Τρομερός Ρότα, δήλωσε παρών για το ντέρμπι (ΦΩΤΟ)
Μία ευχάριστη είδηση υπήρξε μετά τη σημερινή προπόνηση, καθώς ο Λάζαρος Ρότα ξεπέρασε την ίωση που τον ταλαιπωρούσε, έβγαλε μέρος της προπόνησης και μπήκε στην αποστολή για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Στη διάθεση του Ματίας Αλμέιδα τέθηκε ο Ρότα για το αυριανό ντέρμπι κόντρα στον Παναθηναϊκό (8/1). Ο Έλληνας μπακ έβγαλε μέρος της προπόνησης και συμπεριλήφθηκε στην αποστολή, ωστόσο η συμμετοχή του θα κριθεί από τον προπονητή.
Επιπλέον στη διάθεση του Αλμέιδα βρίσκεται και ο Σιμάνσκι ο οποίος εξέτισε, ενώ στο 100% βρίσκεται και ο Πέτρος Μάνταλος.
Η αποστολή της ΑΕΚ:
Ντέμης: «Θα μπορούσε να γίνει αλλαγή ο Αραούχο – Ο Τσιντώντας έκανε την απόκρουση του ματς» (ΒΙΝΤΕΟ)
Τη γνώμη του για την ήττα της ΑΕΚ κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα είπε ο Ντέμης Νικολαΐδης.
Ο Ντέμης Νικολαΐδης μίλησε στην εκπομπή «Nova Sports F.C» και αναφέρθηκε στον αγώνα της ΑΕΚ κόντρα στον ΠΑΣ. Συγκεκριμένα τόνισε μεταξύ άλλων πως η φετινή χρονιά του Ρότα είναι τρομερή, πως ο Αραούχο θα μπορούσε να γίνει αλλαγή καθώς δεν του βγήκε το παιχνίδι αλλά το γκολ που πέτυχε θα του κάνει καλό, καθώς και ότι ο Τσιντώτας έκανε την απόκρουση του αγώνα.
Δείτε και ακούστε τα όσα είπε:
Original 21: «Ευχόμαστε όλος ο κόσμος να έχει ένα σπίτι για τα Χριστούγεννα, όπως και η ΑΕΚ» (ΦΩΤΟ)
Ευχές για τα Χριστούγεννα έδωσε το μεγαλύτερο οπαδικό κίνημα της ΑΕΚ.
«Είναι γεγονός πως μετά από χρόνια περνάμε καλά Χριστούγεννα στο σπίτι μας!
Το ίδιο ευχόμαστε για όλον τον κόσμο.
Μήνας «φωτιά» για την Βασίλισσα στο Σπίτι Της!
Ο Δεκέμβριος είναι μήνας φωτιά για την ΑΕΚ με εντός έδρας παιχνίδια για την Basket League και το Basketball Champions League!
Η Βασίλισσα δοκιμάζεται κόντρα σε δυνατούς αντιπάλους στο κλειστό των Άνω Λιοσίων μέσα στον Δεκέμβρη, αρχής γενομένης την Κυριακή 3/12 που υποδέχεται τον Προμηθέα Πατρών (2-3 ρεκόρ). Στις 7/12 παίζει με την Ρέτζιο Εμίλια -την οποία είχε κερδίσει στην Ιταλία- σε παιχνίδι ζωής και θανάτου, αφού είναι η τελευταία ευκαιρία της Ένωσης να συνεχίσει στην Ευρώπη και μετά τον Ιανουάριο. Την Τετάρτη 21/12 η ΑΕΚ υποδέχεται την Καρσίγιακα για την τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Basketball Champions League και ο μήνας κλείνει με την εντός έδρας αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ στις 28/12. Μάλιστα η ΚΑΕ ΑΕΚ έβαλε ανακοίνωση για διαθέσιμα πακέτα εισιτηρίων και για τους τέσσερεις αγώνες. Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Together 4 the win»
Τέσσερις αγώνες, τέσσερις «μάχες».
Με το μότο «Together 4 the win», η «Βασίλισσα» σε χρειάζεται στην προσπάθειά της να πετύχει τους στόχους της.
Η AEK BC δίνει τη δυνατότητα στον κόσμο της ομάδας, να παρακολουθήσει από το Olympic Hall των Άνω Λιοσίων, τις επόμενες κρίσιμες εντός έδρας αναμετρήσεις της «Βασίλισσας» σε Βasket League και Basketball Champions League, μέσω του εκπτωτικού πακέτου εισιτηρίων «December Pass».
Το πακέτο των εισιτηρίων αφορά στους τέσσερις αγώνες του Δεκεμβρίου, με αντιπάλους τους Προμηθέα Πάτρας (03/12, 19:15), Ρέτζιο Εμίλια (07/12, 19:30), Καρσίγιακα (21/12, 19:30) και ΠΑΟΚ (28/12), στη τιμή των τριών, ενώ παράλληλα στον κάτοχο του «December Pass» προσφέρεται η VIP εμπειρία, με πρόσβαση, όχι μόνο στο χριστουγεννιάτικο VIP Lounge, αλλά και στο φυλασσόμενο Parking του Olympic Hall.
Τιμές πακέτου: 30, 45, 60, 75, 120, 300 ευρώ
Πατήστε ΕΔΩ για να αγοράσετε το πακέτο του «December Pass», μέσω της VIVA.
-H αγορά των εισιτηρίων γίνεται με χρέωση όλων των καρτών Visa και Mastercard (προπληρωμένες, χρεωστικές, πιστωτικές).
-Θα διανέμονται εισιτήρια ανά αγώνα και πριν από την έναρξη της αναμέτρησης στα εκδοτήρια του Olympic Hall.
-Η αγορά των εισιτηρίων θα γίνεται μόνο με μετρητά.
-Για την αγορά κάθε πακέτου/εισιτηρίου είναι υποχρεωτική η καταχώρηση του ονόματος και του αριθμού ΑΜΚΑ κάθε φιλάθλου.
-Η είσοδος για τα παιδιά έως 10 ετών είναι ελεύθερη (συμπεριλαμβάνεται και το έτος γέννησης 2012).
Ιράν: Βασικοί κόντρα στην Αγγλία οι Χατζισαφί και Μοχαμάντι
Βασικοί κόντρα στην Αγγλία οι δύο άσσοι της ΑΕΚ
Στην βασική ενδεκάδα για το πρώτο παιχνίδι του Ιράν βρίσκονται οι Χατζισαφί και Μοχαμάντι. Οι δύο παίκτες της ΑΕΚ επιλέχθηκαν από τον Κάρλος Κεϊρός και θα αντιμετωπίσουν τον Χάρι Κέιν και την παρέα του.
Να σημειωθεί πως ο Χατζισαφί είναι και ο αρχηγός της εθνικής Ιράν.
«Φιλικό με την ΑΕΚ για την Ομόνοια στο ΓΣΠ»
Δυνατό φιλικό με την Ομόνοια στο ΓΣΠ θα δώσει η ΑΕΚ στις 5 Αυγούστου.
Σύμφωνα με την κυπριακή ιστοσελίδα protathlima.cyprustimes.com η ΑΕΚ θα αντιμετωπίσει την Ομόνοια στο ΓΣΠ στις 5 Αυγούστου στο πλαίσιο της καλοκαιρινής της προετοιμασίας. Θυμίζουμε πως η Ένωση έχει ήδη κλείσει φιλικά με την Άλκμααρ στις 16 Ιουλίου και τη Χέρενφεν στις 21 Ιουλίου κατά το βασικό στάδιο προετοιμασίας, ενώ αναμένεται η οριστικοποίηση του αντιπάλου για το τρίτο φιλικό επί ολλανδικού εδάφους. Επιστρέφοντας, θα αντιμετωπίσει τον Βόλο εκτός έδρας στις 13 Αυγούστου.
Επιστρέφουμε σπίτι! Στην κυκλοφορία τα εισιτήρια διαρκείας για την σεζόν 2022-23! (PHOTO)
Η στιγμή που όλοι περιμέναμε έφτασε!
Με επίσημη ανακοίνωση της η ΠΑΕ ΑΕΚ εκάνε γνωστή την κυκλοφορία των ιστορικών πρώτων διαρκείας της Αγίας Σοφίας – Opap Arena, ξεκινώντας από την τιμή των 300 ευρώ στην θύρα 21.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΠΑΕ:
Η αναμονή τόσων ετών τελείωσε.
Η δική μας αλησμόνητη στιγμή έφτασε!
Η στιγμή να ζήσουμε το όνειρο της επιστροφής στο Σπίτι μας.
Να ξαναβρεθούμε στα ίδια μέρη.
Εκεί όπου άρχισαν όλα: Στη Νέα Φιλαδέλφεια!
Η ΑΕΚ βρίσκει και πάλι, έπειτα από 19 χρόνια ξεριζωμού, το σημείο αναφοράς της.
Η ομάδα μας μπαίνει στη νέα της εποχή.
ΟΛΟΙ στο ΝΑΟ!
Η ΠΑΕ ΑΕΚ βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την κυκλοφορία των ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ και ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΩΝ εισιτηρίων διαρκείας για την αγωνιστική περίοδο 2022-23. Η ιστορία μας γράφεται και πάλι στη φυσική μας έδρα και στο υπερσύγχρονο γήπεδό μας, την OPAP Arena!
Όλες τις πληροφορίες, τις τιμές, αλλά και τους όρους χρήσης των εισιτηρίων διαρκείας 2022-23 μπορείτε να τα βρείτε ΕΔΩ
Την αίτηση αγοράς του εισιτηρίου διαρκείας, για την καλύτερη εξυπηρέτησή σας, μπορείτε να την κατεβάσετε και να την συμπληρώσετε από ΕΔΩ
Πιστοί στις δεσμεύσεις μας!
Η ΠΑΕ ΑΕΚ, τηρώντας τη δέσμευσή της, δίνει προτεραιότητα στην επιλογή και την αγορά εισιτηρίου διαρκείας στους φίλους της ομάδας μας που έμειναν κοντά της στα δύσκολα, αγοράζοντας κάρτες διαρκείας στις σεζόν της Γ’ και της Β’ Εθνικής, καθώς επίσης και σε όσους την ακολουθούν πιστά, όντας κάτοχοι διαρκείας σταθερά τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα τις σεζόν 2018-19, 2019-20 και 2021-22.
Σε δεύτερο χρόνο, δικαίωμα αγοράς διαρκείας θα δοθεί στους κατόχους καρτών την αγωνιστική περίοδο που ολοκληρώθηκε (2021-22), ενώ στη συνέχεια θα «ανοίξει» η διαδικασία πώλησης διαρκείας για όλους τους φιλάθλους.
Περίοδοι αγορών
Φίλαθλοι Γ’ και Β’ Εθνικής – Φίλαθλοι τελευταίας «3ετίας»
Από την Τετάρτη 29 Ιουνίου μέχρι και την Τρίτη 19 Ιουλίου θα έχουν το δικαίωμα αγοράς εισιτηρίου διαρκείας οι παρακάτω δύο κατηγορίες:
• Κάτοχοι διαρκείας στη Γ’ και στη Β’ Εθνική (2013-14 και 2014-15) – ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ 2 ΧΡΟΝΙΕΣ
ή/και
• Φίλαθλοι 3ετίας (τα τελευταία 3 έτη στο ΟΑΚΑ – εξαίρεση η χρονιά 2020-21 που λόγω covid ήταν κλειστοί όλοι οι αθλητικοί χώροι), δηλαδή όσοι είχαν αγοράσει τις χρονιές 2018-19, 2019-20 και 2021-22 – ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ 3 ΧΡΟΝΙΕΣ
Προσοχή: την Τετάρτη 6 Ιουλίου και το Σάββατο 16 Ιουλίου το Τμήμα Εισιτηρίων και Διαρκείας θα παραμείνει κλειστό λόγω των συναυλιών (SCORPIONS και IRON MAIDEN αντίστοιχα).
ΚΛΕΙΣΤΑ την Τετάρτη 20 Ιουλίου και την Πέμπτη 21 Ιουλίου για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες αγορών των προηγούμενων κατηγοριών.
Φίλαθλοι περσινής χρονιάς (2021-22)
Από την Παρασκευή 22 Ιουλίου μέχρι και τη Δευτέρα 1 Αυγούστου θα έχουν το δικαίωμα αγοράς οι περσινοί κάτοχοι διαρκείας (2021-22).
ΚΛΕΙΣΤΑ την Τρίτη 2 Αυγούστου για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες αγορών της προηγούμενης κατηγορίας.
Ελεύθερη αγορά
Από την Τετάρτη 3 Αυγούστου έως την Παρασκευή 19 Αυγούστου, θα συνεχιστεί η αγορά όλων των διαθέσιμων-ελεύθερων θέσεων προς οποιοδήποτε φίλαθλο της ομάδας μας.
ΚΛΕΙΣΤΑ το Σάββατο 13 Αυγούστου και τη Δευτέρα 15 Αυγούστου.
Σε κάθε περίπτωση, οι φίλαθλοι έχουν το δικαίωμα αγοράς ενός και μόνο εισιτηρίου διαρκείας. Εάν στους ελέγχους που θα δίνουν διαπιστωθεί οποιαδήποτε διπλο-εγγραφή και αγορά, θα ακυρωθούν αυτόματα τα διαρκείας.
Επιβεβαίωση προτεραιότητας
Όσοι φίλαθλοι επιθυμούν να αγοράσουν το εισιτήριο διαρκείας τους μέσω διαδικτύου, προκειμένου να αποφύγουν πιθανή αναμονή στο φυσικό σημείο πώλησης ή στο τηλεφωνικό κέντρο, θα πρέπει να ακολουθήσουν τη διαδικασία «επιβεβαίωσης προτεραιότητας», προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι ανήκουν σε μια από τις δύο κατηγορίες για τις οποίες θα ανοίξει αρχικά η πώληση (κάτοχοι διαρκείας Β’ και Γ’ Εθνικής ή της τελευταίας «τριετίας»).
Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει ο ενδιαφερόμενος να συμπληρώσει τα στοιχεία του στην φόρμα που θα βρει ΕΔΩ και αν το τμήμα εισιτηρίων διαρκείας επιβεβαιώσει πως ανήκει σε μια από τις δύο κατηγορίες, θα λάβει απάντηση στο e-mail που θα δηλώσει, με τον κωδικό που θα του επιτρέψει μόλις ανοίξει το σύστημα πώλησης να προχωρήσει στην αγορά του διαρκείας του. Η διαδικασία επιβεβαίωσης προτεραιότητας θα αρχίσει από την Τρίτη 21 Ιουνίου και θα ολοκληρωθεί αυστηρά το Σάββατο 25 Ιουνίου στις 14.00.
Προσοχή: Οι φίλαθλοι που σκοπεύουν να αγοράσουν το διαρκείας τους από το φυσικό σημείο πώλησης ή τηλεφωνικά, δεν έχουν λόγο να ακολουθήσουν τη διαδικασία «επιβεβαίωσης προτεραιότητας».
Τρόποι εξυπηρέτησης
Οι φίλοι της ΑΕΚ θα έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν το εισιτήριο διαρκείας τους με τρεις τρόπους:
* Με φυσική παρουσία στο Τμήμα εισιτηρίων διαρκείας (αίθουσα Κασιμάτη – είσοδος από κεντρική Πύλη A του σταδίου ΟΑΚΑ), Δευτέρα-Παρασκευή 10:00-18:00 και Σάββατο 10:00-14:00.
* Μέσω της επίσημης ιστοσελίδας μας στο διαδίκτυο (www.aekfc.gr)
* Μέσω του τηλεφωνικού κέντρου 2118886068, Δευτέρα-Παρασκευή 10:00-17:00 και Σάββατο 10:00-13:30.
Τρόποι πληρωμής
Οι τρόποι πληρωμής για την αγορά των εισιτηρίων διαρκείας της σεζόν 2022-23 είναι οι εξής:
Με μετρητά για αγορές στο τμήμα Εισιτηρίων και Διαρκείας, για ποσά έως και 500 ευρώ βάσει του νόμου Ν. 4446/16, Άρθρο 69 παρ. 2.
Κάρτες* (Visa, MasterCard – πιστωτικές, χρεωστικές, προπληρωμένες), ως εξής:
ΑΕΚ F.C. MasterCard
για τις θύρες των επισήμων (VVIP, EXECYTIVE & VIP) έως 12 άτοκες δόσεις για αγορές Ιουνίου και Ιουλίου, 11 για αγορές Αυγούστου κ.ο.κ..
για τις υπόλοιπες θύρες έως 8 άτοκες δόσεις για αγορές Ιουνίου και Ιουλίου, 7 για αγορές Αυγούστου κ.ο.κ..
Όλες οι υπόλοιπες κάρτες (Visa, MasterCard – πιστωτικές, χρεωστικές, προπληρωμένες) για τις θύρες των επισήμων (VVIP, EXECYTIVE & VIP), έως 10 άτοκες δόσεις για τις αγορές Ιουνίου και Ιουλίου, 9 για αγορές Αυγούστου κ.ο.κ..
για τις υπόλοιπες θύρες έως 6 άτοκες δόσεις για τις αγορές Ιουνίου και Ιουλίου, 5 για αγορές Αυγούστου κ.ο.κ..
Κατάθεση στο λογαριασμό της ΠΑΕ ΑΕΚ στην Τράπεζα Πειραιώς. Η πληρωμή με αυτόν τον τρόπο γίνεται μόνο μέσω επικοινωνίας με το τηλεφωνικό κέντρο του τμήματος Εισιτηρίων και Διαρκείας στο 2118886068. Στην αιτιολογία κάθε κατάθεσης θα πρέπει να αναγράφεται υποχρεωτικά το ονοματεπώνυμο του αγοραστή προκειμένου να γίνεται εύκολα ο έλεγχος. Ο αγοραστής θα πρέπει πάντα να κρατάει το αντίγραφο κατάθεσης ως αποδεικτικό στοιχείο.
*σύμφωνα με τους κανονισμούς της εκδότριας Τράπεζας
Κάρτα φίλου ΑΕΚ
Υποχρεωτική για την αγορά του εισιτηρίου διαρκείας είναι όπως και τα προηγούμενα χρόνια η αγορά της Κάρτας Φίλου ΑΕΚ με τα έσοδα να πηγαίνουν φυσικά στο ερασιτεχνικό σωματείο. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για τη μάνα ΑΕΚ με τα χρήματα να καλύπτουν μέρος από τις ανάγκες των ερασιτεχνικών τμημάτων μας.
Την Κάρτα Φίλου μπορείτε να την προμηθεύεστε και από το χώρο αγοράς των εισιτηρίων διαρκείας της ποδοσφαιρικής ομάδας.
Για περισσότερες λεπτομέρειες πατήστε ΕΔΩ
Προνόμια κατόχων
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος για τους αγοραστές των εισιτηρίων διαρκείας της ομάδας μας θα ισχύσουν σημαντικά προνόμια από τους χορηγούς μας. Για να δείτε αναλυτικά τα προνόμια – προσφορές των χορηγών της ΠΑΕ ΑΕΚ, πατήστε ΕΔΩ.
Θωμάς Μαύρος: «Θέλω να σκοράρω το τελευταίο μου γκολ με την ΑΕΚ στην Αγιά Σοφιά»
Είναι από τις συνεντεύξεις που κάθε πρόλογος μοιάζει εξαιρετικά φτωχός για να υποδεχτείς τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου. Καμιά φορά ένα σύνθημα αρκεί: «Ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος ο θεός»…
–Ουσιαστικά το πρώτο γήπεδο όπου παίξατε ποδόσφαιρο, ήταν το προαύλιο της εκλησίας “Παναγίτσα” στο Παλαιό Φάληρο.
–Ήταν το λεγόμενο “Μαρακανά”. Ήταν μεγάλο και είχε ένα πεζούλι και ερχόταν κόσμος και μας έβλεπε. Σταματούσαν πολλοί και με το αυτοκίνητό τους. Και το είχαμε βγάλει έτσι. Ήταν η καλύτερη αλάνα εκείνη την εποχή. Πράγματι εκεί ήμουν πρωί, μεσημέρι βράδυ ειδικά το καλοκαίρι και παίζαμε με όλες τις γειτονιές γύρω από το Παλαιό Φάληρο. Παίζαμε εκεί όλα τα καλά παιχνίδια.
–Εκεί καταλάβατε ότι μπορείτε να παίξετε ποδόσφαιρο;
–Ο πατέρας μου μου είχε μεταδώσει την αγάπη για το ποδόσφαιρο, γιατί ήταν και φανατικός ποδοσφαιρόφιλος. Αλλά έβλεπα κι εγώ ότι με το παιχνίδι που έκανα εκεί, αλλά και στις άλλες αλάνες, ότι ξεχώριζα από τα άλλα παιδιά και ότι έφτασα σε ένα σημείο να παίζω με μεγαλύτερους. Ξέρεις το να είσαι 9 χρονών και ο άλλος να είναι 15, υπάρχει τεράστια διαφορά, σώματος, δύναμης, αλλά εγώ έπαιζα με αυτούς. Πολλές φορές όμως δεν με έβαζαν γιατί φοβόντουσαν ότι θα χάσουν. Εκεί κατάλαβα ότι αξίζω. Από την πρώτη στιγμή όμως που κλώτσησα μπάλα, ήθελα να βάζω γκολ. Είχα έρωτα με αυτό. Ούτε άμυνα, ούτε τίποτα. Μόνο γκολ. Είχα και τον πατέρα μου βέβαια που με ρώταγε: “Πόσα έβαλες;”. “Πέντε” του απαντούσα. “Λίγα είναι έπρεπε να βάλεις 8”, μου έλεγε. Μου έμεινε αυτό και δεν ήμουν ικανοποιημένος ποτέ. Αλλά αυτό ήταν καλό γιατί συνέχεια προσπαθούσα να βελτιωθώ.
–Βάζατε στόχους δηλαδή.
–Ναι συνεχώς. Να παίζω με μεγαλύτερους, να το απολαμβάνω, να το χαίρομαι, να το αγαπώ. Μπορώ να πω με σιγουριά πως άνθρωπος που δεν αγαπάει αυτό που κάνει, δεν θα είναι επιτυχημένος ποτέ. Δεν θα καταφέρει ποτέ τα όνειρά του.
–Προπόνηση κάνατε;
–Βέβαια, είχαμε μια αυλή και εγώ μετά το σχολείο πέταγα την τσάντα και έπιανα την μπάλα. Έπαιζα διπλό μόνος μου. Πανιώνιος – Ολυμπιακός και ταυτόχρονα έκανα και περιγραφή. “Μπαίνει ο Σιδέρης, σουτάρει, άουτ η μπάλα. Τώρα η σειρά του Πανιωνίου, κατεβαίνει ο Δέδες, σουτάρει, γκοοοοολ”. Πάντα κέρδιζε ο Πανιώνιος (γέλια).
–Πανιώνιος λοιπόν.
–Βέβαια. Λόγω της περιοχής, αλλά και ο πατέρας μου ήταν και οπαδός της ομάδας. “Πανιωνάρα” ήταν και κάθε Κυριακή μας έπαιρνε με τον συγχωρεμένο τον αδελφό μου και μας πήγαινε γήπεδο. Η μάνα μου ήταν από την Πόλη και είχαμε και προσφυγικές καταβολές. Μετά έγινα και μασκότ της ομάδας από τον Παπουλίδη, μετά σταμάτησα μερικά χρόνια και από τα 15 επέστρεψα στα τσικό. Στα 17,5 πήγα στην Εθνική ομάδα και στα 21 στην ΑΕΚ.
–Ισχύει ότι από εκείνο το απόγευμα που κάνατε ως παιδάκι κεφαλιές με τον αρχηγό του Πανιωνίου τον Τάκη Παπουλίδη, παίξατε και ποδόσφαιρο;
–Αυτή την ερώτηση μου την έχουν ξανακάνει και φίλοι μου. Δεν πιστεύει κανείς ότι τότε εγώ ένα παιδάκι, έπαιζα με ένα “τέρας” όπως ήταν σωματικά ο Τάκης ο Παπουλίδης και κάναμε 65 κεφαλιές. Έχουν δίκιο σε αυτό. Αλλά η αλήθεια είναι ότι κάναμε 65 κεφαλιές και σταματήσαμε, γιατί ο Τάκης μου είπε: “Πήγαινε και πες στον πατέρα σου να σου πάρει μια εμφάνιση του Πανιωνίου και παπούτσια και από δω και πέρα θα βγαίνεις μαζί μου στο γήπεδο. Στο λέω εγώ, ο αρχηγός της ομάδας”.
–Κάνατε και προπόνηση στις κεφαλιές;
–Όπως σου είπα στην αυλή μας γίνονταν όλα. Είχαμε τοίχο κι εγώ έκανα μόνος μου κεφαλιές. Μάλιστα έκανα μια πάνω, μια κάτω και έφτανα ακόμα και τις 200-300. Μετά έκανα πλασέ και μια με το αριστερό, μια με το δεξί, μετά έκανα κοντρόλ. Από αυτή την προπόνηση κατάφερα να κάνω 65 κεφαλιές με τον Παπουλίδη.
–Αυτοδίδακτος δηλαδή;
–Όχι ακριβώς. Ο πατέρας μου μας έκανε κάθε Κυριακή προπόνηση με τον αδελφό μου στις 7 το πρωί. Εγώ όμως έκανα και μόνος μου για να με δει ότι έχω βελτιωθεί, αλλά κι εγώ να είμαι πιο καλός στα παιχνίδια που έπαιζα στην αλάνα. Κάθε μέρα, έκανα προπόνηση και από κει απέκτησα την τεχνική, που είναι το νούμερο 1 για να γίνεις καλός ποδοσφαιριστής. Μεταξύ 6 με 11 χρονών απέκτησα την τεχνική. Αυτό πρέπει να κάνουν όλοι στα παιδιά τους. Να τα βοηθήσουν να αποκτήσουν τεχνική. Θέλει χρόνο, θα κάνουν και λάθη, αλλά πρέπει να τα μάθουν όλα.
–Αυτό όμως είναι το ένα μέρος. Η τέχνη του γκολ, το ένστικτο του σκόρερ μαθαίνεται ή είναι έμφυτο;
–Ξεκινάει από τη διάθεση. Εγώ ήθελα πάντα να βάζω γκολ. Αν δεν έχεις αυτό, δεν μπορείς να γίνεις σκόρερ. Εάν δεν θέλεις να βάζεις γκολ και να χαίρεσαι που το κάνεις, τότε δεν μπορείς να γίνεις. Εγώ το κυνηγούσα μανιωδώς. Πριν κοιμηθώ το βράδυ, έβλεπα φάσεις. Οτι μου γίνεται σέντρα και πετάγομαι με το κεφάλι και καρφώνω την μπάλα στα δίχτυα. Έτσι κοιμόμουν. Αυτό τι σημαίνει; Τρελή αγάπη για το γκολ. Αυτό είναι σαν μια γλάστρα. Εάν δεν την ποτίζεις, θα ξεραθεί. Αυτό όμως έπρεπε να γίνει και πράξη και εκεί μπαίνει η προπόνηση. Ένας σκόρερ πρέπει να έχει κεφάλι. Εάν δεν έχει κεφάλι μειώνονται τα γκολ. Πρέπει να έχει και τα δύο πόδια. Εάν δεν σουτάρει και με τα δύο, πάλι μειώνονται τα γκολ. Πρέπει να μάθει ότι η περιοχή είναι κλειστός χώρος και πρέπει με τη μια να κάνεις το γκολ και να μην καθυστερείς. Εγώ είχα αυτό. Με τη μια, όπως ερχόταν η μπάλα. Μπορεί να κοιτούσα αλλού, αλλά έστελνα την μπάλα στην άλλη πλευρά. Αυτά όλα ήταν… προπόνηση.
–Είχατε κι άλλο ένα προσόν όμως. “Διαβάζατε” τη φάση όπως λέμε.
–Είναι πολύ σημαντικό, όπως εξελίσσεται μια φάση, να ξέρεις που θα καταλήξει η μπάλα για να κάνεις το γκολ. Είναι μεγάλη υπόθεση να παραπλανήσεις και τον αντίπαλο, ότι θα κινηθείς προς άλλη κατεύθυνση και να πας τελικά εκεί που πρέπει. Όταν δεις τη φάση και “βγαίνει” να πεταχτείς ξαφνικά και να την τελειώσεις. Βέβαια όλα αυτά θέλουν να είσαι κατ’ αρχήν ψύχραιμος. Να μην φοβάσαι ότι θα το χάσεις, γιατί αν γίνει αυτό, θα το χάσεις το γκολ σίγουρα. Ούτε βέβαια να πανηγυρίσεις πριν περάσει η μπάλα τη γραμμή. Πρέπει να είσαι “επαγγελματίας δολοφόνος”. Ψυχρός. Ούτε να πανηγυρίσεις πριν βάλεις το γκολ. Γιατί πρέπει να κάνεις τη δουλειά σου. Αυτή είναι. Αυτό πρέπει να το δουλέψεις πολύ ψυχοπνευματικά.
–Ως επαγγελματίας πόση ώρα προπόνηση κάνατε;
–Δέκα ώρες τουλάχιστον. Έφευγα το πρωί και γυρνούσα το βράδυ. Έκανα την πρωινή με την ομάδα, μετά έτρωγα ένα τοστ ίσα ίσα για το στομάχι μου. Ξάπλωνα μετά στον πάγκο του Πανταζή στη Φιλαδέλφεια. Έλεγα του φροντιστή του Κεραμιδά: “Αν κοιμάμαι έλα να με ξυπνήσεις”. Μια η ώρα έβγαινα μόνος μου και έκανα δύο ώρες ατομική προπόνηση. Έβαζα παιδιά από τους ερασιτέχνες και μου έκαναν σέντρες κι εγώ έκανα τελειώματα. Μετά 3-5 έκανα τη δεύτερη προπόνηση με την ομάδα και μετά δύο ώρες ήμουν στο γυμναστήριο. Ήμουν προπονητής του εαυτού μου. Έκανα βάρη. Ατελείωτα. Έλεγα: “Ποιοί μυς κινούνται όταν τρέχω;”. Έπρεπε να αυξήσω ένταση και δύναμη. Ώμοι, χέρια, τετρακέφαλοι. Τελείωνα με πάγκο, όπου για μένα ήταν ο “βασιλιάς” στα βάρη και σήκωνα 100 κιλά. Αυτό ήταν το μυστικό μου και στα ματς είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στο εαυτό μου. Γι αυτό έγραφαν τότε κάποιοι συνάδελφοί σου: “Δύσκολο να χάσει γκολ ο Μαύρος, όταν η μπάλα μπει στην περιοχή”.
–Είπατε πριν ότι ξαπλώνατε και ονειρευόσασταν φάσεις. Είχατε δηλαδή ονειρευτεί και την καριέρα σας;
–Ονειρευόμουν ναι, αλλά τελικά ήταν ακόμα καλύτερη. Είδωλό μου ήταν ο Δέδες στον Πανιώνιο και έλεγα μέσα μου: “Μακάρι να γίνω κι εγώ σαν το Γιώργο και να βάζω τέτοια ωραία γκολ”. Όταν πήγαινα κάρωνα τα μάτια μου πάνω του. Εκτός αυτού όμως πρέπει να είσαι και ταπεινός σαν άνθρωπος. Μην κάνεις ότι είσαι ο θεός. Πρέπει να είσαι “κοντρολαρισμένος”.
–Ακόμα κι όταν ακούς σύνθημα που λέει: “Ποιός, ποιός, ποιός, ο Μαύρος ο θεός”;
-Αυτό όμως το έβγαλε ο κόσμος, όχι εγώ. Εγώ ήμουν απλά υπηρέτης της ΑΕΚ και του κόσμου. Ήθελα να κάνω τον κόσμο χαρούμενο και υπερήφανο και να είχα συμμετάσχει κι εγώ σε αυτή τη χαρά με γκολ. Να κάνω τη δουλειά μου.
–Να γυρίσουμε λίγο στην αρχή. Νέο παιδί μπήκατε στα αποδυτήρια του Πανιωνίου και είδατε κάποιους από τους καλύτερους παίκτες εκείνης της εποχής.
-Αυτό ήταν ουσιαστικά ένα θαύμα. Εγώ από μασκότ της ομάδας, να μπω στα αποδυτήρια και να είμαι πλέον συμπαίκτης με Δέδε, Χάιτα, Αθανασούλα… Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τους αγαπούσα πολύ και με βοήθησαν και πολύ. Μου έδιναν θάρρος, ο Χάιτας, ο Δέδες, ο Σκρέκης, ο Θεοφιλόπουλος. Τους αγαπώ και τους ευχαριστώ.
–Πώς ήταν το πρώτο παιχνίδι όπου μετά την αλάνα, βρεθήκατε ξαφνικά να παίζετε με κόσμο;
-Πάτωσα. Ήταν μάλιστα και σημαδιακό, γιατί ήταν στη Φιλαδέλφεια όπου παίζαμε ΑΕΚ – Πανιώνιος ως έφηβοι. Στα ματς που γίνονταν πριν την έναρξη των μεγάλων. Στο ημίχρονο είχαν έρθει ήδη 15.000 κόσμος. Εγώ πήγαινα πέντε μέτρα δεξιά και πέντε αριστερά. Είχα κομπλάρει τελείως. Προπονητής ήταν ο Ζαρκάδης και με έκανε σωστά αλλαγή.
–Σε αντρικό επίπεδο το πρώτο παιχνίδι;
-Ήταν με τον Φωστήρα στη Νέα Σμύρνη, όπου με έκανε αλλαγή ο Μάλετ στο 60. Ούτε και σε αυτό το ματς έκανα τίποτα. Ήμουν και κουρασμένος γιατί είχα παίξει και ματς με την ομάδα των εφήβων και είχα παίξει και όλο το καλοκαίρι στο πρωτάθλημα του ΟΠΑΠ που γίνονταν τότε για τους εφήβους. Είχα κλατάρει. Αλλά για δύο τρεις μήνες ήμουν… οφ. Στο Καραϊσκάκη με τον Εθνικό όμως επανήλθα και κερδίσαμε 3-1 και οι εφημερίδες έγραψαν πρώτη φορά για μένα. Είχα πλέον τρομερή αυτοπεποίθηση και πήγα να πάρω τη “ρεβάνς” για να αποδείξω ότι είμαι καλός. Είχα συμμετοχή τότε και στα τρία γκολ και έτσι καθιερώθηκα. Ο κόσμος από εκείνο το ματς και μετά, όποτε ερχόταν η μπάλα πάνω μου σηκωνόταν για να πανηγυρίσει.
–Πώς ήταν το κεφάλαιο “Πανιώνιος” και ειδικά η ομάδα του 1971;
-Ήμασταν ομαδάρα. Φοβερή. Δεν μπορώ να πω ότι αδικηθήκαμε, γιατί στα δύο παιχνίδια, με τον Εθνικό στη Νέα Σμύρνη και μετά στις Σέρρες όταν πήγαμε, εμείς φταίμε που δεν κερδίσαμε και μας πέρασε η ΑΕΚ και πήρε το πρωτάθλημα. Είχαμε και περισσότερο ενθουσιασμό απ’ ότι έπρεπε, γιατί λέγαμε: “θα μπούμε μέσα, θα βάλουμε τρία γκολ για πλάκα”. Όμως δεν έγινε έτσι. Ήμασταν υπερόπτες και αυτό πληρώσαμε.
–Τι θυμάστε από το ιστορικό παιχνίδι με την Ατλέτικο την επόμενη χρονιά;
-Ήταν κάτι το απίστευτο, ειδικά για μένα που ήμουν ένα παιδάκι που από τις αλάνες βρέθηκα να παίζω στην Μαδρίτη μπροστά σε 7-80 χιλιάδες κόσμο. Η ομάδα όμως ήταν τόσο καλή που πήραμε δίκαια την πρόκριση στο Καραϊσκάκη. Έτσι αποδείξαμε και στην Ευρώπη ότι ο Πανιώνιος είναι μια πολύ δυνατή ομάδα.
–Να κλείσουμε το “κεφάλαιο Πανιώνιος” γιατί ήσασταν στην ομάδα την περίοδο που είχε αναπτυχθεί η φημολογία περί εμπλοκής του Αλέξανδρου Ωνάση.
–Δεν ήταν φημολογία, αλλά πραγματικότητα. Οι μεγαλύτεροι μου έλεγαν: “Μικρέ ήρθες στην καλύτερη εποχή, γιατί έχει συμφωνήσει προφορικά να πάρει την ομάδα ο Αλέξανδρος”. Μάλιστα έλεγαν ότι θα έβαζε ένα αμύθητο ποσό για την εποχή, 50.000.000 δραχμές. Σκέψου ότι τα ακριβά συμβόλαια ήταν στις 150.000 δραχμές. Σκέψου τι ομάδα θα έφτιαχνε. Όλοι ζούσαμε στο κλίμα αυτό, της έλευσης του Αλέξανδρου, αλλά δεν πρόλαβε. Ήρθε μετά το δυστύχημα και δεν άλλαξε ποτέ σελίδα η ομάδα.
–Δεν άλλαξε σελίδα ο Πανιώνιος, αλλά αλλάξατε εσείς στην καριέρα σας. Να θυμηθούμε εκείνες τις ημέρες;
–Το έχω ξαναπεί. Εάν δεν υπήρχε το οικονομικό πρόβλημα, κανένας παίκτης δεν θα έφευγε ποτέ από τον Πανιώνιο. Το σωματείο αυτό, έχει κάτι το διαφορετικό και ήταν απίστευτο. Αλλά είχα πάει και 21 χρονών και ήθελα κάτι καλύτερο. Έτσι μου έγινε η πρόταση από την ΑΕΚ, εφόσον βέβαια μπορούσα να φύγω από τον Πανιώνιο. Γιατί τότε υπέγραφες το δελτίο και ήσουν πάντοτε παίκτης της ομάδας. Όταν όμως εγώ σε ηλικία 11 χρονών είχα υπογράψει το δελτίο μου, δεν υπήρχε σε αυτό η υπογραφή του πατέρα μου. Βάσει αυτού λοιπόν, μπόρεσαν να μείνω ελεύθερος και να πάω στην ΑΕΚ.
Πήγατε λοιπόν στην ΑΕΚ, η οποία είχε ξεκινήσει να “χτίζεται”.
–Ο Μπάρλος είχε πάει κανά χρόνο νωρίτερα και γενικά είχε δημιουργηθεί το κλίμα ότι θα φτιάξει μια ΑΕΚ που θα σαρώνει τους τίτλους. Ήταν και η πίεση του κόσμου, που ήθελε τίτλους. Εγώ μαθημένος από τον Πανιώνιο, όπου κι αν έχανες καμιά φορά δεν έτρεχε και τίποτα, έπρεπε να προσαρμοστώ. Στην ΑΕΚ δεν υπήρχε αυτό. Πηγαίναμε για πρωτάθλημα και έπρεπε να το πάρουμε. Αυτό μου “έφαγε” κάποιο διάστημα στην αρχή, μέχρι να προσαρμοστώ. Βέβαια μετά, όπου πηγαίναμε, εχθροί και φίλοι μας αναγνώριζαν ως την καλύτερη ομάδα της Ελλάδος. Αυτό για μένα ήταν η μεγαλύτερη ικανοποίηση.
–Ο Μπάρλος πώς ήταν ως άνθρωπος;
–Φοβερός, πατέρας όλων μας. Ήθελε να μην έχουμε προβλήματα και συνεχώς έλεγε: “Ότι θέλετε εγώ είμαι εδώ”. Δεν έκανε ποτέ παρέμβαση στον προπονητή. Έλεγε: “Ότι πει ο Φάντροκ”. Στα υπόλοιπα βοηθούσε όπως μπορούσε.
–Εκείνη η πορεία στους “4” του ΟΥΕΦΑ;
–Τεράστια η χαρά μας, ειδικά μετά την πρόκριση επί της ΚΠΡ. Μετά βέβαια πέσαμε με τη Γιουβέντους των 11 διεθνών. Αν είχαμε πέσει με οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα είχαμε περάσει στον τελικό.
–Πείτε μου για την ομάδα του ’79.
–Μια ομάδα με μεγάλους παίκτες. Μπάγεβιτς, Δομάζος, Αρδίζουγλου, Νικολούδης, Βιέρα. Ειδικά όμως με τον Ντούσκο είχαμε μια άριστη συνεργασία. Είχαμε βρει χημεία και ήξερε ο ένας που θα πάει ο άλλος. Ήξερα και ήξερα που να δώσουμε την μπάλα. Γι αυτό μείναμε στην ιστορία ως το καλύτερο δίδυμο της Ελλάδας, όχι απλά της ΑΕΚ.
–Ξεκίνησε λοιπόν η δεκαετία του 1980, αλλά η ΑΕΚ απουσίασε από τους τίτλους. Τι είχε γίνει τότε;
–Έφυγε ο μεγάλος Λουκάς Μπάρλος και η ΑΕΚ πλέον δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να κάνει μεγάλες μεταγραφές. Έτσι έπεσε και το επίπεδο στην ομάδα.
–Της ομάδας μπορεί να έπεσε, όχι όμως και το δικό σας, γιατί ήρθαν οι κλήσεις από Μεικτή Ευρώπης και Κόσμου.
–Το ’81 από τη μεικτή Ευρώπης και το ’84 από τη μεικτή κόσμου. Πιστεύω ότι έγινε και μέσα από τις εμφανίσεις με την ΑΕΚ στο ΟΥΕΦΑ, αλλά και μέσα από το Κύπελλο Ευρώπης με την Εθνική.
–Προτάσεις από το εξωτερικό είχατε;
–Πρώτη ήταν από τον Κόσμο της Νέας Υόρκης το 1980, αλλά δεν ήθελα να πάω και δεν πήγα. Τότε στην ομάδα ήταν ο Μπεκενμπάουερ και ο Κινάλια και είχε πάει και ο Πελέ. Μετά είχα από τη Νάπολι πριν πάει ο Μαραντόνα. Δεν πήγα τότε γιατί δεν είχα μάνατζερ και ήρθε κάποιος όταν ήμασταν στο Εθνών στην Ιταλία και μου είπε βάλε εδώ μια υπογραφή για να πάω στη Νάπολι και να πω πως σε εκπροσωπώ. Εγώ φοβήθηκα γιατί δεν είχα και δικηγόρο μαζί μου. Έπαιρνα τον αδελφό μου που ήταν δικηγόρος, αλλά δεν τον έβρισκα. Του είπα να έρθει στην Ελλάδα σε μια εβδομάδα, αλλά έτσι χάλασε η υπόθεση.
–Άλλη πρόταση;
–Το 1983 από τη Βερόνα. Τότε ήταν να φύγει ο Έλκιερ, ο Δανός και με ήθελαν για αντικαταστάτη του. Όμως εγώ τότε έβαλα μπροστά την ΑΕΚ και είπα: “Ότι πει η ομάδα”. Με ήθελε λοιπόν η ΑΕΚ και με κράτησε.
–Μείνατε λοιπόν στην ΑΕΚ και πετυχαίνετε πολλά γκολ. Το καλύτερο ήταν εκείνο με τις κεφαλιές με τον Σάντμπεργκ που είχε γίνει σήμα και στην “Αθλητική Κυριακή”;
–Ήταν ένα πολύ ωραίο γκολ, θεαματικό. Υπάρχουν όμως άλλα δύσκολα γκολ. Ένα με το Αιγάλεω μου άρεσε πάρα πολύ και είχε γράψει και ένας δημοσιογράφος: “Αυτό το γκολ θα το ζήλευε και ο Πελέ”. Σε βρεγμένο γήπεδο, ο Τσάμης έκανε τη σέντρα. Ο αντίπαλος αμυντικός ήταν δίπλα μου και η μπάλα ήρθε σε ύψος ενός μέτρου. Εγώ πήγαινα παράλληλα με το τέρμα, “τσίμπησα” την μπάλα και όπως έκανε τάκλιν την πέρασα από πάνω του. Πήδηξα κι εγώ από πάνω του και γυρνάω και πιάνω μονοκόμματο. Η μπάλα πήγε στο δοκάρι και έσκασε μέσα. Ήταν πολύ δύσκολο γκολ. Μπορεί να μην ήταν σημαντικό, γιατί είχαμε κερδίσει 4-1 και εγώ είχα κάνει χατ τρικ, αλλά ήταν ποιοτικό γκολ γιατί ήταν βρεγμένη η μπάλα και δύσκολο το γήπεδο.
–Το κοντέρ έγραψε 261 γκολ. Πόσα από αυτά θυμάστε;
–Ήταν παραπάνω, αλλά κάποια δεν μου τα μέτρησαν. Εντάξει δεν μπορώ να τα θυμάμαι όλα. Δεν ξεχνάω βέβαια αυτά με την ΚΠΡ και κάποια γκολ με τον Ολυμπιακό στο “Καραϊσκάκη”, όπως το 1-0 στο κύπελλο. Ήταν μια σέντρα που έπρεπε να την κατεβάσω και είχα και αμυντικό πάνω μου. Έπρεπε να κάνω το γκολ όπως και το έκανα, ή να μου κάνει πέναλτι. Να σου πω όμως κάτι. Όλα τα αγαπάω όπως τα παιδιά μου. Από το πιο δύσκολο έως το πιο εύκολο, όλα τα αγαπάω το ίδιο. Άλλωστε η τροφή μου ήταν το γκολ.
–Φτάνουμε στην ημέρα που φεύγετε από την ΑΕΚ, με Αλέφαντο προπονητή.
–Για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω ήταν τελείως εναντίον μου. Δύο μήνες δεν με έβαζε καθόλου. Μου έκανε προπόνηση το πρωί στον Αρδηττό που ήταν λάθος. Γιατί και το απόγευμα είχαμε προπόνηση και αυτό με κούραζε. Γενικά έδειξε σαν να είχε κάτι εναντίον μου, το οποίο όμως δεν μου το είπε ποτέ. Έφτασε λοιπόν στο σημείο να με κάνει αλλαγή με την Καλαμαριά, ενώ ο Δίντσικος είχε χτυπήσει και ζητούσε αλλαγή. Όμως έβγαλε εμένα για λόγους που εκείνος ήξερε. Εγώ δεν έμαθα ποτέ. Η διοίκηση τότε ασπάσθηκε την άποψή του και είπε: “Ο Μαύρος μεγάλωσε, είναι πλέον 32 χρονών και τελείωσε ως ποδοσφαιριστής”. Ο Θεός να συγχωρέσει την ψυχή του. Αλλά και η διοίκηση είπε ναι: “Δεν είσαι πλέον ο μεγάλος Θωμάς”. Εγώ τους είπα ότι θα αποδείξω μέσα στο γήπεδο εάν έχετε δίκιο εσείς ή εγώ.
–Ποιός σας το είπε;
–Ο ίδιος ο πρόεδρος ο Ζαφειρόπουλος και μάλιστα μου είχε κάνει μια πρόταση να αναλάβω πόστο στις ακαδημίες. Για μένα ήταν μια απρόσμενη κατάσταση γιατί είχα συνδεθεί με τον κόσμο και την ιδέα της ΑΕΚ. Απάντησα φυσικά αρνητικά και πήγα στον Πανιώνιο. Η ΑΕΚ με καταξίωσε, ο Πανιώνιος με ανέδειξε. Ο Πανιώνιος είναι η μάνα μου και η ΑΕΚ η γυναίκα μου. Οι αγάπες αυτές δεν “συγκρούονται”. Η πορεία τους είναι παράλληλη. Το ίδιο αγαπάω και τον Πανιώνιο, το ίδιο και την ΑΕΚ.
–Κοιτώντας πίσω θα αλλάζατε κάτι στην καριέρα σας;
–Σου είπα και προηγουμένως ότι ο Θεός μου έδωσε πράγματα που δεν τα είχα ονειρευτεί ποτέ. Αυτά σκεφτόμουν και το βράδυ με τη Μεικτή Κόσμου στο Νιού Τζέρσεϊ όταν μας έκαναν το τραπέζι. Σκεφτόμουν τις αλάνες, τους φίλους μου που παίζαμε στο δρόμο και βάζαμε πέτρες για δοκάρια και έλεγα: “Δες που είσαι τώρα”. Πραγματικά εκεί ευχαρίστησα το Θεό για όσα μου έδωσε. Έπαιξα σε όλες τις Εθνικές. Σε ηλικία 17,5 χρονών έπαιξα με την Ανδρών κόντρα στην Ολλανδία του Κρόιφ στο Καραϊσκάκη. Μετά σε μεικτή Ευρώπης και μεικτή κόσμου, δηλαδή στην τότε εποχή της Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, τι άλλο να ζητούσα;
–Με ποιούς παίξατε τότε ως συμπαίκτες στις μεικτές.
–Στην μεικτή Ευρώπης είχα τον Αντονιόνι, τον Καλτς, τον Μπλαχίν, τον Ζάετς, ο Νίλαζι, ο Κράνκλ. Στη μεικτή κόσμου Μπεκενμπάουερ, Κίγκαν, Σίλτον, Πφαφ.
–Πώς σας έβλεπαν εσάς και τον Χατζηπαναγή; Έλεγαν τι θέλουν εδώ δύο παίκτες από την Ελλάδα;
–Ο Μπεκενμπάουερ με ήξερε γιατί είχαμε παίξει ένα φιλικό ΑΕΚ-Κόσμος στη Νέα Φιλαδέλφεια και με φύλαγε κι όλας. Είχα βάλει τρία γκολ και του είχα περάσει και την μπάλα κάτω από τα πόδια. Όταν πήγα στο μεικτή μου είπε: “Ήρθες τελικά στην Νέα Υόρκη”. Ήξερε ότι μου είχε κάνει πρόταση η ομάδα, αλλά δεν την είχα δεχτεί. Όλοι με αγάπη και με σεβασμό μας δέχτηκαν. Ήταν εκπληκτικά παιδιά. Δεν θα ξεχάσω τον προπονητή της μεικτής, τον Βραζιλιάνο Μεζάι που ήταν προπονητής του Πελέ στη Σάντος. Ήμουν στο γήπεδο με τους Έλληνες στο τέλος και ήρθε και μου είπε: “Συγχαρητήρια ήσουν ο καλύτερος από τους 22” και μου έδωσε την κάρτα του. Το ίδιο έκανε και ο Μπεκενμπάουερ, όταν γυρίσαμε μαζί με τον Μάγκατ από την Νέα Υόρκη στη Γερμανία. Ήταν και η ΑΕΚ εκεί για προετοιμασία. Άκρως τιμητικές στιγμές για μένα.
–Όταν παίξατε μαζί τους νιώθατε να υστερείτε κάπου;
–Πουθενά.
–Άρα τι μπορούμε να πούμε, τι λείπει από τον Έλληνα ποδοσφαιριστή για να έχουμε ένα καλό ποδόσφαιρο.
-Οι επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο. Αυτές στρέφουν τα φώτα από το διεθνές στερέωμα.
–Την πληρώσατε την αγάπη σας για την ΑΕΚ;
-Όταν αγαπάς κάτι πάρα πολύ, ότι κι αν σου συμβεί… Πέρασα δύσκολες καταστάσεις τότε ως πρόεδρος της ΑΕΚ. Κινδύνεψα να μπω φυλακή για χρέη της ΑΕΚ και τελικά βέβαια έφυγα ικανοποιημένος ότι βοήθησα την ομάδα με ένα μεγάλο ποσό και σώθηκε και έμεινε στην μεγάλη κατηγορία. Δεν ήθελα να γίνω πρόεδρος, ο κόσμος με πίεσε και με έκανε πρόεδρο. Μετά είδα ότι κάποια πράγματα δεν ήταν σωστά μέσα στη διοίκηση και έτσι έφυγα.
–Έχετε δώσει πάρα πολλές συνεντεύξεις στην καριέρα σας. Υπάρχει μια ερώτηση που θα θέλατε να σας την κάνουν, αλλά κανείς δεν την έχει κάνει;
–Δεν μπορώ να μπω στο πνεύμα του δημοσιογράφου, αλλά έχω ως παράπονο ότι στην Ελλάδα δεν δίνουμε βάση στις μεγάλες διεθνείς διακρίσεις. Δεν το λέω επειδή εγώ πήγα στις μεικτές, αλλά γενικά δεν δίνουμε την προβολή στις μεγάλες διακρίσεις. Τα λένε μεν, αλλά όχι με το βάρος και την αξία που πρέπει. Εγώ πήγα επίσημα να παίξω, με προσκλήσεις από την ΟΥΕΦΑ. Δεν ήταν κάποια ματς όπως αυτά που έδιναν οι φίλοι του Μαραντόνα για παράδειγμα. Με έχουν καλέσει και σε τέτοια και με καλά λεφτά αλλά δεν πήγα. Πήγα στα επίσημα και για μένα αυτό μετράει. Οχι όμως μόνο για μένα, αλλά για την Ελλάδα που δεν είχε τότε την προβολή που έπρεπε. Ακόμα και για την ΑΕΚ και τον Πανιώνιο ήταν τιμή, αλλά δεν δόθηκε η σωστή προβολή.
–Το παιδάκι στο Παλαιό Φάληρο έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην Ελλάδα.
–Ξέρεις τι είναι να βλέπεις ως ball boy τον τιτάνα τον Νεστορίδη και να τον περάσεις στα γκολ; Τον Γιώργο Σιδέρη, τον Γιώργο Δέδε, τον Αντωνιάδη να τους βλέπεις ως παιδάκι και τελικά να τους περάσεις στα γκολ. Είναι πολύ μεγάλο επίτευγμα.
–Δεν σας έχω δει σε αγώνες παλαιμάχων.
–Δεν μπορώ να κάνω αυτά που θέλω. Ούτε να τρέξω, ούτε να κάνω την ντρίμπλα που θέλω. Οπότε καλύτερα να είμαι έξω και να βλέπω. Ή θα παίξουμε σωστά, ή όχι.
–Εάν όμως παίξουν οι παλαίμαχοι της ΑΕΚ στην Αγιά Σοφιά;
–Απίστευτη επιθυμία. Στη γηπεδάρα μας θα παίξω πέντε λεπτά. Να βάλω ένα γκολ γιατί παραπάνω δεν μπορώ. Πιστεύω ότι κάτι θα κάνει για εμάς ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Να παίξουμε πέντε λεπτά και να βάλουμε ένα γκολ και να φύγουμε.
