Της λείπουν παίκτες και ενέργεια…
Γράφει ο Γιάννης Κορομηλάς.
Όλα τα δεδομένα για την έδρα της ΑΕΚ!
Νίκη με πολλούς κερδισμένους!
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για τη νίκη της ΑΕΚ στο Λαύριο, τα θετικά του «θριλερικού» διπλού, τον ελπιδοφόρο Μωραΐτη και για την παρουσία του κόσμου που είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Η ΑΕΚ ήθελε οπωσδήποτε αυτή τη νίκη. Προέρχεται από ήττα – αποκλεισμό από την Μπάμπεργκ και η ψυχολογία ήταν στα τάρταρα. Η νίκη επί του ποιοτικού Λαυρίου, με τον τρόπο που ήρθε, μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει για την ΑΕΚ που «πονάει». Δεν πονάει μόνο από το ότι έμεινε εκτός του Final 4 του BCL, αλλά πονάει κυρίως και για τους πολλούς τραυματισμούς, που δεν την αφήνουν σε ησυχία. Σήμερα ήρθε η σειρά του Τσαλμπούρη να συνεχίσει την εφετινή «κατάρα».
Στο Λαύριο οι παίκτες του Λούκα Μπάνκι έδωσαν την ψυχή του για αυτή τη νίκη και αυτό φάνηκε στις αντιδράσεις τους και στο πάθος που είχαν κατά τη διάρκεια του ματς. Μαχητικοί κάτι που φάνηκε στα ριμπάουντ, αφού κάτω από την αντίπαλη ρακέτα μάζεψαν 13 «σκουπίδια». Τα διπλάσια, σχεδόν, επιθετικά ριμπάουντ από αυτά που μάζεψε το Λαύριο (7). Οι Σάκοτα και Χάντερ μάζεψαν από τέσσερα ο καθένας, όντως πρώτοι στην σχετική κατηγορία στο παιχνίδι. Μάλιστα ήταν οι δύο, εκ των τριών mvp του αγώνα. Την τριάδα συμπλήρωσε ο Σαντ Ρος που πραγματοποίησε μία εξαιρετική εμφάνιση με 13 πόντους, 6 ριμπάουντ και 2 ασσίστ, δείχνοτας χαρακτήρα μετά το παιχνίδι με την Μπάμπεργκ που είχε μείνει άποντος. Σημείωσε και το τρίποντο στα 40′ δευτερόλεπτα της παράτασης που τελείωσε το Λαύριο, ουσιαστικά, από την διεκδίκηση της νίκης, καθώς έδωσε «μαξιλαράκ» τεσσάρων πόντων στην ΑΕΚ.
Επιπλέον, στα θετικά που κρατάει σίγουρα η «Βασίλισσα» είναι η επιστροφή του Ξανθόπουλου, στο πιο κομβικό σημείο της σεζόν. Με την απώλεια του Θίοντορ, η Ένωση είχε ανάγκη τον «εγκέφαλο» του Έλληνα πλέι μέικερ. Ο Μωραΐτης επίσης που αγωνίστηκε 16 λεπτά σημείωσε μία ικανοποιητική εμφάνιση με 5 πόντους και 4 ασσίστ. Έδωσε ενέργεια και βοήθησε την ΑΕΚ με το μοίρασμα του παιχνιδιού να «ξεκολλήσει». Η ΑΕΚ πόνταρε, ποντάρει και θα ποντάρει πολλά στον «μικρό». Είναι το παρόν και το μέλλον της ομάδας. Το ταλέντο του είναι αδιαμφησβήτο, το θέμα, όμως, είναι να αξιοποιήθει σωστά. Με πολύ δουλειά, το σίγουρο είναι, ότι θα είναι όχι μόνο ο βασικός άσος της ΑΕΚ αλλάο βασικός πλέι μέικερ της Εθνικής ομάδας.
Το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό είναι ντέρμπι κορυφής. Ότι και να γίνει, πρέπει να υπάρχει στήριξη γιατί τα καλά και συνάμα τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Υπάρχουν τα πλέι οφφ και «κοινό μυστικό» είναι πως στόχος της ομάδας είναι οι τελικοί. Η παρουσία του κόσμου είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία!!
Την πρόδωσε η περιφέρεια της…
Γράφει ο Γιάννης Κορομηλάς.
Η ΑΕΚ δεν κατάφερε να προκριθεί στο FINAL 4 του BCL και αποκλείστηκε άδικα από τη συνέχεια της διοργάνωσης. Καταλυτικό ρόλο στην ήττα της ΑΕΚ, έπαιξε η άστοχη περιφέρεια της και η αποτελεσματικότητα τριών κομβικών παικτών για τους Γερμανούς.
Οι τρεις κολοσσοί της Μπάμπεργκ πραγματοποίησαν εξαιρετική εμφάνιση στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Ο Ράις ήταν ασταμάτητος και ο Σαντ Ροος (εξαιρετικός στα 3 προηγούμενα παιχνίδια επί της Μπαμπεργκ) που ήταν στο μαρκάρισμα του δεν μπόρεσε να τον σταματήσει, με αποτέλεσμα ο Αμερικανός άσος να δημιουργήσει μεγάλη ζημιά στην ΑΕΚ, πετυχαίνοντας 25 από τους 67 πόντους της Μπάμπεργκ. Σχεδόν το 1/3 των πόντων της Γερμανικής ομάδας! Ο Τέιλορ, των 4.6 πόντων μ.ο. στο BCL, με 3 καθοριστικά τρίποντα και 11 πόντους συνολικά ήταν αυτός που τελείωσε ουσιαστικά την ΑΕΚ. Ο Αλεξάντερ με αρκετή δουλειά στα ριμπάουντ (7 αμυντικά και 2 επιθετικά), 8 πόντους, 1 κλέψιμο και 2 μπλοκ δημιούργησε πολλά προβλήματα στην ρακέτα.
Από την πλευρά της ΑΕΚ περιφερειακά δεν πήγε τίποτα καλά. Ο τραυματισμός του Θίοντορ τον επηρέασε και προέβη σε αρκετές λανθασμένες επιλογές (4 λάθη), ενώ παράλληλα ήταν πολύ άστοχος με μόλις 4/13 σουτ. Ο Σαντ Ροος, που αγωνίστηκε 33 λεπτά έμεινε άποντος (!), όπως και ο Μωραΐτης που αγωνίστηκε, όμως, μόλις 4:30 λεπτά. Ο Γκρίφιν σημείωσε μόνο 2/7 σουτ και 5 πόντους όπως και ο Χάρης Γιαννόπουλος. Ο μόνος περιφερειακός παίκτης που κατάφερε να πετύχει διψήφιο αριθμό ήταν ο «Λάρυ» με 10 πόντους, αλλά ούτε ο Έλληνας γκαρντ ήταν στην μέρα του με 0/5 τρίποντα.
