Το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ αποτελεί πλέον παρελθόν. Εχθές, μίλησε ο σημαντικότερος κανόνας του ποδοσφαίρου. Οταν δεν μπορείς να κερδίσεις την στιγμή που είσαι καλύτερος, τότε είναι βέβαιο πως θα χάσεις. Και αυτό ακριβώς έπαθε η ΑΕΚ. Έχασε από έναν μέτριο έως και κακό ΠΑΟΚ.
Η ΑΕΚ στο χθεσινό παιχνίδι λοιπόν, άρεσε σε πολλούς. Και όχι άδικα αν αναλογιστεί κανείς πως έκανε την καλύτερη της εμφάνιση μετά από χρόνια στην Τούμπα. Έπαιξε ωραίο και γρήγορο επιθετικό ποδόσφαιρο, δεν φοβήθηκε τον πιο πλήρη ( όπως τονίζουν συνεχώς οι δημοσιογράφοι του ΠΑΟΚ από Θεσσαλονίκη μεριά ) ΠΑΟΚ, και αν είχε και την τύχη με το μέρος της τότε θα μιλάγαμε για ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα. Βέβαια η εικόνα αυτή, οφείλεται και σε πολύ μεγάλο βαθμό στον ΠΑΟΚ και ειδικότερα στον προπονητή του. Ο Λουτσέσκου, φάνηκε πως φοβάται πολύ την ΑΕΚ. Φάνηκε από τον τρόπο που προσπάθησε να την αντιμετωπίσει, αλλά κυρίως από τις αλλαγές που έκανε. Κάτι μου λέει όμως πως, μετά το χθεσινό παιχνίδι φοβήθηκαν και κάποιοι άλλοι την ΑΕΚ του Ουζουνίδη.
Τα δύο τέρματα του ΠΑΟΚ, προήλθαν από ατομικά λάθη της Ένωσης, αυτό είναι γεγονός που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Αρχικά, το πρώτο γκολ του Πρίγιοβιτς, προήλθε από ασίστ του Λαμπροπούλου, ο οποίος στην προσπάθεια του να διώξει την μπάλα, κατάφερε να δώσει πάσα στον Σέρβο επιθετικό. Όταν δέχεσαι ένα τέτοιο τέρμα, σε μια τόσο εχθρική έδρα, την στιγμή που αποδεδειγμένα αγωνίζεσαι καλύτερα, τότε η ψυχολογία πέφτει στα κάτεργα.
Η ΑΕΚ από εκεί και ύστερα, παραδόξως έβγαλε αντίδραση. Έδειξε πως διαθέτει μέταλλο μεγάλης ομάδας. Ότι δεν έκανε με τον Άγιαξ, το έκανε με τον ΠΑΟΚ. Δεν κλείστηκε πίσω, προσπάθησε να ασκήσει πίεση και να δημιουργήσει ευκαιρίες. Είχε δύο δοκάρια με Λιβάγια και Μπακασέτα, είχε την κεφαλαία του Πόνσε, όμως δεν είχε το καθαρό μυαλό, και αυτό φάνηκε στις ευκαιρίες του Μάνταλου και του Κλωναρίδη, που δεν μπόρεσαν να…σουτάρουν από πλεονεκτική θέση.
Η ομάδα αυτή τη στιγμή είναι “γυμνή”. Οι ερασιτεχνικές κινήσεις της διοίκησης στα μεταγραφικά φάνηκαν από πολύ νωρίς. Δεν νοείται ομάδα που θέλει να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο, να μην έχει έναν μπαλαδόρο στο χώρο του κέντρου για να περνάει την μπάλα μπροστά. Δεν νοείται ομάδα, χωρίς καθαρόαιμο εξτρέμ. Οι μόνες λύσεις στην θέση αυτή είναι ο Μπογέ που δεν γνωρίζουμε ακόμα πότε θα αγωνιστεί, ο Αλμπάνης που είναι τραυματίας και ο Γιαννιώτας που είναι ανέτοιμος. Σίγουρα θα δούμε μια διαφορετική ΑΕΚ με όλους τους παίκτες διαθέσιμους, αλλά μέχρι τότε;
Το παιχνίδι αυτό δεν έκρινε απολύτως τίποτα. Πολλοί ήθελαν να δώσουν ένα διαφορετικό χαρακτήρα σε αυτή την αναμέτρηση. Κανένα πρωτάθλημα ποτέ και πουθενά δεν κρίθηκε στην 4η αγωνιστική. Η ΑΕΚ έχασε απλά μια μάχη. Το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα, και η “αρμάδα” του Ουζουνίδη θα το παλέψει μέχρι τέλους, να είστε σίγουροι.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
