, να γλεντήσουμε και να φωνάξουμε για την ΑΕΚΑΡΑ μας. Τους χαλάσαμε το πάρτυ, τα βάλαμε με όλους και τα καταφέραμε. Ένα βήμα ακόμη, μέχρι τότε υπομονή! Κυριακή κοντή γιορτή..
Το πιο «καρυδάτο» πρωτάθλημα στην ιστοριά καταλήγει στης Φιλαδέλφειας τα μέρη
Η ΑΕΚ είναι έτοιμη να κατακτήσει όχι απλά ένα πρωτάθλημα αλλά το πιο γλυκό από όλα όσα έχουμε δει στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Πως να βάλεις στις σκέψεις σου και τα συναισθήματα στη σειρά άραγε; Περίπου 24 ώρες μετά την πρώτη «τρέλα» πανηγυρισμών που ζήσαμε σε Νέα Φιλαδέλφεια και «Ελευθέριος Βενιζέλος» και το μυαλό μας ακόμη δεν έχει συνέλθει. Το ποδόσφαιρο έδωσε τελικά στην ΑΕΚ αυτό που δικαιούταν και ο κόσμος της βγήκε στους δρόμους, φώναξε, τραγούδησε, χόρεψε, ήπιε και το κυριότερο, βρέθηκε δίπλα στην ομάδα που μπορεί να δίνει 10 λύπες-1 χαρά όμως αυτή η «1» κάνει για χίλιες. Κι αν θεωρούμε πως το χθεσινοβραδινό ήταν κάτι απερίγραπτο, ας κάνουμε λίγη υπομονή έως την Κυριακή. Εκεί που θα σφραγιστεί επίσημα και θα ακουστεί από άκρη σε άκρη η επιστροφή της ομάδας μας στη Νέα Φιλαδέλφεια και τον ερχομό του πρώτου τίτλου.
Όχι άδικα, η ΑΕΚ μπορεί να υπερηφανευθεί πως κατακτά το πιο «καρυδάτο» πρωτάθλημα των τελευταίων πολλών ετών. Πολλοί είναι οι λόγοι μάλιστα που οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα. Τοξικότητα προς το όνομά της, πόλεμος από κάθε πιθανή πλευρά, κάποια στραβοπατήματα που την άφησαν πίσω βαθμολογικά και όχι μόνο. Θα τα αναλύσουμε παρακάτω ένα-ένα, όχι για να πείσουμε κάποιους αλλά για να γνωρίζουμε μεταξύ μας πως αυτό που κατάφερε ο Ματίας Αλμέιδα και η «Κιτρινόμαυρη» οικογένεια που έχει δημιουργήσει, είναι κάτι συγκλονιστικό και αποτελεί θεμέλιο για τις μελλοντικές μεγαλύτερες επιτυχίες του συλλόγου που άπαντες ονειρεύονται.
Συστημικός πόλεμος ενάντια στην ομάδα
Έχω ξαναπεί πως αν σε κάτι υστερεί η φετινή ΑΕΚ σε σχέση με τους αντιπάλους της είναι στην ευκολία να διαδίδεται η δικιά της γραμμή στον κόσμο μέσω κατευθυνόμενων media. Γίναμε, ουκ ολίγες φορές, μάρτυρες σφοδρών κατηγοριών κατά του συλλόγου. Απόδειξη αυτού είναι πως αναφορικά η «Ένωση» έχει κατηγορηθεί για: Ορισμούς διαιτητών, αποφάσεις θεσμικών παραγόντων, ήττες αντιπάλων αλλά και προφανώς επειδή επέλεξε να μην αγωνισθεί αγώνα με χαμηλότερα δοκάρια. Αναμέτρηση που μετέπειτα προφανώς κέρδισε μέσα στο γήπεδο. «Δημοσιογράφος»-«παρουσιαστής» μάλιστα δεν ντράπηκε να παρομοιάσει τη φετινή ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό των προηγούμενων ετών παρόλο που κόντρα στους «ερυθρόλευκους» έχει βιώσει στο πετσί του την «κλεψιά».