Ο Τζέιμς και ο Χάντερ ξεχώρισαν, παρόλο που η μπάλα στο δεύτερο ημίχρονο δεν έφθασε στη ρακέτα. Ο πρώτος είχε 5 (!) τάπες και 12 πόντους, ενώ ο δεύτερος είχε 19 πόντους και ήταν ο MVP από πλευράς ΑΕΚ.
Η ΑΕΚ, κόντρα στις πολλές απώλειες και στην διαιτησία, μπορεί να να μην πέρασε αλλά απέδειξε ότι έχει προσωπικότητα. Το back to back Final 4 μπορεί να μην επιτεύχθει, αλλά χτίζει πλέον ευρωπαϊκό χαρακτήρα…
Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου…
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για την ΑΕΚ που σε άλλο ένα κρίσιμο παιχνίδι φάνηκε απροετοίμαστη, για τη looser ψυχολογία, για τις μελλοντικές αλλά απαιτούμενες αλλαγές και την εξαφάνιση του «μάγκικου» χαρακτήρα…
Αδιάβαστη, άνευρη και απροετοίμαστη. Δεν μου έρχονται άλλες λέξεις για να περιγράψουν την εικόνα της ΑΕΚ στον τελικό της Πάτρας. Που πήγε ο τσαμπουκάς, τι απέγινε το πάθος; Μία ολόκληρη εβδομάδα ζούσαν όλοι για αυτόν τον τελικό. Μου είναι αδιάφορο αν θα νικήσουμε ένα ή δύο παιχνίδια τον Ολυμπιακό στην κανονική διάρκεια, όταν δεν μπορείς να πάρεις το πρωτάθλημα όταν είσαι 2-0 μπροστά στις νίκες ή όταν χάνεις σε τελικό με 10 γκολ διαφορά!!
Στα κρίσιμα παιχνίδια η ΑΕΚ εξαφανίζεται. Πέρσι στους τελικούς του πρωταθλήματος και στον εκτός έδρας ευρωπαϊκό τελικό, φέτος στον τελικό της Πάτρας. Τακτικά οι «κιτρινόμαυροι» είναι προβλέψιμοι. Πέρσι το σχέδιο ήταν να παίρνει ο Χόγκας την μπάλα και να σκοράρει, όταν όμως, ήταν σε κακό mood παρέσερνε όλη την ομάδα. Φέτος γίνεται κάτι παρόμοιο με τον Γιάκομπσεν. Εάν ο Δανός δεν βρίσκεται στην μέρα του η ΑΕΚ έχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν υπάρχει κάποιο plan b ή c που απεγκλωβίζει την ΑΕΚ επιθετικά και αυτό είναι θέμα του προπονητή.
Σε τέτοια παιχνίδια οι «Μάγκες» έτρωγαν σίδερα και δεν φοβόντουσαν κανέναν. Τα τελευταία 2 χρόνια βγαίνει προς τα έξω μία ηττοπάθεια. Ακόμα και στο παιχνίδι στο «Γ. Κασίματης» όταν ο Ολυμπιακός/Όμιλος Ξυνή πλησίασε στα τρία γκολ, υπήρχε άγχος στους παίκτες και η εξέδρα ήταν μαγκωμένη.
Το DNA πρέπει να επιστρέψει και να αποχωριστούμε από πάνω μας την ετικέτα των Loosers. Εάν χρειάζονται αλλαγές για να αλλάξει αυτό, τότε να γίνουν άμεσα. Εάν δεν πάρουμε το πρωτάθλημα και δε φθάσουμε στον τελικό της Ευρώπης η χρονιά θα είναι αποτυχημένη, γι’ αυτό στον καιρό που απομένει, όλοι να τα παίξουν όλα για όλα!
Μάκη, σε ευχαριστούμε! Την έκανες ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ!
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για την μεγάλη νίκη του Μάκη Αγγελόπουλου και το «ευχαριστώ» που του χρωστάνε όλοι ΑΕΚτζήδες…
Πριν από λίγα χρόνια, ποιος θα το περίμενε ότι θα μπορούσε η ΑΕΚ, όχι να κατακτήσει τίτλο, αλλά ότι θα μπορέσει να σταθεί άξια στην Α’1. Υπήρχε άνθρωπος που θεωρούσε πως η άλλοτε Βασίλισσα θα μπορέσει να γίνει Παγκόσμια; Μόνο ο Μάκης Αγγελόπουλος, που με πλάνο, σωστό σχεδιασμό, σωστούς ανθρώπους δίπλα του και κυρίως υπομονή πίστεψε ότι η ΑΕΚ θα φθάσει και πάλι ψηλά.
Τα κατάφερε και με το παραπάνω. Κατ’ εμέ είναι ένας από τους καλύτερους προέδρους στην ιστορία της ΑΕΚ. Την πήρε από τις στάχτες της, άστεγη, χωρίς παίκτες και λεφτά και την ανέδειξε πρώτα κυπελλούχο Ελλάδας, ύστερα πρωταθλήτρια Ευρώπης και εν τέλει και πρωταθλήτρια κόσμου. Και τα έκανε όλα αυτά, αφού τελείωσε με το παρελθόν δημιουργώντας με τον Τάσο Μπουλμέτη μία εξαιρετική ταινία, που δεν δείχνει μόνο το ευρωπαϊκό κύπελλο του 1968 αλλά αναδεικνύει όλο το μεγαλείο της ΑΕΚ.
Χωρίς το μπάτζετ των μεγάλων, δίχως μεγάλα λόγια και περιττολογίες έκανε την ΑΕΚ παγκόσμια, σε μία διοργάνωση που η Φίμπα την έκανε κατά πολύ πιο δύσκολη, καθώς υπό άλλες συνθήκες η Ένωση θα ήταν ήδη πρωταθλήτρια από το παιχνίδι με τη Σαν Λορέντσο!
Η στήριξη, τώρα, είναι δεδομένη. Δεν μπορώ να πιστέψω πως κάποιος θα ήθελε μία ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ πρωταθλήτρια να αγωνίζεται σε κοινό 1000 φιλάθλων. Το παραμύθι «Μάκη στα τρώνε» τελείωσε και επισήμως σήμερα. Ήρθε η ώρα να παραδεχθούμε και να χειροκροτήσουμε, χωρίς γκρίνια και μιζέρια, το δημιούργημα του Μάκη Αγγελόπουλου, του Ντράγκα Σάκοτα, του Λούκα Μπάνκι και των λοιπών.
Αυτή είναι ακόμα η αρχή, είμαι σίγουρος για αυτό. Ο δρόμος είναι μακρύς και πρέπει να τον διανύσουμε όλοι μαζί…
ΥΓ) Συγχαρητήρια σε όσους ταξίδεψαν στη Βραζιλία! Φοβερός ο κόσμος…
Και τώρα… Φέρτε τους!
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για τον “διπρόσωπο” αγώνα με τον Λεβαδειακό, τον Killer Πόνσε και το επερχόμενο ντέρμπι της Κυριακής με τον ΠΑΟΚ!
Ο σημερινός αγώνας με τον Λεβαδειακό η ΑΕΚ έδειξε ένα καλό πρόσωπο στο πρώτο ημίχρονο και ένα κακό στο δεύτερο. Η εμφάνιση της στο πρώτο μέρος δεν είχε καμία σχέση με την τραγική της παρουσία στο δεύτερο. Δεν είναι επιτρεπτό να υπάρχει ένα τόσο μεγάλο νεκρό διάστημα με αντίπαλο τον Λεβαδειακό… Αυτό, βέβαια, που με αγχώνει είναι πως για δεύτερη σερί φορά βλέπω μία ΑΕΚ να μην μπορεί να αντιδράσει και το χειρότερο είναι πως δεν μπόρεσε να αντιδράσει με αντιμέτωπες ομάδες που σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν “θηρία”. Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να τρέξεις και να καταβάλλεις υπερπροσπάθεια για να νικήσεις τον Λεβαδειακό! Αρκεί να υπάρχει κάποια σοβαρότητα και να μην υποβαθμιστεί ο αντίπαλος. Η ΑΕΚ τίποτα από τα δύο δεν έκανε, με αποτέλεσμα την γκρίνια, δικαιολογημένα, του κόσμου και την δυσφορία στις τάξεις της Ένωσης.
Αν ένας εξαιρείται από την εξίσωση, δεν είναι άλλος από τον Πόνσε. Δεν διανοούμαι καν πως η ΑΕΚ δε θα τον αγοράσει το καλοκαίρι. Θα είναι έγκλημα. Από τη στιγμή που προσαρμόστηκε, δεν σταματάει να σημειώνει γκολ και κάθε αγωνιστική γίνεται καλύτερος. Την αίσθηση του γκολ που έχει, η τεχνική του, τα τρεξίματα του και τις θέσεις που παίρνει στην περιοχή, δύσκολα μπορεί να τα βρεί ξανά η ΑΕΚ. Τα 6 εκατομμύρια που χρείαζεται να δώσει η ΑΕΚ σε δόσεις, ίσως φανούν ελάχιστα. Θα μπορέσει μελλοντικά να βγάλει όχι μόνο τα διπλάσια, αλλά πολλά παράπανω. Εφόσον, βέβαια, συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό ο Αργεντίνος.
Η ΑΕΚ με την σημερινή της εικόνα, θα έχει πρόβλημα την Κυριακή. Ο Ουζουνίδης πρέπει οπωσδήποτε να λύσει το ζήτημα των κενών διαστημάτων, ώστε να δούμε μία ΑΕΚ όπως πρέπει στο ντέρμπι. Το ματς αυτό δεν γίνεται να χαθεί, από αυτούς που επί πάνω από 6 μήνες σε αποκαλούν “κλέφτη”. Οποιοδήποτε αποτέλεσμα, πλην της νίκης, θα είναι αποτυχία. Προβλέπω, παρά τα λεγόμενα του Μαρίνου, πως το 3-5-2 θα είναι το σύστημα, που θα κατέβει την Κυριακή. Ακόμα και στις δύο back to back κακές εμφανίσεις, πήραμε αποτέλεσμα με αυτό το σύστημα και δεν φύγαμε με κατεβασμένο το κεφάλι. Δεν υπάρχει λόγος, ειδικά την δεδομένη χρονική στιγμή να υπάρξει κάποια τακτική αλλαγή.
ΥΓ) Μπράβο στους Μάγκες που νίκησαν, εντός – εκτός, τον Διομήδη και κατάφεραν να προκριθούν στον τελικό κυπέλλου, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό.
ΥΓ2) Συγχαρητήρια στις γυναίκες που περάσαν στους “16” του κυπέλλου Ελλάδας αλλά και στους αθλητές του πινκ – πονκ που νίκησαν διαδοχικά, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Αντεπίθεση!
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για την προφανή βελτίωση της ΑΕΚ, τις αλλαγές του Ουζουνίδη και τα αποτελέσματα που πήρε και πρέπει να πάρει η Ένωση…
Δεν είναι η νίκη επί του Κισσαμικού που μου δίνει την αφορμή να γράψω το άρθρο, αλλά η γενικότερη εικόνα της ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα. Η βελτίωση είναι συνολική. Φαίνεται πως η διακοπή βόηθησε τους παίκτες και τον Μαρίνο Ουζουνίδη να κάτσουν να σκεφτούν και να αναθεωρήσουν κάποια πράγματα. Δούλεψαν τακτικά, κάτι που ήταν δύσκολο να δουλέψουν νωρίτερα λόγω των πολλών υποχρεώσεων της ΑΕΚ, καθώς η Ευρώπη επιβάρυνε το πρόγραμμα και δεν υπήρχε χρόνος για οποιαδήποτε αλλαγή.
Φέτος κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς αγωνίζοταν η ΑΕΚ χωρίς, ουσιαστικά, εξτρέμ. Από τα πλάγια οι κιτρινόμαυροι γίνοταν αναμενόμενοι και δεν δημιουργούσαν ανασταλτικά προβλήματα. Η αλλαγή συστήματος από το 4-1-1 σε 3-5-2 ήταν κομβική για την αγωνιστική μεταμόρφωση της ΑΕΚ. Η σωστή (επιτέλους) αξιοποίηση του Μάνταλου, η επαναφορά του Μπακασέτα και το δίδυμο Πόνσε – Λιβάγια κάνουν πράγματα και θαύματα. Δεν πρέπει να ξεχνάει και κανένας τον Γκάλο, που κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις και “γεμίζει” όλη τη δεξιά πλευρά, κάτι που έλειπε φέτος από την ΑΕΚ. Η ανανέωση του είναι επιβεβλημένη. Κανένα δεξί μπακ στην Ελλάδα δεν έχει τις επιθετικές ικανότητες του Γκάλο, ούτε τα ανεβάσματα του και δεν νομίζω η ΑΕΚ να μπορεί να βρει κάποιον αντάξιο του.
Στα τελευταία 3 ματς (Πας Γιάννενα, Αστέρας και Κισσαμικός) η ΑΕΚ έχει σημειώσει 12 γκολ και δεν έχει δεχθεί κανένα. Οι αναμενόμενα δύσκολες αναμέτρησεις με τα Γιάννενα εκτός και με τον Αστέρα εντός, εξελίχθηκαν σε “γιορτή” για την αρμάδα του Ουζουνίδη. Δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα και από το πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ “καθάρισε” τα παιχνίδια. Επίσης εκμεταλλεύθηκε, επιτέλους, τις στημένες φάσεις και ο Γκάλο έχει γίνει, καλώς, ο μόνιμος εκτελεστής. Με Πανίωνιο εκτός και Λεβαδειακό, ΠΑΟΚ, ΌΦΗ εντός, η νίκη ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ, εφόσον θες να μιλάς για δεύτερη θέση. Περιθώρια για γκέλες δεν υπάρχουν…
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης…
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για την υπόθεση “προπονητής” στην ΑΕΚ, τον Μαρίνο που δεν φταίει σε όλα και για την διοίκηση που άργησε να ξυπνήσει…
Η εμφάνιση και η γκέλα στα Χανιά επανέφεραν τη γκρίνια στο στρατόπεδο της ΑΕΚ. Η αποτυχία του να πάρεις αποτέλεσμα με την τελευταία της Β’ εθνικής συνάμα με την κακή εμφάνιση της ομάδας, επανέφεραν τα “γκρίζα σύννεφα” πάνω από τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Είναι κοινά αποδεκτό πως η ομάδα, ειδικά το τελευταίο τρίμηνο, δεν αποδίδει καλό ποδόσφαιρο και τα εκτός έδρα παιχνίδια της έχουν αποδειχτεί η αχίλλειος πτέρνα της ομάδας. Όσες αλχημείες και πειράματα έχουν πραγματοποιηθεί δεν έχουν αποφέρει αποτέλεσμα.
