Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης μίλησε στο επίσημο κανάλι του Ολυμπιακού και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στα χρόνια που πέρασε με τη φανέλα της Βασίλισσας.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για τις πρώτες εικόνες του: «Όσο μεγάλωνα παρακολουθούσα όλο και πιο πολύ μπάσκετ. Σίγουρα οι επιτυχίες της Εθνικής με επηρέασαν σημαντικά. Παρακολουθούσα όλους τους αγώνες και στις νίκες χαιρόμουν πάρα πολύ, σα να ήμουν και εγώ μέλος εκείνης της ομάδας! Είχα όνειρο να φορέσω μια μέρα τη φανέλα με το εθνόσημο και είμαι ευλογημένος που το πραγματοποίησα. Έβλεπα και θαύμαζα παίκτες από όλο τον κόσμο… Από Έλληνες μου άρεσαν πολύ οι Σπανούλης, Παπαλουκάς και Διαμαντίδης, ενώ από ξένους από το ΝΒΑ ο αγαπημένος μου ήταν ο Κόμπι Μπράιαντ. Υπήρχαν, όμως, κι άλλοι… Ο Τζινόμπιλι, ο Σκόλα, ο Γκασόλ, ο Ναβάρο…».
Για την παρουσία του στο Αιγάλεω και στον Ίκαρο Καλλιθέας: «Στο παιδικό και στο εφηβικό ήμουν από τους βασικούς παίκτες, για αυτό και σε ηλικία 17 ετών μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω με την ανδρική ομάδα στην Β΄ Εθνική. Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή για εμένα. Στο τέλος εκείνης της χρονιάς και πιο συγκεκριμένα το καλοκαίρι του 2010 πήρα μεταγραφή για τον Ίκαρο Καλλιθέας. Η ομάδα έπαιζε στην Α1, όμως, εγώ είχα πάει κυρίως για το Εφηβικό και για κάποιες προπονήσεις με το ανδρικό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που ο Άρης Λυκογιάννης με φώναξε να μπω στο ματς, το πρώτο μου στην Α1! Ήμουν 18 χρονών τότε. Ο κόουτς έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην καριέρα μου. Ήταν εκείνος που μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω στην Α1 και με πίστεψε. Τον ξανασυνάντησα αργότερα και στον Κολοσσό, όταν ήμουν πιο ώριμος και έτοιμος. Πίστεψε σε εμένα και μου έδωσε την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσω. Έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην καριέρα μου».
Για τον Άρη: «Προερχόμουν από ένα πολύ καλό τουρνουά με την Εθνική Νέων το καλοκαίρι του 2013 και τότε ήταν που πήρα μεταγραφή για τον Άρη. Τα πράγματα, όμως, δεν πήγαν πολύ καλά… Ήμουν πρώτη φορά μόνος μου σε μια ξένη πόλη μακριά από την οικογένειά μου και τους φίλους μου, ενώ δεν πήρα τις ευκαιρίες που ήθελα και πίστευα πως έπρεπε να πάρω. Βέβαια και εγώ ήμουν 19 ετών με άλλα μυαλά. Δεν ήμουν τόσο ώριμος. Παρόλα αυτά ήταν μια σημαντική εμπειρία και ένα πολύτιμο μάθημα που με βοήθησε στην πορεία της ζωής μου».
Για την ΑΕΚ: «Έμεινα συνολικά τρία χρόνια και κάθε χρόνος ήταν σχολείο για εμένα. ‘Χρωστάω’ αρκετά στην ΑΕΚ. Πήρα τίτλους με αυτή την ομάδα, έζησα μοναδικές στιγμές και εμπειρίες. Είμαι χαρούμενος και ευγνώμων που υπήρξα μέλος μιας από τις μεγάλες ομάδες της Ελλάδος. Πρώτος τίτλος στην καριέρα μου ήταν το Κύπελλο Ελλάδος. Ήμουν απίστευτα χαρούμενος! Είχα ανατριχιάσει ολόκληρος και θυμάμαι πως σκεφτόμουν ότι ίσως να είναι το πρώτο και το τελευταίο κύπελλο στην καριέρα μου. Ήταν όνειρο ζωής και το γεγονός πως για να φτάσουμε στην κατάκτησή του είχαμε νικήσει τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό και τον Ολυμπιακό στον τελικό, δύο ομάδες τόσο υψηλού επιπέδου, του έδωσε ακόμη μεγαλύτερη αξία. Ακολούθησε, όμως, ένα ακόμη τρόπαιο εκείνη τη χρονιά… Το FIBA Champions League. Και αυτό το χάρηκα πολύ. Είναι στιγμές που τις έχω στο μυαλό μου και δεν θα τις ξεχάσω ποτέ. Ήταν ο πρώτος μου ευρωπαϊκός τίτλος, μέσα στην Αθήνα, με τους γονείς και τους φίλους μου στο γήπεδο. Είμαι πραγματικά τυχερός που το έζησα όλο αυτό».
Για την Μούρθια: «Ήθελα να κάνω το επόμενο βήμα, να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και νέες προκλήσεις. Ήθελα να δω αν πραγματικά μπορώ να παίξω σε αυτό το επίπεδο, να είμαι μέρος του κορυφαίου πρωταθλήματος στην Ευρώπη, του Ισπανικού. Πήρα μεταγραφή στην Μούρθια και τον πρώτο καιρό τα πράγματα ήταν αρκετά δύσκολα. Δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στους ρυθμούς, ίσως επειδή είχα συνηθίσει να έχω κοντά μου τους φίλους και την οικογένειά μου. Μπόρεσα, όμως, να εγκλιματιστώ και όλα πήγαν καλύτερα…».
Για τους στόχους του με τον Ολυμπιακό: «Όταν σου γίνεται μια τέτοια πρόταση δεν μπορείς να αρνηθείς. Είμαι πολύ χαρούμενος που πλέον είμαι μέλος του Ολυμπιακού. Αυτός ήταν ο στόχος μου! Ήταν όνειρο ζωής να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο και είμαι αποφασισμένος να δουλέψω πολύ σκληρά για να δικαιώσω όλους όσοι με εμπιστεύτηκαν και πίστεψαν σε εμένα. Θέλω να αποδείξω πως δεν βρίσκομαι τυχαία εδώ. Το μεγάλο μου όνειρο είναι να πάω σε φάιναλ φορ με τον Ολυμπιακό και να κατακτήσουμε το Ευρωπαϊκό. Τα τρόπαια είναι αυτά που μένουν στην ιστορία και κάνουν τον κόσμο να σε θυμάται. Είμαι εδώ για να βοηθήσω όσο μπορώ την ομάδα και να γραφτεί και το δικό μου όνομα στην ήδη τεράστια ιστορία του Ολυμπιακού».
Τέλος, ανέφερε: «Είναι μια περίεργη χρονιά λόγω της πανδημίας, όμως, υπάρχει αισιοδοξία. Θεωρώ πως φτιάχνεται μια ωραία ομάδα. Όλοι οι παίκτες θα δίνουμε σε κάθε αγώνα το 100% μας και πιστεύω πως όλοι μαζί θα κάνουμε κάτι πολύ όμορφο».
