Uncategorized, ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΑΛΕΞΟΥΔΗΣ

Η επίγνωση του DNA και η…επόμενη μέρα



Μήπως να αποδεχθούμε κάποια στιγμή πως η ”μοίρα” της ΑΕΚ είναι να παίζει αμυντικά; Όπως και να έχει η επόμενη μέρα είναι κομβικής σημασίας όχι μόνο για τη φετινή σεζόν…

Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης


Ακόμη μια απομάκρυνση προπονητή και ακόμη μια φορά που η Ένωση θα αναγκαστεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και παιχνιδιού της. Εν ολίγοις τη φιλοσοφία της. Βλέποντας τα όσα γίνονται από εχθές όταν και έληξε αυτό το μαρτύριο στο Ολυμπιακό Στάδιο κατάλαβα πως κάποια πράγματα δεν πρέπει να προσπαθείς να τα αλλάξεις αλλά να συμβιβάζεσαι μαζί τους. Ένα από αυτά είναι και το DNA μιας ομάδας. Για παράδειγμα η ΑΕΚ, στη σύγχρονη ιστορία της, τις μεγαλύτερες επιτυχίες τις έχει κάνει παίζοντας αμυντικό ποδόσφαιρο και ”σφιχτή” τακτική. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό πρέπει να αλλάξει.

Όταν προσλήφθηκε ο Καρντόσο είδαμε διθυραμβικά σχόλια πως αρχικά η ανάπτυξη θα ξεκινάει από την άμυνα. Μάλλον ο προπονητής που το υποσχέθηκε αυτό δεν είχε ρίξει μια ενδότερη ματιά στις λύσεις που υπήρχαν στις συγκεκριμένες θέσεις καθώς μόνο ο Τσιγκρίνσκι μπορεί να υποστηρίξει κάτι τέτοιο. Εν συνεχεία ακούσαμε για ποδόσφαιρο κατοχής και πίεση σε όλο το γήπεδο. Οι υπόλοιποι προπονητές που δεν το εφάρμοσαν αυτό δεν τους άρεσε να νικάν πολύ πιο εύκολα από το 1-0 ή 2-1; Προφανώς κάτι είχαν δει και ήξεραν να προσαρμόζονται στον τρόπο παιχνιδιού που μπορεί να υποστηρίξει το σύνολο.

Όπως είναι αδύνατο να πάρεις παιδάκια δημοτικού και να τους μάθεις αρχαία και εφαρμοσμένα μαθηματικά έτσι είναι πολύ δύσκολο να απαιτείς τόσα πολλά από μια ομάδα που έχει συγκεκριμένες δυνατότητες και αν επενδύσεις πάνω τους με τον σωστό τρόπο θα παράγεις ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Ο Μιγκέλ Καρντόσο δυστυχώς δεν είχε επίγνωση ούτε του τι έκανε αλλά ούτε του που βρισκόταν. Αυτό φάνηκε από την αντιμετώπισή του και από τις δηλώσεις του. Προφανώς ένας άνθρωπος που δεν έχει ιδέα από Ελλάδα να μην ξέρει…δεν τον ενημέρωσαν όμως κατάλληλα;

Από εχθές λοιπόν υπάρχει η αναζήτηση αυτού που θα κάτσει στον πάγκο για το υπόλοιπο της σεζόν. Μια δύσκολη αποστολή για όποιον την αναλάβει γιατί το κλίμα είναι τεταμένο και οι επιλογές παικτών (και η προετοιμασία) δεν θα έχουν περάσει από τα χέρια του. Θεωρώ πως πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό από τους διοικούντες πως πρέπει να εναρμονιστούν με τις δυνατότητες και το DNA του συλλόγου και να μην περιμένουν να κάνουν ριζικές αλλαγές σε 2-3 μήνες. Το όνομα του Γκουστάβο Πογιέτ είναι αυτό που φιγουράρει παντού. Προσωπικά με εξιτάρει η ιδέα καθώς με ένα ρόστερ πολύ υποδεέστερο κατάφερε να παράγει ποδόσφαιρο και να πάρει αποτελέσματα στην πρώτη του θητεία.

Πολύ περίεργο το ξεκίνημα της φετινής σεζόν. Ένα ξεκίνημα που σίγουρα για το οποίο δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τόσο τον Δημήτρη Μελισσανίδη ο οποίος πίστεψε σε ένα πρότζεκτ που είχε ο Νίκος Λυμερόπουλος και χρηματοδότησε μέχρι και την τελευταία επιθυμία του Μιγκέλ Καρντόσο. Μένει να δούμε ποια θα είναι η επόμενη μέρα και ίσως…γίνει κανένα θαύμα στην Τουρκία που θα αλλάξει το κλίμα μια και καλή!

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});