AEK: Η αγωνιστική δράση του «δικεφάλου» το Σαββατοκύριακο
Αναλυτικά το πρόγραμμα όλων των «κιτρινόμαυρων» τμημάτων αυτό το Σαββατοκύριακο.
ΣΑΒΒΑΤΟ 14/05
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΑΝΔΡΩΝ: ΑΡΗΣ-ΑΕΚ (9H AΓ. PLAY-OFF, SUPERLEAGUE INTERWETTEN, ΓΗΠΕΔΟ: ΚΛ. ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ, 20:00, ΜΕΤΑΔΟΣΗ: Novasports 2HD)
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΑΛΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ : ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ – ΑΕΚ (ΤΕΛΙΚΟΣ F4 WOMEN’S FUTSAL CHAMPIONSHIP ΓΗΠΕΔΟ: ΦΥΣΙΑΘΛΟΝ, ΠΑΛΛΗΝΗ, 20:30)
ΜΠΑΣΚΕΤ ΑΝΔΡΩΝ: ΠΑΟΚ MATECO – ΑΕΚ (BASKET LEAGUE, ΓΗΠΕΔΟ: PAOK SPORTS ARENA, METAΔΟΣΗ: ΕΡΤ3)
ΚΥΡΙΑΚΗ 15/05
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΑΛΑΣ ΑΝΔΡΩΝ: ΑΣΕ ΔΟΥΚΑ – ΑΕΚ (2ΟΣ ΤΕΛΙΚΟΣ FUTSAL SUPER LEAGUEΓΗΠΕΔΟ: ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ, 19:00)
Λουτσέσκου: «Αξίζαμε κάτι παραπάνω στο παιχνίδι»
Ο προπονητής του ΠΑΟΚ Ραζβάν Λουτσέσκου παραχώρησε δηλώσεις στην κάμερα της NOVA μετά τη λήξη της αναμέτρησης με την ΑΕΚ.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ρουμάνου τεχνικού στη Nova:
Για το αν ο βαθμός δεν αντικατοπτρίζει το μέγεθος της προσπάθειας του ΠΑΟΚ: «Αν με ρωτούσατε πριν από το παιχνίδι, θα έλεγα ότι περίμενα ένα δύσκολο παιχνίδι εξαιτίας της κατάστασης που βρισκόμαστε, αν υπολογίσουμε τα 16 παιχνίδια παραπάνω που δώσαμε σε σχέση με την ΑΕΚ είναι πολλά, σχεδόν τρεις μήνες διαφορά που παίζει μεγάλο ρόλο στο ποδόσφαιρο.
Παίξαμε περισσότερα από ενενήντα λεπτά με τον Ολυμπιακό, κυριαρχήσαμε ωστόσο στο παιχνίδι, ο ένας βαθμός δεν μας αρκεί σήμερα, ξέραμε ότι η ΑΕΚ είναι επικίνδυνη στη μετάβαση, ήμασταν άτυχοι στο γκολ που ακυρώθηκε, μας κόστισε στον τομέα της συγκέντρωσης. Δεν καταλάβαμε γιατί ακυρώθηκε αλλά αυτός ήταν ο κανόνας, συνολικά αξίζαμε κάτι παραπάνω στο παιχνίδι»
Για το αν ήταν το πιο δύσκολο ίσως παιχνίδι με βάση τη διαχείριση των δεδομένων πριν από αυτό:
«Συνολικά είναι έτσι η κατάσταση, δεν είναι εύκολο να παίζεις δύο φορές με τη Μαρσέιγ, μετά με τον Ολυμπιακό, ήταν δύσκολο το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Πρέπει να το διαχειριστούμε, όταν έχεις πολλά παιχνίδια, είναι μεγαλύτερο το ρίσκο, όμως πρέπει να συνεχίσουμε έτσι στο επόμενο διάστημα».
Για το αν περιμένει επιστροφές παικτών ενόψει της Τετάρτης:
«Ελπίζω, είναι κάτι που θα το δούμε μέρα με τη μέρα».
Νίκος Πανταζής: «Τα επόμενα δάκρυα για την ΑΕΚ θα είναι στην Αγιά Σοφιά και θα είναι χαράς!»
Σήμερα, εννιά χρόνια μετά από εκείνη την αποφράδα για την ΑΕΚ ημέρα, τα πράγματα δείχνουν σαφώς πιο αισιόδοξα. Η ΑΕΚ επέστρεψε, στέκεται ξανά στα πόδια της παρά τα στραβοπατήματα των τελευταίων χρόνων, ετοιμάζεται να μπει στο «σπίτι» της.
Ο Νίκος Πανταζής, παντοτινός οπαδός της ομάδας, μπορεί να κοιτά αποστασιοποιημένα πλέον τα πράγματα, αλλά βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον και περιμένει τα επόμενα δάκρυα, να είναι χαράς για την είσοδο της ομάδας στην OPAP Arena – Αγιά Σοφιά.
Ο Νίκος Πανταζής θυμάται το «μαύρο» βράδυ της 21ης Απριλίου 2013 στο Περιστέρι που είχε σφραγίσει τον υποβιβασμό της ΑΕΚ στην Super League 2, αντικρίζει τη φωτογραφία του που είχε συγκλονίσει κάθε φίλο της «Ένωσης» και μιλάει στον Σταύρο Καζαντζόγλου για το χθες, το σήμερα και το αύριο της ομάδας που αγάπησε και αγαπά όσο λίγοι!
Το ημερολόγιο έδειχνε 21 Απριλίου 2013. Την ημέρα που πριν από μερικές δεκαετίες, τα τανκς είχαν βγει στους δρόμους της Αθήνας και η Ελλάδα μπήκε στο γύψο για επτά ολόκληρα χρόνια.
Σαν παιχνίδισμα της μοίρας, ήταν η πιο μαύρη μέρα στην ιστορία της ΑΕΚ. Λίγο μετά τις 9 το βράδυ, τα «τανκς» της καταστροφής, ισοπέδωναν την «κιτρινόμαυρη» ιστορία. Το σφύριγμα της λήξης του ματς με τον Ατρόμητο, σφράγιζε τον υποβιβασμό της ΑΕΚ.
Σε μια γωνιά του Περιστερίου, η μορφή του Νίκου Πανταζή έστεκε να αποτυπώνει πιο εύγλωττα από χιλιάδες λέξεις, όλο το δράμα της ΑΕΚ. Εκείνος, ένας αγέρωχος και πάντα χαμογελαστός «στρατιώτης» της ΑΕΚ, μια μορφή που συνέδεσε τη ζωή του όλη με τις μεγάλες και τις κακές στιγμές, να έχει αποκάμει στην άκρη ενός πάγκου και να σπαράζει. Εσωτερικό, βουβό κλάμα, με κάποια δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπο του και να φανερώνουν τη ζοφερή στιγμή.
-Η εικόνα σας, τα δάκρυα που κυλούσαν από τα μάτια σας, φανέρωναν όλο το δράμα της ΑΕΚ. Αλήθεια, πως αισθανόταν ο Νίκος Πανταζής εκείνες τις στιγμές;
«Σταύρο, ό,τι και αν σου πω, θα είναι λίγο. Εκείνη την ώρα, όλοι οι ΑΕΚτζήδες ένιωθαν τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Οταν έχεις ζήσει σε μια ομάδα που μόνο δόξα έχει γνωρίσει και βλέπεις να καταρρέει και να χάνεται είναι πολύ ψυχοφθόρο».
-Δώστε μας λίγο από το κλίμα εκείνων των ημερών. Πιστεύατε στο θαύμα πηγαίνοντας στο Περιστέρι για το τελευταίο παιχνίδι με τον Ατρόμητο;
«Είναι γεγονός, ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ως και το ματς με τον Πανθρακικό, αγωνιζόμασταν μήπως καταφέρουμε να σώσουμε το καράβι. Αλλά όπως αποδείχθηκε, είχε πάρει πορεία προς την καταστροφή και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα».
-Ζώντας εκ των έσω όλη τη διαδικασία, πιστεύατε πως η ΑΕΚ θα έφτανε σε αυτό το σημείο;
«Εχουμε ζήσει στην ΑΕΚ πολλά καλά και αρκετές δύσκολες στιγμές. Στην προ Ντέμη εποχή, πριν το 2004, ζήσαμε μια ΑΕΚ που σταδιακά ήταν υπερχρεωμένη και τα θεμέλια είχαν αρχίσει να τρίζουν. Τότε έγινε εκείνη η προσπάθεια, βρέθηκε η λύση με το άρθρο 44, αλλά φάνηκε πως εμείς μυαλό δεν βάλαμε. Φτάσαμε σε τέσσερα χρόνια να είμαστε στην ίδια θέση και χειρότερη. Σιγά σιγά η ΑΕΚ βούλιαζε και αργά ή γρήγορα θα είχαμε την ίδια κατάληξη».
-Ποια είναι η εκτίμηση σας για τις αιτίες που οδήγησαν την ΑΕΚ στον υποβιβασμό;
«Σαφέστατα, υπήρξαν διοικητικά λάθη. Η ομάδα διοικείται από ανθρώπους, οι οποίοι πρέπει να χαράσσουν στρατηγική, να προβλέπουν. Αυτοί είναι που δημιούργησαν έξοδα και παράλληλα, δεν δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να είναι η ΑΕΚ ένας υγιής οργανισμός. Μοιραία θα καταλήγαμε εκεί. Είχε φθαρεί το σύστημα και είχαμε πάρει τον κατήφορο. Δυστυχώς, όλα αυτά ξεκίνησαν από ανεπάρκειες διοικητικές. Περισσότερα έξοδα από έσοδα, δεν προβλέψαμε πράγματα που θα ερχόντουσαν. Στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες. Μια χρονιά μπορεί να μείνεις εκτός Ευρώπης. Ολες οι ομάδες έχουν τα πάνω και τα κάτω. Η ΑΕΚ δεν ήταν έτοιμη για όσα προέκυψαν στην πορεία».
-Οταν έσβησαν οι προβολείς και αποχωρούσατε από το γήπεδο του Περιστερίου, υπήρχε κάτι που να σας έκανε αισιόδοξο για το μέλλον; Μια χαραμάδα ελπίδας στο βάθος του τούνελ;
«Δεν θα σου πω ψέματα. Φεύγοντας από το γήπεδο, δεν υπήρχε τίποτα. Ολα ήταν σκοτεινά και μαύρα στο μυαλό μου. Είχα προβληματιστεί για το εάν αυτή η ομάδα, που ήταν το σπίτι και η ψυχή μας, θα μπορούσε ξανά να πρωταγωνιστήσει και να μας δώσει μεγάλες στιγμές. Στην πορεία, ευτυχώς πολύ γρήγορα, ήρθε ο Μελισσανίδης. Εθεσε στόχους, τα κατάφερε και έφτασε την ΑΕΚ εκεί που έπρεπε. Πιστεύω πως είναι θέμα χρόνου να βρούμε τη σωστή πορεία και να μην υπάρχουν αυτές οι μεταπτώσεις».
-Εκείνη η χρονιά θεωρείτε πως ήταν καταδικασμένη εξ αρχής;
«Ολο το κλίμα ήταν ζοφερό. Και οι παίκτες που ήρθαν στην ομάδα, δεν ήταν παίκτες επιπέδου ΑΕΚ. Με αποτέλεσμα να έρθουν τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Υπήρχε φθορά, όταν ξεκίνησε αυτή η ιστορία. Ο Νικολαϊδης παραιτήθηκε από τη διοίκηση και άφησε την ομάδα σε ανθρώπους που δεν είχαν σχέση με το χώρο. Ο μόνος που είχε μείνει ήταν ο Πέτρος Παππάς που έβαζε λεφτά και στο τέλος τα άκουσε και από πάνω. Ο Παππάς ήταν σημαντικός, αλλά δεν είχε διάθεση και την καψούρα με το ποδόσφαιρο, κοίταζε πως θα φύγει».