Στο πρωτάθλημα, μάλιστα, η Ένωση έχει να νικήσει σε εκτός έδρας παιχνίδι από τον αγώνα της Ριζούπολης, με τον Απόλλων Σμύρνης στις 20 Οκτωβρίου. Από τότε έχουν περάσει τρία εκτός έδρας για το πρωτάθλημα με 2 ισοπαλίες με Παναθηναϊκό και Λάρισα και 1 ήττα από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο.
Δεν φέρει, όμως, για όλα ευθύνη μόνο ο προπονητής. Οι θερινές μεταγραφικές αποτυχίες που αποδείχθηκαν καθοριστικές, οι πολλοί τραυματισμοί και η ουσιαστική απομάκρυνση 3 βασικών παικτών, τον ανάγκασαν να παίξει με παίκτες που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα έβρισκαν θέση ούτε στον πάγκο της ομάδας! Η κατάσταση του κλαμπ είναι ένα αποτέλεσμα συνολικό. Από τον πρόεδρο και τον προπονητή… μέχρι και τον τελευταίο παίκτη. Θεωρώ πως γι’ αυτό κι’ όλας μέχρι στιγμής δεν υπήρξε, κάποια βιαστική κίνηση. Η ομάδα έμεινε “γυμνή” και κανενός είδους τρικ δεν βοήθησε να καλυφθούν τα κενά.
Το ματς στα Γιάννενα, μία έδρα που διαχρονικά προβληματίζει όχι μόνο την ΑΕΚ αλλά όλους τους μεγάλους, είναι κάτι παραπάνω από τελικός. Το ενδεχόμενο της γκέλας έχει διαγραφεί εντελώς και μένει να δούμε αν θα μπορέσει η ομάδα να ξεχάσει το παιχνίδι της Κρήτης και να πάρει το διπλό στην Ήπειρο.
Απαιτείται, για εμένα, βέβαια μία ακόμα πιο ξεκάθαρη θέση στο θέμα του προπονητή, καθώς δεν μπορεί οποιοσδήποτε προπονητής να παίζει κάθε ματς, σαν να είναι το τελευταίο του. Τέτοια είδους πίεση φέρνει μόνο ανασφάλεια και μία επιτακτικότητα που δεν είναι αναγκαία τη παρούσα φάση. Ή θα πρέπει να του δοθεί χρόνος και να φανεί αν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του μεγέθους της ΑΕΚ με ένα πλήρες ρόστερ ή να γίνει άμεσα η αντικατάσταση του, με τον Μανόλο Χιμένεθ πάντως και πάλι στο “κάδρο”.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Παίξε σαν ΑΕΚ επιτέλους!
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για το τεταμένο κλίμα στις τάξεις της ΑΕΚ το τελευταίο διάστημα, την επίσκεψη Μελισσανίδη στα Σπάτα και για την κακή εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη στον αγωνιστικό χώρο.
Το βάρος της φανέλας είναι μεγάλο και σε δύσκολες στιγμές γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, με περισσότερες απαιτήσεις και “θέλω” από την ομάδα. Η εικόνα της ΑΕΚ στον αγωνιστικό χώρο με τον Παναιτωλικό ήταν απαράδεκτη. Ενώ η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη ξεκίνησε να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, με όμορφο passing game και ορθή μεσοαμυντική λειτουργία (παρά την μεγάλη απώλεια του Βράνιες) η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και αρχής γενομένης με τον Παναθηναικό η Ένωση πήρε την κατιούσα. Βρισκόμαστε μέχρι στιγμές σε μία χρονιά που την διακατέχει επιθετική δυστοκία με τους παίκτες να μην μπορούν να κάνουν γκολ τις φάσεις που δημιουργούν και αμυντική δυσλειτουργία.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({
google_ad_client: “ca-pub-2691683486408955”,
enable_page_level_ads: true
});
Τα ρίσκα της ζωής μας είναι αυτά που σει σε αναζωογονούν, άλλες φορές έχουν θετική επίδραση και και άλλοτε έχουν αρνητική. Η επίσκεψη του Μελισσανίδη στα Σπάτα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα ρίσκο που κανείς δεν ξέρει πως θα επιδράσει στο “κιτρινόμαυρο στρατόπεδο”. Μετέφερε άγχος, πίεση, αρνητικό κλίμα με τη στοχοποίηση παικτών και διχόνοια ή μετέφερε πάθος, το “οφείλεις να αγωνίζεσαι με το 100%” και το “ΠΡΕΠΕΙ να νικήσεις”; Ερωτήματα που μπορούν να απαντηθούν μόνο στο χορτάρι από τον καλύτερο κριτή που είναι το γήπεδο… γι’ αυτό μην προτρέχουμε!
Η στοχοποίηση παικτών, όπως του Μπακασέτα, Σιμόες και Λαμπρόπουλου, δεν έπρεπε να γίνει κατ’ εμέ. Καλύτερη και ασφαλέστερη λύση, ώστε να μην βγουν παρά έξω οι συζητήσεις που πραγματοποιηούνται εντός ομάδας, είναι να γίνεται κατ΄ιδίαν ιδιωτική συζήτηση. Η συνεισφορά του καθενός άλλωστε είναι μεγάλη και δεν πρέπει να ξεχνάμε τι έχουν προσφέρει και τι έχει κάνει ο καθένας ξεχωριστά για την ομάδα. Η κίνηση του “Τίγρη” θα φανεί στο άμεσο μέλλον αν ήταν το “φάρμακο” που χρειάζοταν η ομάδα.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({
google_ad_client: “ca-pub-2691683486408955”,
enable_page_level_ads: true
});
Το πιο σημαντικό, όμως αυτή την εβδομάδα είναι να καταφέρει η ΑΕΚ να νικήσει τον Άγιαξ, να φέρει αποτέλεσμα που την βάζει στο κόλπο της πρόκρισης στο Europa League που αλλάζει την ψυχολογία της και, ίσως, ολοκληρωτικά την εικόνα της. Δίνει “διάρκεια ζωης” στον Μαρίνο Ουζουνίδη και “ανεβάζει “τον κόσμο. Πρέπει να να νικήσει τον Άγιαξ, ΠΡΕΠΕΙ να παίξει καλό ποδόσφαιρο, ΠΡΕΠΕΙ να αποδείξει πράγματα και κυρίως ΠΡΕΠΕΙ να παίξει σαν ΑΕΚ. Το μέγεθος του “Αίαντα” είναι τεράστιο αλλά δεν πρέπει η ΑΕΚ να φοβάται κανέναν. Μπες, πάλεψε, δώσε την ψυχή σου και πέθανε στην αρένᨔ, αυτό πρέπει να είναι το αυριανό “μότο”. Η κατάσταση πρέπει να αντιστραφεί και τώρα είναι η καταλληλότερη ευκαιρία.
