Καλοκαίρι δίχως απαισιοδοξία, στραπάτσα, γκρίνια και αμφισβήτηση δεν είναι «Κιτρινόμαυρο» καλοκαίρι. Από νωρίς φέτος στα βάσανα. Καλή μας σεζόν!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Καθημερινά στη ζωή μας βομβαρδιζόμαστε από γεγονότα. Σε κάθε τομέα βλέπουμε πράξεις και αποτελέσματα που είτε μας αρέσουν είτε όχι. Το μόνο σίγουρο είναι πως για κάθε γεγονός, υπάρχει μια λογική εξήγηση που δείχνει το «γιατί» συνέβη. Έτσι και στο χώρο του αθλητισμού και δη στου ποδοσφαίρου που συζητάμε τώρα, δεν πραγματοποιείται κάτι διά μαγείας αλλά είναι αποτέλεσμα σωστών η λανθασμένων πράξεων.
Προσωπικά, όταν κάτι με θλίβει και γεννά αρνητικά συναισθήματα, τα οποία συνήθως είναι δύσκολα διαχειρίσιμα, προσπαθώ να δω με λογική και όσο πιο ψύχραιμα μπορώ το τι συνέβη. Εχθές παρακολουθήσαμε μια ήττα-κάζο ή ντροπή όπως λένε, όχι λανθασμένα, αρκετοί. Η ΑΕΚ βρέθηκε στην Αρμενία να αντιμετωπίσει μια ομάδα που πιθανότατα οι περισσότεροι την άκουσαν πρώτη φορά στην κλήρωση. Το αποτέλεσμα; Ήττα με 3-1 και κάθε απίθανο τρόπο να δέχεται γκολ.
Μετά το πέρας της αναμέτρησης άκουσα-διάβασα πολλούς να λένε «χρειάζεσαι μεταγραφές να περάσεις τη Νόα;» ή «θες προπονητή για να προκριθείς κόντρα σε μια τέτοια ομάδα;». Από πότε το ποδόσφαιρο έγινε τόσο απλό άθλημα; Όσο αδιαμφησβήτητο φαβορί και να είναι ένα σύνολο, πως φτάσαμε στο σημείο να έχουμε απορία αν χρειάζεται να κάνεις τα απολύτως βασικά για να κερδίσεις μια αναμέτρηση; Τέτοια λανθασμένη απαξίωση δεν έχω ξανά ακούσει και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία ύπαρξής της;
Η team USA γιατί κατεβαίνει με προπονητή στον πάγκο που παίρνει time out, σχεδιάζει συστήματα και γενικά…προσπαθεί; Νομίζω ότι είναι ελληνικής παραγωγής αυτή η πέρα για πέρα λανθασμένη νοοτροπία. Φυσικά η ΑΕΚ (και η κάθε ΑΕΚ) χρειάζεται προπονητή, παίκτες σωστά προπονημένους, τακτικές και γενικά δουλειά για να κερδίσει από τη Νόα έως τη Μπράιτον. Το χθεσινό κάζο λοιπόν και η γενική εμφάνιση στα πρώτα τρία επίσημα ματς της «Ένωσης» εξηγείται με λογική, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.
Μετά την αποτυχία του συλλόγου να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα που, στις τελευταίες αγωνιστικές, ήταν κομμένο και ραμμένο για αυτόν, δεν πραγματοποιήθηκε, κατά τη γνώμη μου πάντα, σωστά το ρόστερ. Φαινόταν εξ αρχής πως υπάρχουν παίκτες που έπιασαν και… ξεπέρασαν το ταβάνι τους μετά το νταμπλ του 2023. Εν τέλει κάποιοι ανανέωσαν τη συνεργασία τους ενώ άλλοι που ήταν δανεικοί και πραγματοποιούσαν μέτριες έως κακές εμφανίσεις, εν τέλει αγοράστηκαν.
Μετέπειτα ο Ματίας Αλμέιδα αναγκάστηκε να κάνει προετοιμασία με 2-3 παίκτες της πρώτης ομάδας που λογίζονται ως βασικοί (μπορεί να λέω και πολλούς) και μετά συμμετείχαν μόνο παίκτες από τη Β΄ ομάδα. Ποιον ωφέλησε αυτό; Κανέναν όπως φάνηκε. Φυσικά και είναι απαραίτητο να έχεις ένα δουλεμένο ρόστερ για να πας να αντιμετωπίσεις οποιονδήποτε αντίπαλο. Τη δεδομένη στιγμή η ΑΕΚ δεν έχει καν ολοκληρωμένο ρόστερ αφού λείπουν τουλάχιστον τρεις βασικοί παίκτες (αριστερό μπακ, στόπερ και χαφ).
Στο κομμάτι της ψυχολογίας και της νοοτροπίας εντοπίζεται μια αδυναμία άνευ προηγουμένου. Το παρατηρήσαμε πέρσι που σε όποιο ματς προηγούταν η ΑΕΚ ή έπρεπε να προηγηθεί, κινδύνευε να δεχτεί γκολ ή ακόμη χειρότερα, το δεχόταν. Εν συντομία αναφέρω τα ματς με ΠΑΟΚ στα play off ή στη «Λεωφόρο» με Παναθηναϊκό. Το βλέπουμε να συμβαίνει και φέτος αυτό αφού το 4-0 κόντρα στην ομάδα της Ανδόρρας έγινε 4-3 και σταμάτησε εκεί αφού ευτυχώς έληξε η αναμέτρηση και το 1-0 υπέρ του «Δικεφάλου» κόντρα στους Αρμένιους έληξε ως 3-1 υπέρ των γηπεδούχων.
Οι απόψεις είναι πολλές και οι λύσεις που προτείνονται δεξιά-αριστερά ακόμη περισσότερες. Αυτό το ξέρει μόνο ο Μάριος Ηλιόπουλος κι ο Ματίας Αλμέιδα. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν «παίρνει» την ΑΕΚ (και κάθε Ελληνική ομάδα σε πιο γενικό πλαίσιο) να μένει εκτός Ευρώπης από κάποια Νόε. Πόσο μάλλον να παρουσιάζει τέτοιες εικόνες σε επίσημα ματς. Ακόμη και η ανατροπή να πραγματοποιηθεί στις 15 Αυγούστου, υπάρχει θέμα και χρίζει επίλυσης άμεσα.