-Πιστέψατε πως η πρωτοβουλία σωτηρίας που είχε αναλάβει ο Θωμάς Μαύρος θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση;
«Χωρίς λεφτά και χωρίς οργάνωση δεν μπορούσε κανείς. Ο Θωμάς από την αγάπη του για την ΑΕΚ έβγαλε τα στήθη του μπροστά. Αδικήσαμε και τον Βαγγέλη Βλάχο, που είναι άξιος προπονητής. Αν δεις ποιοι παίκτες απάρτιζαν το ρόστερ της, θα καταλάβεις πολλά. Αδικήθηκαν και οι δύο από τις συνθήκες».
-Ερχεται ο Μελισσανίδης και αλλάζουν όλα, αλλά η ΑΕΚ διάβηκε το δικό της δράμα στην πορεία για την επιστροφή. Πως ήταν να παίζεις στα αλώνια του ελληνικού ποδοσφαίρου;
«Πολύ δύσκολο, εφιάλτες βλέπαμε σε κάθε παιχνίδι. Μην το ψάχνεις, ήταν μια πολύ άσχημη εμπειρία. Αλλά είχαμε πάντα την ελπίδα, πως θα περάσει γρήγορα και θα φτάσουμε εκεί που πρέπει να βρίσκεται η ΑΕΚ».
-Η ΑΕΚ είχε τα πάνω και τα κάτω της στα εννιά χρόνια που μεσολάβησαν, αλλά τώρα ετοιμάζεται να μπει στο νέο της σπίτι. Θα αλλάξει αυτό τη δυναμική της;
«Το συζητάς; Για εμένα η Νέα Φιλαδέλφεια υπήρξε το δεύτερο σπίτι μου. Το νέο γήπεδο είναι το σημείο που θα αλλάξει τη δυναμική της ΑΕΚ. Κάθε μεγάλο σωματείο, με ένα μοντέρνο γήπεδο, μπορεί να μεγαλουργήσει».
-Πως κρίνετε την πορεία της ΑΕΚ αγωνιστικά;
«Σίγουρα, έχουν γίνει λάθη. Υπάρχουν δυνατότητες όμως, πιστεύω να φτάσει η ΑΕΚ εκεί που της αξίζει πολύ γρήγορα. Λίγο υπομονή χρειάζεται απ’ όλους μας».
-Ο Νίκος Πανταζής πως περιμένει την είσοδο στην OPAP Arena – Αγιά Σοφιά;
«Ανυπομονώ. Είναι κάτι τεράστιο και πιστεύω πως εκεί θα κλάψω ξανά. Ολοι θα κλαίμε με αυτό που θα ζήσουμε. Μόνο που τώρα, θα είναι δάκρυα χαράς».
Πηγή: SportDay
Ρούσεφ: «Παίκτες και προπονητές πρέπει να μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας!»
Ο Ιβάν Ρούσεφ μιλώντας στο Gazzetta, αναφέρθηκε στην πρώτη του ομάδα στην χώρα μας το Αιγάλεω, ενώ σημείωσε ότι νοσταλγεί τις παλιές καλές ημέρες με τη φανέλα της ΑΕΚ και μιλάει για την αγάπη που ένιωσε από την πρώτη στιγμή από τους Έλληνες όπως και τον Δημήτρη Μελισσανίδη.
Η συνέντευξη του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή της «Ένωσης»:
Πως προέκυψε η προοπτική της Ελλάδας;
«Έπαιζα Εθνική Ελπίδων. Σε έναν αγώνα Βουλγαρία Ουκρανία κάποιοι Έλληνες ατζέντηδες που παρακολουθούσαν τον αγώνα, με είδαν, με ξεχώρισαν και με έφεραν στην Ελλάδα. Ήμουν 20 ετών τότε».
Σου είχε περάσει τότε από το μυαλό ότι θα περάσεις μια ολόκληρη ζωή στην Ελλάδα;
«Όταν ήρθα εδώ δεν σκεφτόμουν κάτι τέτοιο. Μετά 22 χρόνια στην Ελλάδα νιώθω και Έλληνας. Μου έδωσε ευκαιρίες αυτή η χώρα, την αγάπησα κι εγώ και πιστεύω την τίμησα. Έχω ελληνική υπηκοότητα πλέον και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό».
Αν μπορούσες να χαρακτηρίσεις με μία λέξη την ΑΕΚ ποια θα ήταν;
«Λατρεία…»
«Νοσταλγώ τον σφυγμό του γηπέδου»
Ποιος αγώνας είναι αυτός που θυμάσαι μέχρι σήμερα;
«ΑΕΚ – Ολυμπιακός τη σεζόν 2004/05 με 70.000 ΑΕΚτζήδες στο ΟΑΚΑ. Απερίγραπτο συναίσθημα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Τι σου έχει λείψει από την ΑΕΚ;
«Είμαι πάντα κοντά στην ΑΕΚ. Είμαι στην ομάδα των βετεράνων της ΑΕΚ και δίνουμε αγώνες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, θυμόμαστε τα παλιά, συζητάμε τα καινούρια. Ωστόσο σαν παίκτης νοσταλγώ τον σφυγμό του γηπέδου. Οι οπαδοί της ΑΕΚ δίνουν ένα ιδιαίτερο παλμό στον αγώνα και στον μεταδίδουν».
Έζησες από μέσα το εγχείρημα Νικολαΐδη το καλοκαίρι του 2004. Πώς κρίνεις εκείνη την εποχή;
«Από τις καλές εποχές της ΑΕΚ. Είχαμε μέσο όρο 40.000 κόσμο στο ΟΑΚΑ. Ο κόσμος στήριξε πάρα πολύ την ομάδα. Βρέθηκε πολύ κοντά στο να πάρουμε το πρωτάθλημα αλλά στο παιχνίδι με τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ σταθήκαμε πάρα πολύ άτυχοι με αποτέλεσμα να χάσουμε 1-0 και μαζί και το πρωτάθλημα».
Πως βλέπεις την πορεία της ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια;
«Μετά το πρωτάθλημα το 2018 δυστυχώς η πορεία είναι φθίνουσα. Πιστεύω όμως ότι ο κύριος Μελισσανίδης ο οποίος τρέφει μεγάλη αγάπη για την ΑΕΚ και το έχει αποδείξει, ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει και θα το κάνει ώστε να δούμε πάλι την ΑΕΚ πρωταθλήτρια».
«Παίκτες και προπονητές να μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας»
Ποιον ποδοσφαιριστή ξεχωρίζεις από τη φετινή σεζόν της ΑΕΚ;
«Έχει κάποιους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές η ΑΕΚ όπως τους Σέρχιο Αραούχο, Λιβάι Γκαρσία και Στίβεν Τσούμπερ»
Ποιο θεωρείς ότι είναι το λάθος της ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια;
«Οι λάθος επιλογές μερικών προπονητών και παικτών. Ελπίζω προσεχώς να μην επαναληφθούν και να επιλεχθούν παίκτες και προπονητές που να μπορούν να σηκώσουν το ειδικό βάρος της φανέλας της ΑΕΚ και της ιστορίας της».
Ποιον θεωρείς ιδανικό για προπονητή στην ΑΕΚ;
«Ακούγονται αρκετά ονόματα. Θα ήθελα έναν προπονητή με εμπειρία ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων υψηλού επιπέδου».
Ανυπομονείς για το νέο γήπεδο;
«Όλοι εμείς οι ΑΕΚτζήδες ανυπομονούμε. Είναι το όνειρό μας «το δικό μας σπίτι». Η «Αγία Σοφία» μας είναι η Ιστορία μας, η δύναμή μας».
Έχεις κάποιο απωθημένο στην καριέρα σου;
«Αγωνίστηκα σε όλες τις εθνικές ομάδες της Βουλγαρίας παίδων, νέων και ελπίδων, ήμουν και αρχηγός, αλλά δεν αγωνίστηκα στην εθνική ανδρών».
Θα προτιμούσες να παίξεις με την Εθνική Βουλγαρίας, να πάρεις πρωτάθλημα με την ΑΕΚ ή να παίξεις στην Αγία Σοφιά;
«Παρά το ότι το πρώτο ήταν το απωθημένο μου, θα ήθελα να πάρω το πρωτάθλημα με τη φανέλα της ΑΕΚ.
Τι θα ήθελες να πεις στους φιλάθλους της ΑΕΚ;
«Να συνεχίσουν να πιστεύουν στην ομάδα μας. Να είναι δίπλα της όπως είναι, να έχουν ποδοσφαιρικό ήθος και ενωμένοι με κοινό όραμα να καμαρώσουμε την ΑΕΚΑΡΑ μας, πρωταθλήτρια ξανά στο σπίτι μας στην Αγία Σοφιά».
Πόλο: Ήττα από τον ΑΝΟ Γλυφάδας γνώρισε η ΑΕΚ και έμεινε εκτός Play Off!
Την ήττα με 13-6 γνώρισε η ΑΕΚ από τον ΑΝΟ Γλυφάδας εκτός έδρας και έμεινε εκτός Play Off της Α1 Εθνικής Κατηγορίας πόλο ανδρών.
Η «Ένωση» έμεινε πίσω στο σκορ από το ξεκίνημα της αναμέτρησης με αποκορύφωμα το κακό τέταρτο οκτάλεπτο που οδήγησε στην ήττα.
Έτσι, η ομάδα του Δημήτρη Μάζη θα συνεχίσει στα Play Out του Πρωταθλήματος, όπου θα κοντραριστεί με τον ΟΥΚ Βόλου, για τις θέσεις 9 εως 16.
ΑΝΟΓ – ΑΕΚ 13-6
Τα οκτάλεπτα: 4-2, 2-2, 3-2, 4-0.
Κασάπης: «Ο Μπάγεβιτς με ήθελε στον Ολυμπιακό, μου έκαναν τεράστια πρόταση αλλά είπα όχι!»
Είναι ένας άνθρωπος με πηγαίο χιούμορ, ξεχωριστό χαρακτήρα και ξεκάθαρες απόψεις. Ποτέ δεν του άρεσαν τα φώτα της δημοσιότητας. Πάντα προτιμούσε την “ησυχία” του. Το ίδιο ίσχυσε κι όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Συνέχισε να κάνει μία ήρεμη ζωή, καθώς δεν ήθελε να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. “Δεν μου αρέσει να δίνω συνεντεύξεις. Ποτέ δεν μου άρεσε. Ούτε όταν ήμουν παίκτης”, εξομολογείται στο SPORT24.
Μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό της Βοιωτίας, το Πλατανάκι που είχε 200-250 κατοίκους. Απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν με μία μπάλα στα πόδια. Στα 13 μου πήγα σε ένα διπλανό χωριό, το Μουρίκι, το οποίο είχε ποδοσφαιρική ομάδα, εν αντιθέσει με το δικό μου. Έτσι άρχισε το ποδοσφαιρικό ταξίδι μου.
Υπήρχαν φορές που πήγαινα με τα πόδια μία απόσταση 7 χιλιομέτρων. Αλλά δεν με ενδιέφερε η κούραση διότι εμένα ο στόχος μου ήταν να κάνω προπόνηση.
Αγωνίστηκα για μία χρονιά στο Μουρίκι και στη συνέχεια με ζήτησε η Δάφνη Ερυθρών, η οποία αγωνιζόταν Α’ τοπικό. Μία από τις καλύτερες ομάδες στη Βοιωτία, με έναν εξαιρετικό προπονητή, τον Μελέτη Σοφό, ο οποίος ήταν εκείνος που μου έβαλε τις βάσεις για να γίνω ένας καλός ποδοσφαιριστής. Εκείνη την εποχή αγωνιζόμουν ως αριστερός εξτρέμ.
Περίπου, λοιπόν, στα 16 έρχεται ο Λεβαδειακός και με ζητάει από τη Δάφνη Ερυθρών για την ερασιτεχνική ομάδα του. Ωστόσο, τα χρήματα που ήθελε η Δάφνη ήταν πολλά και ο πρόεδρος –τότε- του Λεβαδειακού, Μιχάλης Σκλαπάνης δεν μπορούσε να καλύψει τις απαιτήσεις τους.
Θυμάμαι πως ήμουν μαζί με τον πατέρα και τον γαμπρό μου και είχα βάλει τα κλάματα. Γυρνάει, λοιπόν, ο αείμνηστος Σκλαπάνης και λέει στον πατέρα μου: “Μην ανησυχείς, ο μικρός θα έρθει σε εμένα. Εγώ θα τον πάρω. Είτε έτσι είτε αλλιώς”.
