Ο Γιάννης Κορομηλάς θυμάται και γράφει για τους Ούγγρους παίκτες (και όχι μόνο) που έχουν περάσει από την ιστορική Ένωση…
Μάρτον Εστερχάζυ
Τι να πρωτοπεί κανείς για τον κόμη της ΑΕΚ. Ένας εκ των ξένων που αγαπήθηκαν πολύ απο τους, αγαπησιάρηδες, ΑΕΚτζήδες! Γεννήθηκε το 1956 στην Βουδαπέστη, γόνος πλούσιας οικογένειας στην Ουγγαρία. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα ,ως επιθετικός, τα έκανε στην Κερουλέτι το 1975/6, χωρίς όμως συμμετοχές. Την επόμενη χρονιά μεταγράφηκε στην Μπουνταφόκι, που ούτε εκεί όμως κατάφερε να κάνει κάτι το αξιοσημείωτο. Φεύγει και από εκεί και καταλήγει στην μεγάλη ομάδα της Φερεντσβάρος. Από το 1977 μέχρι το 1980 κατέγραψε 21 συμμετοχές με 2 γκολ.
Το 1979 πήρε τη σωστότερη απόφαση, όπως φάνηκε μετέπειτα. Φεύγει από την Φερεντσβάρος και οδηγείται στη Χόνβεντ. Μαγικές σεζόν και η φανέλα του βασικού, μένει σπίτι του για πολύ μεγάλο διάστημα. Από το 1979 μέχρι το 1984 συμμετέχει σε 153 αγώνες και σημειώνει 62 γκολ.
Έτσι του δίνεται η ευκαιρία και δυνατότητα να μεταγραφεί σε μία μεγαλύτερη ομάδα και να κάνει άλμα στην καριέρα του. Το 1984 του έρχεται πρόταση από την ΑΕΚ και την αποδέχεται. δίχως δεύτερη σκέψη. Τεράστιο όνομα τότε, για τα ελληνικά δεδομένα! Γνήσιος απόγονος της μεγάλης ουγγρικής σχολής και εξαιρετικά τεχνίτης. Ο Μάρτον κάνει 2 θαυμάσιες σεζόν και όλα δείχνουν πως θα παραμείνει χρόνια. Τη τρίτη του χρονιά, όμως, στην ΑΕΚ, κάνει “φτωχές” εμφανίσεις και αποχωρεί από την ΑΕΚ καταγράφοντας 54 εμφανίσεις και 16 γκολ. Πάει, ακριβώς μετά, το 1987 στον Παναθηναικό, αποτυγχάνοντας να εντυπωσιάσει, για να αποχωρήσει τον Δεκέμβριο του 1988. Καταλήγει στην Ελβετία, όπου αγωνίστηκε για 2 χρόνια, πριν κρεμάσει τα παπούτσια του το 1990.
Με την εθνική ομάδα της Ουγγαρίας σκόραρε 11 γκολ σε 29 εμφανίσεις και συμμετείχε στο Μουντιάλ του 1986, όπου η Ουγγαρία απέτυχε να περάσει από τη φάση των ομίλων, αλλά σκόραρε το πρώτο γκολ στην νίκη με 2-0 εναντίον επί του Καναδά!
Ντάνιελ Τόζερ
Ο Ντάνιελ Τόζερ γεννήθηκε στις 12 Μαίου του 1985 στην Ουγγαρία. Ο αριστεροπόδαρος χαφ ξεκίνησε τη καριέρα του στην Φερεντσβάρος το 2004 και έμεινε εκεί μέχρι το 2006, καταγράφοντας 54 συμμετοχές και 3 γκολ. Η τελευταία του, εξαιρετική, σεζόν του έδωσε το “εισιτήριο” για την ΑΕΚ. Τεχνίτης στα φάουλ και “γομάρι” , βλέποντας τον κόσμο από τα 1.87. Παρέμεινε 2 χρόνια στην ΑΕΚ του Ντέμη, φεύγοντας το καλοκαίρι του 2008, ως πρωταθλητής των γηπέδων! Επίσης είναι εκείνος που έβγαλε την ασίστ στο Νίκο Λυμπερόπουλο για το 2ο γκολ της ΑΕΚ από τα 3, στον αγώνα με τη Χαρτς στο ΟΑΚΑ, το 2006.
Στη συνέχεια έκανε μεγάλη καριέρα, αφού αγωνίστηκε στο Βέλγιο, στην Ιταλία και την Αγγλία. Έπαιξε 4 ολόκληρα χρόνια στην Γάνδη, όπου δεν έβγαλε τη φανέλα του από πάνω του, έχοντας γίνει αντικατάστατος στο κέντρο των Βέλγων. Συμμετείχε 132 φορές σκοράροντας 17 γκολ, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα Βελγίου και 1 Σούπερ Καπ. Στη συνέχεια αγωνίστηκε για τη Τζένοα και τη Πάρμα από ιταλικές, ενώ έκανε καριέρα και στην Αγγλία, παίζοντας για τις Γουότφορντ και ΚΠΡ. Το 2016 αποφάσισε να γυρίσει στην πατρίδα του για την Ντέμπρετσεν, την ομάδα που έπαιξε πιτσιρικάς και αγωνίζεται μέχρι τώρα, όντας αρχηγός.
Κρίστιαν Νέμεθ
Ο Κρίστιαν Νέμεθ γεννήθηκε στην Ουγγαρία στις 5 Ιανουαρίου του 1989. Ξεκίνησε ως πιτσιρικάς από την Βουδαπέστη το 2004 και το 2007 το “τρομερό” σκάουτινγκ επιτελείο της Λίβερπουλ τον ανακαλύπτει και τον φέρνει στην ομώνυμη πόλη. Το 2009 πηγαίνει δανεικός στην Μπλάκπουλ, γράφοντας 1 συμμετοχή, γυρνώντας άρον άρον πίσω στη Λίβερπουλ.
Η Ένωση εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και τον πήρε δανεικό για μία χρονιά, γράφοντας στο τέλος της χρονιάς 19 συμμετοχές με 3 γκολ και πολύτιμες ασσίστ, βοηθώντας την ομάδα, στην προσπάθεια που έκανε εκείνη την περίοδο.
Στη συνέχεια παίρνει μετεγγραφή στον Ολυμπιακό, συμμετέχοντας σε 4 αγώνες και έκανε 6 μήνες δανεικός στον Ολυμπιακό Βόλου. Στην συνέχεια αποχώρησε για την Βουδαπέστη και μετέπειτα για την Βάλβιτ, όπου έφυγε από εκεί το 2012 για την Ολλανδία και την Ρόντα. Εκεί βρήκε το λιμάνι του, συμμετέχοντας σε 45 αγώνες, βάζοντας 12 γκολ σε 2 χρόνια. Τα επόμενα χρόνια τον Βρίσκουν Αμερική για το Κάνσας, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα, με ενδιάμεσους σταθμούς την Αλ Γκαράφα στην Αραβία και τη Νιου Ίνγκλαντ.