–Ουσιαστικά εάν γίνει αυτό θα έχετε ξεκινήσει πριν από 50 χρόνια στο ίδιο γήπεδο σε ματς εφήβων και θα κλείσετε με συμμετοχή σε ματς παλαιμάχων.
–Όλα είναι σημαδιακά. Το πρώτο μου ματς ήταν ΑΕΚ-Πανιώνιος, οι δύο ομάδες που έπαιξα σε όλη μου την καριέρα. Θα είναι σημαντικό και αυτό.
–Όταν γκρεμίστηκε η Φιλαδέλφεια τι νιώσατε;
–Στεναχώρια. Θλίψη. Είναι ιερός τόπος. Όμως τώρα που βλέπω την Αγιά Σοφιά νιώθω συγκίνηση. Εκεί έχουμε παίξει, έχουμε κλάψει, έχουμε πονέσει, αλλά έχουμε χαρεί κι όλας. Όλα είναι συναίσθημα.
–Όταν θα γίνει το πρώτο ματς στην Αγιά Σοφιά από τι ώρα θα πάτε στο γήπεδο;
–Μπορεί να πάω από το πρωί. Να κάνω μια βόλτα σε όλους τους χώρους, να θυμηθώ κάποια μέρη, να δω το Μουσείο και αυτά που έδωσα. Τη φανέλα της μεικτής κόσμου και το αργυρό παπούτσι. Στην ΑΕΚ ανήκουν αυτά, δεν ανήκουν σε μένα. Αυτή με καταξίωσε. Τι να τα κάνω εγώ στο σπίτι;
Πηγή: Sportday
AEK: Η αγωνιστική δράση του «δικεφάλου» το Σαββατοκύριακο
Αναλυτικά το πρόγραμμα όλων των «κιτρινόμαυρων» τμημάτων αυτό το Σαββατοκύριακο.
ΣΑΒΒΑΤΟ 14/05
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΑΝΔΡΩΝ: ΑΡΗΣ-ΑΕΚ (9H AΓ. PLAY-OFF, SUPERLEAGUE INTERWETTEN, ΓΗΠΕΔΟ: ΚΛ. ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ, 20:00, ΜΕΤΑΔΟΣΗ: Novasports 2HD)
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΑΛΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ : ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ – ΑΕΚ (ΤΕΛΙΚΟΣ F4 WOMEN’S FUTSAL CHAMPIONSHIP ΓΗΠΕΔΟ: ΦΥΣΙΑΘΛΟΝ, ΠΑΛΛΗΝΗ, 20:30)
ΜΠΑΣΚΕΤ ΑΝΔΡΩΝ: ΠΑΟΚ MATECO – ΑΕΚ (BASKET LEAGUE, ΓΗΠΕΔΟ: PAOK SPORTS ARENA, METAΔΟΣΗ: ΕΡΤ3)
ΚΥΡΙΑΚΗ 15/05
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΑΛΑΣ ΑΝΔΡΩΝ: ΑΣΕ ΔΟΥΚΑ – ΑΕΚ (2ΟΣ ΤΕΛΙΚΟΣ FUTSAL SUPER LEAGUEΓΗΠΕΔΟ: ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΑΥΡΙΟ, 19:00)
Λουτσέσκου: «Αξίζαμε κάτι παραπάνω στο παιχνίδι»
Ο προπονητής του ΠΑΟΚ Ραζβάν Λουτσέσκου παραχώρησε δηλώσεις στην κάμερα της NOVA μετά τη λήξη της αναμέτρησης με την ΑΕΚ.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Ρουμάνου τεχνικού στη Nova:
Για το αν ο βαθμός δεν αντικατοπτρίζει το μέγεθος της προσπάθειας του ΠΑΟΚ: «Αν με ρωτούσατε πριν από το παιχνίδι, θα έλεγα ότι περίμενα ένα δύσκολο παιχνίδι εξαιτίας της κατάστασης που βρισκόμαστε, αν υπολογίσουμε τα 16 παιχνίδια παραπάνω που δώσαμε σε σχέση με την ΑΕΚ είναι πολλά, σχεδόν τρεις μήνες διαφορά που παίζει μεγάλο ρόλο στο ποδόσφαιρο.
Παίξαμε περισσότερα από ενενήντα λεπτά με τον Ολυμπιακό, κυριαρχήσαμε ωστόσο στο παιχνίδι, ο ένας βαθμός δεν μας αρκεί σήμερα, ξέραμε ότι η ΑΕΚ είναι επικίνδυνη στη μετάβαση, ήμασταν άτυχοι στο γκολ που ακυρώθηκε, μας κόστισε στον τομέα της συγκέντρωσης. Δεν καταλάβαμε γιατί ακυρώθηκε αλλά αυτός ήταν ο κανόνας, συνολικά αξίζαμε κάτι παραπάνω στο παιχνίδι»
Για το αν ήταν το πιο δύσκολο ίσως παιχνίδι με βάση τη διαχείριση των δεδομένων πριν από αυτό:
«Συνολικά είναι έτσι η κατάσταση, δεν είναι εύκολο να παίζεις δύο φορές με τη Μαρσέιγ, μετά με τον Ολυμπιακό, ήταν δύσκολο το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Πρέπει να το διαχειριστούμε, όταν έχεις πολλά παιχνίδια, είναι μεγαλύτερο το ρίσκο, όμως πρέπει να συνεχίσουμε έτσι στο επόμενο διάστημα».
Για το αν περιμένει επιστροφές παικτών ενόψει της Τετάρτης:
«Ελπίζω, είναι κάτι που θα το δούμε μέρα με τη μέρα».
Νίκος Πανταζής: «Τα επόμενα δάκρυα για την ΑΕΚ θα είναι στην Αγιά Σοφιά και θα είναι χαράς!»
Σήμερα, εννιά χρόνια μετά από εκείνη την αποφράδα για την ΑΕΚ ημέρα, τα πράγματα δείχνουν σαφώς πιο αισιόδοξα. Η ΑΕΚ επέστρεψε, στέκεται ξανά στα πόδια της παρά τα στραβοπατήματα των τελευταίων χρόνων, ετοιμάζεται να μπει στο «σπίτι» της.
Ο Νίκος Πανταζής, παντοτινός οπαδός της ομάδας, μπορεί να κοιτά αποστασιοποιημένα πλέον τα πράγματα, αλλά βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον και περιμένει τα επόμενα δάκρυα, να είναι χαράς για την είσοδο της ομάδας στην OPAP Arena – Αγιά Σοφιά.
Ο Νίκος Πανταζής θυμάται το «μαύρο» βράδυ της 21ης Απριλίου 2013 στο Περιστέρι που είχε σφραγίσει τον υποβιβασμό της ΑΕΚ στην Super League 2, αντικρίζει τη φωτογραφία του που είχε συγκλονίσει κάθε φίλο της «Ένωσης» και μιλάει στον Σταύρο Καζαντζόγλου για το χθες, το σήμερα και το αύριο της ομάδας που αγάπησε και αγαπά όσο λίγοι!
Το ημερολόγιο έδειχνε 21 Απριλίου 2013. Την ημέρα που πριν από μερικές δεκαετίες, τα τανκς είχαν βγει στους δρόμους της Αθήνας και η Ελλάδα μπήκε στο γύψο για επτά ολόκληρα χρόνια.
Σαν παιχνίδισμα της μοίρας, ήταν η πιο μαύρη μέρα στην ιστορία της ΑΕΚ. Λίγο μετά τις 9 το βράδυ, τα «τανκς» της καταστροφής, ισοπέδωναν την «κιτρινόμαυρη» ιστορία. Το σφύριγμα της λήξης του ματς με τον Ατρόμητο, σφράγιζε τον υποβιβασμό της ΑΕΚ.
Σε μια γωνιά του Περιστερίου, η μορφή του Νίκου Πανταζή έστεκε να αποτυπώνει πιο εύγλωττα από χιλιάδες λέξεις, όλο το δράμα της ΑΕΚ. Εκείνος, ένας αγέρωχος και πάντα χαμογελαστός «στρατιώτης» της ΑΕΚ, μια μορφή που συνέδεσε τη ζωή του όλη με τις μεγάλες και τις κακές στιγμές, να έχει αποκάμει στην άκρη ενός πάγκου και να σπαράζει. Εσωτερικό, βουβό κλάμα, με κάποια δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπο του και να φανερώνουν τη ζοφερή στιγμή.
-Η εικόνα σας, τα δάκρυα που κυλούσαν από τα μάτια σας, φανέρωναν όλο το δράμα της ΑΕΚ. Αλήθεια, πως αισθανόταν ο Νίκος Πανταζής εκείνες τις στιγμές;
«Σταύρο, ό,τι και αν σου πω, θα είναι λίγο. Εκείνη την ώρα, όλοι οι ΑΕΚτζήδες ένιωθαν τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Οταν έχεις ζήσει σε μια ομάδα που μόνο δόξα έχει γνωρίσει και βλέπεις να καταρρέει και να χάνεται είναι πολύ ψυχοφθόρο».
-Δώστε μας λίγο από το κλίμα εκείνων των ημερών. Πιστεύατε στο θαύμα πηγαίνοντας στο Περιστέρι για το τελευταίο παιχνίδι με τον Ατρόμητο;
«Είναι γεγονός, ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ως και το ματς με τον Πανθρακικό, αγωνιζόμασταν μήπως καταφέρουμε να σώσουμε το καράβι. Αλλά όπως αποδείχθηκε, είχε πάρει πορεία προς την καταστροφή και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα».
-Ζώντας εκ των έσω όλη τη διαδικασία, πιστεύατε πως η ΑΕΚ θα έφτανε σε αυτό το σημείο;
«Εχουμε ζήσει στην ΑΕΚ πολλά καλά και αρκετές δύσκολες στιγμές. Στην προ Ντέμη εποχή, πριν το 2004, ζήσαμε μια ΑΕΚ που σταδιακά ήταν υπερχρεωμένη και τα θεμέλια είχαν αρχίσει να τρίζουν. Τότε έγινε εκείνη η προσπάθεια, βρέθηκε η λύση με το άρθρο 44, αλλά φάνηκε πως εμείς μυαλό δεν βάλαμε. Φτάσαμε σε τέσσερα χρόνια να είμαστε στην ίδια θέση και χειρότερη. Σιγά σιγά η ΑΕΚ βούλιαζε και αργά ή γρήγορα θα είχαμε την ίδια κατάληξη».
-Ποια είναι η εκτίμηση σας για τις αιτίες που οδήγησαν την ΑΕΚ στον υποβιβασμό;
«Σαφέστατα, υπήρξαν διοικητικά λάθη. Η ομάδα διοικείται από ανθρώπους, οι οποίοι πρέπει να χαράσσουν στρατηγική, να προβλέπουν. Αυτοί είναι που δημιούργησαν έξοδα και παράλληλα, δεν δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να είναι η ΑΕΚ ένας υγιής οργανισμός. Μοιραία θα καταλήγαμε εκεί. Είχε φθαρεί το σύστημα και είχαμε πάρει τον κατήφορο. Δυστυχώς, όλα αυτά ξεκίνησαν από ανεπάρκειες διοικητικές. Περισσότερα έξοδα από έσοδα, δεν προβλέψαμε πράγματα που θα ερχόντουσαν. Στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες. Μια χρονιά μπορεί να μείνεις εκτός Ευρώπης. Ολες οι ομάδες έχουν τα πάνω και τα κάτω. Η ΑΕΚ δεν ήταν έτοιμη για όσα προέκυψαν στην πορεία».
-Οταν έσβησαν οι προβολείς και αποχωρούσατε από το γήπεδο του Περιστερίου, υπήρχε κάτι που να σας έκανε αισιόδοξο για το μέλλον; Μια χαραμάδα ελπίδας στο βάθος του τούνελ;
«Δεν θα σου πω ψέματα. Φεύγοντας από το γήπεδο, δεν υπήρχε τίποτα. Ολα ήταν σκοτεινά και μαύρα στο μυαλό μου. Είχα προβληματιστεί για το εάν αυτή η ομάδα, που ήταν το σπίτι και η ψυχή μας, θα μπορούσε ξανά να πρωταγωνιστήσει και να μας δώσει μεγάλες στιγμές. Στην πορεία, ευτυχώς πολύ γρήγορα, ήρθε ο Μελισσανίδης. Εθεσε στόχους, τα κατάφερε και έφτασε την ΑΕΚ εκεί που έπρεπε. Πιστεύω πως είναι θέμα χρόνου να βρούμε τη σωστή πορεία και να μην υπάρχουν αυτές οι μεταπτώσεις».
-Εκείνη η χρονιά θεωρείτε πως ήταν καταδικασμένη εξ αρχής;
«Ολο το κλίμα ήταν ζοφερό. Και οι παίκτες που ήρθαν στην ομάδα, δεν ήταν παίκτες επιπέδου ΑΕΚ. Με αποτέλεσμα να έρθουν τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Υπήρχε φθορά, όταν ξεκίνησε αυτή η ιστορία. Ο Νικολαϊδης παραιτήθηκε από τη διοίκηση και άφησε την ομάδα σε ανθρώπους που δεν είχαν σχέση με το χώρο. Ο μόνος που είχε μείνει ήταν ο Πέτρος Παππάς που έβαζε λεφτά και στο τέλος τα άκουσε και από πάνω. Ο Παππάς ήταν σημαντικός, αλλά δεν είχε διάθεση και την καψούρα με το ποδόσφαιρο, κοίταζε πως θα φύγει».
-Πιστέψατε πως η πρωτοβουλία σωτηρίας που είχε αναλάβει ο Θωμάς Μαύρος θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση;
«Χωρίς λεφτά και χωρίς οργάνωση δεν μπορούσε κανείς. Ο Θωμάς από την αγάπη του για την ΑΕΚ έβγαλε τα στήθη του μπροστά. Αδικήσαμε και τον Βαγγέλη Βλάχο, που είναι άξιος προπονητής. Αν δεις ποιοι παίκτες απάρτιζαν το ρόστερ της, θα καταλάβεις πολλά. Αδικήθηκαν και οι δύο από τις συνθήκες».
-Ερχεται ο Μελισσανίδης και αλλάζουν όλα, αλλά η ΑΕΚ διάβηκε το δικό της δράμα στην πορεία για την επιστροφή. Πως ήταν να παίζεις στα αλώνια του ελληνικού ποδοσφαίρου;
«Πολύ δύσκολο, εφιάλτες βλέπαμε σε κάθε παιχνίδι. Μην το ψάχνεις, ήταν μια πολύ άσχημη εμπειρία. Αλλά είχαμε πάντα την ελπίδα, πως θα περάσει γρήγορα και θα φτάσουμε εκεί που πρέπει να βρίσκεται η ΑΕΚ».
-Η ΑΕΚ είχε τα πάνω και τα κάτω της στα εννιά χρόνια που μεσολάβησαν, αλλά τώρα ετοιμάζεται να μπει στο νέο της σπίτι. Θα αλλάξει αυτό τη δυναμική της;
«Το συζητάς; Για εμένα η Νέα Φιλαδέλφεια υπήρξε το δεύτερο σπίτι μου. Το νέο γήπεδο είναι το σημείο που θα αλλάξει τη δυναμική της ΑΕΚ. Κάθε μεγάλο σωματείο, με ένα μοντέρνο γήπεδο, μπορεί να μεγαλουργήσει».
-Πως κρίνετε την πορεία της ΑΕΚ αγωνιστικά;
«Σίγουρα, έχουν γίνει λάθη. Υπάρχουν δυνατότητες όμως, πιστεύω να φτάσει η ΑΕΚ εκεί που της αξίζει πολύ γρήγορα. Λίγο υπομονή χρειάζεται απ’ όλους μας».
-Ο Νίκος Πανταζής πως περιμένει την είσοδο στην OPAP Arena – Αγιά Σοφιά;
«Ανυπομονώ. Είναι κάτι τεράστιο και πιστεύω πως εκεί θα κλάψω ξανά. Ολοι θα κλαίμε με αυτό που θα ζήσουμε. Μόνο που τώρα, θα είναι δάκρυα χαράς».
Πηγή: SportDay
Ρούσεφ: «Παίκτες και προπονητές πρέπει να μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας!»
Ο Ιβάν Ρούσεφ μιλώντας στο Gazzetta, αναφέρθηκε στην πρώτη του ομάδα στην χώρα μας το Αιγάλεω, ενώ σημείωσε ότι νοσταλγεί τις παλιές καλές ημέρες με τη φανέλα της ΑΕΚ και μιλάει για την αγάπη που ένιωσε από την πρώτη στιγμή από τους Έλληνες όπως και τον Δημήτρη Μελισσανίδη.
Η συνέντευξη του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή της «Ένωσης»:
Πως προέκυψε η προοπτική της Ελλάδας;
«Έπαιζα Εθνική Ελπίδων. Σε έναν αγώνα Βουλγαρία Ουκρανία κάποιοι Έλληνες ατζέντηδες που παρακολουθούσαν τον αγώνα, με είδαν, με ξεχώρισαν και με έφεραν στην Ελλάδα. Ήμουν 20 ετών τότε».
Σου είχε περάσει τότε από το μυαλό ότι θα περάσεις μια ολόκληρη ζωή στην Ελλάδα;
«Όταν ήρθα εδώ δεν σκεφτόμουν κάτι τέτοιο. Μετά 22 χρόνια στην Ελλάδα νιώθω και Έλληνας. Μου έδωσε ευκαιρίες αυτή η χώρα, την αγάπησα κι εγώ και πιστεύω την τίμησα. Έχω ελληνική υπηκοότητα πλέον και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό».
