Σε όλες τις ομάδες κάτι λείπει. Στην «Ένωση» η αδυναμία εντοπίζεται κυρίως στο χώρο του κέντρου και δευτερευόντως στην άμυνα!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Παρατηρώντας, στο ποδόσφαιρο των ημερών μας, σε κάθε ομάδα που θεωρείται από την κοινή γνώμη ως «πετυχημένη» βλέπουμε πως υπάρχει μια ομοιότητα. Το δυνατό τους σημείο είναι ο χώρος της μεσαίας γραμμής. Καταλυτική η βοήθεια των επιθετικών, σημαντικό να υπάρχει αξιοπιστία στην άμυνα αλλά κάτι πρέπει να τα συνδέσει αυτά τα δύο. Εδώ έρχεται και συμπληρώνει το παζλ η μεσαία γραμμή. Είναι ο συνδετικός κρίκος, το γρανάζι ώστε να δουλέψει σωστά μια μηχανή.
Ας μεταφέρουμε την παραπάνω διαπίστωση στα δικά μας τα «χωράφια». Στη Σούπερ Λιγκ προπορεύεται ο Ολυμπιακός. Θωρείται ως μια φετινή υπερδύναμη και άτρωτος; Φυσικά και όχι. Προβληματίζει σε πολλές από τις αναμετρήσεις που καλείται να δώσει αλλά εύκολα ή δύσκολα βρίσκει τη λύση. Ρίχνοντας μια ματιά στο ρόστερ του, δεν βλέπουμε κάτι άξιο αναφοράς στην άμυνα ενώ και η επίθεση που διαθέτει δεν ξεπερνάει τα όρια της «καλής». Το μυστικό είναι όμως στο κέντρο.
Ένας καταλυτικός Μπουχαλάκης για παράδειγμα, μια μηχανή που ακούει στο όνομα Μαντί Καμαρά και μια αποκάλυψη εν ονόματι Αγκιμπού Καμαρά. Πριν δύο χρόνια ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το νταμπλ αήττητος. Αν αφήσουμε στην άκρη κάτι…σερβίς ποδοσφαιριστών που θύμιζαν βόλεϊ και δεν τα έβλεπε κανείς τι μας κινεί το ενδιαφέρον; Ξανά η μεσαία γραμμή. Αρκεί να αναφέρουμε πως ο τότε ποδοσφαιριστής του «Δικεφάλου» Σέρζιο Ολιβέιρα σήμερα πρωταγωνιστεί με τη φανέλα της Πόρτο.
Καταλήγοντας, θα εξετάσουμε όλα τα παραπάνω στην ομάδα που μας ενδιαφέρει πιο άμεσα, την ΑΕΚ. Πότε είχε το πιο πλήρες κέντρο η «Ένωση»; Όταν δέσποζε το δίδυμο Σιμόες-Γιόχανσον. Κανείς δεν είχε να προσάψει σχεδόν τίποτα αρνητικό. Στην «πρωταθληματική» χρονιά των «Κιτρινόμαυρων» είδαμε τον καλύτερο Σιμόες αν και είχε αποχωριστεί τον παρτενέρ του αναγκαστικά λόγω σοβαρού τραυματισμού. Εκεί όλη η ομάδα προσπάθησε και κατάφερε να μην φανεί το κενό. Βοήθησε αρκετά και η παρουσία του Παναγιώτη Κονέ στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος.
Μετέπειτα η ΑΕΚ συνέχισε να έχει ποιοτικούς παίκτες στο ρόστερ της όμως υστερούσε αφάνταστα στο χώρο του κέντρου. Εκεί που αναγκαζόταν να παίξει με ποδοσφαιριστές τύπου Ερίκ Μοράν, Άλεφ και Νέναντ Κρίστιτσιτς. Προφανώς να είναι καλά οι αθλητές και να πετύχουν τα μέγιστα στην καριέρα τους αλλά χρησίμεψαν αρκετά ως παραδείγματα της παραπάνω ανάλυσης. Έλειπε η ταχύτητα, η αθλητικότητα και γενικά ήταν αρκετά χρόνια πίσω η λειτουργία του άξονα.