Επέστρεψε από εκεί που μέχρι πέρυσι θα παρατούσε τη σεζόν
Η ΑΕΚ έφτασε στους -8 από τον Παναθηναϊκό. Οποιαδήποτε άλλη σεζόν θα είχε υιοθετήσει τη νοοτροπία της πρόωρης χαμένης χρονιάς και θα ξεκινούσε το σχεδιασμό της επόμενης. Φέτος όμως άλλαξαν τα πράγματα. Στον πάγκο κάθεται ένας άνθρωπος που έχει μάθει να παλεύει ακόμη κι όταν δεν έχει να κερδίσει τίποτα. Ο Ματίας Αλμέιδα ήταν ο πρώτος που έπεισε με το σωστό τρόπο τους ποδοσφαιριστές του να μοχθήσουν για τον τίτλο και να καταλάβουν πως είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει καθώς έβαλαν από κάτω όλους τους «διώκτες» και βρίσκονται μια ανάσα από τη μεγάλη κατάκτηση του τροπαίου. Η αλλαγή της νοοτροπίας λοιπόν είναι ένα μεγάλο κομμάτι και σίγουρα ένα από τα βασικά στοιχεία της φετινής επιτυχίας που εξασφάλισε η «Ένωση».
Ήταν τρίτο φαβορί αλλά τους «πάτησε»
Πέρυσι, τέτοια εποχή, έφευγε η ΑΕΚ από το «Κλεάνθης Βικελίδης» με σκυμμένα κεφάλια. Ο λόγος; Κέρδιζε 2-0 και ηττήθηκε 3-2 στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει το τελευταίο εισιτήριο για Ευρωπαϊκή διοργάνωση. Μια σεζόν μετά, στο ίδιο γήπεδο, γνώρισε την αποθέωση σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στο να στεφθεί πανάξια πρωταθλήτρια Ελλάδος. Στην αρχή της σεζόν όμως τα δεδομένα ήταν διαφορετικά. Όσο και να ήθελαν κάποιοι να πιστέψουμε πως ο Παναθηναϊκός ήταν το τρίτο φαβορί, αυτό δεν ισχύει. Ο Ολυμπιακός ως τελευταίος πρωταθλητής ήταν το νούμερο «1» και δεύτερο ερχόταν το «τριφύλλι». Ο λόγος απλός. Ήταν Κυπελλούχος Ελλάδος και η μόνη ομάδα που παρουσίασε ένα πολύ καλό πρόσωπο στα περσινά play-off. Άρα αυτόματα η ΑΕΚ, η μόνη ομάδα στην αρχή της σεζόν με νέο προπονητή, ερχόταν τρίτη μαζί με τον ΠΑΟΚ που «ψαχνόταν».
Όσο αυτοί βγάζουν «χολή» η ΑΕΚ γίνεται οικογένεια
Αστείο γεγονός αποτελεί πως ακόμη και σήμερα η «Ένωση» κατηγορείται για τη διεξαγωγή των αγώνων τη Δευτέρα. Κάποια μυαλά δε μπορούν να καταλάβουν πως δεν είχε τίποτα να κερδίσει η «Ένωση». Αντιθέτως θα είχε και το Λιβάι Γκαρσία διαθέσιμο, ασχέτως που ο Φαν Βέερτ πέτυχε αυτό το πανέμορφο γκολ. Ούτε ευνοήθηκε από τυχόν αλλαγές ανάγκης του Παναθηναϊκού στην ενδεκάδα του κόντρα στον Ολυμπιακό αφού έπαιξαν ένδεκα βασικοί. Ο τρόπος παιχνιδιού μάλιστα ήταν ίδιος με αυτόν κόντρα στην ΑΕΚ (και καλύτερος κιόλας) που δεν υπήρχαν κρούσματα. Οπότε οποιαδήποτε αναφορά σε τυχόν εύνοια των «Κιτρινόμαυρων» είναι αστεία. Ωστόσο όλα αυτά έχουν ένα και μόνο αποτέλεσμα. Τη συσπείρωση της οικογένειας που λέγεται ΑΕΚ. Παίκτες, διοίκηση, τεχνικό επιτελείο είναι «ένα» και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία.
Αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που το φετινό πρωτάθλημα, όταν θα σηκωθεί και μαθηματικά στον ουρανό της Νέας Φιλαδέλφειας, θα είναι το πιο «καρυδάτο». Ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει τα γεγονότα όπως θέλει είτε γιατί έχει άλλη οπτική. Μια τυχόν διαστρέβλωση της αλήθειας όμως φαίνεται. Προφανώς η ΑΕΚ δεν έπαιζε μόνη της. Μέχρι πριν 2 μήνες υπήρχαν τέσσερις διεκδικητές. Κάτι που δεν γινόταν τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμη μια απόδειξη του πόσο δύσκολο ήταν να κατακτηθεί ο φετινός τίτλος.
ΥΓ: Δημήτρης Μελισσανίδης. Ένας άνθρωπος 72 ετών με εμπειρίες για δέκα ζωές, περίμενε 03:00 τα ξημερώματα την αποστολή σα μικρό παιδί. Αυτή είναι η ΑΕΚ ΜΑΣ!
Ου στιγματίσεις ίνα μη στιγματισθείς
Είναι απίστευτο έως και αηδιαστικό το πόσο συντονισμένα μπορείτε να κάνετε πόλεμο σε μια ομάδα. Είναι όμως συγκινητικό παράλληλα το πόσο δεν την ενδιαφέρει το τι λέτε!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Πολύ έκαναν καραμέλα το σλόγκαν «Είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ» με ύφος πειράγματος όταν η «Ένωση» έπραττε κάτι που τους προκαλούσε άγχος. Τελικά…είναι διαφορετικό να ΜΗΝ είσαι ΑΕΚ. Πως καταφέρνεις πάντα όταν είσαι με τους άλλους να κάνεις πράξεις κατακριτέες και να χειροκροτείσαι ενώ όταν ο αντίπαλός σου κάνει κάτι ανάλογο να κατακεραυνώνεται από τους συστημικούς είναι απορίας άξιο.
Σκέφτομαι σε μια κατάσταση λίγο αλλαγμένη να ξυπνήσει ένα ωραίο πρωινό η ΑΕΚ και να πει «Καλησπέρα σας, δε θα παίξω ντέρμπι τίτλου ενώ αποδεδειγμένα έχω αγωνιστικά αδειάσει γιατί έχω ΞΑΦΝΙΚΑ 24 κρούσματα κορωνοϊού». Α, αν δε σας φτάνει αυτό, να σας ενημερώσω σαν «Ένωση» πως εχθές ανέφερα παντού πως είναι όλα καλά και ο προπονητής μου χαμογελάει γιατί θα έχει διαθέσιμους σχεδόν όλους τους ποδοσφαιριστές.
Τα άκρως αντικειμενικά και καθόλου φίλα προσκείμενα media τι θα έλεγαν; Θα σας πω εγώ. Θα περνούσαν «γενεές δεκατέσσερις» την ΠΑΕ ΑΕΚ, τον Μελισσανίδη, τον Αλμέιδα έως τον τελευταίο εργαζόμενο. Εχθές ήταν απλά ένα Σάββατο μεσημέρι γι΄ αυτούς. Αλίμονο βέβαια που θα ξεχνούσαν να κατηγορήσουν την ΑΕΚ που δήλωσε πως είχε γαστρεντερίτιδα αλλά θεωρούν πως τους κόλλησε Κορωνοϊό.
