Δυστυχώς η «Ένωση» δεν κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα αφού έφτασε να εξαρτάται από ένα αποτέλεσμα στη Θεσσαλονίκη!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Ανεξάρτητα από την έκβαση που ήθελε ο καθένας στο συναρπαστικό, καθ΄ ομολογία, φετινό πρωτάθλημα, πρέπει να έχει την ψυχραιμία να παρατηρεί τι οδήγησε στη συγκεκριμένη έκβαση. Ο ΠΑΟΚ στέφθηκε τροπαιούχος και, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ήταν η ομάδα που το άξιζε περισσότερο. Ξεκίνησε με ένα ρόστερ αρκετών κενών και σίγουρα δεν υπερτερούσε ούτε σε ποιότητα ούτε σε ποσότητα από το τότε φαβορί, ΑΕΚ.
Στα πλέι- οφ κανείς δεν τον πίστεψε, ούτε οι ίδιοι οι «φίλοι» του, ειδικά μετά την ισοπαλία στο γήπεδο της Λαμίας. Η ομάδα του Λουτσέσκου όμως πραγματοποίησε το 4/4 απέναντι στους υπόλοιπους »μεγάλους» και σε συνδυασμό την ισοπαλία σα νίκη στη Νέα Φιλαδέλφεια, κατέκτησε την κορυφή. Κανείς δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει και μόνο προβληματισμό μπορεί να προκαλέσει στους υπόλοιπους που δεν κατάφεραν να «κόψουν» πρώτοι την κορδέλα.
Η «Ένωση» κάπου «θόλωσε» και έχασε μόνη της την κορυφή. Οι λόγοι ξεκινούν από το περασμένο καλοκαίρι. Εκεί που έπραξε με τον πλέον λάθος τρόπο για το σύγχρονο ποδόσφαιρο, με συναισθηματισμούς. Ο Ματίας Αλμέιδα είναι μια κινητή ασπίδα για τους ποδοσφαιριστές του και τους θεωρεί πάντα τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, όπως ο ίδιος έχει αναφέρει. Μετά λοιπόν την περσινή επιτυχία του «μαγικού» νταμπλ, έσπευσε να διατηρήσει, όχι μόνο τον κορμό, αλλά σχεδόν όλο το ρόστερ που αγωνιζόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Στην ΑΕΚ δεν αντιλήφθηκαν πως αρκετοί παίκτες έπιασαν το ποδοσφαιρικό τους «ταβάνι» καθώς ο στόχος τους ήταν να κατακτήσουν εκείνο το νταμπλ και έμειναν εκεί. Δεν υπήρχαν βλέψεις να συνεχιστεί αυτή η συλλογή τροπαίων. Κόντρα στη λογική, παρέμειναν παίκτες που έπρεπε ολοφάνερα να αντικατασταθούν. Η αλήθεια είναι πως δεν υπήρχε θέμα ποσότητας, αφού ο »Δικέφαλος» είχε ολοφάνερα το μεγαλύτερο ρόστερ στην Ελλάδα αλλά από νωρίς έκανε την εμφάνισή της μια έλλειψη ποιοτικών λύσεων σε κάποιες θέσεις.
Για παράδειγμα, στη νευραλγική θέση του τερματοφύλακα, η ΑΕΚ είχε ξεκάθαρα τις δυο πιο αναξιόπιστες λύσεις σε σύγκριση με ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Άρη. Ο Λάζαρος Ρότα αποτελούσε τη μόνη επιλογή στο δεξί άκρο της άμυνας, χρειαζόταν ένα καλύτερο στόπερ για να υπάρχει στην τετράδα επιλογών, έμεινε ο Χατζισαφί ως μόνο αριστερό μπακ. Η ομάδα επίσης ταλαιπωρήθηκε πολύ με τον Λιβάι Γκαρσία που αγωνιζόταν 3-4 ματς και μετά τραυματιζόταν για τρεις και τέσσερις εβδομάδες. Όλα αυτά και όχι μόνο, αποτέλεσαν αποτρεπτικό παράγοντα στην «Ένωση» να κατακτήσει ένα…φαινομενικά εύκολο πρωτάθλημα.
Αυτό δεν πρέπει να κάνει την τωρινή καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο η ΑΕΚ. Να μη λειτουργήσει με συναισθηματισμούς. Δε ζήτησε κανένας να λειτουργήσουν οι «Κιτρινόμαυροι» σαν κάποιους συλλόγους που με την πρώτη παρεξήγηση ξηλώνουν φωτογραφίες από τα αποδυτήρια των «θρύλων» της ομάδας ή να φέρεται άσχημα σε αθλητές. Επιβάλλεται όμως να μείνει μόνο όποιος μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα και όχι όποιος είναι καλό παιδί. Μόνο έτσι θα επιστρέψει στους τίτλους η ΑΕΚ και αυτό πρέπει να γίνει καθώς όσο χάνεις τρόπαια, τόσο αυτό επιβαρύνει το DNA σου.
ΥΓ: Κατ΄ εμέ, πρέπει να αποχωρήσουν 6-7 ποδοσφαιριστές τουλάχιστον και να έρθουν άλλοι τόσοι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ
ΥΓ2: Την ΑΕΚ και οι αντίπαλοί της την αγαπούν περισσότερο όταν χάνει!
