Ο σέντερ της ΑΕΚ μίλησε στην ιστοσελίδα του BCL για όλους και για όλα.
Ο 22χρονος σέντερ της ΑΕΚ στάθηκε αρχικά στην πρόκριση της ομάδας στους «8» του BCL: «Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που είμαστε ξανά στις 8 καλύτερες ομάδες. Η ομάδα έχει δείξει συνέπεια φέτος. Πιστεύω πως είμαστε μια από τις τοπ ομάδες του θεσμμού και είμαστε ανυπόμονοι για τη συνέχεια».
Έπειτα, μίλησε για την απόφασή του να πάει δανεικός την περσινή σεζόν στον Κολοσσό Ρόδου: «Δεν έπαιζα τόσο πολύ με την ΑΕΚ, όσο πίστευα ότι θα παίζω, οπότε μίλησα με τον προπονητή και την ομάδα και αποφασίσαμε πως το καλύτερο για μένα θα ήταν να πάω κάπου, όπου θα έπαιρνα περισσότερο χρόνο συμμετοχής και θα έβρισκα ξανά την αυτοπεποίθησή μου για την επόμενη χρονιά. Και αυτό ακριβώς κάναμε» και συμπλήρωσε για την φετινή… μεταμόρφωσή του:
«Με βοήθησε πολύ το ότι ήμουν μέρος του Κολοσσού. Έπαιρνα καλό χρόνο συμμετοχής σε κάθε ματς, έπαιζα κόντρα σε καλούς παίκτες κι έπρεπε να παρουσιάζομαι καλός, για να βοηθάω την ομάδα μου κάθε φορά. Σίγουρα, ήταν η σεζόν που μου έδωσε όλη την ώθηση για να επιστρέψω στην ΑΕΚ, να βελτιωθώ και να έχω αληθινό ρόλο στην ομάδα».
Οι «κιτρινόμαυροι έφτασαν πέρυσι στην κατάκτηση του BCL, με τον ίδιο να είναι απών, κάτι που, ωστόσο, δεν τον πείραξε: «Δεν ήταν δύσκολο, επειδή, ακόμα και αν ήμουν με την ΑΕΚ, δεν θα είχα μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία, γιατί δεν θα έπαιζα πολύ. Ήμουν χαρούμενος με την απόφασή μου να πάω στον Κολοσσό. Ήξερα πως είναι το καλύτερο για μένα» και πρόσθεσε:
«Για την ακρίβεια, σκέφτηκα να έρθω στην Αθήνα για τον τελικό με την Μονακό, αλλά δεν τα κατάφερα. Το είδα από την τηλεόραση και ήμουν χαρούμενος για τους συμπαίκτες και το προπονητικό επιτελείο που κατάφεραν κάτι τέτοιο».
Όσο για το… έναυσμα που πήρε για να αρχίσει να ασχολείται με το μπάσκετ, ο Τσαλμπούρης δήλωσε: «Άρχιζα να παίζω πολύ μικρός. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου ποτέ χωρίς μπάσκετ. Ο πατέρας μου ήταν προπονητής, οπότε ήμουν στα παρκέ από 2-3 ετών. Δεν ασχολήθηκα με άλλο άθλημα μεγαλώνοντας. Η οικογένειά μου ήταν μπασκετική. Όλοι σε κάποια φάση της ζωής τους έπαιξαν μπάσκετ. Δεν είχα άλλη επιλογή».
Για την απόφασή του να πάει στις ΗΠΑ και το Iowa State υποστήριξε: «Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση. Δεν το είχα σκεφτεί πριν. Έγινε μέσα σε λίγους μήνες. Ενδιαφέρθηκαν κολέγια για μένα και άρχισα να το σκέφτομαι σαν μια ευκαιρία να παίξω στις ΗΠΑ και να συνδυάσω το σχολείο με το μπάσκετ» και θυμήθηκε: «Ήταν πολύ ωραία. Παίζαμε σε γήπεδο 15.000 θεατών! Ήταν sold out σχεδόν σε κάθε αγώνα, ανεξαρτήτως αντιπάλου. Αυτό έκανε την εμπειρία πολύ ξεχωριστή και το λάτρεψα!»
Αυτό που έπρεπε να συνηθίσει, ωστόσο, στο Έιμς ήταν ο καιρός: «Ερχόμουν από ένα μέρος που είχε πολύ καλό καιρό σχεδόν όλο το χρόνο και έπρεπε να μείνω στο Έιμς του Αϊόβα, όπου έκανε πολύ πολύ κρύο. Αλλά το συνήθισα. Τα κολεγιακά μου χρόνια ήταν γεμάτα ωραίες αναμνήσεις. Το ότι νικήσαμε το Κάνσας στο Big 12 Tournament ήταν μεγάλο κατόρθωμα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ!».
