(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Ο Μάριος Καλυβιώτης, αρθρογραφεί για τα δύο διαφορετικά πρόσωπα που παρέταξε η ΑΕΚ στο γήπεδο Καραϊσκάκης, την αδυναμία της ομάδας αλλά και του Χιμένεθ να διαχειριστούν αυτό το 0-1, αλλά και το παράδοξο με την υπόθεση Κρίστιτσιτς.
Το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο αποτελεί και επίσημα παρελθόν για την ΑΕΚ. Τα δεδομένα τα γνωρίζαμε από πριν και το μόνο που έμενε ήταν να δούμε τα αποτελέσματα, τα οποία όπως φαίνεται είναι τραγικότατα. Ήταν ένα ντέρμπι που την εξέλιξη του δεν την περίμενε κανείς. Από την μια, είδαμε μια ψυχωμένη ΑΕΚ να πατάει το γρασίδι του Καραϊσκάκης έτοιμη τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά (αναφέρομαι για το πρώτο ημίχρονο και μόνο), και από την άλλη στο δεύτερο μισό παρακολουθήσαμε μια ΑΕΚ κοιμισμένη έρμαιο των ορέξεων των παικτών του Ολυμπιακού. Πάμε όμως να δούμε αναλυτικά τι ακριβώς έγινε στην αναμέτρηση.
Ήταν σαφής διάθεση του Χιμένεθ, να ελέγξει το κέντρο με την προσθήκη του Άλεφ στο αρχικό σχήμα που είχε ως αποτέλεσμα να μείνει ο Νέναντ Κρίστιτσιτς στον πάγκο. Σκοπός των ”κιτρινόμαυρων”, ήταν να ελέγξουν τον ρυθμό όποτε χρειαζόταν, και να βγουν γρήγορα στην αντεπίθεση με τον Κλωναρίδη. Κάπως έτσι ήρθε το πολύ γρήγορο γκολ του Πόνσε. Μπορεί να ακουστεί αρκετά οξύμωρο, όμως ίσως αυτό το τέρμα να εκμηδένισε και τις ελπίδες της ομάδας να φύγει με θετικό αποτέλεσμα από τον Πειραιά. Και τι εννοώ με αυτό? Ο Ολυμπιακός μετά το τέρμα του Πόνσε, είχε δύο ημίχρονα να ανασυνταχθεί και να βρει την ”αχίλλειο πτέρνα” της ΑΕΚ. Και την βρήκε. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να περιμένει να τελειώσει το πρώτο μισό. Τόσο απλά.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε, πως στο πρώτο μέρος η ΑΕΚ μας θύμισε μέσα σε άκρες τι εστί ομάδα Μανόλο Χιμένεθ. Στο δεύτερο μισό όμως, μας έκανε να αντιληφθούμε τι ακριβώς της λείπει για να γίνει και πάλι ομάδα Χιμένεθ. Και αυτό που της λείπει σίγουρα δεν θα το βρει στα εναπομείναντα παιχνίδια τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο Κύπελλο. Στο δικό της ημίχρονο, η ΑΕΚ δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες που είχε κυρίως με τον Μάνταλο. Προτίμησε τις μεγάλες μπαλιές στην ανάπτυξή της όπου εν μέρει της βγήκε.
Ο Ολυμπιακός από την μεριά του, στο δεύτερο μέρος, τα έπαιξε όλα για όλα. Ο Μάρτινς στην ανάπαυλα, σημμάζεψε τα κακό στήσιμο του πρώτου μέρους και έδωσε την οδηγία ”χρυσάφι” όπως φάνηκε, να πιέσουν οι παίκτες του ασφυκτικά τον άξονα της ΑΕΚ. Σε αυτό το σημείο η Ένωση, θα μπορούσε να κάνει την κίνηση ”ματ” και να ηρεμήσει το παιχνίδι της με την έλευση του Κρίστιτσιτς ο οποίος σε τέτοια παιχνίδια μπορεί να σου δώσει πράγματα όπου κανένας άλλος παίκτης από το τωρινό ρόστερ δεν έχει. Με την είσοδο του Σέρβου λοιπόν, η ΑΕΚ θα μπορούσε και να πιέσει με Σιμόες – Κρίστιτσιτς αλλά και να κρατήσει μπάλα με αποτέλεσμα να ελέγξει το ρυθμό και να πάει την αναμέτρηση εκεί που θέλει. Ο Χιμένεθ δεν αντέδρασε, και κράτησε τον Άλεφ στον αγωνιστικό χώρο. Ο Καμαρά και ο Γκιγιέρμε με άριστα το 10 θα μπορούσαν να πάρουν 11 με την δουλεία που έκαναν στον άξονα των Πειραιωτών, πιάνοντας στον ύπνο την Ένωση η οποία όχι μόνο δεν άντεξε, κατέρρευσε κιόλας.
Ήταν ποδοσφαιρικά νομοτελειακό το κλατάρισμα των παικτών της ΑΕΚ. Τα συνεχόμενα παιχνίδια και η χρησιμοποίηση των ίδιων και των ίδιων φέρνει κούραση. Και οι ”κιτρινόμαυροι”, φάνηκαν πολύ κουρασμένοι. Παρόλα αυτά, είναι ανόητο να θεωρούμε πως η επιστροφή του Χιμένεθ θα άλλαζε την εικόνα της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο. Οι ελλείψεις παικτών, δεν είναι σφάλμα ούτε του Ουζουνίδη αλλά ούτε και του Ισπανού. Η ΑΕΚ, αποχαιρετά και επίσημα το Τσάμπιονς Λίγκ καθώς βρίσκεται πλέον στο -8, ενώ πλέον μοναδικός της στόχος, είναι το άσημο Κύπελλο Ελλάδος το οποίο με αυτή την εικόνα να είστε σίγουροι πως δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