Έτσι κι έγινε. Ξεκινάω ως ημιεπαγγελματίας και το καλοκαίρι του 1988 μού τηλεφωνεί ο Τέλης Μπατάκης και μου λέει: “Μιχάλη, ετοιμάσου, βγες στην αερογέφυρα της Θήβας, έρχεσαι προετοιμασία με την πρώτη ομάδα”. Σκέψου πως έφυγα με μία τσάντα από το σπίτι και η προετοιμασία γινόταν στη Γερμανία.
Ήμουν μικρός και αδύνατος, αλλά είχα θέληση και τσαγανό. Είχα, επίσης, εξαιρετικούς συμπαίκτες. Τον Ηλία Αρμόδωρο, τον Τάκη Λεμονή, τον Δήμο Κάβουρα, τον Παναγιώτη Τσάνα, τον Γιάννη Βονόρτα, τον Χόρχε Μπάριος. Παίκτες με σπουδαία καριέρα πίσω τους.
Έκανα, λοιπόν, ντεμπούτο στην Α’ Εθνική σε ηλικία 17 ετών κόντρα στον Ηρακλή. Ξέρεις ποιον παίκτη έπρεπε να μαρκάρω; Τον μεγάλο Βασίλη Χατζηπαναγή.
Η αλήθεια είναι πως τα πήγα καλά, αλλά ο Χατζηπαναγής ήταν τότε στα τελειώματά του. Είχα απέναντί μου ένα ιερό τέρας του ελληνικού ποδοσφαίρου κι ο ενθουσιασμός μου ήταν τεράστιος.
Όπως σου προείπα, άρχισα ως αριστερός εξτρέμ, στη συνέχεια γύρισα πιο πίσω και ο Τέλης Μπατάκης ήταν εκείνος που με έκανε ένα σύγχρονο φουλ μπακ.
Ο παλαίμαχος μπακ της Ένωσης εξομολογείται όσα έγιναν το 1996 με την αποχώρηση του Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ και για την πρόταση από τον Ολυμπιακό την ίδια χρονιά.
Το καλοκαίρι του 1993, ύστερα από μία πενταετία στον Λεβαδειακό, έρχεται η πρόταση της ΑΕΚ. Ο Μπάγεβιτς και ο Ραβούσης με είδαν σε μία αναμέτρηση και απευθείας ζήτησαν την απόκτησή μου. Τότε, όταν γίνονταν οι συζητήσεις μεταξύ του Λεβαδειακού και της ΑΕΚ, ήμουν στους Μεσογειακούς Αγώνες με την Εθνική ομάδα στη Γαλλία.
Θυμάμαι ότι με πήρε τηλέφωνο ο Νίκος Στράτος και μου λέει: “Τα έχουμε βρει με τον πρόεδρό σου και θα έρθεις στην ΑΕΚ. Όταν επιστρέψεις από τη Γαλλία θα έρθεις στην Αθήνα, θα σε περιμένει άνθρωπος της ομάδας στο αεροδρόμιο και θα σε πάει στο ξενοδοχείο”.
Ήμουν μόλις 21 ετών, ένα χωριατόπαιδο και δεν είχα ιδέα από την Αθήνα. Με πηγαίνουν, λοιπόν, σε ένα ξενοδοχείο στα Πατήσια και την επόμενη ημέρα πάω στα γραφεία της ομάδας για να υπογράψω το συμβόλαιό μου. Ήταν παρόντες τόσο ο πρόεδρος του Λεβαδειακού, Μιχάλης Σκλαπάνης όσο κι ο πρόεδρος της ΑΕΚ, Δημήτρης Μελισσανίδης.
Θυμάμαι πως είχε γυρίσει ο Μελισσανίδης στον Σκλαπάνη και του είχε πει: “Θα παίξει μπάλα ο μικρός; Δεν το βλέπω”. Ο Σκλαπάνης ήταν σίγουρος για εμένα και του απάντησε: “Πρόεδρε, θα δεις”.
Εκείνοι που με ήθελαν πραγματικά πολύ ήταν ο Μπάγεβιτς και ο Ραβούσης. Αρχικά ήταν να κλείσω ως πακέτο με τον Τάκη Γκώνια στον Ολυμπιακό, αλλά τα χρήματα που έδιναν για εμένα ήταν λίγα και έτσι ο Σκλαπάνης αποφάσισε να δώσει μόνο τον Γκώνια. Τότε εμφανίστηκε η ΑΕΚ και έκανε κίνηση. Για εμένα ήταν τεράστια χαρά επειδή ήμουν από μικρός ΑΕΚτζής.
Με είχε κάνει ΑΕΚ η κυρία Βούλα, η οποία ερχόταν κάθε Σάββατο στο Πλατανάκι και ήταν άρρωστη… ΑΕΚτζού. Όταν με είδε με την μπάλα μού είπε: “εσένα θα σε κάνω ΑΕΚτζή” και μου έφερε μία φανέλα της ΑΕΚ. Από τότε δεν την έβγαλα ποτέ. Ούτε στη μητέρα μου δεν την έδινα για να την πλύνει (σ.σ. γέλια).
Ο Κασάπης για Μπάγεβιτς και Ολυμπιακό:
«Εκείνη την περίοδο υπήρχε ένα θέμα μεταξύ του Μπάγεβιτς και του συγχωρεμένου, Μιχάλη Τροχανά. Δεν μπόρεσαν να το λύσουν, αλλά θεωρώ πως ποτέ δεν μάθαμε τους πραγματικούς λόγους που έφυγε ο Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ. Παρά το γεγονός ότι έχουν ακουστεί πολλά, εγώ πιστεύω ότι έφυγε γι’ άλλους λόγους που δεν τους έχει αναφέρει καν.
O Μπάγεβιτς εκείνη την εποχή είχε πάει σε έναν άλλον πρόεδρο, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή, και του είχε πει: “Αν αναλάβεις εσύ, εγώ μένω τσάμπα”.
«Σεβασμός και αγάπη με τον Μπάγεβιτς»:
Με τον Μπάγεβιτς υπήρχε και υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και αγάπη. Ποτέ, όμως, σε αγωνιστικό επίπεδο δεν μου έκανε κάποια χάρη. Εγώ πάντα έδινα τον καλύτερο εαυτό μου. Αν μου έλεγε ο προπονητής να κάνω δύο πράγματα, εγώ έκανα κι άλλα τρία από μόνος μου.
Εκείνη την εποχή στο ελληνικό πρωτάθλημα υπήρχαν δύο μπακ που ήξεραν να παίζουν σωστά το 3-5-2. Εγώ στην ΑΕΚ και ο Αποστολάκης στον Παναθηναϊκό. Όταν παίζαμε αντίπαλοι ανεβοκατεβαίναμε όλη την πλευρά.
Η αλήθεια είναι πως το καλοκαίρι του ’96, όταν έφυγε ο Μπάγεβιτς, μού έγινε πρόταση από τον Ολυμπιακό. Όχι από τον Μπάγεβιτς, αλλά από ανθρώπους της ομάδας. Ο Μπάγεβιτς δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει κάτι τέτοιο. Προφανώς και θα ζήτησε 2-3 παίκτες από την ΑΕΚ, αλλά ως εκεί. Μέσα σε αυτούς που ζήτησε, ήμουν κι εγώ.
Με πλησίασαν και μου είπαν: “Βάζουμε έναν άσο σε μία επιταγή και βάλε εσύ το υπόλοιπο ποσό”. Δεν το σκέφτηκα καν.
Δεν πούλησα, ούτε πρόκειται να πουλήσω ΑΕΚοφροσύνη. Εγώ αγαπάω την ΑΕΚ. Αυτά που έμαθα στην ΑΕΚ και πήρα από την ΑΕΚ ήταν πάρα πολλά. Έδωσα και πήρα. Κι αυτά είναι που μένουν στο τέλος της ημέρας. Τώρα, αν έκανα ή δεν έκανα καλά που δεν πήγα στον Ολυμπιακό, δεν με απασχολεί καθόλου.
Γιατί; Διότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάω στον Ολυμπιακό. Όσα χρήματα κι αν μου έδιναν, δεν θα έφευγα»
Ο αγώνας με τη Μικτή Κόσμου και η συνάντηση με τον Κρόιφ:
Θυμάμαι πως ήταν Νοέμβριος του 1995 και παίζαμε ένα παιχνίδι στην Τούμπα, όπου επικρατήσαμε εύκολα 3-1 του ΠΑΟΚ. Όταν τελείωσε το παιχνίδι με φωνάζει ο Μπάγεβιτς και μου λέει: “Μιχάλη, αύριο θα φύγεις θα πας στην Ισπανία”.
“Τι να κάνω στην Ισπανία; Με πούλησες σε καμία ομάδα και δεν το ξέρω;”, του λέω.
Και με ενημερώνει ότι τον πήρε τηλέφωνο ο Κρόιφ και ήθελε έναν ποδοσφαιριστή από την ΑΕΚ για να αγωνιστεί στο φιλικό παιχνίδι της Μικτής Κόσμου στο Καμπ Νόου και ότι επέλεξε εμένα. Εγώ τον ευχαρίστησα, αλλά να σου πω την αλήθεια στην αρχή δεν το πίστεψα. Λέω, πλάκα θα μου κάνει. Τελικά, όντως, ταξίδεψα την επόμενη ημέρα για τη Βαρκελώνη μαζί με τον Αγγελική Αρκάδη επειδή δεν γνώριζα καλά αγγλικά και έπρεπε να έχω κάποιον για να συνεννοηθώ.
Όταν έφτασα στο ξενοδοχείο και είδα με ποιους ποδοσφαιριστές ήμουν μαζί στο τραπέζι έπαθα πλάκα. Στόιτσκοφ, Πετρέσκου μεταξύ άλλων. Καλά, δεν συζητώ πώς ένιωσα όταν είδα τον Γιόχαν Κρόιφ στα αποδυτήρια. Ακόμα και τώρα που το λέω, μου σηκώνεται η τρίχα.
Δεν μπορούσα να μιλήσω. Απλά τον άκουγα. Και το καλύτερο; Με έβαλε βασικό στο πρώτο μέρος ως αμυντικό χαφ. Εγώ έπαιζα αριστερό μπακ, αλλά μικρή σημασία είχε. Ειδικά όταν έχεις αντιπάλους όπως ο Ρομάριο που μέχρι πριν από λίγα χρόνια τον έβλεπα μόνο στην τηλεόραση.
Όταν τελείωσε ο αγώνας, ο Κρόιφ μας μάζεψε και μας έδωσε συγχαρητήρια, ενώ γύρισε στην Αρκάδη και τη ρώτησε για εμένα: “Ο μικρός ποιον έχει μάνατζερ;”. Εγώ δεν είχα τότε μάνατζερ. Αν είχα, ίσως να γινόταν μία άλλη συζήτηση. Αλλά τελικά μείναμε μόνο στην ερώτηση.
Άλλες εποχές, πιο αγνές. Σε εκείνο τον αγώνα το Καμπ Νόου είχε 110.000 κόσμο και κάθε φορά που ακουμπούσε την μπάλα ο Στόιτσκοφ γινόταν χαμός. Τρομερές στιγμές πραγματικά.
Η αποχώρηση του Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ
Εκείνη την περίοδο υπήρχε ένα θέμα μεταξύ του Μπάγεβιτς και του συγχωρεμένου, Μιχάλη Τροχανά. Δεν μπόρεσαν να το λύσουν, αλλά θεωρώ πως ποτέ δεν μάθαμε τους πραγματικούς λόγους που έφυγε ο Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ. Παρά το γεγονός ότι έχουν ακουστεί πολλά, εγώ πιστεύω ότι έφυγε γι’ άλλους λόγους που δεν τους έχει αναφέρει καν.
O Μπάγεβιτς εκείνη την εποχή είχε πάει σε έναν άλλον πρόεδρο, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή, και του είχε πει: “Αν αναλάβεις εσύ, εγώ μένω τσάμπα”.
