Άλλη μία (αγωνιστική) χρονιά έφτασε στο τέλος της μετά και τον τελικό του Σαββάτου για το κύπελλο Ελλάδας. Τρίτος σερί τελικός για την ΑΕΚ, τρίτη σερί ήττα. Και από την ίδια ομάδα. Κι εκεί που λέγαμε πως η Ένωση θα “σώσει” τη φετινή χρονιά με την κατάκτηση του κυπέλλου, ήρθε μία εμφάνιση αντάξια για τελικό, που μοιραία στοίχισε και το τρόπαιο.
Και λέμε ότι η ΑΕΚ ήθελε αυτή τη νίκη για να “σώσει” τη χρονιά διότι τερμάτισε τρίτη, με 23(!) βαθμούς πίσω από τον πρώτο ΠΑΟΚ και 18 πίσω από τον Ολυμπιακό, ξεκινώντας το πρωτάθλημα ως πρωταθλήτρια. Πρόκειται για κάτι εντελώς αδιανόητο, μία πρωταθλήτρια που κατακτά το εγχώριο πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια να τερματίζει με τέτοια διαφορά δύο θέσεις πιο κάτω την επομένη. Ωστόσο, μετά τα όσα “τραγικά” συνέβησαν το περασμένο καλοκαίρι στους κιτρινόμαυρους είναι απολύτως φυσιολογικό αυτό το αποτέλεσμα. Και ποια είναι τα “τραγικά”;
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Η κάτω του μετρίου μεταγραφική δραστηριότητα των κιτρινόμαυρων αλλά και η μέτρια καλοκαιρινή προετοιμασία. Βασικά για το δεύτερο εν μέρει υπάρχει μία δικαιολογία, καθώς η Ένωση ξεκίνησε πολύ νωρίς τις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις και προετοιμάστηκε κατάλληλα γι’ αυτές, προκειμένου να μπει στους ομίλους του Champions League μετά από χρόνια και να εισπράξει το τεράστιο ποσό των ομίλων. Μπορεί όμως οι παίκτες του Μαρίνου Ουζουνίδη να πέτυχαν το στόχο τους, ωστόσο η λειψή προετοιμασία τους οδήγησε στην εμφάνιση τραυματισμών αλλά και περιορισμένων αντοχών στο φετινό μαραθώνιο Ελλάδα-Ευρώπη.
Αλλά το μεγαλύτερο σφάλμα που πραγματοποίησε η διοίκηση της ΑΕΚ ήταν η ελλιπής μεταγραφική ενίσχυση. Από την περσινή ομάδα έφυγαν μεγάλα κεφάλαια που μοιραία δεν αντικαταστάθηκαν ποτέ. Κι εκεί που λες πως μετά το πρωτάθλημα και την είσοδο στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης η Ένωση μπορεί να δημιουργήσει τη δική της “δυναστεία” εντός των συνόρων, ήρθε η φετινή χρονιά για να αντιστρέψει τα όσα υπήρχαν στο μυαλό των φίλων της ΑΕΚ.
Η “στενή” πολιτική της κιτρινόμαυρης διοίκησης στο θέμα των ποσών που σπαταλάει για μεταγραφές οδήγησε σε μία χρονιά απογοητευτική. Το ζήτημα όμως είναι πως οι άνθρωποι της Ένωσης έχουν στρέψει, αν όχι αποκλειστικά, σε μεγάλο βαθμό την προσοχή τους στο υπό κατασκευή γήπεδο, προσπαθώντας να “περάσουν” όσο πιο ανώδυνα τα υπόλοιπα δρώμενα της ομάδας. Κάτι που είναι λάθος. Κι εξηγώ το γιατί…
Αρχικά ξεκαθαρίζω πως η Αγιά Σοφιά είναι αποτέλεσμα του Δημήτρη Μελισσανίδη, τον οποίο κι ευχαριστούμε, γιατί ήταν ο μόνος που τα έβαλε με “θεούς και δαίμονες” για να γίνει πραγματικότητα το όνειρο του κάθε ΑΕΚτζή. Ευχαριστούμε αυτόν τον άνθρωπο για τα όσα έχει προσφέρει στην Ένωση, ευχαριστούμε που έχει κάνει ξανά την ΑΕΚ μεγάλη (μη ξεχνάμε ποιοι πρόεδροι έχουν περάσει από την ομάδα και τις χρονιές που έκανε). Αλλά δεν μας άρεσε αυτή η εικόνα που έβγαλε το αγωνιστικό τμήμα τη φετινή χρονιά, δεν μας άρεσε η πολιτική που ακολούθησε η διοίκηση.
Ήταν προτιμότερο και αντρίκειο να βγει ο ισχυρός άνδρας της ΑΕΚ και να ξεκαθαρίσει ότι τις επόμενες χρονιές δεν θα κινηθεί σε παίκτες αξίας για το πρωτάθλημα και πως πρώτο μέλημα του συλλόγου θα είναι το νέο γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Κάτι τέτοιο θα γινόταν κατανοητό και άκρως αποδεκτό από τον φίλαθλο κόσμο της ομάδας, καθώς όλοι ξέρουν τη σημασία που έχει για κάθε ομάδα να διαθέτει το δικό της γήπεδο.
Ωστόσο, το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δε συνέβη έδωσε την ελπίδα στον κόσμο της ΑΕΚ πως η ομάδα μεγαλώνει, ειδικά μετά τη χρονιά που στέφθηκε πρωταθλήτρια. Γι’ αυτό και ο κόσμος “γκρίνιαξε” μετά τον τρίτο χαμένο τελικό. Έκανε τα παράπονά του γι’ αυτή την “αδιαφορία” της κιτρινόμαυρης διοίκησης. Που εκτός του αγωνιστικού, έχει δεχθεί ήττες και στον επικοινωνιακό τομέα και δεν αντιδράει.
Για όλα αυτά κάποιοι θεωρούν πως υπάρχει απάντηση και είναι το νέο γήπεδο της ΑΕΚ. Ωστόσο, η Αγιά Σοφιά δεν αποτελεί φάρμακο και θεραπεία για τα όσα διαδραματίζονται στο ποδοσφαιρικό σωματείο της ΑΕΚ τη φετινή χρονιά.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΕΚ
