Άλλο ένα ντέρμπι…άλλη μια νίκη να αγνοείται…μια κατάσταση που σε προβληματίζει περισσότερο κι από το αποτέλεσμα!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Μια μέρα μετά από ακόμη ένα χαμένο ντέρμπι για την Ένωση και ένας μεγάλος κίνδυνος είναι πιο ορατός από ποτέ. Η σκέψη και μόνο πως η κατάσταση αυτή τείνει να γίνει συνήθεια με προβληματίζει περισσότερο και από τη χθεσινή εμφάνιση της ομάδας. Αγνοείται παντελώς η ΑΕΚ που δεν την ενδιέφερε σε ποια έδρα έπαιζε και με ποιον αντίπαλο. Δεν υπάρχει πλέον η δίψα αυτή, ακόμη κι όταν η τελευταία μεγάλη νίκη ήταν το Φεβρουάριο του 2018. Αυτό δείχνει πως η Ένωση κινδυνεύει να βυθιστεί στη μιζέρια… Δεν γίνεται να ακούγονται κουβέντες του τύπου «αφού φάγαμε δύο γκολ να λέμε ευχαριστώ». Κάτι τέτοιο είναι επιτρεπτό μόνο μέσα στο γήπεδο της Μπάγερν Μονάχου, όχι στο Φάληρο.
Δεν ζούμε σε ένα παράλληλο σύμπαν…γνωρίζουμε πως η ποιότητα αλλά και η ποσότητα του Ολυμπιακού υπερισχύει κατά πολύ αυτής της ΑΕΚ. Παρόλα αυτά δεν γίνεται κάθε φορά να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας αυτό ως δικαιολογία και να το χρησιμοποιούμε ως παρηγοριά στον άρρωστο. Αν αναλογιστούμε εχθές τι έγινε μέσα στον αγωνιστικό χώρο αλλά και τις διαφορές που παρουσίαζαν οι δύο ομάδες θα αλλάξουμε κατά πολύ την οπτική μας. Ο Ολυμπιακός ”παίρνει” τη μεγαλύτερη απόδοση από τον κάθε παίκτη και η ΑΕΚ είναι στο «ό,τι έχετε ευχαρίστηση» καθώς κανείς από τα νέα αποκτήματα, αλλά κι ούτε από τους ”παλιούς” δεν έπιασε τα στάνταρ που του αναλογούσαν.
Λένε πως αν κοιταχτείς στον καθρέφτη θα αντικρίσεις την σκληρή πραγματικότητα του εαυτού σου. Εχθές ο καθρέφτης της ΑΕΚ είναι τρία σημεία. Αρχικά το γενικό black out μετά το πρώτο γκολ που δέχεται και τα πόδια που ξεκίνησαν να τρέμουν. Στη συνέχεια βλέπουμε μια φάση που κανονικά πρέπει να παιχτεί πολλές φορές στα Σπάτα και αναφέρομαι στο γκολ που εν τέλει ακυρώνει ο διαιτητής. Εκτός από ένα λάθος που απαγορεύεται σε τέτοιο ματς, βλέπουμε αμυντικό και τερματοφύλακα να συζητάνε τη φάση πριν αυτή καλά-καλά ολοκληρωθεί. Τέλος, είναι απορίας άξιον το πως γίνεται ο Καμαρά να κάνει την ίδια φάση τρεις φορές χωρίς να περάσει από το μυαλό των ποδοσφαιριστών πως κάποια στιγμή θα σκοράρει.
Στο κομμάτι ”προπονητής” σίγουρα υπάρχουν πολλά που ισχύουν. Αρχικά ήταν ευρέως γνωστό πως ο Κωστένογλου δεν είναι ένας τεχνικός από το πάνω ράφι. Είχε να εργαστεί καιρό σε επίπεδο Super League και θεωρείται και παλιάς σχολής. Η ΑΕΚ όμως του εμπιστεύτηκε την ομάδα σε μια πολύ κρίσιμη κατάσταση. Εν μέρει όμως τα κατάφερε και επανέφερε μια κάποια σταθερότητα. Στο ματς του Φαλήρου έχει κάνει σίγουρα κάποια λάθη αλλά δεν θα σταθώ εκεί. Αντίθετα, θα αναφέρω πως όταν σε μια φάση χτυπιόταν πως οι επιθέσεις πρέπει να γίνονται από την πλευρά του Τσιμίκα, η ΑΕΚ πάτησε περιοχή τρεις φορές. Αν επίσης θυμηθούμε τα λόγια του μόλις ανέλαβε, είχε αναφέρει πως θα έρθουν τα δύσκολα μετά την περίοδο χάριτος και έπεσε ακόμη μια φορά μέσα.
Τέλος, η ΠΑΕ ΑΕΚ οφείλει, και θα το κάνει, να συμμορφώσει όσους δημιουργούν αρνητικό κλίμα γύρω από την ομάδα. Κανείς ποδοσφαιριστής δεν ήταν πάνω από το σύλλογο, δεν είναι και δεν θα είναι για όσο υφίσταται. Πάντα μέσα στα προτερήματα των Κιτρινόμαυρων ήταν το ήθος. Ανέκαθεν υπήρχαν αρνητικές αλλά και τοξικές συμπεριφορές από αντιπάλους κι αυτό ήταν κάτι που γέμιζε περηφάνια τους φιλάθλους της Ένωσης καθώς η ομάδα που υποστηρίζουν πρεσβεύει το ακριβώς αντίθετο. Δεν γίνεται λοιπόν να αλλάξει κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση.
Ήρθε η ώρα πλέον για μια οριστική αλλαγή σελίδας σε μια μακροσκελή περίοδος ντεφορμαρίσματος της ομάδας. Οι αρμόδιοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και σίγουρα θα προσπαθήσουν να αλλαχθεί η όλη κατάσταση άμεσα. Τη χρονιά 2017-2018 δεν υπήρχε η ποιότητα μιας μεγάλης Ευρωπαϊκής ομάδας αλλά η ΑΕΚ του Χιμένεθ στηρίχθηκε σε άλλα προτερήματα. Η δίψα για διάκριση, το πείσμα και η σκληράδα πρέπει να επανέλθουν στις τάξεις των Κιτρινόμαυρων και να λειτουργήσουν ευεργετικά σε μια νέα εποχή που θα συμπέσει και με την είσοδο στο πραγματικό σπίτι της ΑΕΚ!
ΥΓ: Πολλά συγχαρητήρια στην ΠΑΕ Ολυμπιακός για την πιο συγκινητική στιγμή της χρονιάς όταν η Μυρτώ κατάφερε να δει την ομάδα που υποστηρίζει σε ένα τόσο μεγάλο εκτός έδρας ματς