Τελικά δεν μπόρεσε να αναλάβει την ομάδα και έτσι αποχώρησε ο Μπάγεβιτς. Η φυγή του Μπάγεβιτς έκανε κακό σε εμάς. Όχι την πρώτη σεζόν, αλλά σίγουρα τη δεύτερη και την τρίτη… παραδώσαμε πνεύμα. Το πρώτο διάστημα η ομάδα συνέχισε να έχει καλά αποτελέσματα, αλλά έλειπε πλέον το οικογενειακό κλίμα. Έφυγαν κάποιοι παίκτες, ήρθαν κάποιοι άλλοι που δεν βοήθησαν και έτσι η κατάσταση έγινε δύσκολη, σε συνδυασμό και με τα προβλήματα σε διοικητικό επίπεδο.
Μπορεί τόσο η ENIC όσο και η NETMED να ξόδεψαν δισεκατομμύρια δραχμές, αλλά η ΑΕΚ δεν είχε ούτε τα απλά. Δηλαδή ένα Προπονητικό Κέντρο. Πηγαίναμε στους Θρακομακεδόνες και τα πόδια μας βούλιαζαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Κι όμως, ήμασταν αναγκασμένοι να κάνουμε προπόνηση σε τέτοια γήπεδα.
Θυμάμαι, επίσης, επί Ψωμιάδη μας είχαν κόψει μέχρι και το νερό και δεν μπορούσαμε να κάνουμε ούτε μπάνιο. Τραγικά πράγματα. Κι όμως, πέρασαν τόσα χρήματα από την ομάδα και παρ’ όλα αυτά δεν κατέστη δυνατό να γίνουν ούτε βασικά πράγματα.
Γι’ αυτό το λόγο, θεωρώ πως όλα όσα γίνονται αυτό το διάστημα είναι σημαντικά για την ΑΕΚ. Υπάρχει ένα σύγχρονο Προπονητικό Κέντρο, ενώ ο Δημήτρης Μελισσανίδης ετοιμάζει επίσης ένα γήπεδο-κόσμημα, το οποίο θα παίξει καθοριστικό ρόλο προκειμένου να έρθουν ξανά οι τίτλοι και οι επιτυχίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Και το σημαντικότερο, ο κόσμος της ΑΕΚ να γευτεί και πάλι χαρές. Διότι η ΑΕΚ, χωρίς τον κόσμο της, δεν είναι τίποτα. Θυμάμαι, ακόμα κι όταν έπαιζα εγώ, σε όλα τα γήπεδα υπήρχαν 150-200 τρελοί που στήριζαν την ομάδα και στις δύσκολες στιγμές. Είναι εκείνοι που δεν την έχουν παρατήσει ποτέ και αποτελούν τη μεγάλη δύναμή της.
Το ιστορικό ταξίδι στο Βελιγράδι
Το ταξίδι στο Βελιγράδι εν μέσω πολέμου είναι σίγουρα μία από τις σημαντικότερες στιγμές όχι μόνο της καριέρας μου, αλλά και της ζωής μου. Όταν μας το πρότεινε ο κ. Μελισσανίδης είπαμε όλοι “ναι” με μεγάλο ενθουσιασμό, αλλά στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίναμε τι πηγαίναμε να κάνουμε.
Ξέρεις πότε το καταλάβαμε; Όταν φτάσαμε στο Βελιγράδι και είδαμε το σκηνικό του πολέμου. Τα συντρίμμια, τα πολεμικά αεροπλάνα, τα βομβαρδισμένα τοπία.
Και το αποκορύφωμα ήταν όταν αναγκαστήκαμε να διακόψουμε νωρίτερα το φιλικό με την Παρτίζαν επειδή ήχησαν οι σειρήνες.
Θυμάμαι ότι μας είπαν: “Πρέπει να φύγετε γρήγορα επειδή δεν μπορούμε να εγγυηθούμε για την ασφάλειά σας”. Εκείνη την στιγμή συνειδητοποιήσαμε σε απόλυτο βαθμό την κατάσταση. Ο κόσμος έτρεχε να γλιτώσει από την ασχήμια του πολέμου και εμείς μπήκαμε άμεσα στο πούλμαν και αποχωρήσαμε από το γήπεδο.
Πάντως και τώρα, αν μου το πρότειναν, θα ξαναπήγαινα δίχως δεύτερη σκέψη. Λάβαμε τεράστια αγάπη από τους Σέρβους και συμβάλαμε κι εμείς στο αντιπολεμικό μήνυμα. Είναι κάτι που θεωρώ πως δεν πρόκειται να ξαναγίνει. Τρελοί δεν υπάρχουν πολλοί.
Το επεισοδιακό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και η τιμωρία των 23 αγωνιστικών
Εκείνο το ντέρμπι, τον Νοέμβριο του 1999, μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών. Ο Δημητρόπουλος μάς έσφαξε. Ξεκάθαρα πράγματα. Είναι η μοναδική αναμέτρηση που ο Σωκράτης Κόκκαλης ήρθε στο γήπεδο για 10 λεπτά και έφυγε. Είδε τις κόκκινες κάρτες, τις φασαρίες και στη συνέχεια αποχώρησε με τη συνοδεία των ανθρώπων της ασφαλείας του.
Μετά από τόσα χρόνια σού παραδέχομαι ότι όντως προσπάθησα να χτυπήσω τον Δημητρόπουλο. Αλλά δεν τον χτύπησα. Εκείνος, όμως, έγραψε στο φύλλο αγώνας ότι “ο αρχηγός της ΑΕΚ, Μιχάλης Κασάπης με χτύπησε”. Τότε, υπήρχε ξανά ένα μπάχαλο σε διοικητικό επίπεδο και ήμασταν απροστάτευτοι. Αν υπήρχε ένας από τη διοίκηση να με ενημερώσει πως –ως αρχηγός- μπορώ να υπογράψω με επιφύλαξη το φύλλο αγώνα, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αποτέλεσμα, να τιμωρηθώ με 17 αγώνες, συν έξι επειδή ήμουν αρχηγός. Σύνολο 23.
Θυμάμαι πως πήγα να απολογηθώ στους τακτικούς δικαστές μόνος μου, χωρίς παρουσία δικηγόρου. Κι ένας εκ των δικαστών μου λέει: “Κύριε Κασάπη, ξέρουμε γιατί το κάνατε αυτό. Θέλετε να πάρετε μεταγραφή στο εξωτερικό”.
“Ποιος σας τα λέει αυτά; Μόνο σε λίγα πρωταθλήματα του εξωτερικού μπορώ να αγωνιστώ ως τιμωρημένος”, του απαντώ και προσθέτω πως “θέλω να επικαλεστώ το video, στο οποίο φαίνεται ότι δεν τον χτυπάω”. Κι ο δικαστής μου αποκρίνεται: “Δεν μπορεί να γίνει αυτό που ζητάτε. Δεν μπορούμε να φέρουμε video και τηλεοράσεις εδώ”.
Όταν ολοκληρώνω την απολογία, αποχωρώ από την αίθουσα, κατεβαίνω τα σκαλιά και είναι ένας δημοσιογράφος στην είσοδο και με περιμένει.
Πλησιάζει και μου λέει: “Μιχάλη, τι έχεις να πεις για τις 23 αγωνιστικές που δέχθηκες;” Τον κοιτάζω ξαφνιασμένος και του λέω: “Τι είπες ρε φίλε; Πότε συνέβη αυτό;”
Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πως υπήρχε εντολή να τιμωρηθώ με όσες περισσότερες αγωνιστικές γίνεται. Έμεινα, λοιπόν, 6-7 μήνες χωρίς αγώνες. Μόνο προπόνηση. Κάποια στιγμή είχα φτάσει στα όριά μου. Ήταν πολύ δύσκολες στιγμές.
Με τιμώρησε κι η ΑΕΚ και πληρωνόμουν μόνο τον μισθό μου. Εντάξει, συμβαίνουν αυτά. Αφού έφταιξα, έπρεπε να πληρώσω.
Το μόνο λάθος που έκανα τότε είναι που αποχώρησα από την Εθνική. Μέσα στα νεύρα μας και ύστερα από παρότρυνση ενός εκ των ανθρώπων της ΑΕΚ, βγήκαμε μαζί με τον Ηλία Ατματσίδη και τον Ντέμη Νικολαΐδη και είπαμε ότι δεν θα αγωνιστούμε με την Εθνική σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ήταν λάθος μας.
Η Εθνική ομάδα είναι πάνω απ’ όλα. Τιμάς το εθνόσημο και δεν μπλέκεις τους συλλόγους με την Εθνική. Εκείνη την ώρα δεν παίζεις ούτε για την ΑΕΚ, ούτε για τον Ολυμπιακό, ούτε για τον ΠΑΟΚ, ούτε για κανέναν άλλον.
Βέβαια, τόσο εγώ όσο κι ο Ντέμης επιστρέψαμε κάποια χρόνια αργότερα στην Εθνική, επί Ρεχάγκελ. Θυμάμαι πως μας είχε τηλεφωνήσει κι ο Βασίλης Δανιήλ όταν ήταν Ομοσπονδιακός τεχνικός και μας ζήτησε να επιστρέψουμε, αλλά του είπαμε πως δεν είναι σωστό να πάρουμε πίσω την απόφασή μας. Τελικά, με τον Ρεχάγκελ στον πάγκο, βρέθηκε η λύση και φορέσαμε ξανά το εθνόσημο.
Μάλιστα, αν δεν είχα ένα σοβαρό πρόβλημα με τις γάμπες, το πιθανότερο είναι πως θα βρισκόμουν και στο Euro 2004. Όμως, επειδή ήταν σοβαρό θέμα, είχα ενημερώσει τον Ρεχάγκελ από την προκριματική φάση πως δεν μπορώ να βοηθήσω την ομάδα. Προφανώς και δεν γνωρίζαμε, ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε ότι η Εθνική θα φτάσει έως την κατάκτηση του τροπαίου.
Αυτός ήταν κι ο λόγος που το 2004, όταν αποχώρησα από την ΑΕΚ, αρνήθηκα την πρόταση του Άγγελου Αναστασιάδη να πάω στον ΠΑΟΚ. Του εξήγησα ότι είμαι τραυματίας και δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στο υψηλότερο επίπεδο. Ούτε ήθελα, φυσικά, να παίρνω τα χρήματα και να κοροϊδεύω τον κόσμο. Γι’ αυτό και λίγους μήνες αργότερα σταμάτησα το ποδόσφαιρο.
Επειδή συνδέθηκε το όνομά του ξανά με την ΑΕΚ το τελευταίο διάστημα, θα ήθελα να αναφερθώ και στον Φερνάντο Σάντος. Εγώ τον έζησα πριν από 21 χρόνια. Τότε ήταν ένας νέος προπονητής, τώρα έχει… εγγόνια (σ.σ. γέλια). Αλλά το brand name που έχει είναι τεράστιο. Κι η αλήθεια είναι πως με βοήθησε ποδοσφαιρικά. Αν με τον Μπάγεβιτς έμαθα πέντε πράγματα, με τον Σάντος έμαθα άλλα δύο. Ειδικά σε τακτικό επίπεδο ήταν πολύ μπροστά. Και πολύ σοβαρός προπονητής.
Βέβαια, ήταν και τυχερός γιατί έπεσε σε μία εξαιρετική φουρνιά ποδοσφαιριστών. Είχε παίκτες όπως ο Ντέμης, ο Τσιάρτας, ο Καψής, ο Γκαμάρα, ο Ζήκος, ο Ζαγοράκης. Ποδοσφαιριστές με μεγάλη ποιότητα που μπορούσαν να υιοθετήσουν όσα τους ζητούσε ο Σάντος σε τακτικό επίπεδο. Διότι την επόμενη χρονιά ο Σάντος πήγε στον Παναθηναϊκό, προσπάθησε να παίξει 4-3-3 και έφυγε ως αποτυχημένος.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που είχαμε μία εξαιρετική χρονιά. Πήραμε το Κύπελλο, χάσαμε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό και τα πήγαμε πολύ καλά και στο Κύπελλο UEFA. Και είμαι βέβαιος πως αν ο Σάντος έμενε στην ομάδα και μετά το καλοκαίρι του 2002 τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για την ΑΕΚ σε βάθος χρόνου. Βέβαια εμείς τότε δεν είχαμε διοίκηση. Ήταν πολύ χύμα τα πράγματα, ειδικά την περίοδο που ήταν στην ομάδα ο Μάκης Ψωμιάδης.
