Uncategorized

Το προφίλ των αντιπάλων της ΑΕΚ στο Διηπειρωτικό

Βρισκόμαστε μια μέρα πριν την έναρξη του Διηπειρωτικού Κυπέλλου και η Fiba ανέλυσε τα προφίλ των διεκδικητών του τίτλου.

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

ΣΑΝ ΛΟΡΕΝΤΖΟ


Εδώ ασχολούμαστε με το προφίλ της San Lorenzo de Almagro, της νικήτριας του 2018 DIRECTV Liga de las Americas. Η διάσημη ομάδα από το Μπουένος Άιρες, που υπάρχει από το 1935, είναι η πιο κυρίαρχη ομάδα της Αργεντινής τα τελευταία χρόνια.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ


 Dar Tucker

Ο 30χρονος είναι ένα μεγάλο όνομα στην Αργεντινή, αφού ήταν ο MVP της LNB το 2016-17 με την Estudiantes Concordia. Ο ύψους 1,93μ. γκαρντ, που παίζει για την εθνική Ιορδανίας και συμμετείχε στα FIBA Basketball World Cup 2019 Asian Qualifiers, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία της San Lorenzo μέχρι την κατάκτηση του τίτλου στην Liga de las Americas, βάζοντας 15 πόντους στον θρίαμβο με 79-71 επί της Mogi Das Cruzes στον τελικό.

Nicolas Aguirre

Άλλος ένας MVP της LNB της Αργεντινής (το 2015 ως παίκτης της Quimsa), ο Aguirre πήγε στην San Lorenzo το 2015 και αποδείχθηκε μια σταθερή λύση στη γραμμή των γκαρντ. Ο ύψους 1,89μ. κόμπο γκαρντ έχασε για λίγο το triple double στον περσινό τελικό της Liga de las Americas, έχοντας 11 πόντους, 9 ασίστ και 9 ριμπάουντ. Έχει περάσει καλές στιγμές με τη San Lorenzo και παίζει σημαντικό ρόλο στα τρόπαιά της από το 2016 και μετά.

Joel Anthony

Ο διεθνής Καναδός είναι ένας έμπειρος παίκτης, που έχει πάρει τίτλους στο ΝΒΑ με τους Miami Heat το 2012 και το 2013. Επίσης, έχει παίξει για τους Boston Celtics, Detroit Pistons και San Antonio Spurs στην καριέρα του στο ΝΒΑ, η οποία κράτησε για πάνω από δέκα χρόνια. Με τη San Lorenzo ο ύψους 2,06μ. σέντερ ήταν μεγάλο μέρος της επιτυχίας του double στην LNB και τη Liga de las Americas πέρυσι. Στις τρεις νίκες για της υπεράσπιση του τίτλου απέναντι σε Μogi Das Cruzes, San Martin de Corrientes και CD Las Animas μέτρησε 8,3 πόντους, 8 ριμπάουντ και 2 κοψίματα κατά μέσο όρο.

Οι κορυφαίοι της ιστορίας της


Walter Hermmann

Ως μέλος της χρυσής φουρνιάς της χώρας του, ο Hermmann εκπροσώπησε την Αργεντινή, όταν εκείνη κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους 2004 Olympics στην Αθήνα. Αυτό ήταν τρία χρόνια αφού είχε πάρει το πρώτο του βραβείο ως MVP της LNB, ενώ έπαιζε για την Atenas, την ίδια ομάδα με την οποία πήρε έφτασε ξανά σε αυτή τη διάκριση το 2014. Ανάμεσα σε αυτά τα δύο βραβεία πήρε ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Από εκεί και πέρα, ο Herrmmann είχε αξιοσημείωτες στιγμές στην καριέρα του, μαζί και με μια τριετία στο ΝΒΑ, φορώντας τη φανέλα των Charlotte Bobcats (τωρινών Hornets) και των Detroit Pistons. Ο Hermman ήταν ο MVP της San Lorenzo στον πρώτο θρίαμβο σε τελικό της LNB (2016), στην πρώτη του σεζόν με την ομάδα (2015-16).

Gabriel Deck

Άλλος ένας διεθνής Αργεντινός, ο Deck, που ήταν MVP της San Lorenzo στις πορείες του 2016-17 και του 2017-18 στους τελικούς της LNB. Επίσης, πήρε το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη της LNB πέρυσι (2017-18), βοηθώντας την ομάδα του και στον θρίαμβο της Liga de las Americas. Ο Deck έβαλε 22 πόντους στον τελικό, μετρώντας 19,1 πόντους ανά ματς στη διοργάνωση.