Δηλαδή με το μικρό τους μυαλό, η «Ένωση» αποφάσισε να παίξει δυο ντέρμπι με ανέτοιμους παίκτες απλά για να μεταδώσει έναν ιό στους αντιπάλους. Ποιος πανεπιστήμονας το σκέφτηκε άραγε; Εφόσον όμως η αντίπαλη ομάδα νοιάζεται τόσο πολύ για την υγεία των ποδοσφαιριστών της, φανταζόμαστε άπαντες πως τη Δευτέρα που ορίστηκε ο αγώνας δε θα χρησιμοποιηθούν οι νοσούντες. Τι; Όχι;
Όλα αυτά από μια ομάδα που μαζί με μια ακόμη ελέγχουν τα media και στιγμάτισαν την ΑΕΚ όταν απλά ανέφερε πως δε θέλει να αγωνισθεί σε ένα ακατάλληλο γήπεδο. Όταν αυτό διορθώθηκε, πήγε, κέρδισε κι έφυγε εύκολα. Ωστόσο της κόλλησε τη «ρετσινιά» αλλά αυτή την αποποιείται. Δεν πειράζει τώρα γνωρίζουμε πως ο τελευταίος των Μοϊκανών κατάγεται από την Αργεντινή και γνωρίζει καλά πως «είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ»!
Ένα μεθυσμένο «Κιτρινόμαυρο» διήμερο στη γη της Επαγγελίας
Μας το χρωστούσε η μοίρα εκείνο το διήμερο εκείνον τον Μάιο του σωτήριου έτους 2018. Όσα ζήσαμε θα τα θυμόμαστε για πάντα, ό,τι και να γίνει στο μέλλον!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Αναλογικά, ΑΕΚ σημαίνει δέκα στεναχώριες και μία χαρά. Εκείνο το διήμερο όμως ήρθαν πολλές παραπάνω ευχάριστες στιγμές. Άπαντες το είχαμε ονειρευτεί και το είχαμε σκεφτεί με κάθε πιθανό τρόπο που θα μπορούσαμε να το ζήσουμε. Το σκεφτόμασταν όταν η ΑΕΚ έχανε το πρωτάθλημα λόγω της υπόθεσης Βάλνερ, όταν πάλευε για την παραμονή, όταν βολόδερνε στα χωριά της Γ΄ και της Β΄ Εθνικής κατηγορίας. Λέγαμε, «δεν μπορεί, θα μας γυρίσει η τύχη».
Ήρθε λοιπόν η μεγάλη ώρα. Η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ και ενός ικανότατου συνόλου κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος μετά από τρομερές εμφανίσεις, συγκινήσεις, επικές ανατροπές και τεράστια αμφισβήτηση. Όλα όμως ήρθαν όπως έπρεπε. Η «Ένωση» ήταν έτοιμη για μια τελευταία παράσταση στη Ριζούπολη και ο λαός της, διψασμένος μετά από 24 ολόκληρα χρόνια, περίμενε την κούπα στη γη της Επαγγελίας, στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Ο Σέρχιο Αραούχο έδωσε τη νίκη κόντρα στον Απόλλωνα και το πάρτι ξεκίνησε από εκείνη την «Κιτρινόμαυρη» γειτονιά. Ο Πέτρος Μάνταλος σήκωσε ψηλά στον Αττικό ουρανό το τρόπαιο και οι παίκτες ήξεραν πως μπορούν να διασκεδάσουν με την ψυχή τους. Το πούλμαν έφτασε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ιαχές, καπνογόνα, τραγούδια, συνθήματα και μια κατάσταση «Κιτρινόμαυρης» μέθης. Άπαντες οι συμμετέχοντες το άξιζαν και με το παραπάνω. Κανείς δεν μπορεί να νιώσει τι ζήσαμε αν δεν ήταν εκεί.
Την επόμενη ημέρα είχαμε ακόμη μια αφορμή να γιορτάσουμε. Η «Βασίλισσα» αντιμετώπιζε την ανερχόμενη δύναμη του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, Μονακό, στον τελικό του Basketball Champions League στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων. Οι φίλαθλοι της ομάδας κατέκλεισαν τις κερκίδες και ένα νέο πάρτι στήθηκε εκεί. Η ομάδα του Ντράγκαν Σάκοτα ήταν η μεγάλη νικήτρια και κατάφερε να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης. Έναυσμα για ένα τρελό διήμερο γιορτής που δεν είχαμε συνηθίσει.