Καλή η κριτική, καλύτερη η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για την κακή ομολογουμένως αρχή της Βασίλισσας και για την αποκαρδιωτική εικόνα στις κερκίδες…
Η αρχή της πρωταθλήτριας Ευρώπης και κυπελλούχου Ελλάδας, δεν ήταν ιδανική σε κανένα σημείο. Απογοητευτική στις πρεμιέρες, τόσο στην Ευρώπη όσο και στο πρωτάθλημα. Αν και έδειξε ένα εξαιρετικό πρόσωπο στα φιλικά προετοιμασίας δεν δείχνει το ίδιο πρόσωπο και στα επίσημα παιχνίδια, καθώς είναι κατώτεροι των περιστάσεων σε όλα τα επίπεδα στον αγωνιστικό τομέα.
Ηχηρές μεταγραφές έγιναν, λεφτά από τη τσέπη βγήκαν (και πολλά μάλιστα), μεγάλος προπονητής ήρθε, αλλά τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου, τουλάχιστον στην αρχή.
Το ρόστερ είναι πιο γεμάτο, σε σχέση με άλλη σεζόν, έχοντας παίκτες μεγάλης κλάσης. Παίκτες που μπορείς να βασιστείς πάνω τους. Φέτος, σε θεωρητικό επίπεδο η Βασίλισσα έχει τους καλύτερους ξένους, Έλληνες και μικρούς έτοιμους για ευκαιρίες,από κάθε άλλη χρονιά. Σε πρακτικό επίπεδο, δεν έχουν βγει τα πράγματα όπως τα θέλει ο κόσμος και κυρίως η διοίκηση και ο προπονητής. Μεταγραφές αν χρειαστεί θα γίνουν και δε χρειάζεται κάποια έκτακτη συνάντηση ο προπονητής με τον πρόεδρο. Όπου χρειάζεται λύση η ομάδα θα δοθεί, γιατί ο Αγγελόπουλος, έχει μάθει να στηρίζει στα δύσκολα και να δικαιώνεται, ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ.
Ένας άνθρωπος που έχει βγει μόνος του μπροστά, σε ένα άθλημα που δεν έχουν κέρδη οι ομάδες, εάν δεν είναι στην Ευρωλίγκα, χωρίς την στήριξη από τον κόσμο. Δεν έχει ακούσει ούτε μία φορά το όνομα του από την εξέδρα, αλλά δεν τον ενδιαφέρει η προσωπική δόξα, αλλά η δόξα για την ΑΕΚ αποδεδειγμένα. Είτε λέγονται τίτλοι, είτε ταινίες ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ για τις επόμενες γενιές.
Η κριτική υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει και είναι καλό να υπάρχει εφόσον δεν είναι προκατειλημμένη,δεν θέλει το κακό της ομάδας και δεν ισοπεδώνει τα πάντα.
Κριτική όμως πρέπει να ασκούμε και στην ομάδα, αλλά και στους ίδιους μας τους εαυτούς. Να αναρωτιόμαστε, γιατί όταν η ΑΕΚ πήρε το Ευρωπαϊκό, την επόμενη αγωνιστική με τη Κύμη στο ΟΑΚΑ, κόψαμε 250 εισιτήρια; Γιατί ενώ η ΑΕΚ πήρε Κύπελλο Ελλάδος και το BCL μ.ο. στα εισιτήρια είναι λιγότερος από 1000; Γιατί ενώ είναι Νταμπλούχος κόψαμε 1000 διαρκείας;
Αμφιβάλω αν ο λαός της ΑΕΚ είναι λίγος. Ίσα ίσα είναι τεράστιος και πρέπει να στηρίζει. Καλή η μουρμούρα και η συνεχής κριτική, αλλά καλύτερη η στήριξη. Δεν είμαστε μόνο για τα δύσκολα, πρέπει να συνηθίσουμε και στα εύκολα, στις ημέρες που η ομάδα περνάει ευημερία. Μας φαίνεται δύσκολο τον 21ο πρώτο αιώνα η ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα να είναι υγιής, αλλά είναι η πραγματικότητα. Προκειμένου να μην ξανά έρθουν οι κακές εποχές, να μην βλέπουμε τη Βασίλισσα στα χαμηλά, αλλά να την θαυμάζουμε στα ψηλά, πρέπει να βοηθήσουμε όλοι!
ΥΓ) Το οικονομικό αντίτιμο ειδικά στο μπάσκετ είναι εξαιρετικά χαμηλό. Σε όλα τα παιχνίδια τα εισιτήρια ξεκινάνε από 5 ευρώ και τα διαρκείας ήταν σε μειωμένη τιμή από πέρσι!
ΥΓ2) Δεν υπάρχει δικαιολογία για το Σάββατο. Όλοι πρέπει να είναι εκει!
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({
google_ad_client: “ca-pub-2691683486408955”,
enable_page_level_ads: true
});
Όταν πονάει ένας παίκτης σου, εσύ πονάς επί χίλια…
Ο Γιάννης Κορομηλάς καταθέτει τις σκέψεις του για τον τραυματισμό του Λόπεζ, την πικρία, αλλά και για την κακοδαιμονία που κυνηγάει την ΑΕΚ.
Δεν γίνεται να μην το σκέφτεσαι, να μην πονάς.
Όταν μιλάει η πρωταθλήτρια όλοι να κάνετε ησυχία… Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος για απόψε, αλλά δεν πάει η καρδιά μου. Το μυαλό μου ταξιδεύει στην πολυτραυματισμένη ΑΕΚ. Στον πόνο που νιώθει τώρα και στις ανοιχτές πληγές, που αντί να απαλύνονται, όλο και μεγαλώνουν. Το κλάμα ενός άνδρα που πονάει, δείχνει την αγάπη του γι’ αυτό που κάνει, δείχνει την αγνότητα και την αγαθοσύνη του. Πολλές φορές ένας άνδρας που κλαίει είναι πολύ πιο γοητευτικός, γιατί μπορεί να ξεσπάσει και διώχνει κάθε ίχνος στερεότυπου.