Για τον Μάκη Ψωμιάδη μπορεί να γραφτεί ξεχωριστό βιβλίο. Έχω πολλές ιστορίες που μπορώ να σου διηγηθώ. Σε κάποια πράγματα ήταν σωστός, αλλά αν έβλεπε ότι πήγαινες να του παίξεις περίεργο παιχνίδι, τότε σε τελείωνε.
Θυμάμαι, ένα διάστημα που ήμασταν απλήρωτοι, ζήτησαν οι υπόλοιποι παίκτες να πάω να τον συναντήσω επειδή ήμουν ο πρώτος αρχηγός της ομάδας. Εκείνη την περίοδο υπήρχε το ζήτημα με τη NETMED και τον Alpha Digital, όπου είχε πάρει επιταγές και από τις δύο πλευρές. Επίσης, είχε γίνει υπερκοστολόγηση μέχρι και στις… φραπεδιέρες.
Έπρεπε, λοιπόν, να βρεθεί μία λύση επειδή υπήρχαν και παίκτες που έπαιρναν μόνο μισθό, δηλαδή 500 με 1000 ευρώ και σε πολλές περιπτώσεις τους στηρίζαμε οικονομικά οι υπόλοιποι. Πάω, λοιπόν, στον Ψωμιάδη και του λέω “πρόεδρε, μπορώ να σου μιλήσω;”
“Τι θέλεις βρε Μιχάλη;”, μου λέει και μου κάνει κίνηση να τον ακολουθήσω έξω. Βγαίνουμε, λοιπόν, έξω και μου δείχνει την καινούργια Mercedes Cabrio που είχε αγοράσει και έκανε τουλάχιστον 110.000 ευρώ.
“Ρε πρόεδρε, εσύ πηγαίνεις και παίρνεις αυτοκίνητα και εμάς μας έχεις απλήρωτους;”, τον ρωτάω. “Θα πληρωθείτε Μιχαλάκη”, μου λέει. Και μετά από μία εβδομάδα εξαφανίστηκε.
Πριν από αυτό το περιστατικό, με είχε φωνάξει για να υπογράψω νέο συμβόλαιο. “Θα σου δώσω 50.000 ευρώ ως προκαταβολή. Μόλις υπογράψεις, την επόμενη ημέρα θα μπουν στον λογαριασμό σου”, μου λέει. Πάω την επόμενη μέρα στην τράπεζα, τίποτα. Τον παίρνω τηλέφωνο και μου λέει να περάσω από το σπίτι του για να μου τα δώσει μετρητά. Κατάλαβα, λέω, θα φάμε και ξύλο (σ.σ. γέλιο).
Φτάνω στο σπίτι του, ήταν έξω οι άνθρωποι ασφαλείας του, τους ενημερώνω ότι έχω ραντεβού με τον πρόεδρο και ανεβαίνω στο σπίτι του. “Μιχαλάκη, κατέβα κάτω, πήγαινε αριστερά και πάρε μία σακούλα”, μου λέει. Κατεβαίνω κι εγώ, αλλά από τον φόβο μου αντί να πάω αριστερά, πήγα δεξιά.
Με βλέπει εκείνος και αρχίζει να φωνάζει: “Ρε δεν σου είπα να πας αριστερά; Στα δεξιά είναι τα πολλά, στα αριστερά είναι τα λίγα”.
Παίρνω, λοιπόν, τη σακούλα και φεύγω. Μπαίνω στο αυτοκίνητο, ανοίγω τη σακούλα, μετράω τα χρήματα και είναι 25.000 αντί για 50.000 ευρώ. Πάω την άλλη ημέρα στο γήπεδο και του λέω: “Πρόεδρε, μου έδωσες 25.000 αντί για 50.000”. “Τι λες ρε Μιχαλάκη, αποκλείεται. Από εμένα πήρες σίγουρα 50.000”, μου απαντά. “Εντάξει ρε πρόεδρε, ό,τι πεις”, του λέω. Δεν ήθελα να πάω περισσότερο κόντρα.
Κι ένα τελευταίο περιστατικό που θυμάμαι ήταν σε αγώνα στην Πάτρα με αντίπαλο την Παναχαϊκή. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο και λίγο αργότερα έρχονται 4-5 μαύρα τζιπ. Καθόμαστε να φάμε και είμαστε 18 ποδοσφαιριστές στο ένα τραπέζι και 18 μπράβοι στο άλλο. Ένας μπράβος για κάθε ποδοσφαιριστή. Επειδή υπήρχαν πληροφορίες ότι μπορεί να γίνουν επεισόδια.
Τελικά δεν έγινε τίποτα. Αλλά κάποια στιγμή, εκεί που κάναμε προθέρμανση, γυρίζω το κεφάλι μου προς τα επίσημα και βλέπω τον Μάκη Ψωμιάδη και γύρω του να κάθονται 18 μπράβοι. Εκείνος αγέρωχος, κάπνιζε το πούρο του.
Τι έχουμε ζήσει κι εμείς…
Δεν πρόκειται, όμως, να ξεχάσω και το περιστατικό το 2004, όταν ανέλαβε ο Ντέμης Νικολαΐδης την ομάδα και ήρθαν 150-200 άτομα στους Θρακομακεδόνες και μας έσπασαν τα αυτοκίνητα. Κανείς δεν ξέρει ποιος τους έστειλε. Ή μάλλον υποψιαζόμαστε ποιος μπορεί να τους έστειλε, αλλά δεν μπορούμε να το αποδείξουμε.
Μετά από εκείνο το σκηνικό δεν έχω συναντηθεί ξανά με τον Ντέμη. Έχουμε μιλήσει μέσω του Ηλία Ατματσίδη και του έχω μεταφέρει ότι θέλω να βρεθούμε από κοντά για να λύσουμε κάποιες παρεξηγήσεις. Εμένα, προσωπικά, με πείραξε ένα πράγμα: δεν μπορείς ως Ντέμης Νικολαΐδης να έρθεις σε εμένα που ήμουν 11 χρόνια στην ΑΕΚ με ένα χαρτί και να μου πεις “φεύγεις και χάρισε όλα τα λεφτά”. Κι εσύ που έφυγες από την ΑΕΚ ένα χρόνο νωρίτερα να τα παίρνεις όλα μέχρι τελευταίου ευρώ.
Έλα και εξήγησέ μου τους λόγους. Όχι με ένα χαρτί. Πες μου “Μιχάλη, θα πάρεις αυτά που είναι να πάρεις, αλλά δεν σε θέλω στην ομάδα του χρόνου”. Θα ήταν απόλυτα σεβαστό. Ούτε υπήρχε περίπτωση να μείνω με το ζόρι. Βέβαια, στην πορεία ο Ντέμης τα κατάλαβε όλα αυτά. Διότι είχε δίπλα του κάποιους κόλακες που του έκαναν κακό. Θυμάμαι, αλλά δεν θα πω ονόματα, ότι υπήρχαν μεγάλοι παίκτες της ΑΕΚ που έλεγαν ότι δεν θα χαρίσουν ούτε ευρώ και να πάει να κόψει τον λαιμό του ο Ντέμης, αλλά τελικά πήγαν και δούλεψαν μαζί του στη συνέχεια.
Εγώ έχω μία αρχή: εκεί που φτύνω, δεν πάω να γλείψω. Γι’ αυτό το λόγο θέλω να βρεθώ με τον Ντέμη. Για να λύσουμε τις παρεξηγήσεις.
Διότι εγώ θα μπορούσα να διεκδικήσω από την ΑΕΚ 1.000.000 ευρώ μέσω προσφυγής, αλλά δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο. Χάρισα 400.000 ευρώ γιατί ήθελα να φύγω με ψηλά το κεφάλι. Δεν ήθελα να με στιγματίσουν. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως δεν μας συμπεριφερθήκαν καλά. Χάσαμε λεφτά από την ΑΕΚ και ειδικά την περίοδο που ήταν πρόεδρος ο Ψωμιάδης.
Κι ο Ντέμης, αν ήθελε, μπορούσε να το τραβήξει περισσότερο και να βάλει και τους παίκτες στο Άρθρο 44 και να μην πάρουμε ούτε ευρώ. Σε αυτό του βγάζω το καπέλο. Όμως η πραγματικότητα είναι πως οι περισσότεροι χάρισαν πολλά από τα χρωστούμενα για να μπορέσει ο Ντέμης να διαχειριστεί καλύτερα την κατάσταση. Τελικά μόνο 2-3 έκαναν προσφυγή. Κι εμείς όμως είχαμε μία οικογένεια από πίσω. Δεν μπορούσα να χαρίσω τόσο εύκολα τα χρήματα. Ούτε γινόταν να έρθει ο Ντέμης και να μου πει: “Μιχάλη, χάρισε 60-70% και φύγε”.
Γιατί ρε φίλε; Εσύ χάρισες όταν έφυγες από την ΑΕΚ; Όχι. Ούτε δραχμή. Κι έφυγε όπως έφυγε τότε. Παράτησε την ομάδα και μείναμε εμείς πίσω σαν μ@λ@κες. Αυτή είναι η αλήθεια.
Θέλω, όμως, να ξεκαθαρίσω κάτι. Ο Ντέμης ήταν και είναι μεγάλος ΑΕΚτζής. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Για παίκτης, δεν το συζητώ. Παικτάρα. Σαν τον Ντέμη μπορεί να μην ξαναβγεί επιθετικός. Καταρχάς, παρότι ήταν κοντός, έβαζε πλάτη τον αμυντικό και δεν μπορούσε να τον σταματήσει κανείς. Θυμάμαι, μάλιστα, που τον φώναζα “κοντό” και μου απαντούσε: “Καλά, λες εμένα κοντό ρε κοντέ;” και γελούσαμε. Επίσης, δούλευε στις προπονήσεις. Με έβαζε να του κάνω σέντρες και βελτιωνόμασταν κι οι δύο.
Να ξέρεις ότι απ’ όταν ήρθε στην ΑΕΚ ο Ντέμης έλεγε: “Εγώ θα σταματήσω στα 30 και θα γίνω πρόεδρος στην ΑΕΚ”. Το πίστευε και το πέτυχε. Το θέμα είναι πως δεν έγινε σωστή διαχείριση. Κάποια στιγμή η στρόφιγγα κλείνει. Όταν ένας άνθρωπος είναι επιχειρηματίας δεν γίνεται να δίνει διαρκώς χρήματα. Διότι δεν είχε να κερδίσει κάτι στην ουσία από την ΑΕΚ. Ούτε γήπεδο είχε τότε, ούτε Προπονητικό Κέντρο. Χτιζόταν η ομάδα.
Αντίθετα, ο Ντέμης είχε δίπλα του κάποιους κόλακες που του έκαναν μόνο κακό. Μπλέχτηκαν και διάφοροι μάνατζερ και ξέφυγε πάλι η κατάσταση. Το χρέος έφτασε σε ένα σημείο σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτά πώς έγιναν; Προφανώς εξαιτίας αστοχιών. Δεν γίνεται η ΑΕΚ να χρωστούσε 40 και ξαφνικά να χρωστάει 100.
Ο Ντέμης για να πετύχει θα έπρεπε να έχει δίπλα του σωστούς συνεργάτες που δεν θα του φούσκωναν τα μυαλά. Διότι ο Ντέμης είναι καλό παιδί και τότε μάλλον ήταν και ευκολόπιστος. Κι υπήρξαν στιγμές που έκανε λάθη, αλλά δεν ήθελε να τα παραδεχθεί. Κι όταν τελικά αποχώρησε, υπήρξαν άνθρωποι που ασέλγησαν στο κορμί της ΑΕΚ και έβγαλαν χρήματα από αυτήν.
Γενικά έχουμε περάσει πολλά με τον Ντέμη. Όταν παίζαμε ποδόσφαιρο ήμασταν όλη την ημέρα σε ένα δωμάτιο μαζί με τον Ατματσίδη και τον Καλιτζάκη. Παίζαμε χαρτιά, κάναμε καλαμπούρι, συζητούσαμε για την ομάδα και αν δεν έβαζε και κάνα γκολ ο “κοντός” τον πειράζαμε. “Ρε μ@λ@κ@ πότε θα βάλεις κάνα γκολ να κερδίσουμε και να μας δώσεις ψωμί να φάμε”, του έλεγα και γελούσαμε.