Πάμε στο σήμερα. Ένας τερματοφύλακας που πολλοί τον θεωρούν, όχι άδικα, τον πιο σταθερό μετά την εποχή του Στέφανο Σορεντίνο. Αναβάθμιση άμυνας με την επιστροφή Βράνιες και τις επιλογές Μήτογλου, Τζαβέλλα και των Μισελέν-Χατζισαφί. Επιθετικά ο Σέρχιο Αραούχο είναι ακριβώς όπως τον ήθελαν και τον φανταζόντουσαν όλοι, ο Τσούμπερ αν και έχει ρίξει την απόδοσή του είναι φοβερά ποιοτικός, ο Άμραμπατ ξεχωρίζει κι ο Λιβάι Γκαρσία αποτελεί πάντα μια απειλή για τους αντιπάλους. Που βρίσκεται η αχίλλειος πτέρνα της ΑΕΚ; Ας δούμε αναλυτικά.
Ντάμιαν Λε Ταλέκ
Ξεκίνησε καλά. Έδειξε πως μπορεί να βοηθήσει όμως μετέπειτα ξέμεινε απότομα από δυνάμεις. Φάνηκε από νωρίς πως υστερεί στο πιο βασικό στοιχείο ενός σύγχρονου χαφ, την ταχύτητα. Ωστόσο υπήρχε ποιότητα και τεχνική αλλά φαίνεται πως δεν είναι ικανά στο έπακρο να καλύψουν τις αδυναμίες του.
Ντάμιαν Σιμάνσκι
Αναξιόπιστος ως προς την απόδοσή του. Έχει κάνει αγώνες που αναγκάζει τους πάντες να τον παραδεχτούν και εν συνεχεία, σε άμεσα χρονικό διάστημα, παρουσιάζεται ως κάτω του μετρίου. Τρέχει παντού, προσπαθεί, έχει μια σχετική επαφή με τα δίχτυα αλλά δεν κατέχει καθόλου τεχνική. Γενικά μια περίπτωση που δεν μπορεί να στηριχθεί μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.
Αντρέ Σιμόες
Ο Πορτογάλος είναι λίγο απ΄ όλα και αυτό δεν είναι πάντα καλό. Κατ΄ εμέ ξεχωρίζει από όλους τους άλλους που αγωνίζονται στην ίδια θέση. Είναι ακούραστος, προσπαθεί, βάζει τα πόδια του στη φωτιά και έχει έφεση στην άμυνα. Το πρόβλημα εντοπίζεται επιθετικά. Δεν μπορεί να δώσει πολλές λύσεις. Ίσως η συνύπαρξη με έναν χαφ με επιθετικές αρετές να τον «ξεκλείδωνε».
Γεβχέν Σάκχοφ
Ο Ουκρανός ποδοσφαιριστής είναι άτυχος. Αφού νόσησε δις από κορωνοϊό δεν επέστρεψε ποτέ στο 100%. Ακόμη ένα χαφ των «Κιτρινόμαυρων» που υστερεί σε ταχύτητα. Έχει επιθετικές αρετές αλλά σε ρυθμό που γίνεται προβλέψιμος. Τοποθετείται σωστά, έχει καλό σουτ αλλά του λείπει η ένταση που είναι βασικό στοιχείο. Ένας πιο νέος και γρήγορος Σάκχοφ θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει στην ΑΕΚ.
Στην έλλειψη ενός «σταρ» στο κέντρο λοιπόν είναι, κατά τη γνώμη μου, οφείλεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό αυτή η διαφορά που έχει χτίσει ο Ολυμπιακός. Η χειμερινή μεταγραφική περίοδος έρχεται και ελπίζουμε όλοι πως έχουν ήδη μελετηθεί περιπτώσεις που μπορούν να βοηθήσουν. Όπως και να το κάνουμε…μπορεί να ζήσει η ΑΕΚ και χωρίς μια πιθανή μεταγραφή 26χρονου στόπερ με πικ καριέρας τη Ριέκα. Χωρίς ποιοτικό χαφ όμως…Μπορεί;
