Uncategorized

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου…

Ο Γιάννης Κορομηλάς γράφει για την ΑΕΚ που σε άλλο ένα κρίσιμο παιχνίδι φάνηκε απροετοίμαστη, για τη looser ψυχολογία, για τις μελλοντικές αλλά απαιτούμενες αλλαγές και την εξαφάνιση του «μάγκικου» χαρακτήρα…



Αδιάβαστη, άνευρη και απροετοίμαστη. Δεν μου έρχονται άλλες λέξεις για να περιγράψουν την εικόνα της ΑΕΚ στον τελικό της Πάτρας. Που πήγε ο τσαμπουκάς, τι απέγινε το πάθος; Μία ολόκληρη εβδομάδα ζούσαν όλοι για αυτόν τον τελικό. Μου είναι αδιάφορο αν θα νικήσουμε ένα ή δύο παιχνίδια τον Ολυμπιακό στην κανονική διάρκεια, όταν δεν μπορείς να πάρεις το πρωτάθλημα όταν είσαι 2-0 μπροστά στις νίκες ή όταν χάνεις σε τελικό με 10 γκολ διαφορά!!

Στα κρίσιμα παιχνίδια η ΑΕΚ εξαφανίζεται. Πέρσι στους τελικούς του πρωταθλήματος και στον εκτός έδρας ευρωπαϊκό τελικό, φέτος στον τελικό της Πάτρας. Τακτικά οι «κιτρινόμαυροι» είναι προβλέψιμοι. Πέρσι το σχέδιο ήταν να παίρνει ο Χόγκας την μπάλα και να σκοράρει, όταν όμως, ήταν σε κακό mood παρέσερνε όλη την ομάδα. Φέτος γίνεται κάτι παρόμοιο με τον Γιάκομπσεν. Εάν ο Δανός δεν βρίσκεται στην μέρα του η ΑΕΚ έχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν υπάρχει κάποιο plan b ή c που απεγκλωβίζει την ΑΕΚ επιθετικά και αυτό είναι θέμα του προπονητή.

Σε τέτοια παιχνίδια οι «Μάγκες» έτρωγαν σίδερα και δεν φοβόντουσαν κανέναν. Τα τελευταία 2 χρόνια βγαίνει προς τα έξω μία ηττοπάθεια. Ακόμα και στο παιχνίδι στο «Γ. Κασίματης» όταν ο Ολυμπιακός/Όμιλος Ξυνή πλησίασε στα τρία γκολ, υπήρχε άγχος στους παίκτες και η εξέδρα ήταν μαγκωμένη.

Το DNA πρέπει να επιστρέψει και να αποχωριστούμε από πάνω μας την ετικέτα των Loosers. Εάν χρειάζονται αλλαγές για να αλλάξει αυτό, τότε να γίνουν άμεσα. Εάν δεν πάρουμε το πρωτάθλημα και δε φθάσουμε στον τελικό της Ευρώπης η χρονιά θα είναι αποτυχημένη, γι’ αυτό στον καιρό που απομένει, όλοι να τα παίξουν όλα για όλα!