Αν μπορούσες να χαρακτηρίσεις με μία λέξη την ΑΕΚ ποια θα ήταν;
«Λατρεία…»
«Νοσταλγώ τον σφυγμό του γηπέδου»
Ποιος αγώνας είναι αυτός που θυμάσαι μέχρι σήμερα;
«ΑΕΚ – Ολυμπιακός τη σεζόν 2004/05 με 70.000 ΑΕΚτζήδες στο ΟΑΚΑ. Απερίγραπτο συναίσθημα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Τι σου έχει λείψει από την ΑΕΚ;
«Είμαι πάντα κοντά στην ΑΕΚ. Είμαι στην ομάδα των βετεράνων της ΑΕΚ και δίνουμε αγώνες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, θυμόμαστε τα παλιά, συζητάμε τα καινούρια. Ωστόσο σαν παίκτης νοσταλγώ τον σφυγμό του γηπέδου. Οι οπαδοί της ΑΕΚ δίνουν ένα ιδιαίτερο παλμό στον αγώνα και στον μεταδίδουν».
Έζησες από μέσα το εγχείρημα Νικολαΐδη το καλοκαίρι του 2004. Πώς κρίνεις εκείνη την εποχή;
«Από τις καλές εποχές της ΑΕΚ. Είχαμε μέσο όρο 40.000 κόσμο στο ΟΑΚΑ. Ο κόσμος στήριξε πάρα πολύ την ομάδα. Βρέθηκε πολύ κοντά στο να πάρουμε το πρωτάθλημα αλλά στο παιχνίδι με τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ σταθήκαμε πάρα πολύ άτυχοι με αποτέλεσμα να χάσουμε 1-0 και μαζί και το πρωτάθλημα».
Πως βλέπεις την πορεία της ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια;
«Μετά το πρωτάθλημα το 2018 δυστυχώς η πορεία είναι φθίνουσα. Πιστεύω όμως ότι ο κύριος Μελισσανίδης ο οποίος τρέφει μεγάλη αγάπη για την ΑΕΚ και το έχει αποδείξει, ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει και θα το κάνει ώστε να δούμε πάλι την ΑΕΚ πρωταθλήτρια».
«Παίκτες και προπονητές να μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας»
Ποιον ποδοσφαιριστή ξεχωρίζεις από τη φετινή σεζόν της ΑΕΚ;
«Έχει κάποιους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές η ΑΕΚ όπως τους Σέρχιο Αραούχο, Λιβάι Γκαρσία και Στίβεν Τσούμπερ»
Ποιο θεωρείς ότι είναι το λάθος της ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια;
«Οι λάθος επιλογές μερικών προπονητών και παικτών. Ελπίζω προσεχώς να μην επαναληφθούν και να επιλεχθούν παίκτες και προπονητές που να μπορούν να σηκώσουν το ειδικό βάρος της φανέλας της ΑΕΚ και της ιστορίας της».
Ποιον θεωρείς ιδανικό για προπονητή στην ΑΕΚ;
«Ακούγονται αρκετά ονόματα. Θα ήθελα έναν προπονητή με εμπειρία ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων υψηλού επιπέδου».
Ανυπομονείς για το νέο γήπεδο;
«Όλοι εμείς οι ΑΕΚτζήδες ανυπομονούμε. Είναι το όνειρό μας «το δικό μας σπίτι». Η «Αγία Σοφία» μας είναι η Ιστορία μας, η δύναμή μας».
Έχεις κάποιο απωθημένο στην καριέρα σου;
«Αγωνίστηκα σε όλες τις εθνικές ομάδες της Βουλγαρίας παίδων, νέων και ελπίδων, ήμουν και αρχηγός, αλλά δεν αγωνίστηκα στην εθνική ανδρών».
Θα προτιμούσες να παίξεις με την Εθνική Βουλγαρίας, να πάρεις πρωτάθλημα με την ΑΕΚ ή να παίξεις στην Αγία Σοφιά;
«Παρά το ότι το πρώτο ήταν το απωθημένο μου, θα ήθελα να πάρω το πρωτάθλημα με τη φανέλα της ΑΕΚ.
Τι θα ήθελες να πεις στους φιλάθλους της ΑΕΚ;
«Να συνεχίσουν να πιστεύουν στην ομάδα μας. Να είναι δίπλα της όπως είναι, να έχουν ποδοσφαιρικό ήθος και ενωμένοι με κοινό όραμα να καμαρώσουμε την ΑΕΚΑΡΑ μας, πρωταθλήτρια ξανά στο σπίτι μας στην Αγία Σοφιά».
Πόλο: Ήττα από τον ΑΝΟ Γλυφάδας γνώρισε η ΑΕΚ και έμεινε εκτός Play Off!
Την ήττα με 13-6 γνώρισε η ΑΕΚ από τον ΑΝΟ Γλυφάδας εκτός έδρας και έμεινε εκτός Play Off της Α1 Εθνικής Κατηγορίας πόλο ανδρών.
Η «Ένωση» έμεινε πίσω στο σκορ από το ξεκίνημα της αναμέτρησης με αποκορύφωμα το κακό τέταρτο οκτάλεπτο που οδήγησε στην ήττα.
Έτσι, η ομάδα του Δημήτρη Μάζη θα συνεχίσει στα Play Out του Πρωταθλήματος, όπου θα κοντραριστεί με τον ΟΥΚ Βόλου, για τις θέσεις 9 εως 16.
ΑΝΟΓ – ΑΕΚ 13-6
Τα οκτάλεπτα: 4-2, 2-2, 3-2, 4-0.
Κασάπης: «Ο Μπάγεβιτς με ήθελε στον Ολυμπιακό, μου έκαναν τεράστια πρόταση αλλά είπα όχι!»
Είναι ένας άνθρωπος με πηγαίο χιούμορ, ξεχωριστό χαρακτήρα και ξεκάθαρες απόψεις. Ποτέ δεν του άρεσαν τα φώτα της δημοσιότητας. Πάντα προτιμούσε την “ησυχία” του. Το ίδιο ίσχυσε κι όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Συνέχισε να κάνει μία ήρεμη ζωή, καθώς δεν ήθελε να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. “Δεν μου αρέσει να δίνω συνεντεύξεις. Ποτέ δεν μου άρεσε. Ούτε όταν ήμουν παίκτης”, εξομολογείται στο SPORT24.
Μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό της Βοιωτίας, το Πλατανάκι που είχε 200-250 κατοίκους. Απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουν με μία μπάλα στα πόδια. Στα 13 μου πήγα σε ένα διπλανό χωριό, το Μουρίκι, το οποίο είχε ποδοσφαιρική ομάδα, εν αντιθέσει με το δικό μου. Έτσι άρχισε το ποδοσφαιρικό ταξίδι μου.
Υπήρχαν φορές που πήγαινα με τα πόδια μία απόσταση 7 χιλιομέτρων. Αλλά δεν με ενδιέφερε η κούραση διότι εμένα ο στόχος μου ήταν να κάνω προπόνηση.
Αγωνίστηκα για μία χρονιά στο Μουρίκι και στη συνέχεια με ζήτησε η Δάφνη Ερυθρών, η οποία αγωνιζόταν Α’ τοπικό. Μία από τις καλύτερες ομάδες στη Βοιωτία, με έναν εξαιρετικό προπονητή, τον Μελέτη Σοφό, ο οποίος ήταν εκείνος που μου έβαλε τις βάσεις για να γίνω ένας καλός ποδοσφαιριστής. Εκείνη την εποχή αγωνιζόμουν ως αριστερός εξτρέμ.
Περίπου, λοιπόν, στα 16 έρχεται ο Λεβαδειακός και με ζητάει από τη Δάφνη Ερυθρών για την ερασιτεχνική ομάδα του. Ωστόσο, τα χρήματα που ήθελε η Δάφνη ήταν πολλά και ο πρόεδρος –τότε- του Λεβαδειακού, Μιχάλης Σκλαπάνης δεν μπορούσε να καλύψει τις απαιτήσεις τους.
Θυμάμαι πως ήμουν μαζί με τον πατέρα και τον γαμπρό μου και είχα βάλει τα κλάματα. Γυρνάει, λοιπόν, ο αείμνηστος Σκλαπάνης και λέει στον πατέρα μου: “Μην ανησυχείς, ο μικρός θα έρθει σε εμένα. Εγώ θα τον πάρω. Είτε έτσι είτε αλλιώς”.
Έτσι κι έγινε. Ξεκινάω ως ημιεπαγγελματίας και το καλοκαίρι του 1988 μού τηλεφωνεί ο Τέλης Μπατάκης και μου λέει: “Μιχάλη, ετοιμάσου, βγες στην αερογέφυρα της Θήβας, έρχεσαι προετοιμασία με την πρώτη ομάδα”. Σκέψου πως έφυγα με μία τσάντα από το σπίτι και η προετοιμασία γινόταν στη Γερμανία.
Ήμουν μικρός και αδύνατος, αλλά είχα θέληση και τσαγανό. Είχα, επίσης, εξαιρετικούς συμπαίκτες. Τον Ηλία Αρμόδωρο, τον Τάκη Λεμονή, τον Δήμο Κάβουρα, τον Παναγιώτη Τσάνα, τον Γιάννη Βονόρτα, τον Χόρχε Μπάριος. Παίκτες με σπουδαία καριέρα πίσω τους.
Έκανα, λοιπόν, ντεμπούτο στην Α’ Εθνική σε ηλικία 17 ετών κόντρα στον Ηρακλή. Ξέρεις ποιον παίκτη έπρεπε να μαρκάρω; Τον μεγάλο Βασίλη Χατζηπαναγή.
Η αλήθεια είναι πως τα πήγα καλά, αλλά ο Χατζηπαναγής ήταν τότε στα τελειώματά του. Είχα απέναντί μου ένα ιερό τέρας του ελληνικού ποδοσφαίρου κι ο ενθουσιασμός μου ήταν τεράστιος.
Όπως σου προείπα, άρχισα ως αριστερός εξτρέμ, στη συνέχεια γύρισα πιο πίσω και ο Τέλης Μπατάκης ήταν εκείνος που με έκανε ένα σύγχρονο φουλ μπακ.
Ο παλαίμαχος μπακ της Ένωσης εξομολογείται όσα έγιναν το 1996 με την αποχώρηση του Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ και για την πρόταση από τον Ολυμπιακό την ίδια χρονιά.
Το καλοκαίρι του 1993, ύστερα από μία πενταετία στον Λεβαδειακό, έρχεται η πρόταση της ΑΕΚ. Ο Μπάγεβιτς και ο Ραβούσης με είδαν σε μία αναμέτρηση και απευθείας ζήτησαν την απόκτησή μου. Τότε, όταν γίνονταν οι συζητήσεις μεταξύ του Λεβαδειακού και της ΑΕΚ, ήμουν στους Μεσογειακούς Αγώνες με την Εθνική ομάδα στη Γαλλία.
Θυμάμαι ότι με πήρε τηλέφωνο ο Νίκος Στράτος και μου λέει: “Τα έχουμε βρει με τον πρόεδρό σου και θα έρθεις στην ΑΕΚ. Όταν επιστρέψεις από τη Γαλλία θα έρθεις στην Αθήνα, θα σε περιμένει άνθρωπος της ομάδας στο αεροδρόμιο και θα σε πάει στο ξενοδοχείο”.
Ήμουν μόλις 21 ετών, ένα χωριατόπαιδο και δεν είχα ιδέα από την Αθήνα. Με πηγαίνουν, λοιπόν, σε ένα ξενοδοχείο στα Πατήσια και την επόμενη ημέρα πάω στα γραφεία της ομάδας για να υπογράψω το συμβόλαιό μου. Ήταν παρόντες τόσο ο πρόεδρος του Λεβαδειακού, Μιχάλης Σκλαπάνης όσο κι ο πρόεδρος της ΑΕΚ, Δημήτρης Μελισσανίδης.
Θυμάμαι πως είχε γυρίσει ο Μελισσανίδης στον Σκλαπάνη και του είχε πει: “Θα παίξει μπάλα ο μικρός; Δεν το βλέπω”. Ο Σκλαπάνης ήταν σίγουρος για εμένα και του απάντησε: “Πρόεδρε, θα δεις”.
Εκείνοι που με ήθελαν πραγματικά πολύ ήταν ο Μπάγεβιτς και ο Ραβούσης. Αρχικά ήταν να κλείσω ως πακέτο με τον Τάκη Γκώνια στον Ολυμπιακό, αλλά τα χρήματα που έδιναν για εμένα ήταν λίγα και έτσι ο Σκλαπάνης αποφάσισε να δώσει μόνο τον Γκώνια. Τότε εμφανίστηκε η ΑΕΚ και έκανε κίνηση. Για εμένα ήταν τεράστια χαρά επειδή ήμουν από μικρός ΑΕΚτζής.
Με είχε κάνει ΑΕΚ η κυρία Βούλα, η οποία ερχόταν κάθε Σάββατο στο Πλατανάκι και ήταν άρρωστη… ΑΕΚτζού. Όταν με είδε με την μπάλα μού είπε: “εσένα θα σε κάνω ΑΕΚτζή” και μου έφερε μία φανέλα της ΑΕΚ. Από τότε δεν την έβγαλα ποτέ. Ούτε στη μητέρα μου δεν την έδινα για να την πλύνει (σ.σ. γέλια).
Ο Κασάπης για Μπάγεβιτς και Ολυμπιακό:
«Εκείνη την περίοδο υπήρχε ένα θέμα μεταξύ του Μπάγεβιτς και του συγχωρεμένου, Μιχάλη Τροχανά. Δεν μπόρεσαν να το λύσουν, αλλά θεωρώ πως ποτέ δεν μάθαμε τους πραγματικούς λόγους που έφυγε ο Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ. Παρά το γεγονός ότι έχουν ακουστεί πολλά, εγώ πιστεύω ότι έφυγε γι’ άλλους λόγους που δεν τους έχει αναφέρει καν.
O Μπάγεβιτς εκείνη την εποχή είχε πάει σε έναν άλλον πρόεδρο, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή, και του είχε πει: “Αν αναλάβεις εσύ, εγώ μένω τσάμπα”.
«Σεβασμός και αγάπη με τον Μπάγεβιτς»:
Με τον Μπάγεβιτς υπήρχε και υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και αγάπη. Ποτέ, όμως, σε αγωνιστικό επίπεδο δεν μου έκανε κάποια χάρη. Εγώ πάντα έδινα τον καλύτερο εαυτό μου. Αν μου έλεγε ο προπονητής να κάνω δύο πράγματα, εγώ έκανα κι άλλα τρία από μόνος μου.
Εκείνη την εποχή στο ελληνικό πρωτάθλημα υπήρχαν δύο μπακ που ήξεραν να παίζουν σωστά το 3-5-2. Εγώ στην ΑΕΚ και ο Αποστολάκης στον Παναθηναϊκό. Όταν παίζαμε αντίπαλοι ανεβοκατεβαίναμε όλη την πλευρά.
Η αλήθεια είναι πως το καλοκαίρι του ’96, όταν έφυγε ο Μπάγεβιτς, μού έγινε πρόταση από τον Ολυμπιακό. Όχι από τον Μπάγεβιτς, αλλά από ανθρώπους της ομάδας. Ο Μπάγεβιτς δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει κάτι τέτοιο. Προφανώς και θα ζήτησε 2-3 παίκτες από την ΑΕΚ, αλλά ως εκεί. Μέσα σε αυτούς που ζήτησε, ήμουν κι εγώ.
Με πλησίασαν και μου είπαν: “Βάζουμε έναν άσο σε μία επιταγή και βάλε εσύ το υπόλοιπο ποσό”. Δεν το σκέφτηκα καν.
Δεν πούλησα, ούτε πρόκειται να πουλήσω ΑΕΚοφροσύνη. Εγώ αγαπάω την ΑΕΚ. Αυτά που έμαθα στην ΑΕΚ και πήρα από την ΑΕΚ ήταν πάρα πολλά. Έδωσα και πήρα. Κι αυτά είναι που μένουν στο τέλος της ημέρας. Τώρα, αν έκανα ή δεν έκανα καλά που δεν πήγα στον Ολυμπιακό, δεν με απασχολεί καθόλου.
Γιατί; Διότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάω στον Ολυμπιακό. Όσα χρήματα κι αν μου έδιναν, δεν θα έφευγα»
Ο αγώνας με τη Μικτή Κόσμου και η συνάντηση με τον Κρόιφ:
Θυμάμαι πως ήταν Νοέμβριος του 1995 και παίζαμε ένα παιχνίδι στην Τούμπα, όπου επικρατήσαμε εύκολα 3-1 του ΠΑΟΚ. Όταν τελείωσε το παιχνίδι με φωνάζει ο Μπάγεβιτς και μου λέει: “Μιχάλη, αύριο θα φύγεις θα πας στην Ισπανία”.
“Τι να κάνω στην Ισπανία; Με πούλησες σε καμία ομάδα και δεν το ξέρω;”, του λέω.
Και με ενημερώνει ότι τον πήρε τηλέφωνο ο Κρόιφ και ήθελε έναν ποδοσφαιριστή από την ΑΕΚ για να αγωνιστεί στο φιλικό παιχνίδι της Μικτής Κόσμου στο Καμπ Νόου και ότι επέλεξε εμένα. Εγώ τον ευχαρίστησα, αλλά να σου πω την αλήθεια στην αρχή δεν το πίστεψα. Λέω, πλάκα θα μου κάνει. Τελικά, όντως, ταξίδεψα την επόμενη ημέρα για τη Βαρκελώνη μαζί με τον Αγγελική Αρκάδη επειδή δεν γνώριζα καλά αγγλικά και έπρεπε να έχω κάποιον για να συνεννοηθώ.
Όταν έφτασα στο ξενοδοχείο και είδα με ποιους ποδοσφαιριστές ήμουν μαζί στο τραπέζι έπαθα πλάκα. Στόιτσκοφ, Πετρέσκου μεταξύ άλλων. Καλά, δεν συζητώ πώς ένιωσα όταν είδα τον Γιόχαν Κρόιφ στα αποδυτήρια. Ακόμα και τώρα που το λέω, μου σηκώνεται η τρίχα.
Δεν μπορούσα να μιλήσω. Απλά τον άκουγα. Και το καλύτερο; Με έβαλε βασικό στο πρώτο μέρος ως αμυντικό χαφ. Εγώ έπαιζα αριστερό μπακ, αλλά μικρή σημασία είχε. Ειδικά όταν έχεις αντιπάλους όπως ο Ρομάριο που μέχρι πριν από λίγα χρόνια τον έβλεπα μόνο στην τηλεόραση.