Προφανώς γνωρίζαμε πως δε θα μείνει για πάντα έτσι η κατάσταση. Η προσγείωση μπορεί να θεωρηθεί και απότομη. Όμως η ζωή γενικά είναι στιγμές και ειδικά με την ιδέα που λέγεται Α.Ε.Κ είναι πολύ έντονες. Έπρεπε να το ζήσουμε, μας άξιζε και το γιορτάσαμε. Μετέπειτα απλά περιμένουμε το επόμενο πάρτι. Που θα έρθει αργά η γρήγορα καθώς όλα κάνουν κύκλους. Η Νέα Φιλαδέλφεια γιορτάζει πλέον κάθε μέρα κι αυτό δεν μπορεί κανείς να μας το στερήσει.
Σε πίστευα χθες, σε πίστεψα σήμερα θα σε πιστεύω κι αύριο γιατί το αξίζεις ΑΕΚάρα
Ηρεμία και πίστη. Αυτά τα δύο χρειάζεται ο Ματίας Αλμέιδα και οι ποδοσφαιριστές του. Μην τους ρίξουμε το «ανάθεμα» που ΔΕΝ αξίζουν!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Να σου δίνουν «δώρο» μισό και παραπάνω πρωτάθλημα και εσύ να λες «ευχαριστώ δε θα πάρω, τουλάχιστον προς το παρόν» δεν χωνεύεται. Λογικό, όμως δεν πρέπει να εκμηδενίσουμε τα πάντα. Μια «βόλτα» από διάφορες διατυπωμένες απόψεις στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με έπεισε πως κάποιοι έπιασαν πάλι τις τσουγκράνες και τις δάδες τους. Ίσως μάλιστα τις λησμονούσαν από πέρυσι που όντως η ομάδα ήταν κάκιστη.
Η γνώμη του καθενός είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα αν διατυπώνεται σωστά χωρίς να προσβάλει. Όμως όταν ο καθένας μας την δημοσιοποιεί, τότε δίνει το δικαίωμα και στον άλλον να τη σχολιάσει αν θέλει, εννοείται πάλι με κόσμιο τρόπο. Δράττομαι της ευκαιρίας μέσω κάποιων απόψεων να εκφράσω τη δικιά μου αντίρρηση σε κάποιες. Διάβασα πολλά του τύπου «Ο Γκαρσία στέρησε ένα πρωτάθλημα», «Ο Αλμέιδα έχασε μόνος του το παιχνίδι» και πολλά ακόμη.
Η ομάδα, για τα φετινά της δεδομένα ήταν ανεπαρκής. Αν βέβαια πραγματοποιούσε πέρυσι τέτοια εμφάνιση κόντρα στον Ολυμπιακό παίζοντάς τον στο μισό γήπεδο, αναγκάζοντας τον να φερθεί σαν μικρομεσαία ομάδα με καθυστερήσεις από το 5΄ και να έχει 1-2 φάσεις θα λέγαμε πως ήταν μια θετική εμφάνιση που δυστυχώς δεν μετουσιώθηκε σε νίκη και θα κοιμόμασταν ήρεμη. Φέτος όμως η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα ανέβασε τον πήχη. Ξέρετε γιατί; Γιατί παίζει φοβερό ποδόσφαιρο και μας έδωσε τόσες αφορμές να πανηγυρίσουμε. Ήμασταν όλοι εκεί, στο γήπεδο ή στις τηλεοράσεις μας. Αξίζει να το απαξιώσουμε όλο αυτό;.
