Τι άλλο να κάνει ο Πολωνός χαφ για να αποδείξει πως αποτελεί έναν εκ των πιο βελτιωμένων ποδοσφαιριστών στο «Κιτρινόμαυρο» ρόστερ;
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Μεγάλη νίκη της ΑΕΚ κόντρα στον Παναθηναϊκό. Τα «πως» και «γιατί» θα τα πούμε/γράψουμε/διαβάσετε αύριο. Προς το παρόν θέλω να επικεντρωθούμε στον MVP, κατ΄ εμέ. Το όνομα αυτού, Ντάμιαν Σιμάνσκι. Πάω στοίχημα πως αν ο Αλμέιδα του ζητούσε να καταπιεί σπαθιά, θα το έκανε. Τα τρεξίματά του, οι νικηφόρες μονομαχίες, το πως δέσποζε στο χώρο ευθύνης του και πως βοηθούσε την ομάδα είναι χάρμα οφθαλμού αλλά και μεγάλη δουλειά του Αργεντινού τεχνικού της ομάδας.
Όλη η ομάδα ήταν καλή με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ωστόσο μου αρέσει στη ζωή μου να είμαι δίκαιος, όσο μπορώ. Έχω γράψει ουκ ολίγες φορές ανά το παρελθόν αρνητικά σχόλια για τον Πολωνό και φέτος με βγάζει μέχρι και…άμπαλο. Απίστευτη σεζόν από έναν απλό χαφ που μεταμορφώθηκε σε λίγους μήνες σε παίκτη βαρόμετρο και αναντικατάστατο. Δεν ήμασταν λίγοι άλλωστε αυτοί που σκεφτήκαμε πως αν ο παίκτης αγωνιζόταν στα Ιωάννινα τώρα θα ήμασταν στο -1.
Στη Νέα Φιλαδέλφεια ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έριξε το βάρος στο χώρο του κέντρου. Εκεί προσπάθησε αρχικά να περιορίσει την ΑΕΚ, κάτι που κατάφερε σε ένα μεγάλο βαθμό αλλά και να ξεκινήσει τις όποιες επιθετικές βλέψεις των φιλοξενουμένων. Σε αυτό είχε ένα μεγάλο αντίπαλο. Τον Ντάμιαν Σιμάνσκι. Αν βάλουμε σε επανάληψη τον αγώνα γνωρίζοντας το σκορ και με φυσιολογικούς παλμούς θα μείνουμε με το στόμα ανοιχτό λόγω της αθόρυβης αλλά ουσιαστικής δουλειάς που κάνει ο Πολωνός. Έχει πάρει τη φανέλα του βασικού…σπίτι του και αυτό δεν φαίνεται πως θα αλλάξει άμεσα. Γιατί να αλλάξει άλλωστε;