Η ιστορία της ομάδας

Οι βάσεις της ομάδας, που είναι γνωστή ως The Cathedral of Basketball, χρονολογούνται πίσω στη δεκαετία του 1930. Στις 19 Μαρτίου του 1937 η San Lorenzo ήταν μία από τις εννέα ομάδες που ίδρυσαν την Asociación de Basket-ball de Buenos Aires (ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης του Μπουένος Άιρες).

 Το 1942 πήρε τον πρώτο της τίτλο στο Campeonato Oficial (Επίσημο Πρωτάθλημα), με τις φιγούρες που ξεχώρισαν να είναι εκείνες των Francisco Del Río —ένα all time είδωλο-, Alfredo Belli και Armando Bo —που αργότερα έγινε διακεκριμένος παραγωγός ταινιών.

Ο δεύτερος τίτλος στο Επίσημο Πρωτάθλημα ήρθε το 1946, με την Dream Team της εποχής. Μαζί με τους Del Rio και Bello ήταν ο José Biggi, ο πρώτος αδιαμφισβήτητος σταρ του αργεντινικού μπάσκετ, καθώς και οι Salvador Capece, Alberto Trama, Jaime Pérez, Héctor Romagnolo και Armando Rossi.

Η Asociación Buenos Aires San Lorenzo πήρε 12 τίτλους στο Torneo Oficial από το 1942 έως το 1973. Μεταξύ αυτής της περιόδου, το 1951 η San Lorenzo αντιμετώπισε τους Harlem Globetrotters, στο Estadio Luna Park, στο Μπουένος Άιρες.

Η San Lorenzo είχε πολλούς παίκτες με συμμετοχές στην εθνική Αργεντινής εκείνη την εποχή, συμπεριλαμβανομένων των Edgar Parizzia, Carlos Vassino, Juan Ruggia, Herberto Fagnani, Dante Masolini, Gustavo Aguirre, Juan De la Cruz (που αργότερα απέκτησε την ισπανική εθνικότητα και πήρε το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο το 1984), Claudio Villanueva και Daniel Pace.

Οι Erio Cassettai, Oscar Visciglia, Carlos Perroni, Carlos Perales, Norberto Pacheco, Abel Rojas και Mario Benítez ήταν επίσης μεταξύ των αγαπημένων παικτών της San Lorenzo.

Η San Lorenzo έχει πιθανότατα τραβήξει την περισσότερη προσοχή τα τελευταία χρόνια, συγκριτικά με το παρελθόν της ομάδας. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, αφού τρέχει ένα σερί  τριών εγχώριων τίτλων και έχει κατακτήσει την περσινή DIRECTV Liga de las Americas. Μέχρι στιγμής φέτος έχει  πάρει νίκες και στα 11 ματς που έχει δώσει, για την υπεράσπιση του στέμματος της Liga de las Americas, έχοντας εξαιρετικό ξεκίνημα με νίκες επί των Mogi Das Cruzes (103-78), San Martin de Corrientes (71-59) και CD Las Animas (93-70) στις αρχές του Φεβρουαρίου, για να κλειδώσει τη θέση της στα ημιτελικά.

AUSTIN SPURS

Εδώ έχουμε το προφίλ των Austin Spurs, που συμμετέχουν μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος στη G-League. Είχαν ρεκόρ 32-18 στη Regular Season, μετά είχαν ένα τέλειο 4-0 στα πλέι-οφ και κέρδισαν τους Raptors 905 με 2-0 στους τελικούς.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ


Αμίντα Μπρίμα

Οι Austin Spurs θα έχουν ένα ταλαντούχο ρόστερ στο Ρίο. Οι φίλαθλοι εκεί πρέπει να προσέξουν τον Αμίντα Μπρίμα, έναν σέντερ ύψους 2,08 μέτρων, που είναι ένας εξαιρετικός αμυντικός. Ο 24χρονος έφτασε μέχρι την κορυφαία αμυντική πεντάδα της G-League πέρσι. Κυριαρχεί στα μπλοκ με 3,31 ανά ματς, ενώ παράλληλα έχει 8,2 πόντους, 8 ριμπάουντ και 1,3 ασίστ σε 23,7 λεπτά μέσης συμμετοχής σε 32 παιχνίδια.