Παρόλα αυτά, την επόμενη σεζόν δεν επέστρεψε στο κολέγιο γιατί: «Ο Χόιμπεργκ ήταν ο προπονητής που με επέλεξε και μετά μας ενημέρωσε πως θα πάει στο ΝΒΑ (Μπουλς), οπότε δεν ένιωθα άνετα να παίξω για έναν νέο κόουτς (Στιβ Προμ), που δεν τον ήξερα και δεν με ήξερε. Σκέφτηκα ότι ήταν ρίσκο, οπότε μίλησα με την οικογένειά μου και αποφασίσαμε να μην επιστρέψω. Ήταν δύσκολη απόφαση, ίσως η πιο δύσκολη μέχρι τώρα, επειδή ήθελα πολύ να γυρίσω πίσω. Μού άρεσε η ομάδα, η πόλη, όλα. Έχω καλούς φίλους εκεί. Ηταν δύσκολη απόφαση, αλλά έπρεπε να την πάρω».
Έπειτα, ήρθε το πενταετές συμβόλαιο με την ΑΕΚ και σχολίασε: «Ήταν κάτι πολύ μεγάλο για μένα! Η ΑΕΚ είναι μια ιστορική ομάδα και μία από τις καλύτερες στην Ελλάδα. Ήταν τιμή μου να είμαι μαζί τους. Η ΑΕΚ πέρασε 3-4 δύσκολα χρόνια στις μικρές κατηγορίες και οι άνθρωποί της ήθελαν να την ανεβάσουν στο τοπ επίπεδο και με έκαναν να θέλω να είμαι μέρος της».
Όσο για το ντεμπούτο του στην ευρωπαϊκή διοργάνωση της FIBA με αντίπαλο τη Ζολνόκι, είπε: «Θυμάμαι πως ήμουν πολύ νευρικός, επειδή ήταν το πρώτο μου ευρωπαϊκό ματς. Αλλά μόλις μπήκα στο παρκέ, ενθουσιάστηκα και προσπάθησα για το καλύτερο. Είναι μια ανάμνηση που θα κρατήσει για πάντα».
Ο Τσαλμπούρης… μαθήτευσε δίπλα σε μεγάλους παίκτες κι ένας από αυτούς ήταν κι ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, για τον οποίο τόνισε: «Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα το να είμαι συμπαίκτης του, να είμαι μαζί τους στις προπονήσεις και να μαθαίνω από εκείνον», και παρόλο που δεν τον έχει πια κοντά του καθημερινά, είπε: «Ήμουν χαρούμενος που επέστρεψα στην ΑΕΚ. Ήξερα το επιτελείο, τους προπονητές, τα περισσότερα παιδιά. Έλειπα μόνο για έξι μήνες. Δεν άλλαξαν πολλά».
Για την φετινή του εμφάνιση κόντρα στον Κολοσσό (15π., 3ρ., 2ασ.) ανέφερε: «Προσπάθησα να αντιμετωπίσω το παιχνίδι με τον Κολοσσό όπως κάθε άλλο. Ήταν μια καλή εμφάνιση. Έπαιξα καλά και δεν ένιωσα ότι πρέπει να αποδείξω κάτι σε κάποιον. Αντιμετωπίζω κάθε ματς το ίδιο» και συμπλήρωσε για το Διηπειρωτικό Κύπελλο: «Η Βραζιλία ήταν ωραία εμπειρία. Δεν έχεις την ευκαιρία κάθε χρόνο να είσαι σε ένα Διηπειρωτικό. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί μια φορά στη ζωή σου. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι που τα καταφέραμε και κατακτήσαμε το τρόπαιο».
Για το ματς με τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη σχολίασε: «Μού έδωσε έξτρα κίνητρο, γιατί έπαιζα κοντά στην πόλη μου (Βέροια). Πολλοί φίλοι μου ήρθαν στο παιχνίδι, όπως και οι γονείς μου και η υπόλοιπη οικογένεια. Ήταν πολύ ωραία».
Στο τέλος, κατέληξε: «Θα σημαίνει πολλά το να παίξω στο Final 4 φέτος. Θα είναι κάτι μεγάλο για την ομάδα να φτάσει για δεύτερη σερί σεζόν εκεί και θα είναι η πρώτη φορά για μένα. Και, γιατί όχι, να μην είναι επίσης επιτυχημένη;».