Δε προσπαθώ να «χρυσώσω» το χάπι. Άλλωστε ακόμη δεν έχει χαθεί τίποτα. Έχει κλειδώσει η θέση που οδηγεί στο Uefa Champions League, υπάρχουν δύο ακόμη αγωνιστικές και ένας τελικός Κυπέλλου. Ναι, η «Ένωση» πέταξε στα…σκουπίδια μια μεγάλη ευκαιρία αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Σίγουρα ο Λιβάι Γκαρσία πχ ήταν μοιραίος σήμερα αλλά όχι να πούμε πως στέρησε ένα πρωτάθλημα. Όταν μέχρι εχθές συζητάγαμε αν θα πουληθεί 15 ή 20 εκατομμύρια ευρώ. Δυστυχώς όσο εύκολα ανεβάζουμε στα μάτια μας κάποιους ακόμη πιο εύκολα τους ρίχνουμε, πολλές φορές χωρίς λόγο.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η φετινή ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα μου δημιούργησε πίστη όλη τη σεζόν και σκοπεύω να την κρατήσω και για το υπόλοιπο των αγωνιστικών υποχρεώσεων και πολύ περισσότερο για του χρόνου. Προφανώς υπήρξαν κάποιες αστοχίες όπως η μη ύπαρξη ενός κλασικού επιθετικού αλλά θα μπορέσουμε να μείνουμε ψύχραιμοι μόνο με μια ενέργεια. Ας σκεφτούμε πως πέρυσι τέτοια εποχή η ομάδα έπαιζε για την 5η θέση και τώρα για το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Δεν γίνεται όλη η σεζόν να εκμηδενιστεί από ένα μη αρεστό αποτέλεσμα.
ΥΓ: Νίκη οπωσδήποτε στην έδρα του Άρη και άσε τους άλλους να κάνουν ό,τι επιθυμούν
ΥΓ2: Τι λαός ήταν αυτός ΚΑΙ σήμερα;
Δυο διαφορετικοί κόσμοι που τα κάνουν όλα τέλεια
Πλέον περιμένουμε άπαντες το μεγάλο «άτυπο» τελικό του πρωταθλήματος. Ας δούμε τους «πρωτομάστορες» των δυο ομάδων!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Πόσο όμορφο είναι που η ΑΕΚ κι ο Παναθηναϊκός πάνε χέρι-χέρι στην κορυφή του πρωταθλήματος τόσους μήνες. Υπάρχει άνθρωπος που δε χαίρεται γι’ αυτό το γεγονός ; Είναι κρίμα όμως που η τεράστια προσπάθεια των δυο ομάδων θα κριθεί από ένα και μόνο «ενενηντάλεπτο» αλλά οι «πρωταγωνιστές» γνωρίζουν καλά για τις τεράστιες αλλαγές που έχουν φέρει στους συλλόγους τους.
Ματίας Αλμέιδα, Ιβάν Γιοβάνοβιτς…δυο τόσο διαφορετικοί κόσμοι. Ο Σέρβος βρίσκεται δυο χρόνια στην ομάδα του Παναθηναϊκού και έχει ήδη γευτεί τη χαρά του τίτλου μετά την περσινή κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος. Ο ίδιος έχει δημιουργήσει ένα «σφιχτό» σύνολο, μια ομάδα που πρέπει να ιδρώσεις για να πετύχεις γκολ ενάντια της. Δημιουργός μιας οικογένειας που, χωρίς να είναι το πιο ποιοτικό ρόστερ στην Ελλάδα, μεταμόρφωσε τον Παναθηναϊκό σε άξιο διεκδικητή τίτλου.
Ματίας Αλμέιδα, ένας επαναστάτης που γεννήθηκε Αεκτζής χωρίς να το γνωρίζει. Παρέλαβε μια ομάδα που τερμάτισε στην 5η θέση, εκτός Ευρώπης και με λαϊκά δικαστήρια να έχουν προηγηθεί. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, με σωστές επιλογές, άπειρη και σωστή δουλειά αλλά και ακολουθώντας τις αναλλοίωτες αξίες του, έφτιαξε την ΑΕΚ σε ΑΕΚΑΡΑ ξανά. Κάθε αγώνας και μια παράσταση, φοβερή επίθεση, πρέσινγκ, γκολ και γενικά ωραίο ποδόσφαιρο σε πρότυπα που στην Ελλάδα είναι άγνωστα. Κατάφερε ο Αργεντινός τεχνικός της «Ένωσης» να τον παραδεχτούν ακόμη και οι αντίπαλοι του.