Όταν γνώρισε, μάλιστα, τη Δέσποινα Βανδή μού ζήτησε να πάμε παρέα στο μαγαζί. Μου λέει: “Φέρε τη γυναίκα σου, να δείξουμε ότι είμαστε μεγάλη παρέα, να μην φανεί ότι ενδιαφέρομαι”. Και ξαφνικά, γυρνάω το κεφάλι μου και… πουθενά ο Ντέμης.
Είχε πάει στα καμαρίνια να βρει τη Δέσποινα. Κι έρχεται ο μετρ, μου λέει για τον λογαριασμό και του απαντώ: “Στον κύριο Νικολαΐδη o λογαριασμός”. Και πήρα τη γυναίκα μου και έφυγα (σ.σ. γέλια)
Για να καταλάβεις την αγάπη που υπήρχε προς το πρόσωπο του Ντέμη, θα σου πω ένα περιστατικό. Στο 0-1 επί του Ολυμπιακού με την κούρσα του Κετσπάγια από τα αριστερά, έχουν βγει την άλλη ημέρα οι εφημερίδες και αποθεώνουν τον Ντέμη για το γκολ.
Και έρχεται στα αποδυτήρια ο Κετσπάγια με ένα παράπονο και λέει: “Ρε μ@λ@κες, εγώ έκανα όλη τη δουλειά, πάλι τον Ντέμη έχουν πρωτοσέλιδο”.
Μεγάλος παίκτης κι ο Τιμούρ. Όπως κι ο Σαβέβσκι. Τρομεροί παίκτες. Κι ο Κωστής, αν δεν είχε τραυματιστεί, θα είχε κάνει καριέρα στο εξωτερικό. Ήταν διακαής πόθος του. Καλά, ας μην μιλήσουμε για τον Στέλιο Μανωλά. Ήταν ο αρχηγός των αρχηγών. Ήταν πρώτος σε κάθε προπόνηση και μας παρακινούσε κι εμάς τους νεότερους. Αν έβλεπες τον Μανωλά να τρέχει πρώτος, δεν θα το έκανες κι εσύ; Δεν υπήρχε περίπτωση. Ήμασταν, όμως, σαν οικογένεια.
Πιο κοντά, ακόμα και σήμερα, είμαι με τον Βασίλη Μπορμπόκη, τον Ηλία Ατματσίδη και τον Βασίλη Τσιάρτα. Για εμένα, η ΑΕΚ δεν θα βγάλει άλλο “δεκάρι” σαν τον Βασίλη. Δεν είναι τυχαίο που πήγε στη Σεβίλλη και τον έχουν μέχρι και σήμερα σαν θεό. Στην προπόνηση έστηνε την μπάλα και έβαζε 8/10 γκολ με φάουλ. Του έλεγα: “Ρε Βασίλη, άσε και κάτι για την Κυριακή” και μου απαντούσε “έχω άλλα για την Κυριακή”. Δεν υπάρχει καλύτερο αριστερό πόδι από τον Βασίλη Τσιάρτα. Και εξαιρετικό παιδί.
Έχει αδικήσει τον εαυτό του το τελευταίο χρόνια γιατί δεν… βουτάει τη γλώσσα στο μυαλό του.
Μερικές φορές, επειδή τον τρώει το δίκιο, τα λέει με τέτοιον τρόπο που το χάνει. Πρέπει να λες τη γνώμη σου, αλλά να έχεις κι ένα φίλτρο. Ο Βασίλης τα έλεγε πάντα χύμα, απλά τώρα με τα social media γιγαντώνονται τα πράγματα. Αν και για εμένα ήταν λάθος που το καλοκαίρι δεν ανέλαβε τελικά τη Β’ ομάδα της ΑΕΚ. Εγώ τον πήρα τηλέφωνο και του είπα: “Είμαι μαζί σου. Ξέρεις όμως γιατί έγινε αυτό; Διότι είπες μία μ@λ@κί@ και την πήραν και το έκαναν σημαία”.
Το 2013 ευτυχώς που βρέθηκε ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ανέλαβε τις τύχες της ομάδας. Αν δεν υπήρχε ο Μελισσανίδης, δεν θα μιλούσαμε τώρα για την ΑΕΚ. Έφτιαξε το γήπεδο και προχωρά τις εργασίες διαρκώς και στο Προπονητικό Κέντρο. Είναι εγγυητής για την ομάδα. Σε συνεργασία πάντα με τον κόσμο.
Δημήτρης Μελισσανίδης και κόσμος πρέπει να είναι “ένα”.
Μόνο έτσι θα πάει μπροστά η ομάδα. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Με γήπεδο και Προπονητικό Κέντρο η ΑΕΚ θα συνεχίσει να είναι δυνατή. Διότι αυτά μένουν στην ιστορία. Ένας πεντακάθαρος οργανισμός που τον ζηλεύουν κι οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι.
Γι’ αυτό το λόγο ο κόσμος πρέπει να στηρίξει τον Μελισσανίδη. Δικό του έργο είναι η τωρινή ΑΕΚ. Γνωρίζει κι ο ίδιος καλύτερα από τον καθένα τι λάθη έχει κάνει και θα τα διορθώσει. Βέβαια, τα λάθη δεν διορθώνονται εύκολα. Έχει να κάνει με τις βάσεις που έχει μία ομάδα.
Και είμαι βέβαιος πως η ΑΕΚ της Opap Arena θα είναι μία άλλη ΑΕΚ.
Με απώτερο στόχο κάποια στιγμή να είναι αυτάρκης και να μην εξαρτάται από κανέναν. Και πιστεύω ότι θα τα καταφέρει. Διότι ό,τι έχει βάλει στο μυαλό του, το έχει καταφέρει.
Για να δημιουργηθεί ένα σωστό τμήμα σκάουτινγκ σε μία ομάδα θα πρέπει να υπάρχουν 7-8 άτομα με γνώσεις, να μελετούν τους παίκτες που προτείνονται και να πηγαίνουν όλοι ανά τακτά χρονικά διαστήματα να τους παρακολουθούν από κοντά. Όταν ολοκληρωθεί το σκάουτινγκ, θα καθίσουν όλοι μαζί και θα πάρουν μία απόφαση, πάντα σε συνεργασία με τον Τεχνικό Διευθυντή και τον προπονητή.
Αν επτά ή οχτώ διαφορετικοί άνθρωποι παρακολουθήσουν ένα παίκτη, δεν γίνεται να υπάρξει λάθος στην τελική απόφαση. Είτε τα “συν” είτε τα “πλην” θα υπερτερούν, άρα δύσκολα να γίνει λάθος. Αν έχουμε κάνει κι οι επτά λάθος, τότε θα πρέπει ο Μελισσανίδης και ο κάθε Μελισσανίδης να μας πει: “ευχαριστούμε για τη συνεργασία παιδιά, πάμε στους επόμενους”.
Σημαντικό ρόλο παίζει προφανώς και το μπάτζετ μίας ομάδας. Δεν γίνεται να έχει μπάτζετ για παράδειγμα 5.000.000 ευρώ και να θέλει κάποιος να πάει να πάρει τον Κριχόβιακ. Ανάλογα με το βαλάντιο, πας να πάρεις και τους αντίστοιχους παίκτες. Και ξεκαθαρίζεις και στον κόσμο ότι “αυτό το μπάτζετ έχω, αυτούς τους παίκτες μπορώ να πάρω”. Την αλήθεια. Έτσι χτίζονται οι ομάδες. Σε αυτό τον τομέα θεωρώ πως έκανε πολλά λάθη η ΑΕΚ. Πήραμε παίκτες και ήταν πεταμένα λεφτά.
Επίσης, για εμένα θα πρέπει οι ποδοσφαιριστές να μιλάνε μέσα στο γήπεδο. Όχι να δίνουν συνεντεύξεις στα ΜΜΕ. Προφανώς και χρειάζονται όλα αυτά, αλλά για να μιλήσεις σε έναν δημοσιογράφο θα πρέπει πρώτα να έχεις “μιλήσει” μέσα στο γήπεδο. Είδαμε πρόσφατα και τις δηλώσεις του Άμραμπατ. Για εμένα ήταν λάθος του.
Πρώτα είναι η ΑΕΚ και μετά όλοι οι άλλοι. Ή θα είσαι με την ΑΕΚ ή δεν θα είσαι καθόλου. Δεν σου αρέσει; Έφυγες.
Για να παραδειγματιστούν κι οι υπόλοιποι. Όσο καλός παίκτης κι αν είσαι. Η ΑΕΚ είναι πάνω απ’ όλους. Βέβαια, για να φτάσει στο σημείο ένας ποδοσφαιριστής να μιλήσει στα ΜΜΕ και να φανερώσει τάσεις φυγής, κάτι έχει πάει σίγουρα στραβά κι εντός της ομάδας. Δεν θα έπρεπε να προβληματιστούν οι άνθρωποι της ομάδας; Δεν είναι δουλειά του Μελισσανίδη να γνωρίζει αν ένας παίκτης δεν είναι ευχαριστημένος.
Είναι δουλειά του Τεχνικού Διευθυντή να τον φωνάξει στο γραφείο του, να του μιλήσει και να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Δεν πρέπει να κρύβονται πράγματα κάτω από το χαλί. Γιατί όταν θα φανερωθούν, θα είναι όλα πολύ χειρότερα. Το λύνεις εκείνη την στιγμή. Εγώ έτσι έχω μάθει. Γι’ αυτό το λόγο επαναλαμβάνω ότι με τον Μπάγεβιτς μέσα στην ομάδα θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Δεν θα κουνιόταν κανένας. Θα υπήρχε σεβασμός.
Οι πιο δύσκολοι αντίπαλοι και το 2-2 με τη Ρεάλ στο Μπερναμπέου
Κλήθηκα να αντιμετωπίσω δύσκολους αντίπαλους όλα τα χρόνια της καριέρας μου. Αλλά υπήρχαν κάποιοι που με δυσκόλεψαν λίγο περισσότερο. Για παράδειγμα, με τον Στέλιο Γιαννακόπουλο είχα πάντα μία δυσκολία γιατί ήταν… μαμούνι. Κι ο Γ.Χ. Γεωργιάδης το ίδιο, αλλά όπως σου είπα και νωρίτερα, μεγάλες μάχες έδωσα και με τον Στράτο Αποστολάκη.
Εντάξει, στα ευρωπαϊκά παιχνίδια τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα. Είχα απέναντι παίκτες όπως ο Λουίς Ενρίκε, ο Λουίς Φίγκο. Βέβαια, στους δύο αγώνες με τη Ρεάλ σταθήκαμε εξαιρετικά. Ειδικά στο 2-2 στο Μπερναμπέου, ήταν απίστευτα.
Θυμάμαι είχε βγάλει ο Μπάγεβιτς στο ημίχρονο τον Ντέμη και τον Τσιάρτα κι ενώ το σκορ ήταν 2-0 υπέρ της Ρεάλ.
Ο Τσιάρτας κάθισε στον πάγκο και ο Ντέμης πήγε νευριασμένος στα αποδυτήρια.
Αλλά όταν καταφέραμε να κάνουμε το 2-2 και να πάρουμε το αποτέλεσμα τα ξεχάσαμε όλα και πανηγυρίσαμε όλοι μαζί αγκαλιασμένοι. Είχαμε εξαιρετική ομάδα. Ήμασταν όντως Dream Team.
Μου λένε πολλοί για την “κατάρα” που έχω ρίξει στη θέση του αριστερού μπακ απ’ όταν έφυγα. Καμία κατάρα. Δεν είμαι άνθρωπος που καταριέμαι. Να σου πω την αλήθεια εμένα μου αρέσει ο Μοχαμάντι. Απλά θεωρώ πως τα πάντα είναι θέμα δουλειάς. Θα πρέπει, λοιπόν, κι εκείνος να δουλέψει σκληρά για να γίνει καλύτερος.