Όταν τελείωσε ο αγώνας, ο Κρόιφ μας μάζεψε και μας έδωσε συγχαρητήρια, ενώ γύρισε στην Αρκάδη και τη ρώτησε για εμένα: “Ο μικρός ποιον έχει μάνατζερ;”. Εγώ δεν είχα τότε μάνατζερ. Αν είχα, ίσως να γινόταν μία άλλη συζήτηση. Αλλά τελικά μείναμε μόνο στην ερώτηση.
Άλλες εποχές, πιο αγνές. Σε εκείνο τον αγώνα το Καμπ Νόου είχε 110.000 κόσμο και κάθε φορά που ακουμπούσε την μπάλα ο Στόιτσκοφ γινόταν χαμός. Τρομερές στιγμές πραγματικά.
Η αποχώρηση του Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ
Εκείνη την περίοδο υπήρχε ένα θέμα μεταξύ του Μπάγεβιτς και του συγχωρεμένου, Μιχάλη Τροχανά. Δεν μπόρεσαν να το λύσουν, αλλά θεωρώ πως ποτέ δεν μάθαμε τους πραγματικούς λόγους που έφυγε ο Μπάγεβιτς από την ΑΕΚ. Παρά το γεγονός ότι έχουν ακουστεί πολλά, εγώ πιστεύω ότι έφυγε γι’ άλλους λόγους που δεν τους έχει αναφέρει καν.
O Μπάγεβιτς εκείνη την εποχή είχε πάει σε έναν άλλον πρόεδρο, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή, και του είχε πει: “Αν αναλάβεις εσύ, εγώ μένω τσάμπα”.
Τελικά δεν μπόρεσε να αναλάβει την ομάδα και έτσι αποχώρησε ο Μπάγεβιτς. Η φυγή του Μπάγεβιτς έκανε κακό σε εμάς. Όχι την πρώτη σεζόν, αλλά σίγουρα τη δεύτερη και την τρίτη… παραδώσαμε πνεύμα. Το πρώτο διάστημα η ομάδα συνέχισε να έχει καλά αποτελέσματα, αλλά έλειπε πλέον το οικογενειακό κλίμα. Έφυγαν κάποιοι παίκτες, ήρθαν κάποιοι άλλοι που δεν βοήθησαν και έτσι η κατάσταση έγινε δύσκολη, σε συνδυασμό και με τα προβλήματα σε διοικητικό επίπεδο.
Μπορεί τόσο η ENIC όσο και η NETMED να ξόδεψαν δισεκατομμύρια δραχμές, αλλά η ΑΕΚ δεν είχε ούτε τα απλά. Δηλαδή ένα Προπονητικό Κέντρο. Πηγαίναμε στους Θρακομακεδόνες και τα πόδια μας βούλιαζαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Κι όμως, ήμασταν αναγκασμένοι να κάνουμε προπόνηση σε τέτοια γήπεδα.
Θυμάμαι, επίσης, επί Ψωμιάδη μας είχαν κόψει μέχρι και το νερό και δεν μπορούσαμε να κάνουμε ούτε μπάνιο. Τραγικά πράγματα. Κι όμως, πέρασαν τόσα χρήματα από την ομάδα και παρ’ όλα αυτά δεν κατέστη δυνατό να γίνουν ούτε βασικά πράγματα.
Γι’ αυτό το λόγο, θεωρώ πως όλα όσα γίνονται αυτό το διάστημα είναι σημαντικά για την ΑΕΚ. Υπάρχει ένα σύγχρονο Προπονητικό Κέντρο, ενώ ο Δημήτρης Μελισσανίδης ετοιμάζει επίσης ένα γήπεδο-κόσμημα, το οποίο θα παίξει καθοριστικό ρόλο προκειμένου να έρθουν ξανά οι τίτλοι και οι επιτυχίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Και το σημαντικότερο, ο κόσμος της ΑΕΚ να γευτεί και πάλι χαρές. Διότι η ΑΕΚ, χωρίς τον κόσμο της, δεν είναι τίποτα. Θυμάμαι, ακόμα κι όταν έπαιζα εγώ, σε όλα τα γήπεδα υπήρχαν 150-200 τρελοί που στήριζαν την ομάδα και στις δύσκολες στιγμές. Είναι εκείνοι που δεν την έχουν παρατήσει ποτέ και αποτελούν τη μεγάλη δύναμή της.
Το ιστορικό ταξίδι στο Βελιγράδι
Το ταξίδι στο Βελιγράδι εν μέσω πολέμου είναι σίγουρα μία από τις σημαντικότερες στιγμές όχι μόνο της καριέρας μου, αλλά και της ζωής μου. Όταν μας το πρότεινε ο κ. Μελισσανίδης είπαμε όλοι “ναι” με μεγάλο ενθουσιασμό, αλλά στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίναμε τι πηγαίναμε να κάνουμε.
Ξέρεις πότε το καταλάβαμε; Όταν φτάσαμε στο Βελιγράδι και είδαμε το σκηνικό του πολέμου. Τα συντρίμμια, τα πολεμικά αεροπλάνα, τα βομβαρδισμένα τοπία.
Και το αποκορύφωμα ήταν όταν αναγκαστήκαμε να διακόψουμε νωρίτερα το φιλικό με την Παρτίζαν επειδή ήχησαν οι σειρήνες.
Θυμάμαι ότι μας είπαν: “Πρέπει να φύγετε γρήγορα επειδή δεν μπορούμε να εγγυηθούμε για την ασφάλειά σας”. Εκείνη την στιγμή συνειδητοποιήσαμε σε απόλυτο βαθμό την κατάσταση. Ο κόσμος έτρεχε να γλιτώσει από την ασχήμια του πολέμου και εμείς μπήκαμε άμεσα στο πούλμαν και αποχωρήσαμε από το γήπεδο.
Πάντως και τώρα, αν μου το πρότειναν, θα ξαναπήγαινα δίχως δεύτερη σκέψη. Λάβαμε τεράστια αγάπη από τους Σέρβους και συμβάλαμε κι εμείς στο αντιπολεμικό μήνυμα. Είναι κάτι που θεωρώ πως δεν πρόκειται να ξαναγίνει. Τρελοί δεν υπάρχουν πολλοί.
Το επεισοδιακό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και η τιμωρία των 23 αγωνιστικών
Εκείνο το ντέρμπι, τον Νοέμβριο του 1999, μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών. Ο Δημητρόπουλος μάς έσφαξε. Ξεκάθαρα πράγματα. Είναι η μοναδική αναμέτρηση που ο Σωκράτης Κόκκαλης ήρθε στο γήπεδο για 10 λεπτά και έφυγε. Είδε τις κόκκινες κάρτες, τις φασαρίες και στη συνέχεια αποχώρησε με τη συνοδεία των ανθρώπων της ασφαλείας του.
Μετά από τόσα χρόνια σού παραδέχομαι ότι όντως προσπάθησα να χτυπήσω τον Δημητρόπουλο. Αλλά δεν τον χτύπησα. Εκείνος, όμως, έγραψε στο φύλλο αγώνας ότι “ο αρχηγός της ΑΕΚ, Μιχάλης Κασάπης με χτύπησε”. Τότε, υπήρχε ξανά ένα μπάχαλο σε διοικητικό επίπεδο και ήμασταν απροστάτευτοι. Αν υπήρχε ένας από τη διοίκηση να με ενημερώσει πως –ως αρχηγός- μπορώ να υπογράψω με επιφύλαξη το φύλλο αγώνα, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αποτέλεσμα, να τιμωρηθώ με 17 αγώνες, συν έξι επειδή ήμουν αρχηγός. Σύνολο 23.
Θυμάμαι πως πήγα να απολογηθώ στους τακτικούς δικαστές μόνος μου, χωρίς παρουσία δικηγόρου. Κι ένας εκ των δικαστών μου λέει: “Κύριε Κασάπη, ξέρουμε γιατί το κάνατε αυτό. Θέλετε να πάρετε μεταγραφή στο εξωτερικό”.
“Ποιος σας τα λέει αυτά; Μόνο σε λίγα πρωταθλήματα του εξωτερικού μπορώ να αγωνιστώ ως τιμωρημένος”, του απαντώ και προσθέτω πως “θέλω να επικαλεστώ το video, στο οποίο φαίνεται ότι δεν τον χτυπάω”. Κι ο δικαστής μου αποκρίνεται: “Δεν μπορεί να γίνει αυτό που ζητάτε. Δεν μπορούμε να φέρουμε video και τηλεοράσεις εδώ”.
Όταν ολοκληρώνω την απολογία, αποχωρώ από την αίθουσα, κατεβαίνω τα σκαλιά και είναι ένας δημοσιογράφος στην είσοδο και με περιμένει.
Πλησιάζει και μου λέει: “Μιχάλη, τι έχεις να πεις για τις 23 αγωνιστικές που δέχθηκες;” Τον κοιτάζω ξαφνιασμένος και του λέω: “Τι είπες ρε φίλε; Πότε συνέβη αυτό;”
Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πως υπήρχε εντολή να τιμωρηθώ με όσες περισσότερες αγωνιστικές γίνεται. Έμεινα, λοιπόν, 6-7 μήνες χωρίς αγώνες. Μόνο προπόνηση. Κάποια στιγμή είχα φτάσει στα όριά μου. Ήταν πολύ δύσκολες στιγμές.
Με τιμώρησε κι η ΑΕΚ και πληρωνόμουν μόνο τον μισθό μου. Εντάξει, συμβαίνουν αυτά. Αφού έφταιξα, έπρεπε να πληρώσω.
Το μόνο λάθος που έκανα τότε είναι που αποχώρησα από την Εθνική. Μέσα στα νεύρα μας και ύστερα από παρότρυνση ενός εκ των ανθρώπων της ΑΕΚ, βγήκαμε μαζί με τον Ηλία Ατματσίδη και τον Ντέμη Νικολαΐδη και είπαμε ότι δεν θα αγωνιστούμε με την Εθνική σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ήταν λάθος μας.
Η Εθνική ομάδα είναι πάνω απ’ όλα. Τιμάς το εθνόσημο και δεν μπλέκεις τους συλλόγους με την Εθνική. Εκείνη την ώρα δεν παίζεις ούτε για την ΑΕΚ, ούτε για τον Ολυμπιακό, ούτε για τον ΠΑΟΚ, ούτε για κανέναν άλλον.
Βέβαια, τόσο εγώ όσο κι ο Ντέμης επιστρέψαμε κάποια χρόνια αργότερα στην Εθνική, επί Ρεχάγκελ. Θυμάμαι πως μας είχε τηλεφωνήσει κι ο Βασίλης Δανιήλ όταν ήταν Ομοσπονδιακός τεχνικός και μας ζήτησε να επιστρέψουμε, αλλά του είπαμε πως δεν είναι σωστό να πάρουμε πίσω την απόφασή μας. Τελικά, με τον Ρεχάγκελ στον πάγκο, βρέθηκε η λύση και φορέσαμε ξανά το εθνόσημο.
Μάλιστα, αν δεν είχα ένα σοβαρό πρόβλημα με τις γάμπες, το πιθανότερο είναι πως θα βρισκόμουν και στο Euro 2004. Όμως, επειδή ήταν σοβαρό θέμα, είχα ενημερώσει τον Ρεχάγκελ από την προκριματική φάση πως δεν μπορώ να βοηθήσω την ομάδα. Προφανώς και δεν γνωρίζαμε, ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε ότι η Εθνική θα φτάσει έως την κατάκτηση του τροπαίου.
Αυτός ήταν κι ο λόγος που το 2004, όταν αποχώρησα από την ΑΕΚ, αρνήθηκα την πρόταση του Άγγελου Αναστασιάδη να πάω στον ΠΑΟΚ. Του εξήγησα ότι είμαι τραυματίας και δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στο υψηλότερο επίπεδο. Ούτε ήθελα, φυσικά, να παίρνω τα χρήματα και να κοροϊδεύω τον κόσμο. Γι’ αυτό και λίγους μήνες αργότερα σταμάτησα το ποδόσφαιρο.
Επειδή συνδέθηκε το όνομά του ξανά με την ΑΕΚ το τελευταίο διάστημα, θα ήθελα να αναφερθώ και στον Φερνάντο Σάντος. Εγώ τον έζησα πριν από 21 χρόνια. Τότε ήταν ένας νέος προπονητής, τώρα έχει… εγγόνια (σ.σ. γέλια). Αλλά το brand name που έχει είναι τεράστιο. Κι η αλήθεια είναι πως με βοήθησε ποδοσφαιρικά. Αν με τον Μπάγεβιτς έμαθα πέντε πράγματα, με τον Σάντος έμαθα άλλα δύο. Ειδικά σε τακτικό επίπεδο ήταν πολύ μπροστά. Και πολύ σοβαρός προπονητής.
Βέβαια, ήταν και τυχερός γιατί έπεσε σε μία εξαιρετική φουρνιά ποδοσφαιριστών. Είχε παίκτες όπως ο Ντέμης, ο Τσιάρτας, ο Καψής, ο Γκαμάρα, ο Ζήκος, ο Ζαγοράκης. Ποδοσφαιριστές με μεγάλη ποιότητα που μπορούσαν να υιοθετήσουν όσα τους ζητούσε ο Σάντος σε τακτικό επίπεδο. Διότι την επόμενη χρονιά ο Σάντος πήγε στον Παναθηναϊκό, προσπάθησε να παίξει 4-3-3 και έφυγε ως αποτυχημένος.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που είχαμε μία εξαιρετική χρονιά. Πήραμε το Κύπελλο, χάσαμε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό και τα πήγαμε πολύ καλά και στο Κύπελλο UEFA. Και είμαι βέβαιος πως αν ο Σάντος έμενε στην ομάδα και μετά το καλοκαίρι του 2002 τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για την ΑΕΚ σε βάθος χρόνου. Βέβαια εμείς τότε δεν είχαμε διοίκηση. Ήταν πολύ χύμα τα πράγματα, ειδικά την περίοδο που ήταν στην ομάδα ο Μάκης Ψωμιάδης.
Για τον Μάκη Ψωμιάδη μπορεί να γραφτεί ξεχωριστό βιβλίο. Έχω πολλές ιστορίες που μπορώ να σου διηγηθώ. Σε κάποια πράγματα ήταν σωστός, αλλά αν έβλεπε ότι πήγαινες να του παίξεις περίεργο παιχνίδι, τότε σε τελείωνε.
Θυμάμαι, ένα διάστημα που ήμασταν απλήρωτοι, ζήτησαν οι υπόλοιποι παίκτες να πάω να τον συναντήσω επειδή ήμουν ο πρώτος αρχηγός της ομάδας. Εκείνη την περίοδο υπήρχε το ζήτημα με τη NETMED και τον Alpha Digital, όπου είχε πάρει επιταγές και από τις δύο πλευρές. Επίσης, είχε γίνει υπερκοστολόγηση μέχρι και στις… φραπεδιέρες.
Έπρεπε, λοιπόν, να βρεθεί μία λύση επειδή υπήρχαν και παίκτες που έπαιρναν μόνο μισθό, δηλαδή 500 με 1000 ευρώ και σε πολλές περιπτώσεις τους στηρίζαμε οικονομικά οι υπόλοιποι. Πάω, λοιπόν, στον Ψωμιάδη και του λέω “πρόεδρε, μπορώ να σου μιλήσω;”
“Τι θέλεις βρε Μιχάλη;”, μου λέει και μου κάνει κίνηση να τον ακολουθήσω έξω. Βγαίνουμε, λοιπόν, έξω και μου δείχνει την καινούργια Mercedes Cabrio που είχε αγοράσει και έκανε τουλάχιστον 110.000 ευρώ.
“Ρε πρόεδρε, εσύ πηγαίνεις και παίρνεις αυτοκίνητα και εμάς μας έχεις απλήρωτους;”, τον ρωτάω. “Θα πληρωθείτε Μιχαλάκη”, μου λέει. Και μετά από μία εβδομάδα εξαφανίστηκε.
Πριν από αυτό το περιστατικό, με είχε φωνάξει για να υπογράψω νέο συμβόλαιο. “Θα σου δώσω 50.000 ευρώ ως προκαταβολή. Μόλις υπογράψεις, την επόμενη ημέρα θα μπουν στον λογαριασμό σου”, μου λέει. Πάω την επόμενη μέρα στην τράπεζα, τίποτα. Τον παίρνω τηλέφωνο και μου λέει να περάσω από το σπίτι του για να μου τα δώσει μετρητά. Κατάλαβα, λέω, θα φάμε και ξύλο (σ.σ. γέλιο).
Φτάνω στο σπίτι του, ήταν έξω οι άνθρωποι ασφαλείας του, τους ενημερώνω ότι έχω ραντεβού με τον πρόεδρο και ανεβαίνω στο σπίτι του. “Μιχαλάκη, κατέβα κάτω, πήγαινε αριστερά και πάρε μία σακούλα”, μου λέει. Κατεβαίνω κι εγώ, αλλά από τον φόβο μου αντί να πάω αριστερά, πήγα δεξιά.
Με βλέπει εκείνος και αρχίζει να φωνάζει: “Ρε δεν σου είπα να πας αριστερά; Στα δεξιά είναι τα πολλά, στα αριστερά είναι τα λίγα”.
Παίρνω, λοιπόν, τη σακούλα και φεύγω. Μπαίνω στο αυτοκίνητο, ανοίγω τη σακούλα, μετράω τα χρήματα και είναι 25.000 αντί για 50.000 ευρώ. Πάω την άλλη ημέρα στο γήπεδο και του λέω: “Πρόεδρε, μου έδωσες 25.000 αντί για 50.000”. “Τι λες ρε Μιχαλάκη, αποκλείεται. Από εμένα πήρες σίγουρα 50.000”, μου απαντά. “Εντάξει ρε πρόεδρε, ό,τι πεις”, του λέω. Δεν ήθελα να πάω περισσότερο κόντρα.
Κι ένα τελευταίο περιστατικό που θυμάμαι ήταν σε αγώνα στην Πάτρα με αντίπαλο την Παναχαϊκή. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο και λίγο αργότερα έρχονται 4-5 μαύρα τζιπ. Καθόμαστε να φάμε και είμαστε 18 ποδοσφαιριστές στο ένα τραπέζι και 18 μπράβοι στο άλλο. Ένας μπράβος για κάθε ποδοσφαιριστή. Επειδή υπήρχαν πληροφορίες ότι μπορεί να γίνουν επεισόδια.