Ίσως η ζωή του Λόπεζ να μπορούσε να ήταν ένα παραμύθι. Από τα τοπικά της Πορτογαλίας στην ΑΕΚ, στην κορυφή, στο Champions League και ξαφνικά στα τάρταρα! Ένας παίκτης, πραγματικά η ψυχή των αποδυτηρίων, γεμάτος κέφι και έτοιμος να σου μεταφέρει την ενέργεια του. Λίγες οι φορές που ήταν πραγματικά στεναχωρημένος. Βαρύ κλίμα στην ΑΕΚ και είναι λογικό. Δεν υπάρχει χειρότερος τραυματισμός για παίκτη. Το κακό με τον τραυματισμό αυτό είναι ότι δεν μπορείς να υπολογίσεις, αλλά ούτε είναι θέμα φυσικής κατάστασης η κακού προγραμματισμού. Είναι εντελώς απρόοπτος. Η φωτογραφία με τους παίκτες, να κοιτάζουν τον Λόπεζ είναι συγκλονιστική! Όλοι οι παίκτες περίμεναν να μάθουν τις εξελίξεις. Αυτό είναι οικογένεια, αυτό ειναι ΑΕΚ!
Τέτοιου είδους τραυματισμοί, τα τελευταία 2 χρόνια, που ήταν γλυκές νίκες για την ΑΕΚ, αλλά με πικρή γεύση ήταν άλλοι δύο. Ο τραυματισμός του Λαμπρόπουλου, αμέσως μου έρχεται στο μυαλό στη μεγάλη εκτός έδρας νίκη στον δύσκολο Πλατανιά τότε, όπου οι κιτρινόμαυροι επικράτησαν με 0-1 και ο τραυματισμός του Μάνταλου πέρσι στη Νέα Σμύρνη, όπου από δικό του κλέψιμο και στην ίδια φάση τραυματισμό, η Ένωση έφυγε νικήτρια με το γκολ του Αραούχο. Σήμερα ήταν η μέρα του Λόπεζ, όμως, στην εμφατική νίκη επί του ΟΦΗ. (Δεν συνυπολογίζω τα χρόνια των μικρών κατηγοριών με θύματα τους Μάνταλο, Μπακάκη και Μπρέσεβιτς, αλλά και τον Γιόχανσον με την εθνικη Σουηδείας)
Δεν μπορείς να πεις πολλά. Τα λόγια είναι βαριά. Όταν πονάει ένας παίκτης σου, εσύ πονάς επί χίλια.
Η ζωή είναι γεμάτη από αλλοπρόσωλα πράγματα, περίεργες καταστάσεις που είναι από τη μοίρα προδιαγεγραμμένα. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι να περιμένει από τη ζωή του. Από που θα έρθει το καθετί. Ειδικά όταν είσαι ΑΕΚ δεν ξέρεις ποτέ τι σου ξημερώνει. Ίσως για αυτό να είναι το κάτι ξεχωριστό. Ίσως αυτή είναι η μοναδικότητα της.
Περαστικά Ελντέρ, γρήγορα κοντά μας!
ΥΓ) Τώρα πλήρης συγκέντρωση στη Μπενφίκα και μετά ο Ολυμπιακός. Πάση θυσία καλό αποτέλεσμα με τους Πορτογάλους, ώστε να ελπίζεις σε κάτι στον όμιλο.
ΥΓ2) Ρεσιτάλ από τους ΑΕΚτζήδες στην κερκίδα και όχι μόνο! Συγχαρητήρια στον κόσμο που πήγε να στηρίξει την ομάδα και πήγε μετά στο αεροδρόμιο για να εμψυχώσει και Λόπεζ.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Οι πρωταθλητές δεν τα παρατάνε ΠΟΤΕ!
Ο Γιάννης Κορομηλάς καταπιάνεται από την “ακατάλληλη για καρδιακούς” φετινή ΑΕΚ και γράφει την εμφάνιση της στην Τούμπα, που σίγουρα μόνο κακή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί…
Όλοι γνώριζαν την δύσκολη αποστολή της ΑΕΚ στην Τούμπα κακά τα ψέματα. Όποιος πει το αντίθετο είναι ψεύτης. Σε μία τέτοια έδρα, που οι οπαδοί, οι παίκτες, ο προπονητής και όλοι τους συνολικά και γενικότερα έχουν ΤΕΡΑΣΤΙΟ κόμπλεξ με την ΑΕΚ, είναι δύσκολο να διαφύγεις, αλλά αυτό που οφείλεις να κάνεις είναι να καταθέσεις ψυχή και σώμα και να μην τα παρατήσεις σε καμία περίπτωση.
Πραγματικά, η Ένωση σήμερα δεν μπορούσε να χάσει αλλιώς! Αυτονόητο, πως όπου πάμε, προσπαθούμε να παίξουμε το ποδόσφαιρο μας. Φαίνεται πως επιθετικά η ομάδα είναι πολύ δουλεμένη, βγάζει αυτοματισμούς, πρώτες επαφές και πολλούς τρόπους ανάπτυξης σε σχέση με πέρσι. Αμυντικά όμως, η ομάδα είναι ένα “κλικ” πιο πίσω από την προηγουμένη χρονιά. Είναι ένα “κλικ” πιο αργή.
Αυτό κόστισε στο ντέρμπι της Τούμπας, όπως κόστισαν οι μεταγραφές που δεν έγιναν αλλά και οι σημαντικές απώλειες παικτών όπως του Μπογέ. Από δύο λάθη φάγαμε 2 γκολ, αλλά όπως είναι η ζωή είναι και το ποδόσφαιρο. Άδικα και τα 2… Σίγουρα οι απροσεξίες, ο κακός Σιμόες και η ευκολότερη αποσυγκέντρωση της ομάδας στην αμυντική λειτουργία έπαιξαν μείζων ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, που για κανέναν λόγο δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του σημερινού αγώνα.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα…
Αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα… η ας πούμε ΑΕΚ…
Εντάξει, αντικειμενικά τώρα, περίμενες να έχεις ένα ήσυχο ευρωπαϊκό βράδυ με την ΑΕΚ; Δεν νομίζω… Είναι στο dna της ομάδας η ίντριγκα και το σασπένς. Μα άμα δε σε αγχώσει λίγο, κάτι δεν πάει καλά, νομίζεις πως βρίσκεσαι σε λάθος γήπεδο. Άλλες φορές θα ανατρέψει, άλλες θα κρατήσει και άλλες φορές θα κλέψει αποτέλεσμα, απλά για να σε κάνει να την αγαπάς περισσότερο. Έτσι είναι η αγάπη, ούτως ή άλλως. Στις φουρτούνες φαίνεται και στα δύσκολα και εμείς έχουμε χορτάσει από δ’ αύτες.
Ήρθε και ο καιρός, που έχουμε μόνο γλύκες όμως και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά σε πολλά αθλήματα. Περίεργο για ΑΕΚ, να περνάει καιρούς ευμάρειας σε διάφορα τμήματα. Σίγουρα για το ποδόσφαιρο, η επόμενη μέρα θα είναι ακόμα πιο λαμπρή. Αλλάζουν πολλά, διαταράσσονται καταστάσεις και τροποποιούνται τα δεδομένα. Βάζεις 20 εκατομμύρια από το πουθενά και παίζεις στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση… Όχι και άσχημα ε;
Για να τα καταφέρεις βέβαια, μας έστειλες λίγες φορές να πάρουμε ζάναξ, αλλά το αποτέλεσμα, ποσώς μάλλον όταν είναι επιτυχημένο, μετράει. Χθες αντικρίσαμε μία ΑΕΚ, που να κυριαρχεί στο μεγαλύτερο μέρος του α’ ημιχρόνου, χωρίς να έχει αμυντικό άγχος, κρατώντας τη μπάλα στα πόδια της, διατηρώντας την ηρεμία και την κατοχή της μπάλας, χάνοντας παράλληλα φάσεις που μπορούσαν να οδηγήσουν στο γκολ.
