Πόσο ψύχραιμα να δεις τη στυγερή δολοφονία ενός παιδιού που δεν είχε «πατήσει» καν τα τριάντα;
Ένα από τα πρώτα πράγματα που σου μαθαίνουν σε κάθε σχολή δημοσιογραφίας είναι πως πρέπει να βλέπεις τα γεγονότα ως παρατηρητής και να αποκτάς σφαιρική άποψη. Σε μια αναμέτρηση, σε μια αμφισβητούμενη φάση, σε ένα τρόπαιο ναι. Σε μια δολοφονία αθώου νέου ανθρώπου όμως ;
Θα μπορούσε να είναι αδερφός σου, παιδί σου αν είσαι μεγαλύτερος/η, ξάδερφος, γείτονας. Ο φίλαθλος που έχετε μαζί διαρκείας και αγκαλιάζεστε σε κάθε γκολ. Ακόμη κι ο συνάδελφος που παλεύεται για τη ζωή 6 και 7 ημέρες την εβδομάδα.
Ποια η κατάληξή του; Ένας τραγικός θάνατος από δολοφόνους που δρουν στο όνομα του δήθεν οπαδισμού. Δεν το χωράει ανθρώπου νους. Πριν ξεκινήσουμε τα κροκοδείλια δάκρυα όμως σαν χώρα, οφείλουμε να κάνουμε ένα απολογισμό των συνεργατών που έπραξαν τη δολοφονία αυτή και εν συνέχεια που υπερασπίζονται τους εγκληματίες.
Νεοναζιστές οπαδοί, ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα, διένυσαν 3+ χώρες ώστε να βρεθούν ανενόχλητοι σε μια πόλη που ξεκίνησαν μια καταδρομική επίθεση ενάντια σε άμαχο πληθυσμό. Ρε μ@λ@κες… και οι ναζί τα γυναικόπαιδα τα άφηναν συνήθως!
Προφανώς δεν δρούσαν μόνοι τους. Δεν έβαλαν στο GPS «OPAP ARENA» και έφτασαν. Είχαν συνεργούς, Έλληνες. Οι παππούδες μας βέβαια τους έλεγαν με απλά λόγια, δοσίλογους. Επειδή είναι κοινό μυστικό ποια ελληνική ομάδα υποστηρίζουν, μην πέσουμε στο ίδιο λάθος. Είναι μειοψηφία, όχι το σύνολο αυτών.
Άνθρωποι, βοήθησαν ανθρώπους να σκοτώσουν έναν τυχαίο αθώο άνθρωπο. Τι ακριβώς να συζητήσουμε ; Σε τι να ελπίζουμε δηλαδή ; Ποια ανθρωπότητα; Ποια συνεργασία, ποιους θεσμούς; Τίποτα απολύτως, ζούμε από τύχη και αυτό δε θα αλλάξει.
Τώρα για γνωστούς χαρτογιακάδες που τη μια υπερασπίζονται θύματα και την άλλη θύτες τι να σχολιάσουμε ακριβώς; Προσωπικά, μόνο ύποπτο θα μου φαινόταν η πρόσληψη γνωστού ποινικολόγου να αθωώσει Έλληνα που βρισκόταν στα επεισόδια.
Στους γονείς αυτούς ποιος θα τους πει και τι ; Συγγνώμη αλλά διαλύσαμε την οικογένειά σας γιατί ο υιός σας, ο καρπός του έρωτα σας, ο αποδέκτης των κόπων και των θυσιών σας δε βρίσκεται πλέον εδώ καθώς του άρεσε το κιτρινόμαυρο ; Ποιος θα τους γιατρέψει την καμένη τους πλέον ψυχή ρε ξεφτίλες ;
