ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΑΛΕΞΟΥΔΗΣ

Στο τέλος το «καλό» πάντα θα κερδίζει

Ο αγωνιστικός χώρος είναι ο καθρέπτης κάθε ομάδας και ευτυχώς για την ΑΕΚ και δυστυχώς για τον Ολυμπιακό αυτό αποδείχθηκε περίτρανα!

Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη

Ημέρα χαράς για την ΑΕΚ που μας φτιάχνει την κατά τα άλλα δύσκολη Δευτέρα για τους περισσότερους. Όχι τόσο επειδή νίκησε τον Ολυμπιακό αλλά αποδεικνύει στον εαυτό της ακόμη μια φορά πως αν είναι σοβαρή δεν έχει να φοβάται κανέναν. Έγραψα πριν το ματς πως σήμερα συγκρούονται δυο κόσμοι και ελπίζουμε να νικήσει το «καλό». Ένα σχόλιο έγραψε πως «στις ημέρες μας κερδίζει πάντα το κακό». Ναι, συμβαίνει αυτό αλλά όχι πάντα.

Σήμερα η ΑΕΚ κατέβηκε στο Φάληρο κάνοντας τη μισή διαδρομή με φίλους της που έφυγαν από τις Κυριακάτικες στιγμές βόλτας, ξεκούρασης, οικογενειακής θαλπωρής και πολλά ακόμη, ανηφόρησαν σε ένα ξενοδοχείο στη Νέα Ερυθραία και ακολούθησε μια μοναδική πομπή έως το ύψος του Χαλανδρίου περίπου. Μαγικές εικόνες που δείχνουν πως ομάδα και κόσμος είναι ξανά «ένα» και τίποτα δεν μπορεί να το χαλάσει ξανά.

Σήμερα στο Φάληρο είδαμε μια elite ομαδάρα να κοντράρεται απέναντι σε ένα σύλλογο που χρησιμοποιεί συνεχώς φθηνές δικαιολογίες. Άλλαξαν τέσσερις προπονητές, έδιωξαν περίπου 10+ παίκτες αλλά τους πολεμάει το κατεστημένο και η διαιτησία. Εμείς οι απέξω είμαστε αδιάφοροι ως προς τα θέματα αυτά αλλά έχω απορία τι μπορεί να σκέφτεται ο μέσος φίλαθλος του Ολυμπιακού. Είμαι σίγουρος πως δεν του φταίει κανένας άλλος πέρα από αυτούς που πραγματοποίησαν το χειρότερο σχεδιασμό των «Πειραιωτών» τα τελευταία πολλά χρόνια.

Σήμερα λοιπόν το «καλό» νίκησε και μάλιστα εν μέσω κλίματος τραμπουκισμού και ζούγκλας. Ευτυχώς ήταν γρήγορη η επέμβαση των ΜΑΤ και δεν είχαμε τραυματισμό ανθρώπων της ΑΕΚ που βρισκόντουσαν στον πάγκο. Είδαμε τον πρόεδρο των γηπεδούχων να κλοτσάει μπάλες στον αγωνιστικό χώρο, «ντου» οπαδών, εκατοντάδες μπουκάλια να καταλήγουν προς τους φιλοξενούμενους. Εκεί λοιπόν που περιμένεις έστω μια «συγγνώμη», βλέπεις μια ανακοίνωση που δικαιολογεί τα έκτροπα ως «σας είχαμε προειδοποιήσει πως ο κόσμος ήταν καζάνι που βράζει».

Από εκεί αντιλαμβανόμαστε πάρα πολλά. Δεν πειράζει όμως. Ο κόσμος της ομάδας είναι αυτός που πανηγυρίζει ξανά στους δρόμους της Αθήνας και χαίρεται. Γιατί το αξίζει όπως και η ομαδάρα που έχει φτιάξει ο Ματίας Αλμέιδα. Ένας άνθρωπος-κόσμημα για τη χώρα μας και την ΑΕΚ που είτε στεφθεί πρωταθλητής είτε όχι η ευχή όλων είναι να συνταξιοδοτηθεί από την ομάδα και να παραμείνει για πάρα πολλά χρόνια.