Κακή, στραβή και ανάποδη η ήττα στα Ιωάννινα αλλά οι αντιδράσεις από μερίδα φιλάθλων της ομάδας με κάνουν να πιστεύω πως η ΑΕΚ έχανε πρώτη φορά στην ιστορία της!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Στη σύγχρονη εποχή θεωρώ πως με τον όρο «μαζοχισμό» εννοούμε, πέρα των επιστημονικών ερμηνειών, και τη συμμετοχή σε διάφορα γκρουπ των social media που μπορεί ο καθένας να γράψει ό,τι σκεφτεί. Μην παρεξηγηθώ, η ελευθερία του λόγου είναι αγαθό που κάποιοι έχασαν και τη ζωή τους για να το αποκτήσουμε. Ωστόσο μια «βόλτα» από το χώρο που εμφανίζονται τα σχόλια και οι δημοσιεύσεις-απόψεις του καθενός θα σας πείσει πως η ανάγνωση αυτών, καμιά φορά, βλάπτει σοβαρά.
Έχουμε ένα δεδομένο. Η ΑΕΚ εχθές δεν έπραξε τίποτα σωστά και υποχρεώθηκε σε μια ήττα από τον ΠΑΣ στα Ιωάννινα που την έριξε στους επτά πόντους διαφορά από την κορυφή. Αρκετά σύνηθες σε ένα αμφίρροπο πρωτάθλημα χωρίς ξεκάθαρο φαβορί και αουτσάιντερ. Όταν μια μεγάλη ομάδα γνωρίζει την ήττα από μια αντικειμενικά μικρότερη είναι λογικό να υπάρχει γκρίνια και κριτική. Θα ήταν παράλογο να περνούσε σαν μια «Τρίτη βράδυ» αυτό που έγινε. Ωστόσο «παν μέτρον άριστον».
Στα προαναφερόμενα γκρουπ τεράστιας εμβέλειας ή και σε σχόλια-συζητήσεις κάτω από δημοσιεύσεις που αφορούν την ΑΕΚ, παρακολούθησα (δυστυχώς όχι μόνο εγώ) απόψεις που αδυνατώ να καταλάβω αν έστω κι ένας τις ενστερνίζεται ή είναι μια προσπάθεια εκτόνωσης του θυμού. Ενδεικτικά εχθές έμαθα πως ο Αλμέιδα είναι λίγος για τα μεγάλα ματς (έξτρα γνώση πως ένα ΑΕΚ-ΠΑΣ Γιάννινα είναι ντέρμπι), ο Αραούχο έχει κοινά χαρακτηριστικά με τον Δημήτρη Σιαλμά, ο Αθανασιάδης έχει δουλέψει τροχονόμος και πολλά ακόμη τεκμηριωμένα και σωστά δομημένα σχόλια.
Να θυμίσουμε βέβαια πως όλα τα παραπάνω αφορούν απλά μια ήττα εκτός προγράμματος. Πραγματικά προσπάθησα να θυμηθώ αν είναι η πρώτη φορά, από το 1924, που η «Ένωση» ηττάται από φαινομενικά μικρότερη ομάδα. Εδώ μου δημιουργήθηκε ένα ερώτημα που ίσως ξέρω την απάντηση. Αξίζει μια καλή ΑΕΚ σε όλους μας; Μήπως κάποιοι ψάχνουν/ψάχνουμε μια ευκαιρία για να βγάλουμε κακία προς πάσα κατεύθυνση; Μήπως οι ίδιοι που εκμηδενίζουν τα πράγματα είναι αυτοί που πέρυσι ήθελαν τη φυγή του Μελισσανίδη και στα εγκαίνια έλεγαν «είναι τρελός ο πρόεδρος»;
Όπως και να έχει, ηρεμία. Κανένα σωστό και «πενηνταρίσιο» πρωτάθλημα δεν κατακτήθηκε αρχές Γενάρη αλλά ούτε και χάθηκε. Εκτός αυτού πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε να διαχωρίζουμε τις ήττες… απατεώνων προπονητών από τις ήττες του Αλμέιδα. Ο Αργεντινός τεχνικός έχει δείξει πως μπορεί να φτιάξει κάτι καλό και μακροπρόθεσμα να χτίσει μια δυναστεία. Το καλύτερο σχόλιο το κράτησα για το τέλος γιατί δεν το χωράει ο νους μου… «Αν χάσει από τον Παναθηναϊκό ετοιμάζει βαλίτσες». Το έχω ξαναπεί στο παρελθόν, ευτυχώς δεν υπάρχει παράγοντας στην ΑΕΚ να παίρνει αποφάσεις σύμφωνα με τις γνώμες των πληκτρολογίων.
Τελικά είμαστε φίλαθλοι της ΑΕΚ ή των νικών της ΑΕΚ; Εγώ προσωπικά έχω «ερωτευτεί» τόσο πολύ τον τρόπο παιχνιδιού της φετινής ομάδας που δεν με ενδιαφέρει προς το παρόν το αποτέλεσμα γιατί είναι δεδομένο πως 9/10 θα έρθει. Τώρα σε αυτή τη μια φορά που σε 20 τελικές και πέντε κλασσικές ευκαιρίες έρθει η ήττα, οκ συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Υπομονή και ραντεβού την Κυριακή στην «OPAP ARENA» με ΚΟΣΜΙΟ τρόπο να ωθήσουμε την ομάδα στη νίκη και να μπουν όλα στη θέση τους.
ΥΓ: Αναλογίστηκε κανείς πόσες απουσίες έχει να διαχειριστεί ο Αλμέιδα;
ΥΓ2: Είναι στη μοίρα της ΑΕΚ να χάνει βαθμούς από επέμβαση Τσιντώτα-Νόϊερ
ΥΓ3: Μπράβο στην ομάδα του ΠΑΣ που παλεύει και δεν περιμένει απλά τις ήττες του από τους μεγάλους