Οι δυο προαναφερόμενοι προπονητές έχουν ένα κοινό. Αν και δυο διαφορετικοί κόσμοι, τα κάνουν όλα τέλεια. Διαφορετικές προσεγγίσεις, διαφορετικά προτερήματα, άλλα τρωτά σημεία. Κατάφεραν οι δυο τους όμως να δημιουργήσουν τις δυο καλύτερες ομάδες της χώρας μας για φέτος. Αξίζουν συγχαρητήρια και είναι πολύ θετικό που οι δυο καλύτερες ομάδες της Ελλάδος είναι οι δυο τελικοί διεκδικητές. Όποιος και να το «σηκώσει» θα το αξίζει. Κατ’ εμέ θεωρώ πως το αξίζει περισσότερο η ΑΕΚ αλλά μικρή σημασία έχει. Είναι άλλωστε δυο «λαοί» διψασμένοι για τίτλους.
Στο τέλος το «καλό» πάντα θα κερδίζει
Ο αγωνιστικός χώρος είναι ο καθρέπτης κάθε ομάδας και ευτυχώς για την ΑΕΚ και δυστυχώς για τον Ολυμπιακό αυτό αποδείχθηκε περίτρανα!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Ημέρα χαράς για την ΑΕΚ που μας φτιάχνει την κατά τα άλλα δύσκολη Δευτέρα για τους περισσότερους. Όχι τόσο επειδή νίκησε τον Ολυμπιακό αλλά αποδεικνύει στον εαυτό της ακόμη μια φορά πως αν είναι σοβαρή δεν έχει να φοβάται κανέναν. Έγραψα πριν το ματς πως σήμερα συγκρούονται δυο κόσμοι και ελπίζουμε να νικήσει το «καλό». Ένα σχόλιο έγραψε πως «στις ημέρες μας κερδίζει πάντα το κακό». Ναι, συμβαίνει αυτό αλλά όχι πάντα.
Σήμερα η ΑΕΚ κατέβηκε στο Φάληρο κάνοντας τη μισή διαδρομή με φίλους της που έφυγαν από τις Κυριακάτικες στιγμές βόλτας, ξεκούρασης, οικογενειακής θαλπωρής και πολλά ακόμη, ανηφόρησαν σε ένα ξενοδοχείο στη Νέα Ερυθραία και ακολούθησε μια μοναδική πομπή έως το ύψος του Χαλανδρίου περίπου. Μαγικές εικόνες που δείχνουν πως ομάδα και κόσμος είναι ξανά «ένα» και τίποτα δεν μπορεί να το χαλάσει ξανά.
Σήμερα στο Φάληρο είδαμε μια elite ομαδάρα να κοντράρεται απέναντι σε ένα σύλλογο που χρησιμοποιεί συνεχώς φθηνές δικαιολογίες. Άλλαξαν τέσσερις προπονητές, έδιωξαν περίπου 10+ παίκτες αλλά τους πολεμάει το κατεστημένο και η διαιτησία. Εμείς οι απέξω είμαστε αδιάφοροι ως προς τα θέματα αυτά αλλά έχω απορία τι μπορεί να σκέφτεται ο μέσος φίλαθλος του Ολυμπιακού. Είμαι σίγουρος πως δεν του φταίει κανένας άλλος πέρα από αυτούς που πραγματοποίησαν το χειρότερο σχεδιασμό των «Πειραιωτών» τα τελευταία πολλά χρόνια.
Σήμερα λοιπόν το «καλό» νίκησε και μάλιστα εν μέσω κλίματος τραμπουκισμού και ζούγκλας. Ευτυχώς ήταν γρήγορη η επέμβαση των ΜΑΤ και δεν είχαμε τραυματισμό ανθρώπων της ΑΕΚ που βρισκόντουσαν στον πάγκο. Είδαμε τον πρόεδρο των γηπεδούχων να κλοτσάει μπάλες στον αγωνιστικό χώρο, «ντου» οπαδών, εκατοντάδες μπουκάλια να καταλήγουν προς τους φιλοξενούμενους. Εκεί λοιπόν που περιμένεις έστω μια «συγγνώμη», βλέπεις μια ανακοίνωση που δικαιολογεί τα έκτροπα ως «σας είχαμε προειδοποιήσει πως ο κόσμος ήταν καζάνι που βράζει».