Τελικά δεν έγινε τίποτα. Αλλά κάποια στιγμή, εκεί που κάναμε προθέρμανση, γυρίζω το κεφάλι μου προς τα επίσημα και βλέπω τον Μάκη Ψωμιάδη και γύρω του να κάθονται 18 μπράβοι. Εκείνος αγέρωχος, κάπνιζε το πούρο του.
Τι έχουμε ζήσει κι εμείς…
Δεν πρόκειται, όμως, να ξεχάσω και το περιστατικό το 2004, όταν ανέλαβε ο Ντέμης Νικολαΐδης την ομάδα και ήρθαν 150-200 άτομα στους Θρακομακεδόνες και μας έσπασαν τα αυτοκίνητα. Κανείς δεν ξέρει ποιος τους έστειλε. Ή μάλλον υποψιαζόμαστε ποιος μπορεί να τους έστειλε, αλλά δεν μπορούμε να το αποδείξουμε.
Μετά από εκείνο το σκηνικό δεν έχω συναντηθεί ξανά με τον Ντέμη. Έχουμε μιλήσει μέσω του Ηλία Ατματσίδη και του έχω μεταφέρει ότι θέλω να βρεθούμε από κοντά για να λύσουμε κάποιες παρεξηγήσεις. Εμένα, προσωπικά, με πείραξε ένα πράγμα: δεν μπορείς ως Ντέμης Νικολαΐδης να έρθεις σε εμένα που ήμουν 11 χρόνια στην ΑΕΚ με ένα χαρτί και να μου πεις “φεύγεις και χάρισε όλα τα λεφτά”. Κι εσύ που έφυγες από την ΑΕΚ ένα χρόνο νωρίτερα να τα παίρνεις όλα μέχρι τελευταίου ευρώ.
Έλα και εξήγησέ μου τους λόγους. Όχι με ένα χαρτί. Πες μου “Μιχάλη, θα πάρεις αυτά που είναι να πάρεις, αλλά δεν σε θέλω στην ομάδα του χρόνου”. Θα ήταν απόλυτα σεβαστό. Ούτε υπήρχε περίπτωση να μείνω με το ζόρι. Βέβαια, στην πορεία ο Ντέμης τα κατάλαβε όλα αυτά. Διότι είχε δίπλα του κάποιους κόλακες που του έκαναν κακό. Θυμάμαι, αλλά δεν θα πω ονόματα, ότι υπήρχαν μεγάλοι παίκτες της ΑΕΚ που έλεγαν ότι δεν θα χαρίσουν ούτε ευρώ και να πάει να κόψει τον λαιμό του ο Ντέμης, αλλά τελικά πήγαν και δούλεψαν μαζί του στη συνέχεια.
Εγώ έχω μία αρχή: εκεί που φτύνω, δεν πάω να γλείψω. Γι’ αυτό το λόγο θέλω να βρεθώ με τον Ντέμη. Για να λύσουμε τις παρεξηγήσεις.
Διότι εγώ θα μπορούσα να διεκδικήσω από την ΑΕΚ 1.000.000 ευρώ μέσω προσφυγής, αλλά δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο. Χάρισα 400.000 ευρώ γιατί ήθελα να φύγω με ψηλά το κεφάλι. Δεν ήθελα να με στιγματίσουν. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως δεν μας συμπεριφερθήκαν καλά. Χάσαμε λεφτά από την ΑΕΚ και ειδικά την περίοδο που ήταν πρόεδρος ο Ψωμιάδης.
Κι ο Ντέμης, αν ήθελε, μπορούσε να το τραβήξει περισσότερο και να βάλει και τους παίκτες στο Άρθρο 44 και να μην πάρουμε ούτε ευρώ. Σε αυτό του βγάζω το καπέλο. Όμως η πραγματικότητα είναι πως οι περισσότεροι χάρισαν πολλά από τα χρωστούμενα για να μπορέσει ο Ντέμης να διαχειριστεί καλύτερα την κατάσταση. Τελικά μόνο 2-3 έκαναν προσφυγή. Κι εμείς όμως είχαμε μία οικογένεια από πίσω. Δεν μπορούσα να χαρίσω τόσο εύκολα τα χρήματα. Ούτε γινόταν να έρθει ο Ντέμης και να μου πει: “Μιχάλη, χάρισε 60-70% και φύγε”.
Γιατί ρε φίλε; Εσύ χάρισες όταν έφυγες από την ΑΕΚ; Όχι. Ούτε δραχμή. Κι έφυγε όπως έφυγε τότε. Παράτησε την ομάδα και μείναμε εμείς πίσω σαν μ@λ@κες. Αυτή είναι η αλήθεια.
Θέλω, όμως, να ξεκαθαρίσω κάτι. Ο Ντέμης ήταν και είναι μεγάλος ΑΕΚτζής. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Για παίκτης, δεν το συζητώ. Παικτάρα. Σαν τον Ντέμη μπορεί να μην ξαναβγεί επιθετικός. Καταρχάς, παρότι ήταν κοντός, έβαζε πλάτη τον αμυντικό και δεν μπορούσε να τον σταματήσει κανείς. Θυμάμαι, μάλιστα, που τον φώναζα “κοντό” και μου απαντούσε: “Καλά, λες εμένα κοντό ρε κοντέ;” και γελούσαμε. Επίσης, δούλευε στις προπονήσεις. Με έβαζε να του κάνω σέντρες και βελτιωνόμασταν κι οι δύο.
Να ξέρεις ότι απ’ όταν ήρθε στην ΑΕΚ ο Ντέμης έλεγε: “Εγώ θα σταματήσω στα 30 και θα γίνω πρόεδρος στην ΑΕΚ”. Το πίστευε και το πέτυχε. Το θέμα είναι πως δεν έγινε σωστή διαχείριση. Κάποια στιγμή η στρόφιγγα κλείνει. Όταν ένας άνθρωπος είναι επιχειρηματίας δεν γίνεται να δίνει διαρκώς χρήματα. Διότι δεν είχε να κερδίσει κάτι στην ουσία από την ΑΕΚ. Ούτε γήπεδο είχε τότε, ούτε Προπονητικό Κέντρο. Χτιζόταν η ομάδα.
Αντίθετα, ο Ντέμης είχε δίπλα του κάποιους κόλακες που του έκαναν μόνο κακό. Μπλέχτηκαν και διάφοροι μάνατζερ και ξέφυγε πάλι η κατάσταση. Το χρέος έφτασε σε ένα σημείο σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτά πώς έγιναν; Προφανώς εξαιτίας αστοχιών. Δεν γίνεται η ΑΕΚ να χρωστούσε 40 και ξαφνικά να χρωστάει 100.
Ο Ντέμης για να πετύχει θα έπρεπε να έχει δίπλα του σωστούς συνεργάτες που δεν θα του φούσκωναν τα μυαλά. Διότι ο Ντέμης είναι καλό παιδί και τότε μάλλον ήταν και ευκολόπιστος. Κι υπήρξαν στιγμές που έκανε λάθη, αλλά δεν ήθελε να τα παραδεχθεί. Κι όταν τελικά αποχώρησε, υπήρξαν άνθρωποι που ασέλγησαν στο κορμί της ΑΕΚ και έβγαλαν χρήματα από αυτήν.
Γενικά έχουμε περάσει πολλά με τον Ντέμη. Όταν παίζαμε ποδόσφαιρο ήμασταν όλη την ημέρα σε ένα δωμάτιο μαζί με τον Ατματσίδη και τον Καλιτζάκη. Παίζαμε χαρτιά, κάναμε καλαμπούρι, συζητούσαμε για την ομάδα και αν δεν έβαζε και κάνα γκολ ο “κοντός” τον πειράζαμε. “Ρε μ@λ@κ@ πότε θα βάλεις κάνα γκολ να κερδίσουμε και να μας δώσεις ψωμί να φάμε”, του έλεγα και γελούσαμε.
Όταν γνώρισε, μάλιστα, τη Δέσποινα Βανδή μού ζήτησε να πάμε παρέα στο μαγαζί. Μου λέει: “Φέρε τη γυναίκα σου, να δείξουμε ότι είμαστε μεγάλη παρέα, να μην φανεί ότι ενδιαφέρομαι”. Και ξαφνικά, γυρνάω το κεφάλι μου και… πουθενά ο Ντέμης.
Είχε πάει στα καμαρίνια να βρει τη Δέσποινα. Κι έρχεται ο μετρ, μου λέει για τον λογαριασμό και του απαντώ: “Στον κύριο Νικολαΐδη o λογαριασμός”. Και πήρα τη γυναίκα μου και έφυγα (σ.σ. γέλια)
Για να καταλάβεις την αγάπη που υπήρχε προς το πρόσωπο του Ντέμη, θα σου πω ένα περιστατικό. Στο 0-1 επί του Ολυμπιακού με την κούρσα του Κετσπάγια από τα αριστερά, έχουν βγει την άλλη ημέρα οι εφημερίδες και αποθεώνουν τον Ντέμη για το γκολ.
Και έρχεται στα αποδυτήρια ο Κετσπάγια με ένα παράπονο και λέει: “Ρε μ@λ@κες, εγώ έκανα όλη τη δουλειά, πάλι τον Ντέμη έχουν πρωτοσέλιδο”.
Μεγάλος παίκτης κι ο Τιμούρ. Όπως κι ο Σαβέβσκι. Τρομεροί παίκτες. Κι ο Κωστής, αν δεν είχε τραυματιστεί, θα είχε κάνει καριέρα στο εξωτερικό. Ήταν διακαής πόθος του. Καλά, ας μην μιλήσουμε για τον Στέλιο Μανωλά. Ήταν ο αρχηγός των αρχηγών. Ήταν πρώτος σε κάθε προπόνηση και μας παρακινούσε κι εμάς τους νεότερους. Αν έβλεπες τον Μανωλά να τρέχει πρώτος, δεν θα το έκανες κι εσύ; Δεν υπήρχε περίπτωση. Ήμασταν, όμως, σαν οικογένεια.
Πιο κοντά, ακόμα και σήμερα, είμαι με τον Βασίλη Μπορμπόκη, τον Ηλία Ατματσίδη και τον Βασίλη Τσιάρτα. Για εμένα, η ΑΕΚ δεν θα βγάλει άλλο “δεκάρι” σαν τον Βασίλη. Δεν είναι τυχαίο που πήγε στη Σεβίλλη και τον έχουν μέχρι και σήμερα σαν θεό. Στην προπόνηση έστηνε την μπάλα και έβαζε 8/10 γκολ με φάουλ. Του έλεγα: “Ρε Βασίλη, άσε και κάτι για την Κυριακή” και μου απαντούσε “έχω άλλα για την Κυριακή”. Δεν υπάρχει καλύτερο αριστερό πόδι από τον Βασίλη Τσιάρτα. Και εξαιρετικό παιδί.
Έχει αδικήσει τον εαυτό του το τελευταίο χρόνια γιατί δεν… βουτάει τη γλώσσα στο μυαλό του.
Μερικές φορές, επειδή τον τρώει το δίκιο, τα λέει με τέτοιον τρόπο που το χάνει. Πρέπει να λες τη γνώμη σου, αλλά να έχεις κι ένα φίλτρο. Ο Βασίλης τα έλεγε πάντα χύμα, απλά τώρα με τα social media γιγαντώνονται τα πράγματα. Αν και για εμένα ήταν λάθος που το καλοκαίρι δεν ανέλαβε τελικά τη Β’ ομάδα της ΑΕΚ. Εγώ τον πήρα τηλέφωνο και του είπα: “Είμαι μαζί σου. Ξέρεις όμως γιατί έγινε αυτό; Διότι είπες μία μ@λ@κί@ και την πήραν και το έκαναν σημαία”.
Το 2013 ευτυχώς που βρέθηκε ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ανέλαβε τις τύχες της ομάδας. Αν δεν υπήρχε ο Μελισσανίδης, δεν θα μιλούσαμε τώρα για την ΑΕΚ. Έφτιαξε το γήπεδο και προχωρά τις εργασίες διαρκώς και στο Προπονητικό Κέντρο. Είναι εγγυητής για την ομάδα. Σε συνεργασία πάντα με τον κόσμο.
Δημήτρης Μελισσανίδης και κόσμος πρέπει να είναι “ένα”.
Μόνο έτσι θα πάει μπροστά η ομάδα. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Με γήπεδο και Προπονητικό Κέντρο η ΑΕΚ θα συνεχίσει να είναι δυνατή. Διότι αυτά μένουν στην ιστορία. Ένας πεντακάθαρος οργανισμός που τον ζηλεύουν κι οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι.
Γι’ αυτό το λόγο ο κόσμος πρέπει να στηρίξει τον Μελισσανίδη. Δικό του έργο είναι η τωρινή ΑΕΚ. Γνωρίζει κι ο ίδιος καλύτερα από τον καθένα τι λάθη έχει κάνει και θα τα διορθώσει. Βέβαια, τα λάθη δεν διορθώνονται εύκολα. Έχει να κάνει με τις βάσεις που έχει μία ομάδα.
Και είμαι βέβαιος πως η ΑΕΚ της Opap Arena θα είναι μία άλλη ΑΕΚ.
Με απώτερο στόχο κάποια στιγμή να είναι αυτάρκης και να μην εξαρτάται από κανέναν. Και πιστεύω ότι θα τα καταφέρει. Διότι ό,τι έχει βάλει στο μυαλό του, το έχει καταφέρει.
Για να δημιουργηθεί ένα σωστό τμήμα σκάουτινγκ σε μία ομάδα θα πρέπει να υπάρχουν 7-8 άτομα με γνώσεις, να μελετούν τους παίκτες που προτείνονται και να πηγαίνουν όλοι ανά τακτά χρονικά διαστήματα να τους παρακολουθούν από κοντά. Όταν ολοκληρωθεί το σκάουτινγκ, θα καθίσουν όλοι μαζί και θα πάρουν μία απόφαση, πάντα σε συνεργασία με τον Τεχνικό Διευθυντή και τον προπονητή.
Αν επτά ή οχτώ διαφορετικοί άνθρωποι παρακολουθήσουν ένα παίκτη, δεν γίνεται να υπάρξει λάθος στην τελική απόφαση. Είτε τα “συν” είτε τα “πλην” θα υπερτερούν, άρα δύσκολα να γίνει λάθος. Αν έχουμε κάνει κι οι επτά λάθος, τότε θα πρέπει ο Μελισσανίδης και ο κάθε Μελισσανίδης να μας πει: “ευχαριστούμε για τη συνεργασία παιδιά, πάμε στους επόμενους”.
Σημαντικό ρόλο παίζει προφανώς και το μπάτζετ μίας ομάδας. Δεν γίνεται να έχει μπάτζετ για παράδειγμα 5.000.000 ευρώ και να θέλει κάποιος να πάει να πάρει τον Κριχόβιακ. Ανάλογα με το βαλάντιο, πας να πάρεις και τους αντίστοιχους παίκτες. Και ξεκαθαρίζεις και στον κόσμο ότι “αυτό το μπάτζετ έχω, αυτούς τους παίκτες μπορώ να πάρω”. Την αλήθεια. Έτσι χτίζονται οι ομάδες. Σε αυτό τον τομέα θεωρώ πως έκανε πολλά λάθη η ΑΕΚ. Πήραμε παίκτες και ήταν πεταμένα λεφτά.
Επίσης, για εμένα θα πρέπει οι ποδοσφαιριστές να μιλάνε μέσα στο γήπεδο. Όχι να δίνουν συνεντεύξεις στα ΜΜΕ. Προφανώς και χρειάζονται όλα αυτά, αλλά για να μιλήσεις σε έναν δημοσιογράφο θα πρέπει πρώτα να έχεις “μιλήσει” μέσα στο γήπεδο. Είδαμε πρόσφατα και τις δηλώσεις του Άμραμπατ. Για εμένα ήταν λάθος του.
Πρώτα είναι η ΑΕΚ και μετά όλοι οι άλλοι. Ή θα είσαι με την ΑΕΚ ή δεν θα είσαι καθόλου. Δεν σου αρέσει; Έφυγες.
Για να παραδειγματιστούν κι οι υπόλοιποι. Όσο καλός παίκτης κι αν είσαι. Η ΑΕΚ είναι πάνω απ’ όλους. Βέβαια, για να φτάσει στο σημείο ένας ποδοσφαιριστής να μιλήσει στα ΜΜΕ και να φανερώσει τάσεις φυγής, κάτι έχει πάει σίγουρα στραβά κι εντός της ομάδας. Δεν θα έπρεπε να προβληματιστούν οι άνθρωποι της ομάδας; Δεν είναι δουλειά του Μελισσανίδη να γνωρίζει αν ένας παίκτης δεν είναι ευχαριστημένος.
Είναι δουλειά του Τεχνικού Διευθυντή να τον φωνάξει στο γραφείο του, να του μιλήσει και να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Δεν πρέπει να κρύβονται πράγματα κάτω από το χαλί. Γιατί όταν θα φανερωθούν, θα είναι όλα πολύ χειρότερα. Το λύνεις εκείνη την στιγμή. Εγώ έτσι έχω μάθει. Γι’ αυτό το λόγο επαναλαμβάνω ότι με τον Μπάγεβιτς μέσα στην ομάδα θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Δεν θα κουνιόταν κανένας. Θα υπήρχε σεβασμός.
Οι πιο δύσκολοι αντίπαλοι και το 2-2 με τη Ρεάλ στο Μπερναμπέου
Κλήθηκα να αντιμετωπίσω δύσκολους αντίπαλους όλα τα χρόνια της καριέρας μου. Αλλά υπήρχαν κάποιοι που με δυσκόλεψαν λίγο περισσότερο. Για παράδειγμα, με τον Στέλιο Γιαννακόπουλο είχα πάντα μία δυσκολία γιατί ήταν… μαμούνι. Κι ο Γ.Χ. Γεωργιάδης το ίδιο, αλλά όπως σου είπα και νωρίτερα, μεγάλες μάχες έδωσα και με τον Στράτο Αποστολάκη.