ΝτεΖουάν Μπλερ

Μετά από εφτά χρόνια στο ΝΒΑ, ο ΝτεΖουάν Μπλερ διανύει την δεύτερη σεζόν του στη G-League. Μετρά 6,4 πόντους, 3,9 ριμπάουντ και 1,1 ασίστ σε 12,4 λεπτά μέσης συμμετοχής με τους Austin Spurs.

Τζος Χουέστις

Ο Τζος Χουέστις προέρχεται από τραυματισμό και έχει παίξει μόλις 11 φορές με τους Austin Spurs αυτή την σεζόν. Ο ύψους 2,01 μέτρων φόργουορντ έχει εμπειρία από το ΝΒΑ, καθώς έπαιξε με τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ από το 2015 μέχρι το 2018. Πέρασε χρόνο και με την θυγατρική τους ομάδα, τους Oklahoma City Blue.

Οι κορυφαίοι όλων των εποχών

Οι Austin Spurs υπήρξαν ένα μέσο για πολλούς παίκτες του ΝΒΑ. Αυτός που πραγματικά ενέπνευσε, ήταν ο Τζόναθον Σίμονς. Ξεκίνησε την καριέρα του μέσω κάποιων τοπικών δοκιμαστικών (ο καθένας μπορούσε να πληρώσει 150 δολάρια για να λάβει μέρος) και πέρασε δύο σεζόν με την ομάδα. Στη συνέχεια, υπέγραψε συμβόλαιο στο ΝΒΑ με τους San Antonio Spurs και τώρα αγωνίζεται στους Philadelphia 76ers.

Επτά μέλη των San Antonio Spurs έχουν περάσει χρόνο παίζοντας με τους Austin Spurs. Αυτοί είναι οι Ντέιβις Μπέρτανς, Λόνι Ουόκερ, Ντέρικ Ουάιτ, Ντεζόυντε Μάρει, Μπράιν Φορμπς, Ντρου Έουμπανκς και Τζιμέζι Μέτου. Ο Ουόκερ και ο Μέτου έπαιξαν φέτος με τους Austin, ενώ ο Έουμπανκς είναι two-way παίκτης.

Ακόμα ένα γνωστό όνομα στο Austin είναι ο προπονητής, Μπλέικ Αχέρν, ο οποίος έπαιξε με την ομάδα μερικά ματς κατά την διάρκεια της σεζόν 2008-2009.

Άλλοι παίκτες του ΝΒΑ που πέρασαν χρόνο με τους Austin Spurs είναι οι Τζαρόν Μπλόσονγκειμ (Κλίβελαντ Καβαλίερς), Τζούλιαν Ουόσμπερν (Μέμφις Γκρίζλις), Ντάνι Γκριν (Τορόντο Ράπτορς), Κάιλ Άντερσον (Μέμφις Γκρίζλις), Μπόμπαν Μαριάνοβιτς (Φιλαδέλφια Σίξερς), Ράιαν Αρκιντιακόνο (Σικάγο Μπουλς), ΤζαΜάικαλ Γκριν (Μέμφις Γκρίζλις), Άαρον Μπέινς (Μπόστον Σέλτικς), Κόρι Τζόσεφ (Ιντιάνα Πέισερς) και Ίαν Μαίνμι (Ουάσινγκτον Ουίζαρντς).

Μερικοί αξιοσημείωτοι διεθνείς παίκτες που φόρεσαν την φανέλα των Austin Spurs είναι ο Αργεντινός Πατρίσιο Γκαρίνο και το τρίδυμο από την Γαλλία (Λιβιό Ζαν – Σαρλ, Νάντο Ντε Κολό και Ίαν Μαίνμιεποχών
περσινή σεζόν δεν ήταν η πρώτη γεύση της επιτυχίας για τους Austin Spurs. Ήταν πρωταθλητές της G-League και την σεζόν 2011-12, με ρεκόρ 33-17 στη Regular Season, 6-3 στα πλέι-οφ και νίκη επί των Los Angeles D-Fenders στους τελικούς.

Την σεζόν 2015-2016, οι Austin Spurs είχαν ρεκόρ 30-20 στη Regular Season και έφτασαν μέχρι τον δεύτερο γύρο (τελικοί περιφέρειας), όπου έχασαν από τους D-Fenders.