Από εκεί αντιλαμβανόμαστε πάρα πολλά. Δεν πειράζει όμως. Ο κόσμος της ομάδας είναι αυτός που πανηγυρίζει ξανά στους δρόμους της Αθήνας και χαίρεται. Γιατί το αξίζει όπως και η ομαδάρα που έχει φτιάξει ο Ματίας Αλμέιδα. Ένας άνθρωπος-κόσμημα για τη χώρα μας και την ΑΕΚ που είτε στεφθεί πρωταθλητής είτε όχι η ευχή όλων είναι να συνταξιοδοτηθεί από την ομάδα και να παραμείνει για πάρα πολλά χρόνια.
Απόψε συγκρούονται δύο κόσμοι και πρέπει να κερδίσει το «καλό»
Μεγάλη αναμέτρηση αυτή που θα πραγματοποιηθεί απόψε στο «Γ. Καραϊσκάκης» που έχει κάτι παραπάνω από βαθμολογικό μόνο ενδιαφέρον!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Όλες οι ποδοσφαιρικές ομάδες δημιουργήθηκαν θεωρητικά για να «κλωτσάνε» μια μπάλα και να κερδίζουν αγώνες. Σωστά; Λάθος! Τα σωματεία «κουβαλάνε» μια ιστορία από πίσω τους που την καλλιεργούν μέχρι και σήμερα. Άλλα σεβόμενα την ιστορία τους και τους κόπους των προγόνων τους κι άλλα παραδόθηκαν απλά σε οτιδήποτε αρνητικό μπορούσε να τους βρει. Γι΄ αυτό και η σημερινή αναμέτρηση και κάθε Ολυμπιακός-ΑΕΚ, είναι μια σύγκρουση του «κακού» με του «καλού».
Σήμερα αναμετριούνται αυτοί που κατέκτησαν ένα πρωτάθλημα λόγω της υπόθεσης Βάλνερ και σπιλώνουν το όνομα της «Ένωσης» όπου βρεθούν κι όπου σταθούν ενάντια σε αυτούς που τόσα χρόνια δεν μιλάνε. Σε αυτούς που δεχόντουσαν τις «ορέξεις» του κάθε αδίστακτου αντιπάλου τους και δεν αντιδρούσαν γιατί ήταν απροστάτευτοι. Αναμετριούνται αυτοί που τους ενόχλησε η εκκίνηση της γιγάντωσης της ΑΕΚ ενάντια σε αυτούς που σιγά-σιγά γιγαντώνονται.
Δύο διαφορετικοί κόσμοι θα αναμετρηθούν απόψε στο «Γ. Καραϊσκάκης». Θέλοντας και μη, ο «Δικέφαλος» σήμερα αντιμετωπίζει το σωματείο που το πολεμά φέτος non-stop από την αρχή της σεζόν. Τους πείραζαν τα πλεξιγκλάς, τους πείραζε η άδεια λειτουργίας του γηπέδου, τους πειράζει ο Δ. Μελισσανίδης, τους ενοχλεί γενικά η ΑΕΚ. Της προσάπτουν παραπτώματα που είναι βγαλμένα από δικά τους όνειρα για έναν και μόνο λόγο. Επειδή η ΑΕΚ είναι ο λόγος που πλέον εκείνοι δεν μπορούν να τα κάνουν. Αυτό τους ενοχλεί.
Αγωνιστικά τα είπαμε και πιο πριν. Δεν νοείται ομάδα που θέλει να πάρει το πρωτάθλημα, να μην κερδίσει ούτε σε τρίτο ματς αυτόν τον Ολυμπιακό για το πρωτάθλημα. Είναι δεδομένο πως για να στεφθεί η ΑΕΚ πρωταθλήτρια φέτος, πρέπει σήμερα να φύγει με το τρίποντο από το «Γ. Καραϊσκάκης». Κανέναν δεν ενδιαφέρει αν θα συνδυαστεί με όμορφο ποδόσφαιρο, κατοχή και ολοκληρωτική πίεση. Το τρίποντο πρέπει να έρθει με κάθε κόστος.