Εντάξει, στα ευρωπαϊκά παιχνίδια τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα. Είχα απέναντι παίκτες όπως ο Λουίς Ενρίκε, ο Λουίς Φίγκο. Βέβαια, στους δύο αγώνες με τη Ρεάλ σταθήκαμε εξαιρετικά. Ειδικά στο 2-2 στο Μπερναμπέου, ήταν απίστευτα.
Θυμάμαι είχε βγάλει ο Μπάγεβιτς στο ημίχρονο τον Ντέμη και τον Τσιάρτα κι ενώ το σκορ ήταν 2-0 υπέρ της Ρεάλ.
Ο Τσιάρτας κάθισε στον πάγκο και ο Ντέμης πήγε νευριασμένος στα αποδυτήρια.
Αλλά όταν καταφέραμε να κάνουμε το 2-2 και να πάρουμε το αποτέλεσμα τα ξεχάσαμε όλα και πανηγυρίσαμε όλοι μαζί αγκαλιασμένοι. Είχαμε εξαιρετική ομάδα. Ήμασταν όντως Dream Team.
Μου λένε πολλοί για την “κατάρα” που έχω ρίξει στη θέση του αριστερού μπακ απ’ όταν έφυγα. Καμία κατάρα. Δεν είμαι άνθρωπος που καταριέμαι. Να σου πω την αλήθεια εμένα μου αρέσει ο Μοχαμάντι. Απλά θεωρώ πως τα πάντα είναι θέμα δουλειάς. Θα πρέπει, λοιπόν, κι εκείνος να δουλέψει σκληρά για να γίνει καλύτερος.
Η ΑΕΚ είναι από τη φύση της επιθετική ομάδα. Δεν μπορεί να μπει σε καλούπι. Θα πρέπει οι ιθύνοντες της ομάδας να βρουν παίκτες που θα τη βοηθήσουν επιθετικά, αλλά κι έναν παίκτη με τα στοιχεία του Τσιάρτα. Να έχει τις μεγάλες μπαλιές και τις καλές εκτελέσεις στατικών φάσεων. Αυτό λείπει από την ΑΕΚ.
Υπάρχει μόνο ο Πέτρος Μάνταλος που έχουν πέσει όλοι πάνω του να τον φάνε. Ναι, αλλά ο Μάνταλος είναι ο μοναδικός που μπορεί να δώσει μία προωθημένη μπαλιά στους επιθετικούς. Δεν υπάρχει άλλος.
Μπορώ να καταλάβω πώς αισθάνεται ο Μάνταλος με την κριτική που του ασκείται, κάποιες φορές και άδικα, διότι τα έχω περάσει κι εγώ.
Όταν έφυγε ο Μπάγεβιτς, μείναμε 3-4 παλιοί που τα ακούγαμε. Εγώ, ο Ατματσίδης και 1-2 ακόμη. Όταν κερδίζαμε, αποθέωναν τους άλλους και όταν χάναμε, φταίγαμε εμείς. Δηλαδή, μετά από 7-8 χρόνια στην ΑΕΚ, ξαφνικά κορόιδευα μέσα στο γήπεδο; Δεν υπάρχει περίπτωση. Αν ένιωθα ότι δεν μπορούσα να βοηθήσω, μόνος μου θα έλεγα να φύγω.
Πλέον, με την εμπειρία που έχω απ’ όλα αυτά τα χρόνια, πιστεύω πως το καλύτερο για έναν ποδοσφαιριστή είναι να μένει 4-5 χρόνια σε μία ομάδα και μετά να φεύγει. Διότι στη συνέχεια υπάρχει κορεσμός στη σχέση με τους φιλάθλους και την ομάδα. Αλλά ο επόμενος που θα έρθει πρέπει να είναι καλός. Να κάνει τη διαφορά.
Όπως για παράδειγμα ο Κριχόβιακ. Φαίνεται η ποιότητά του. Κάνει τη διαφορά με απλές κινήσεις. Υποδοχή και μεταβίβαση. Μακάρι να μείνει το καλοκαίρι, παρότι έχει υψηλό κασέ και να καταφέρει να φέρει κι άλλους 2-3 αντίστοιχης ποιότητας. Αν και για εμένα, δεν θα έπρεπε να υπάρχει Τεχνικός Διευθυντής.
Θα πρέπει ο νέος προπονητής να είναι εκείνος που θα αποφασίσει στο τέλος για την στελέχωση της ομάδας. Όπως έκανε παλιά ο Μπάγεβιτς.
Αν δεν έδινε εκείνος το ΟΚ, η ομάδα δεν έπαιρνε παίκτη. Ούτε τις… καρέκλες δεν άλλαζαν, αν δεν είχε ενημερωθεί ο Μπάγεβιτς.
Χρειάζεται ένας προπονητής που θα έχει το γενικό κουμάντο και ο ρόλος του Τεχνικού Διευθυντή να είναι βοηθητικός. Πάντα με γνώμονα το καλό της ΑΕΚ.
Γενικά, θεωρώ, πως μπαίνοντας στην Opap Arena θα δούμε μία εντελώς διαφορετική ΑΕΚ. Έτσι θέλω να πιστεύω. Διότι υπάρχουν τα ιερά χώματα της Νέας Φιλαδέλφειας και η οδός Δεκελείας, από την οποία θα… χάνουν και πάλι οι αντίπαλοι. Χρειάζεται υπομονή. Ξέρω πως είναι μία δύσκολη λέξη, αλλά σκεφτείτε πού θα μπορούσε να βρίσκεται η ΑΕΚ χωρίς τον Μελισσσανίδη.
Το μεγάλο απωθημένο και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του
Ακούω αρκετούς ποδοσφαιριστές όταν ολοκληρώνουν την καριέρα τους να λένε ότι δεν έχουν απωθημένα. Εγώ θα σου πω την αλήθεια. Παρά το γεγονός ότι ήμουν ΑΕΚτζής και ήθελα να κλείσω την καριέρα μου στην ΑΕΚ, αυτό που μου έμεινε ως απωθημένο είναι ότι δεν αγωνίστηκα στο εξωτερικό. Επειδή βλέπω όλα αυτά τα παιδιά που έχουν φύγει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια. Θα ήθελα να το ζήσω κι εγώ.
Κι επειδή αναφέρθηκα στα παιδιά που παίζουν στο εξωτερικό, θέλω να πω και για τον Κώστα Τσιμίκα, ο οποίος τα πηγαίνει εξαιρετικά στη Λίβερπουλ. Βλέπω ένα παιδί που έχει δουλέψει και συνεχίζει να δουλεύει σκληρά. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο Κλοπ δεν θέλει να τον δώσει ούτε δανεικό. Άρα, κάτι κάνει σωστά.
Γιατί ο Γιαννούλης ήταν μία ανάλογη περίπτωση με τον Τσιμίκα, αλλά βλέπω ότι δεν έχει την αντίστοιχη πορεία. Ο Τσιμίκας την τελευταία διετία έχει βελτιωθεί. Το βλέπεις στο παιχνίδι του. Το βλέπεις και στην Εθνική που κάνει αισθητή την παρουσία του.
Αν δεν δουλέψεις, τίποτα δεν σου χαρίζεται. Εγώ θυμάμαι ότι καθόμουν κι έκανα έξτρα προπόνηση στις σέντρες επειδή γνώριζα ότι ο Γεωργάτος είναι καλύτερος στον συγκεκριμένο τομέα από εμένα. Μόνο έτσι πας μπροστά. Ό,τι κάνεις όλη την εβδομάδα, θα σου βγει το Σαββατοκύριακο.
Τα ίδια λέω και στα παιδιά του Παναλίαρτου, όπου βρίσκομαι τα τελευταία χρόνια. Κι είμαι πραγματικά χαρούμενος γιατί γίνεται εξαιρετική δουλειά τόσο σε επίπεδο πρώτης ομάδας όσο και σε επίπεδο Ακαδημιών. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη τέτοιες ομάδες. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως χωρίς ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, δεν θα υπήρχε ούτε επαγγελματικό. Κι αν δεν στηρίξουμε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο βαδίζουμε με μαθηματική ακρίβεια προς το θάνατο και του επαγγελματικού.
Κι επειδή με ρώτησες, αν έγραφα την αυτοβιογραφία μου, ο τίτλος της θα ήταν “Η κατάρα του αριστερού μπακ” (σ.σ. γέλια).
Πηγή: Sport24
Το «1968» παραμένει στην κορυφή με μεγάλη διαφορά από το «Ταξίδι στα αστέρια» του Παναθηναϊκού!
Η ταινία για την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, «Ταξίδι στα Αστέρια», δεν προσέλκυσε το κοινό στην πρώτη εβδομάδα της προβολής του, εν αντιθέσει με ό,τι είχε συμβεί στο «1968».
Η ταινία του Χρήστου Δήμα περιορίστηκε σε μόλις 3.397 εισιτήρια σε μία σχεδόν εβδομάδα σε 39 αίθουσες.
Αντίθετα σε σύγκριση με την τανια του Τάσου Μπουλμέτη («1968»), η οποία κυκλοφόρησε πριν 4 χρόνια, πούλησε 33.033 εισιτήρια στο άνοιγμα και 105.651 στο σύνολο. Νούμερα τα οποία φυσικά έχουν χαοτική διαφορά.
ΑΕΚ FUTSAL: ‘Ανετη επικράτηση της ΑΕΚ επί της Σάμου και πρόκριση στους 4 του Κυπέλλου!
Η ΑΕΚ επικράτησε με 11-2 στη Σάμο της τοπικής ομάδας και προκρίθηκε στα Ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος Futsal Ανδρών.
Η ομάδα της ΑΕΚ κατέβηκε με 10μελή αποστολή και προπονητή τον Εμμανουηλίδη (βοηθό προπονητή) λόγω των πολλών απουσιών τόσο παικτών όσο και του ίδιου του προπονητή με την «Γαλανόλευκη».
Ωστόσο οι συνθήκες αυτές δεν επηρέασαν τους παίκτες της ΑΕΚ οι οποίοι με άνεση έφτασαν στη νίκη και εξασφάλισαν την πρόκριση στους 4 του Κυπέλλου. Αξιοσημείωτη είναι και η άριστη φιλοξενία τόσο από το φίλαθλο κοινό όσο και από τουςίδιους τους ανθρώπους της Σάμου, τους οποίους ευχαρίστησε θερμά όλη η αποστολή της ΑΕΚ.
Ο αγώνας:
Η ΑΕΚ μπήκε από νωρίς δυνατά στο παιχνίδι και έδειξε τις διαθέσεις της, καθώς προηγήθηκε από νωρίς με 5-0 με 3 γκολ του Δελλαπόρτα, 1 του Παπακώστα και 1 του Ντάτη. Ο Γούσης σημείωσε το 0-6 με τους γηπεδούχους να μείωνουν σε 1-6. Λίγο πριν την λήξη του πρώτου μέρους ο Μάνος διαμόρφωσε το 1-7 και έστειλε τις ομάδες στα αποδυτήρια. Στο β’ μέρος, ο Ντάτης σκόραρε ακόμα 2 γκολ, σημειώνοντας χατ τρικ, ενώ οι Αρτινός και Γούσης «έγραψαν» το τελικό 11-2 υπέρ της ΑΕΚ.
Σάμος Futsal Club – AEK 2-11
Σκόρερς: Δελλαπόρτας (3), Ντάτης (3), Παπακώστας, Γούσης (2), Αρτινός, Μάνος.
ΑΕΚ: Στην Εθνική Ελπίδων της Κύπρου ο Γερολέμου-Κλήθηκε και ο Ραντόνια στη Βοσνία
Οι δυο ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ Β’ κλήθηκαν από τις Εθνικές Ελπίδων των χωρών τους για τους αγώνες των Προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U21.
Ο μεσοεπιθετικός της ΑΕΚ Β’ Γιάννης Γερολέμου, κλήθηκε από την Εθνική Ελπίδων της Κύπρου για τους αγώνες με Λευκορωσία και Ισλανδία που θα διεξαχθούν στο Δασάκι Αχνάς στις 26 και 29 Μαρτίου αντίστοιχα, στο πλαίσιο των Προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U21. Παράλληλα, ο νεαρός αμυντικό της Ένωσης κλήθηκε από την Εθνική Ελπίδων της Βοσνίας για τις αναμετρήσεις με το Λουξεβούργο στο Σαράγεβο και με την Ιταλία στην Τεργέστη, αγώνες που θα διεξαχθούν στις 25 και 29 Μαρτίου αντίστοιχα, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U21 του 2023.
Super League: Η νέα βαθμολογία μετά και την επιστροφή βαθμών στον Άρη (ΦΩΤΟ)
Ο Άρης έλαβε πίσω τους βαθμούς που του είχαν αφαιρεθεί και πλέον στα play-offs αλλάζουν τελείως τα δεδομένα για την έξοδο στην Ευρώπη!
Ο Άρης βρίσκεται πλέον στην τέταρτη θέση ελάχιστα πίσω από την ΑΕΚ. Καραδοκεί επίσης κι ο Παναθηναϊκός που θέλει οπωσδήποτε να αγωνισθεί σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση την ερχόμενη σεζόν. Αυτά από μόνα τους προκαλούν προσμονή για την έναρξη των play-offs.
Δείτε την υπάρχουσα βαθμολογική κατάσταση που επικρατεί:
Λετιέρι στη Bild: «Ο κόσμος στην Ελλάδα βλέπει πολλές δυνατότητες στον Γιαννίκη»
Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο βοηθός προπονητή του Γιαννίκη, δήλωσε πως ο κόσμος βλέπει πολλές δυνατότητες στον Γιαννίκη!
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Λετιέρι:
Για τον Τσούμπερ: «Φέρει τη γερμανική σκληρότητα μαζί του από την Μπουντεσλίγκα. Είναι πολύ αθλητικός και πολύ σταθερός στις μονομαχίες. Εχει ό,τι χρειάζεται για να κρατήσει το ρυθμό του για 90 λεπτά. Εχουμε ξεκάθαρες διαδικασίες για το πού πρέπει να βγάλει μπάλες για να μην είναι μακριά ο δρόμος προς το γκολ. Αν τον ξεκλειδώνουμε στο τελευταίο τρίτο, τότε μπορεί και πρέπει να ρισκάρει και να πάει στις μονομαχίες ένας εναντίον ενός. Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες μας. Νομίζω είναι πολύ χαρούμενος που μπορεί να αντεπεξέλθει στο έργο της ΑΕΚ».
Για τον Τζαβέλλα: «Είναι ένας πολύ δυνατός κεντρικός αμυντικός. Δυνατός στις μονομαχίες ένας εναντίον ενός και επωφελούμαστε από την εμπειρία του. Δεν μου έχει μιλήσει καν για το γκολ που είχε βάλει με την Άιντραχτ από τα 73 μέτρα (γέλια)».
Για τη συνεργασία του με τον Γιαννίκη:
«Εχουμε μία εξαιρετική σχέση εργασιακή, μου δίνει μεγάλη ελευθερία. Ο Αργύρης είναι ένας πολύ καινοτόμος προπονητής και στην Ελλάδα ο κόσμος βλέπει πολλές δυνατότητες σε αυτόν. Δυστυχώς, λόγω της αλλαγής προπονητή το φθινόπωρο, δεν είχαμε μία ουσιαστική προετοιμασία μέχρι στιγμής. Μας λείπει αυτός ο χρόνος με την ομάδα».
Για το πρωτάθλημα στην Ελλάδα;
«Μόνο στην Αθήνα έχουμε τρεις κορυφαίους συλλόγους τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό κι εμάς. Συν τον Άρη και τον ΠΑΟΚ από τη Θεσσαλονίκη. Ολοι αυτοί οι σύλλογοι είναι επιπέδου Μπουντελίγκα! Είδατε τον Ολυμπιακό ότι μπόρεσε να ανταποκριθεί στη Φρανκφούρτη».
Για το μέλλον του;
«Αυτή τη στιγμή είμαι σε συζητήσεις για παράταση (σ.σ. δεν είναι γνωστό πότε δόθηκε αυτή η συνέντευξη). Φυσικά κοιτάζω πάντα πίσω στη Γερμανία. Εκεί είναι το σπίτι μου. Αλλά είναι κάτι το ιδιαίτερο να δουλεύεις για έναν τόσο δυνατό σύλλογο όπως η ΑΕΚ».
Για τη θέση της ΑΕΚ;
«Αυτή τη στιγμή είμαστε πίσω από τις πιο δυνατές ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ και προσπαθούμε να τις κυνηγήσουμε αθλητικά. Το νέο ποδοσφαιρικό γήπεδο θα είναι έτοιμο το καλοκαίρι, κάτι που θα είναι ένα μεγάλο βήμα.
Το «αντίο» της Original 21 στον Στέλιο Σεραφείδη!
Η ανάρτηση της Original 21:
Με μάτια βουρκωμένα από θλίψη, αλλά και φλογισμένα για μάχη υπέρ της ΑΕΚ όπως εσύ μας έμαθες, σε αποχαιρετάμε σήμερα, Αρχηγέ μας, πυλώνα μας, στρατιώτη μας, οπαδέ μας, πατέρα μας, σώμα και ψυχή της ΑΕΚ, λατρεμένε και πολυαγαπημένε μας Στέλιο Σεραφείδη!
Οι θύμησες από τη ζωή σου που ήταν ταυτισμένη με την ΑΕΚ είναι τόσες πολλές, που το μυαλό θα τριγυρίζει για πάντα βλέποντας σε, σε ανοιχτά και κλειστά στάδια, αγκαλιά με παίκτες και οπαδούς του συλλόγου, πλάι Της με βροχές και κρύα, να υψώνεις το τεράστιο ηθικό σου ανάστημα και να Την προστατεύεις από κάθε εχθρό!
Αφήνεις πίσω σου μια τεράστια κληρονομιά και παρακαταθήκη που θα μνημονεύεται στους αιώνες των αιώνων μέσα στο σπίτι μας και το παράδειγμα σου, θα μας δίνει την ώθηση για το πως να αγαπάμε την ΑΕΚ. Ανιδιοτελώς, ενωμένοι και ως σκοπό ζωής! Ως την ίδια τη ζωή!
Καλό ταξίδι στον κιτρινόμαυρο ουρανό Αδερφέ μας! Καλή αντάμωση δικέ μας Άνθρωπε!