Γιαννόπουλος: ”Στον φασισμό και τον ρατσισμό δεν μπορείς να κάνεις… εκπτώσεις”

«Φέτος οι οπαδοί έχουν αρχίσει να παίρνουν θέση σε αυτά τα θέματα. Όσο και να προσπαθείς να το πολεμήσεις, όμως, κόβεις το ένα κεφάλι και πετάγεται το άλλο. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε αυτόν τον αγώνα και να σταματήσουμε να πιστεύουμε τι είναι σωστό και τι λάθος. Όποιος νιώθει ότι πρέπει να παίρνει θέση, πρέπει να το κάνει. Ακόμα και το πιο μικρό συμβάν, όπως αυτό που έγινε με τον Θίοντορ, είναι ικανό για να καταπολεμηθεί ο ρατσισμός και ο φασισμός.

Στον φασισμό και τον ρατσισμό δεν μπορείς να κάνεις… εκπτώσεις, γιατί ίσως δεν μπορείς να το… μαζέψεις μετά. Είναι καλό να ξεκινάμε από τα μικρά περιστατικά, για να μη φτάσουμε ποτέ σε μεγαλύτερο κακό. Στα μάτια τα δικά μου και των περισσοτέρων πρέπει να έχουν όλοι ίσα δικαιώματα, αυτό είναι το ιδανικό, και να μην κρίνεις κάποιον από το χρώμα του δέρματός του ή άλλης διαφοράς.

Πάντα θα υπάρχει ένα μικρό ποσοστό και στις ομάδες, από την στιγμή που υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνία μας. Πρέπει να δημιουργηθεί μια κουλτούρα, ότι οι αθλητές δεν θα πρέπει να σωπαίνουν, αν θέλουν να εκφράσουν την άποψή τους. Όχι ότι εμείς έχουμε την καλύτερη άποψη… Το καλύτερο απ’ όλα θα ήταν να έβγαινε ένας κοινωνιολόγος, που είναι ειδικός σε αυτά, αλλά είναι έτσι τα πράγματα, που εμείς οι αθλητές έχουμε μεγαλύτερο “πάτημα”. Οπότε, αν θέλουμε να εκφραστούμε δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τους δέκα που θα αντιδράσουν αρνητικά, αλλά τους ενενήντα που θα αντιδράσουν θετικά και θα μας δώσουν κουράγιο»

Όταν έπαιζα στον Παναθηναϊκό, οπαδοί έκαναν τον ήχο του χιμπατζή στον Γκιστ και τον Λάσμε. Ήταν κάτι πολύ άσχημο, γιατί έβλεπες δυο παίκτες να δίνουν τα πάντα και οι αντίπαλοι φίλαθλοι είχαν τέτοιες αντιδράσεις, Νομίζω είχε γίνει θέμα και τότε. Είναι αυτό που μου έμεινε, ήμουν πολύ πιο μικρός και δεν είχα πάρει θέση».