Η ΑΕΚ είναι από τη φύση της επιθετική ομάδα. Δεν μπορεί να μπει σε καλούπι. Θα πρέπει οι ιθύνοντες της ομάδας να βρουν παίκτες που θα τη βοηθήσουν επιθετικά, αλλά κι έναν παίκτη με τα στοιχεία του Τσιάρτα. Να έχει τις μεγάλες μπαλιές και τις καλές εκτελέσεις στατικών φάσεων. Αυτό λείπει από την ΑΕΚ.
Υπάρχει μόνο ο Πέτρος Μάνταλος που έχουν πέσει όλοι πάνω του να τον φάνε. Ναι, αλλά ο Μάνταλος είναι ο μοναδικός που μπορεί να δώσει μία προωθημένη μπαλιά στους επιθετικούς. Δεν υπάρχει άλλος.
Μπορώ να καταλάβω πώς αισθάνεται ο Μάνταλος με την κριτική που του ασκείται, κάποιες φορές και άδικα, διότι τα έχω περάσει κι εγώ.
Όταν έφυγε ο Μπάγεβιτς, μείναμε 3-4 παλιοί που τα ακούγαμε. Εγώ, ο Ατματσίδης και 1-2 ακόμη. Όταν κερδίζαμε, αποθέωναν τους άλλους και όταν χάναμε, φταίγαμε εμείς. Δηλαδή, μετά από 7-8 χρόνια στην ΑΕΚ, ξαφνικά κορόιδευα μέσα στο γήπεδο; Δεν υπάρχει περίπτωση. Αν ένιωθα ότι δεν μπορούσα να βοηθήσω, μόνος μου θα έλεγα να φύγω.
Πλέον, με την εμπειρία που έχω απ’ όλα αυτά τα χρόνια, πιστεύω πως το καλύτερο για έναν ποδοσφαιριστή είναι να μένει 4-5 χρόνια σε μία ομάδα και μετά να φεύγει. Διότι στη συνέχεια υπάρχει κορεσμός στη σχέση με τους φιλάθλους και την ομάδα. Αλλά ο επόμενος που θα έρθει πρέπει να είναι καλός. Να κάνει τη διαφορά.
Όπως για παράδειγμα ο Κριχόβιακ. Φαίνεται η ποιότητά του. Κάνει τη διαφορά με απλές κινήσεις. Υποδοχή και μεταβίβαση. Μακάρι να μείνει το καλοκαίρι, παρότι έχει υψηλό κασέ και να καταφέρει να φέρει κι άλλους 2-3 αντίστοιχης ποιότητας. Αν και για εμένα, δεν θα έπρεπε να υπάρχει Τεχνικός Διευθυντής.
Θα πρέπει ο νέος προπονητής να είναι εκείνος που θα αποφασίσει στο τέλος για την στελέχωση της ομάδας. Όπως έκανε παλιά ο Μπάγεβιτς.
Αν δεν έδινε εκείνος το ΟΚ, η ομάδα δεν έπαιρνε παίκτη. Ούτε τις… καρέκλες δεν άλλαζαν, αν δεν είχε ενημερωθεί ο Μπάγεβιτς.
Χρειάζεται ένας προπονητής που θα έχει το γενικό κουμάντο και ο ρόλος του Τεχνικού Διευθυντή να είναι βοηθητικός. Πάντα με γνώμονα το καλό της ΑΕΚ.
Γενικά, θεωρώ, πως μπαίνοντας στην Opap Arena θα δούμε μία εντελώς διαφορετική ΑΕΚ. Έτσι θέλω να πιστεύω. Διότι υπάρχουν τα ιερά χώματα της Νέας Φιλαδέλφειας και η οδός Δεκελείας, από την οποία θα… χάνουν και πάλι οι αντίπαλοι. Χρειάζεται υπομονή. Ξέρω πως είναι μία δύσκολη λέξη, αλλά σκεφτείτε πού θα μπορούσε να βρίσκεται η ΑΕΚ χωρίς τον Μελισσσανίδη.
Το μεγάλο απωθημένο και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του
Ακούω αρκετούς ποδοσφαιριστές όταν ολοκληρώνουν την καριέρα τους να λένε ότι δεν έχουν απωθημένα. Εγώ θα σου πω την αλήθεια. Παρά το γεγονός ότι ήμουν ΑΕΚτζής και ήθελα να κλείσω την καριέρα μου στην ΑΕΚ, αυτό που μου έμεινε ως απωθημένο είναι ότι δεν αγωνίστηκα στο εξωτερικό. Επειδή βλέπω όλα αυτά τα παιδιά που έχουν φύγει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Θα ήθελα να το ζήσω κι εγώ.
Κι επειδή αναφέρθηκα στα παιδιά που παίζουν στο εξωτερικό, θέλω να πω και για τον Κώστα Τσιμίκα, ο οποίος τα πηγαίνει εξαιρετικά στη Λίβερπουλ. Βλέπω ένα παιδί που έχει δουλέψει και συνεχίζει να δουλεύει σκληρά. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο Κλοπ δεν θέλει να τον δώσει ούτε δανεικό. Άρα, κάτι κάνει σωστά.
Γιατί ο Γιαννούλης ήταν μία ανάλογη περίπτωση με τον Τσιμίκα, αλλά βλέπω ότι δεν έχει την αντίστοιχη πορεία. Ο Τσιμίκας την τελευταία διετία έχει βελτιωθεί. Το βλέπεις στο παιχνίδι του. Το βλέπεις και στην Εθνική που κάνει αισθητή την παρουσία του.
Αν δεν δουλέψεις, τίποτα δεν σου χαρίζεται. Εγώ θυμάμαι ότι καθόμουν κι έκανα έξτρα προπόνηση στις σέντρες επειδή γνώριζα ότι ο Γεωργάτος είναι καλύτερος στον συγκεκριμένο τομέα από εμένα. Μόνο έτσι πας μπροστά. Ό,τι κάνεις όλη την εβδομάδα, θα σου βγει το Σαββατοκύριακο.
Τα ίδια λέω και στα παιδιά του Παναλίαρτου, όπου βρίσκομαι τα τελευταία χρόνια. Κι είμαι πραγματικά χαρούμενος γιατί γίνεται εξαιρετική δουλειά τόσο σε επίπεδο πρώτης ομάδας όσο και σε επίπεδο Ακαδημιών. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη τέτοιες ομάδες. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως χωρίς ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, δεν θα υπήρχε ούτε επαγγελματικό. Κι αν δεν στηρίξουμε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο βαδίζουμε με μαθηματική ακρίβεια προς το θάνατο και του επαγγελματικού.
Κι επειδή με ρώτησες, αν έγραφα την αυτοβιογραφία μου, ο τίτλος της θα ήταν “Η κατάρα του αριστερού μπακ” (σ.σ. γέλια).
Πηγή: Sport24
Το «1968» παραμένει στην κορυφή με μεγάλη διαφορά από το «Ταξίδι στα αστέρια» του Παναθηναϊκού!
Η ταινία για την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, «Ταξίδι στα Αστέρια», δεν προσέλκυσε το κοινό στην πρώτη εβδομάδα της προβολής του, εν αντιθέσει με ό,τι είχε συμβεί στο «1968».
Η ταινία του Χρήστου Δήμα περιορίστηκε σε μόλις 3.397 εισιτήρια σε μία σχεδόν εβδομάδα σε 39 αίθουσες.
Αντίθετα σε σύγκριση με την τανια του Τάσου Μπουλμέτη («1968»), η οποία κυκλοφόρησε πριν 4 χρόνια, πούλησε 33.033 εισιτήρια στο άνοιγμα και 105.651 στο σύνολο. Νούμερα τα οποία φυσικά έχουν χαοτική διαφορά.
ΑΕΚ FUTSAL: ‘Ανετη επικράτηση της ΑΕΚ επί της Σάμου και πρόκριση στους 4 του Κυπέλλου!
Η ΑΕΚ επικράτησε με 11-2 στη Σάμο της τοπικής ομάδας και προκρίθηκε στα Ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος Futsal Ανδρών.
Η ομάδα της ΑΕΚ κατέβηκε με 10μελή αποστολή και προπονητή τον Εμμανουηλίδη (βοηθό προπονητή) λόγω των πολλών απουσιών τόσο παικτών όσο και του ίδιου του προπονητή με την «Γαλανόλευκη».
Ωστόσο οι συνθήκες αυτές δεν επηρέασαν τους παίκτες της ΑΕΚ οι οποίοι με άνεση έφτασαν στη νίκη και εξασφάλισαν την πρόκριση στους 4 του Κυπέλλου. Αξιοσημείωτη είναι και η άριστη φιλοξενία τόσο από το φίλαθλο κοινό όσο και από τουςίδιους τους ανθρώπους της Σάμου, τους οποίους ευχαρίστησε θερμά όλη η αποστολή της ΑΕΚ.
Ο αγώνας:
Η ΑΕΚ μπήκε από νωρίς δυνατά στο παιχνίδι και έδειξε τις διαθέσεις της, καθώς προηγήθηκε από νωρίς με 5-0 με 3 γκολ του Δελλαπόρτα, 1 του Παπακώστα και 1 του Ντάτη. Ο Γούσης σημείωσε το 0-6 με τους γηπεδούχους να μείωνουν σε 1-6. Λίγο πριν την λήξη του πρώτου μέρους ο Μάνος διαμόρφωσε το 1-7 και έστειλε τις ομάδες στα αποδυτήρια. Στο β’ μέρος, ο Ντάτης σκόραρε ακόμα 2 γκολ, σημειώνοντας χατ τρικ, ενώ οι Αρτινός και Γούσης «έγραψαν» το τελικό 11-2 υπέρ της ΑΕΚ.
Σάμος Futsal Club – AEK 2-11
Σκόρερς: Δελλαπόρτας (3), Ντάτης (3), Παπακώστας, Γούσης (2), Αρτινός, Μάνος.
ΑΕΚ: Στην Εθνική Ελπίδων της Κύπρου ο Γερολέμου-Κλήθηκε και ο Ραντόνια στη Βοσνία
Οι δυο ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ Β’ κλήθηκαν από τις Εθνικές Ελπίδων των χωρών τους για τους αγώνες των Προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U21.
Ο μεσοεπιθετικός της ΑΕΚ Β’ Γιάννης Γερολέμου, κλήθηκε από την Εθνική Ελπίδων της Κύπρου για τους αγώνες με Λευκορωσία και Ισλανδία που θα διεξαχθούν στο Δασάκι Αχνάς στις 26 και 29 Μαρτίου αντίστοιχα, στο πλαίσιο των Προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U21. Παράλληλα, ο νεαρός αμυντικό της Ένωσης κλήθηκε από την Εθνική Ελπίδων της Βοσνίας για τις αναμετρήσεις με το Λουξεβούργο στο Σαράγεβο και με την Ιταλία στην Τεργέστη, αγώνες που θα διεξαχθούν στις 25 και 29 Μαρτίου αντίστοιχα, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U21 του 2023.
Super League: Η νέα βαθμολογία μετά και την επιστροφή βαθμών στον Άρη (ΦΩΤΟ)
Ο Άρης έλαβε πίσω τους βαθμούς που του είχαν αφαιρεθεί και πλέον στα play-offs αλλάζουν τελείως τα δεδομένα για την έξοδο στην Ευρώπη!
Ο Άρης βρίσκεται πλέον στην τέταρτη θέση ελάχιστα πίσω από την ΑΕΚ. Καραδοκεί επίσης κι ο Παναθηναϊκός που θέλει οπωσδήποτε να αγωνισθεί σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση την ερχόμενη σεζόν. Αυτά από μόνα τους προκαλούν προσμονή για την έναρξη των play-offs.
Δείτε την υπάρχουσα βαθμολογική κατάσταση που επικρατεί:
Λετιέρι στη Bild: «Ο κόσμος στην Ελλάδα βλέπει πολλές δυνατότητες στον Γιαννίκη»
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο βοηθός προπονητή του Γιαννίκη, δήλωσε πως ο κόσμος βλέπει πολλές δυνατότητες στον Γιαννίκη!