Την προηγούμενη σεζόν (2014-2015), είχαν 32-18 στη Regular Season και έφτασαν μέχρι τον δεύτερο γύρο των πλέι-οφ, προτού χάσουν από τους μετέπειτα πρωταθλητές, Santa Cruz Warriors.

Μέχρι στιγμής φέτος, οι Austin Spurs έχουν κερδίσει τα 15 από τα 34 παιχνίδια τους, οπότε μία αλλαγή σκηνικού είναι αυτό που μάλλον χρειάζονται.

Αν οι Austin Spurs κερδίσουν στο Ρίο, θα είναι οι πρώτοι πρωταθλητές από την Βόρεια Αμερική μετά το 1974, όταν ο Τζον Λούκας οδήγησε τους Meryland Terrapins στον τίτλο.

FLAMENGO


Ολοκληρώνουμε με τη Φλαμένγκο, την δημοφιλέστατη ομάδα από τη Βραζιλία, που ιδρύθηκε πριν από έναν αιώνα και η οποία είναι η οικοδέσποινα του FIBA Intercontinental Cup, το οποίο η ίδια κατέκτησε to 2014. Οι αγώνες θα γίνουν στην Carioca 1 Arena, το γήπεδο που φιλοξένησε το Ολυμπιακό τουρνουά το 2016.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ


Αντερσον Βαρεχάο

Σε ηλικία 36 ετών, ο Αντερσον Βαρεχάο είναι ένα πρότυπο για το βραζιλιάνικο μπάσκετ και πλέον γράφει το όνομά του στην ιστορία της Φλαμένγκο. Εχοντας περάσει από την Μπαρτσελόνα, μετά την São Paulo’s Franco, ο Βαρεχάο αγωνίστηκε για 13 συνεχόμενα χρόνια στο ΝΒΑ με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς (2004-16) και τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς (2016-17). Συμμετείχε σε τρεις τελικούς του ΝΒΑ, δύο με τους Καβαλίερς και έναν με τους Γουόριορς, ενώ ήταν παρών σε όλα τα Παγκόσμια Κύπελλα με τη Βραζιλία από το 2002 μέχρι το 2014, αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο.

Μαρκίνιο Βιέρα

Δίπλα στον Αντερσον Βαρεχάο, ο Μαρκίνιος, σε ηλικία 34 ετών, συνεχίζει να αποτελεί μια πολύ ισχυρή παρουσία στο βραζιλιάνικο μπάσκετ. Ο Μαρκίνιος και ο Ολιβέιρα είναι οι συνδετικοί κρίκοι στη μεγάλη ομάδα του 2014 που κατάκτησε το FIBA Intercontinental Cup, σημειώνοντας 11 και 9 πόντους αντίστοιχα στον αγώνα κόντρα στην Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μεταξύ των μεγάλων αγώνων που έχει κάνει με την Εθνική ομάδα της Βραζιλίας, βρίσκεται αυτός εναντίον των ΗΠΑ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στην Κωνσταντινούπολη, όταν είχε 16 πόντους σε ένα ματς που η Βραζιλία έφτασε πολύ κοντά στη νίκη, αλλά στο τέλος οι Αμερικάνοι επικράτησαν με 70-68.

Οι κορυφαίοι όλων των εποχών


Οσκαρ Σμιντ

Είναι ο πρώτος μεταξύ των πρώτων, ο πιο σημαντικός από τους σπουδαίους παίκτες που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα της Φλαμένγκο. Είναι το Holy Hand (Αγιο Χέρι) της Βραζιλίας, ένας από κορυφαίους παίκτες και σκόρερ στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ. Είναι μέλος τόσο του FIBA Hall of Fame, αλλά και του Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Αγωνίστηκε στη Φλαμένγκο από το 1999 μέχρι το 2003, κερδίζοντας το πρωτάθλημα της Πολιτείας του Ρίο το 2003, σε ηλικία 45 ετών. Από το 1995, όταν και επέστρεψε στη Βραζιλία μετά από 13 χρόνια καριέρας στην Ευρώπη, μέχρι και το 2003, όταν και αποσύρθηκε, ήταν ο παίκτης με τους περισσότερους πόντους κάθε χρόνο στο πρωτάθλημα της Βραζιλίας. Η Φλαμένγκο απέσυρε τη φανέλα του το 2003.