Μπαίνοντας στο δεύτερο ημίχρονο, η Ένωση κερδίζει το πέναλντι, που το εκτελεί ο Μάνταλος εύστοχα. Από εκεί και πέρα η ΑΕΚ χαμηλώνει ρυθμό, μένει πιο πίσω και με την κόκκινη του Λόπεζ κλείνεται στα καρέ της. Εκεί που λές, κλείδωσα την πρόκριση, γίνονται πράγματα και θαύματα που μόνο με μία ομάδα συμβαίνουν παγκοσμίως (την γνωστή ντε)… γιατί για να έχει παραπάνω γλύκα πρέπει να αγχωθείς λιγάκι.
Μετά το 65ο λεπτό εντοπίζεται το ίδιο πρόβλημα, που είχε εντοπιστεί και στα προηγούμενα επίσημα παιχνίδια του Δικεφάλου. Η ΑΕΚ χάνει σε δυνάμεις. Είτε είναι θέμα φυσικής κατάστασης, είτε θέμα ρυθμών αγώνων, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Βίντι έχει αγωνιστεί 13 επίσημα ματς και σίγουρα έχει καλύτερα τρεξίματα και αναπνοές από την Ένωση. Θα φανεί βέβαια στη συνέχεια και αν όντως είναι θέμα φυσικής κατάστασης, ας ελπίσουμε ότι θα λυθεί στο διβδόμαδο κενό, λόγω εθνικών ομάδων, που η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη θα έχει τον χρόνο να δουλέψει σε αρκετά σημεία.
Ομολογουμένως, η νοοτροπία και η προσωπικότητα που δείχνει η ΑΕΚ, είναι αυτή που πρέπει να έχει μία πρωταθλήτρια. Το “refuse to lose” έχει γίνει το μότο μας. Είτε με 10, είτε με 9, οι παίκτες σκύλιασαν και έδειξαν πάθος για την πρόκριση, με αποτέλεσμα η ΜΕΓΑΛΗ ΑΕΚ, να κουνάει το σεντόνι μέχρι τα Χριστούγεννα.
ΥΓ) Τι κόσμος Θεέ μου…; Δεν έχεις να πεις πολλά, όταν βλέπεις 40.000 ΑΕΚτζήδες να τραγουδάνε σαν τρελοί μες’ στη βροχή. Στήριζαν όποτε έπρεπε δυνατότερα, χωρίς την παραμικρή γκίνια και με το χέρι στην καρδιά το τελευταίο δεκάλεπτο τα έδωσαν όλα, ωθώντας την ομάδα προς την μεγάλη πρόκριση.
ΥΓ2) Το γούρι συνεχίζεται στο ΟΑΚΑ… Η πρώτη σέντρα και με την Σέλτικ και με τον ΠΑΣ και με την Βίντι έγινε από την αντίθετη πλευρά των οργανωμένων. Νίκες και προκρίσεις… Προχωράμε.
ΥΓ3) Η ΑΕΚ έχει βρει τερματοφύλακα για τα επόμενα χρόνια. Μέγας είσαι Μπάρκα μου θαυμαστά τα έργα σου!
ΥΓ4) Απαράδεκτη ενέργεια του Μάρκο! Ότι και να συνέβη με Χουλτ, δεν έχει καμία δουλειά εκεί. Δεν έπρεπε ποτέ να συμβεί αυτό. Εντελώς αψυχολόγητος και η ΑΕΚ θα στερηθεί των υπηρεσιών του για τους επόμενους 3 αγώνες των ομίλων. Δικαίως η ΠΑΕ ΑΕΚ θα τιμωρήσει με πρόστιμο τους Λόπεζ και Λιβάγια.
Από τον Εστερχάζυ … στον Νέμεθ!
Ο Γιάννης Κορομηλάς θυμάται και γράφει για τους Ούγγρους παίκτες (και όχι μόνο) που έχουν περάσει από την ιστορική Ένωση…
Μάρτον Εστερχάζυ
Τι να πρωτοπεί κανείς για τον κόμη της ΑΕΚ. Ένας εκ των ξένων που αγαπήθηκαν πολύ απο τους, αγαπησιάρηδες, ΑΕΚτζήδες! Γεννήθηκε το 1956 στην Βουδαπέστη, γόνος πλούσιας οικογένειας στην Ουγγαρία. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα ,ως επιθετικός, τα έκανε στην Κερουλέτι το 1975/6, χωρίς όμως συμμετοχές. Την επόμενη χρονιά μεταγράφηκε στην Μπουνταφόκι, που ούτε εκεί όμως κατάφερε να κάνει κάτι το αξιοσημείωτο. Φεύγει και από εκεί και καταλήγει στην μεγάλη ομάδα της Φερεντσβάρος. Από το 1977 μέχρι το 1980 κατέγραψε 21 συμμετοχές με 2 γκολ.
Το 1979 πήρε τη σωστότερη απόφαση, όπως φάνηκε μετέπειτα. Φεύγει από την Φερεντσβάρος και οδηγείται στη Χόνβεντ. Μαγικές σεζόν και η φανέλα του βασικού, μένει σπίτι του για πολύ μεγάλο διάστημα. Από το 1979 μέχρι το 1984 συμμετέχει σε 153 αγώνες και σημειώνει 62 γκολ.
Έτσι του δίνεται η ευκαιρία και δυνατότητα να μεταγραφεί σε μία μεγαλύτερη ομάδα και να κάνει άλμα στην καριέρα του. Το 1984 του έρχεται πρόταση από την ΑΕΚ και την αποδέχεται. δίχως δεύτερη σκέψη. Τεράστιο όνομα τότε, για τα ελληνικά δεδομένα! Γνήσιος απόγονος της μεγάλης ουγγρικής σχολής και εξαιρετικά τεχνίτης. Ο Μάρτον κάνει 2 θαυμάσιες σεζόν και όλα δείχνουν πως θα παραμείνει χρόνια. Τη τρίτη του χρονιά, όμως, στην ΑΕΚ, κάνει “φτωχές” εμφανίσεις και αποχωρεί από την ΑΕΚ καταγράφοντας 54 εμφανίσεις και 16 γκολ. Πάει, ακριβώς μετά, το 1987 στον Παναθηναικό, αποτυγχάνοντας να εντυπωσιάσει, για να αποχωρήσει τον Δεκέμβριο του 1988. Καταλήγει στην Ελβετία, όπου αγωνίστηκε για 2 χρόνια, πριν κρεμάσει τα παπούτσια του το 1990.