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Λετιέρι:
Για τον Τσούμπερ: «Φέρει τη γερμανική σκληρότητα μαζί του από την Μπουντεσλίγκα. Είναι πολύ αθλητικός και πολύ σταθερός στις μονομαχίες. Εχει ό,τι χρειάζεται για να κρατήσει το ρυθμό του για 90 λεπτά. Εχουμε ξεκάθαρες διαδικασίες για το πού πρέπει να βγάλει μπάλες για να μην είναι μακριά ο δρόμος προς το γκολ. Αν τον ξεκλειδώνουμε στο τελευταίο τρίτο, τότε μπορεί και πρέπει να ρισκάρει και να πάει στις μονομαχίες ένας εναντίον ενός. Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες μας. Νομίζω είναι πολύ χαρούμενος που μπορεί να αντεπεξέλθει στο έργο της ΑΕΚ».
Για τον Τζαβέλλα: «Είναι ένας πολύ δυνατός κεντρικός αμυντικός. Δυνατός στις μονομαχίες ένας εναντίον ενός και επωφελούμαστε από την εμπειρία του. Δεν μου έχει μιλήσει καν για το γκολ που είχε βάλει με την Άιντραχτ από τα 73 μέτρα (γέλια)».
Για τη συνεργασία του με τον Γιαννίκη:
«Εχουμε μία εξαιρετική σχέση εργασιακή, μου δίνει μεγάλη ελευθερία. Ο Αργύρης είναι ένας πολύ καινοτόμος προπονητής και στην Ελλάδα ο κόσμος βλέπει πολλές δυνατότητες σε αυτόν. Δυστυχώς, λόγω της αλλαγής προπονητή το φθινόπωρο, δεν είχαμε μία ουσιαστική προετοιμασία μέχρι στιγμής. Μας λείπει αυτός ο χρόνος με την ομάδα».
Για το πρωτάθλημα στην Ελλάδα;
«Μόνο στην Αθήνα έχουμε τρεις κορυφαίους συλλόγους τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό κι εμάς. Συν τον Άρη και τον ΠΑΟΚ από τη Θεσσαλονίκη. Ολοι αυτοί οι σύλλογοι είναι επιπέδου Μπουντελίγκα! Είδατε τον Ολυμπιακό ότι μπόρεσε να ανταποκριθεί στη Φρανκφούρτη».
Για το μέλλον του;
«Αυτή τη στιγμή είμαι σε συζητήσεις για παράταση (σ.σ. δεν είναι γνωστό πότε δόθηκε αυτή η συνέντευξη). Φυσικά κοιτάζω πάντα πίσω στη Γερμανία. Εκεί είναι το σπίτι μου. Αλλά είναι κάτι το ιδιαίτερο να δουλεύεις για έναν τόσο δυνατό σύλλογο όπως η ΑΕΚ».
Για τη θέση της ΑΕΚ;
«Αυτή τη στιγμή είμαστε πίσω από τις πιο δυνατές ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ και προσπαθούμε να τις κυνηγήσουμε αθλητικά. Το νέο ποδοσφαιρικό γήπεδο θα είναι έτοιμο το καλοκαίρι, κάτι που θα είναι ένα μεγάλο βήμα.
Το «αντίο» της Original 21 στον Στέλιο Σεραφείδη!
Η ανάρτηση της Original 21:
Με μάτια βουρκωμένα από θλίψη, αλλά και φλογισμένα για μάχη υπέρ της ΑΕΚ όπως εσύ μας έμαθες, σε αποχαιρετάμε σήμερα, Αρχηγέ μας, πυλώνα μας, στρατιώτη μας, οπαδέ μας, πατέρα μας, σώμα και ψυχή της ΑΕΚ, λατρεμένε και πολυαγαπημένε μας Στέλιο Σεραφείδη!
Οι θύμησες από τη ζωή σου που ήταν ταυτισμένη με την ΑΕΚ είναι τόσες πολλές, που το μυαλό θα τριγυρίζει για πάντα βλέποντας σε, σε ανοιχτά και κλειστά στάδια, αγκαλιά με παίκτες και οπαδούς του συλλόγου, πλάι Της με βροχές και κρύα, να υψώνεις το τεράστιο ηθικό σου ανάστημα και να Την προστατεύεις από κάθε εχθρό!
Αφήνεις πίσω σου μια τεράστια κληρονομιά και παρακαταθήκη που θα μνημονεύεται στους αιώνες των αιώνων μέσα στο σπίτι μας και το παράδειγμα σου, θα μας δίνει την ώθηση για το πως να αγαπάμε την ΑΕΚ. Ανιδιοτελώς, ενωμένοι και ως σκοπό ζωής! Ως την ίδια τη ζωή!
Καλό ταξίδι στον κιτρινόμαυρο ουρανό Αδερφέ μας! Καλή αντάμωση δικέ μας Άνθρωπε!
Πλάνα από την υποδοχή της αποστολής στα Γιάννενα (VIDEO)
50 περίπου οπαδοί περίμεναν την αποστολή εν μέσω έντονης βροχόπτωσης, ώστε να εκφράσουν τη στήριξη τους στους παίκτες και τον Αργύρη Γιαννίκη.
Με φωνές και συνθήματα έδωσαν το μήνυμα για νίκη στο δύσκολο ματς με τον ΠΑΣ και εξέφρασαν την πίστη ότι οι «Κιτρινόμαυροι» μπορούν ακόμα να διεκδικήσουν τον τίτλο.
Δείτε την υποδοχή που ετοίμασαν οι φίλοι της ΑΕΚ στα Γιάννενα:
Euro Cup πόλο: Στη Σερβία ο προκριματικός όμιλος της ΑΕΚ!
Οι αγώνες θα πραγματοποιηθούν στο Νόβι Σάντ της Σερβίας το διάστημα μεταξύ 30 Σεπτεμβρίου και 3 Οκτωβρίου.
Η ομάδα πόλο της ΑΕΚ για πρώτη φορά στην ιστορία της συμμετέχει σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και συγκεκριμένα στο Euro Cup όπου θα αγωνιστεί στον 4ο όμιλο της 1ης προκριματικής φάσης.
Στον όμιλο της θα αντιμετωπίσει τις BVSC Zuglo (Ουγγαρία), η Sabadell (Ισπανία) και η VK Vojvodina (Σερβία).
Οι πρώτες δύο ομάδες του ομίλου είναι αυτές που θα προκρiθούν και στην επόμενη φάση του Εuro Cup.
Η ΑΕΚ κάνει δώρο στον κόσμο της μια φανέλα του Αραούχο!
Η ΑΕΚ κληρώνει μέσω Viber μία εμφάνιση του Σέρχιο Αραούχο.
Η κλήρωση θα πραγματοποιηθεί στις 3 Οκτωβρίου και δικαίωμα συμμέτοχης έχουν όσοι είναι εγγεγραμμένοι στην κοινότητα της ΑΕΚ στο Viber.
Συνδεθείτε ΤΩΡΑ κάνοντας κλικ σε αυτό το link: https://invite.viber.com/
H ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΚ:
Υπέροχα πλάνα με φόντο τις εργασίες από το «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ – OPAP ARENA»
Συνεχίζονται οι εργασίες στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ στη Ν.Φιλαδέλφεια με τις κερκίδες να επεκτείνονται στη παλιά θύρα 1-2.
Υπέγραψε ο Λάζαρος Ρότα!
Η ΑΕΚ προχώρησε στην απόκτηση του διεθνή ακραίου μπακ Λάζαρου Ρότα ως ελεύθερη μεταγραφή
Η ανακοίνωση της ΠΑΕ:
Η ΠΑΕ ΑΕΚ ανακοινώνει την απόκτηση του ποδοσφαιριστή Λάζαρου Ρότα. Ο διεθνής Έλληνας δεξιός μπακ υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα μας έως το καλοκαίρι του 2024 και θα φοράει τη φανέλα με τον αριθμό 12.
Ο Λάζαρος Ρότα γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1997 στην Κατερίνη. Άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα από τις ακαδημίες του Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Τον Ιανουάριο του 2018 υπέγραψε στην ΦΚ Σλάβοϊ Τρεμπίσοφ, με την οποία πραγματοποίησε 12 συμμετοχές στην δεύτερη κατηγορία της Σλοβακίας (1 γκολ και 1 ασίστ) στο δεύτερο μισό της σεζόν 2017-18.
Με την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος πήρε μεταγραφή στην ΜΦΚ Ζέμπλιν Μιχαλόβτσε, με την οποία έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο. Συνολικά αγωνίστηκε με τη φανέλα της σε 48 παιχνίδια (3 γκολ, 4 ασίστ), πριν η Φορτούνα Σιτάρντ προχωρήσει στην απόκτησή του τον Ιανουάριο του 2020. Στην Ολλανδία πραγματοποίησε συνολικά 33 εμφανίσεις και έμεινε ελεύθερος λίγο πριν την ολοκλήρωση της καλοκαιρινής μεταγραφής περιόδου του 2021.
Ο Ρότα κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Ελλάδας τον Σεπτέμβριο του 2020 για τον αγώνα του Nations League απέναντι στη Σλοβενία, ενώ πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 11 Οκτωβρίου του ίδιου έτους στο παιχνίδι απέναντι στη Μολδαβία (2-0). Ένα μήνα αργότερα αγωνίστηκε και στο φιλικό με την Κύπρο (2-1).
Λάζαρε, καλωσόρισες στην οικογένεια της ΑΕΚ!
* H ΠΑΕ ΑΕΚ στηρίζει τις δράσεις του Οργανισμού Το Χαμόγελο του Παιδιού!
Με αφορμή τη σημερινή ανακοίνωση του νέου ποδοσφαιριστή της ομάδας μας, Λάζαρου Ρότα, καλούμε όλους τους φιλάθλους να κατεβάσουν το application Missing Alert, στη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλει ο Οργανισμός ώστε τα εξαφανισμένα παιδιά να βρουν το δρόμο για το σπίτι τους.
Στην Αλ Αχλί ο Γκαγιεντί που απασχόλησε την ΑΕΚ
Στα Εμιράτα, για λογαριασμό της Σαμπάμπ Αλ Αχλί ,όπως όλα δείχνουν, θα μεταβεί ο Γκαγιεντί.
Σε πλήρη συμφωνία έχει έρθει η Εστεγκλάλ με την Σαμπάμπ Αλ Αχλί για την πώληση του νεαρού Μεχντί Γκαγιεντί. Ο 22χρονος Ιρανός είχε «παίξει» πολλές φορές στο κιτρινόμαυρο ρεπορτάζ, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει ιδιαίτερα η περίπτωσή του, μεταβαίνοντας τελικά στο Ντουμπάι για τα επόμενα τρία έτη.
Ιάγκο Φάλκε ο επόμενος για την ΑΕΚ
Για δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο καλοκαίρι, ο εξτρέμ της Τορίνο βρίσκεται στο «κιτρινόμαυρο» ρεπορτάζ.
Με την Ένωση όπως είναι γνωστό να μην έχει κλείσει το μεταγραφικό της σχεδιασμό αναζητώντας κάτι ακόμη μεσοεπιθετικά, προέκυψε ξανά το όνομα του Ιάγκο Φάλκε. Ο 31χρονος Ισπανός, αγωνίζεται κυρίως ως δεξί εξτρέμ, ενώ μπορεί να καλύψει και τη θέση του «10». Την περασμένη σεζόν αγωνίστηκε στην Μπενεβέντο η οποία και υποβιβάστηκε στην 2η κατηγορία. Ο ίδιος αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμού που τον κράτησαν για καιρό εκτός αγωνιστικής δράσης, σημειώνοντας τελικά 11 συμμετοχές (354′ συμμετοχής), με προσωπικό απολογισμό ένα γκόλ και μία ασιστ.
Το συμβόλαιό του με την Τορίνο στην οποία ανήκει ολοκληρώνεται το καλοκαίρι του ’22, ενώ η χρηματιστηριακή του αξία βρίσκεται στο 1,5 εκατ. ευρώ, έχοντας «χτυπήσει» ιστορικό υψηλό 17,5 εκατ. τον Ιανουάριο του 2019.
Πηγή: sportDay.gr
«ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ-OPAP ARENA» : Πλάνα από τις εργασίες στον βόρειο τομέα του γηπέδου
Σημερινά πλάνα από τις εργασίες στη Νέα Φιλαδέλφεια.