Κανέλα

Στη στιγμή που τα προπονητικά ηνία της Φλαμένγκο έχουν περάσει στον Γκουστάβο ντε Κόντι από την προηγούμενη σεζόν, υπάρχει ένα πρόσωπο που θα βρίσκεται πάντα στην κορυφή των σελίδων όπου γράφεται η ιστορία της Φλαμένγκο. Πρόκειται για τον θρυλικό “Κανέλα”. Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής ποδοσφαίρου στη γειτονική, αλλά ιστορική αντίπαλο της Φλαμένγκο, την Μποταφόγκο, ο Κανέλα (το πλήρες όνομά του είναι Τόγκο Ρενάν Σοάρες), έστρεψε το ενδιαφέρον του στο μπάσκετ. Έκατσε στον πάγκο της Φλαμένγκο για 22 συνεχόμενα χρόνια, από το 1948 μέχρι το 1970 και την οδήγησε σε 14 τίτλους στο πρωτάθλημα της Πολιτείας του Ρίο, μεταξύ των οποίων τα 10 ήταν συνεχόμενα από το 1951 μέχρι το 1960. Με τη Φλαμένγκο κατέκτησε επίσης το πρωτάθλημα συλλόγων της Νοτίου Αμερικής το 1953.

Παράλληλα, εργαζόταν και ως ομοσπονδιακός προπονητής της Βραζιλίας, κατευθύνοντας τους “Καριόκας” σε κάποιες από τις πιο σπουδαίες στιγμές τους. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1959 και του 1963, όπως επίσης το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960 στη Ρώμη καθώς και το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1967. Μεταξύ των μεγάλων στιγμών που έζησε με την Εθνική Βραζιλίας ο Κανέλα έχει και τους πέντε τίτλους στο FIBA South American Championship (1958, 1960, 1961, 1963 and 1971). Το 2007, 15 χρόνια μετά το θάνατό του σε ηλικία 86 ετών, ο Κανέλα εισήχθη στο FIBA Hall of Fame.

Η ιστορία της ομάδας

H Φλαμένγκο έχει μακρόχρονη ιστορία. Έχει κερδίσει 44 τοπικά πρωταιθλήματα στιην Πολιτεία του Ρίο ντε Τζανέιρο, το πρώτο το 1933 και 10 συνεχόμενα από το 1951 έως το 1960. Η ομάδα, που εξαιτίας της θριαμβευτικής πορείας της τής αποδόθηκε το πρωσονύμιο “Pride of the Nation” (Η περηφάνεια του Εθνους) κατέκτησε 12 εθνικά πρωταθλήματα από το 2005 έως το 2016.

Το Φλαμένγκο, ως “γειτονιά” βρίσκεται στην καρδιά της πόλης του Ρίο. Ήταν η πρώτη που κατοικήθηκε και αναπτύχθηκε σε πολιτιστικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Είναι ένας τόπος με ιστορία σε πρωτοποριακές καταστάσεις, όπου οι άνθρωποι περηφανεύονται ότι είναι πρώτοι σε ό, τι κι αν κάνουν.

Οι κάτοικοι της περιοχής Φλαμένγκο είναι τυχεροί, επειδή όταν κοιτάζουν ψηλά, απολαμβάνουν μια εκπληκτική θέα στο θρυλικό Corcovado, όπου βρίσκεται το άγαλμα του Χριστου, αλλά και στο εντυπωσιακό Sugarloaf, όπου ένα τελεφερίκ συνδέει τα δύο βουνά τα οποία βρέχονται από θάλασσα.

Κοιτώντας ψηλά, στην πραγματικότητα, είναι εκεί όπου όλη η Βραζιλία συνήθως βρίσκει τη Φλαμένγκο επειδή οι ομάδες της είναι από τις πιο επιτυχημένες στη χώρα. Ως σύλλογος γεννήθηκε το 1895.

Η ομάδα μπάσκετ ιδρύθηκε 24 χρόνια αργότερα και μόλις στο πρώτο της έτος, κατέκτησε το πρωτάθλημα της πόλης του Ρίο. Από τότε ακολούθησαν πολλές επιτυχίες. Πήρε 6 εθνικά πρωταθλήματα από το 2008 μέχρι σήμερα με πιο πρόσφατο αυτό του 2016.

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});