Με την εθνική ομάδα της Ουγγαρίας σκόραρε 11 γκολ σε 29 εμφανίσεις και συμμετείχε στο Μουντιάλ του 1986, όπου η Ουγγαρία απέτυχε να περάσει από τη φάση των ομίλων, αλλά σκόραρε το πρώτο γκολ στην νίκη με 2-0 εναντίον επί του Καναδά!
Ντάνιελ Τόζερ
Ο Ντάνιελ Τόζερ γεννήθηκε στις 12 Μαίου του 1985 στην Ουγγαρία. Ο αριστεροπόδαρος χαφ ξεκίνησε τη καριέρα του στην Φερεντσβάρος το 2004 και έμεινε εκεί μέχρι το 2006, καταγράφοντας 54 συμμετοχές και 3 γκολ. Η τελευταία του, εξαιρετική, σεζόν του έδωσε το “εισιτήριο” για την ΑΕΚ. Τεχνίτης στα φάουλ και “γομάρι” , βλέποντας τον κόσμο από τα 1.87. Παρέμεινε 2 χρόνια στην ΑΕΚ του Ντέμη, φεύγοντας το καλοκαίρι του 2008, ως πρωταθλητής των γηπέδων! Επίσης είναι εκείνος που έβγαλε την ασίστ στο Νίκο Λυμπερόπουλο για το 2ο γκολ της ΑΕΚ από τα 3, στον αγώνα με τη Χαρτς στο ΟΑΚΑ, το 2006.
Στη συνέχεια έκανε μεγάλη καριέρα, αφού αγωνίστηκε στο Βέλγιο, στην Ιταλία και την Αγγλία. Έπαιξε 4 ολόκληρα χρόνια στην Γάνδη, όπου δεν έβγαλε τη φανέλα του από πάνω του, έχοντας γίνει αντικατάστατος στο κέντρο των Βέλγων. Συμμετείχε 132 φορές σκοράροντας 17 γκολ, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα Βελγίου και 1 Σούπερ Καπ. Στη συνέχεια αγωνίστηκε για τη Τζένοα και τη Πάρμα από ιταλικές, ενώ έκανε καριέρα και στην Αγγλία, παίζοντας για τις Γουότφορντ και ΚΠΡ. Το 2016 αποφάσισε να γυρίσει στην πατρίδα του για την Ντέμπρετσεν, την ομάδα που έπαιξε πιτσιρικάς και αγωνίζεται μέχρι τώρα, όντας αρχηγός.
Κρίστιαν Νέμεθ
Ο Κρίστιαν Νέμεθ γεννήθηκε στην Ουγγαρία στις 5 Ιανουαρίου του 1989. Ξεκίνησε ως πιτσιρικάς από την Βουδαπέστη το 2004 και το 2007 το “τρομερό” σκάουτινγκ επιτελείο της Λίβερπουλ τον ανακαλύπτει και τον φέρνει στην ομώνυμη πόλη. Το 2009 πηγαίνει δανεικός στην Μπλάκπουλ, γράφοντας 1 συμμετοχή, γυρνώντας άρον άρον πίσω στη Λίβερπουλ.
Η Ένωση εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και τον πήρε δανεικό για μία χρονιά, γράφοντας στο τέλος της χρονιάς 19 συμμετοχές με 3 γκολ και πολύτιμες ασσίστ, βοηθώντας την ομάδα, στην προσπάθεια που έκανε εκείνη την περίοδο.
Στη συνέχεια παίρνει μετεγγραφή στον Ολυμπιακό, συμμετέχοντας σε 4 αγώνες και έκανε 6 μήνες δανεικός στον Ολυμπιακό Βόλου. Στην συνέχεια αποχώρησε για την Βουδαπέστη και μετέπειτα για την Βάλβιτ, όπου έφυγε από εκεί το 2012 για την Ολλανδία και την Ρόντα. Εκεί βρήκε το λιμάνι του, συμμετέχοντας σε 45 αγώνες, βάζοντας 12 γκολ σε 2 χρόνια. Τα επόμενα χρόνια τον Βρίσκουν Αμερική για το Κάνσας, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα, με ενδιάμεσους σταθμούς την Αλ Γκαράφα στην Αραβία και τη Νιου Ίνγκλαντ.
Με οδηγό την ιστορία της…
Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για τον αγώνα που η ΑΕΚ υποχρεούται να πάρει…
Η ΑΕΚ σήμερα το πρωί έφθασε στην Γλασκώβη για να ξεπεράσει το δυσκολοκατάβλητο εμπόδιο της Σέλτικ. Τις προηγούμενες 2 χρονιές ίσως το αντιμετωπίζαμε ως αστείο, ότι η Ένωση θα μπορούσε να κοντράρει μια ομάδα τέτοιου μεγέθους, μία πρωταθλήτρια Σκωτίας… Τεράστιο μπάτζετ, μεγάλοι παίκτες, οργάνωση και ομάδα που σίγουρα θα μπορούσε να αγωνιστεί την πρώτη εθνική Αγγλίας.
Η τεράστια αλλαγή επιπέδου της ΑΕΚ όμως, έχει αλλάξει τόσο τα δικά της στάνταρ, όσο και των οπαδών της. Εμφανίζεται στο Champions League ως πρωταθλήτρια Ελλάδας, με ένα πλήρως ανταγωνιστικό ρόστερ και με προσιτό ποδόσφαιρο. Η δουλειά που υπήρξε στην προετοιμασία γίνεται αντιληπτή, από το πως η Ένωση φέτος αναπτύσσεται, όπως είδαμε στα φιλικά και περισσότερο στην πρόβα τζενεράλε με την Γαλατασαράι. Εντελώς διαφορετική προσέγγιση του παιχνιδιού από τους παίκτες, αλλά και από τον φετινό προπονητή. Έκαναν στην άκρη την ανούσια κατοχή και προωθήθηκε το ποδόσφαιρο μιας επαφής, με γρήγορες εναλλαγές στην μπάλα και γρήγορη ανάπτυξη από τον άξονα.
Oι προσδοκίες είναι μεγαλύτερες από πέρυσι και είναι λογικό. Ξεκινώντας την φετινή χρονιά όλοι θα θέλαμε να περάσει στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Η προϊστορία της ΑΕΚ με τις σκωτζέζικες ομάδες είναι ιδιαίτερα καλή! Όποια φορά κλήθηκε να αντιμετωπίσει ομάδα από την Σκωτία στην Ευρώπη τα κατάφερε με μεγάλη επιτυχία. Τα λεφτά των ομίλων είναι πολλά για να χαθούνε και φέτος η τύχη φαίνεται να μας χαμογελάει. Η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί!
Έτσι με οδηγό το παρελθόν, την βαριά της ευρωπαϊκή της και την καλή της προϊστορία η ΑΕΚ πρέπει να περάσει στον επόμενο γύρο και ακολούθως στους ομίλους. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Άλλωστε έχουμε συνηθίσει στα δύσκολα και έχουμε δείξει πως τα καταφέρνουμε περίφημα…
ΑΕΚ όπως το ’94!
