ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΑΛΕΞΟΥΔΗΣ

Πολέμησε κι όπου βγει…

Εκτός τακτικής, καλού στησίματος στον αγωνιστικό χώρο, επιλογή ενδεκάδας και τα λοιπά προπονητικά όλοι περιμένουν ένα πράγμα…το μάτι να γυαλίζει από τα αποδυτήρια!

Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης

Ένα ντέρμπι φέρνει πάντα σε δεύτερη μοίρα την εκάστοτε κατάσταση που βρίσκεται η κάθε ομάδα. Η βαθμολογική θέση ή η αγωνιστική κατάσταση μιας εκ των δύο ομάδων κάνουν…στην άκρη και όλοι συγκεντρώνονται για το πως θα πάρουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Ο αγώνας μεταξύ Ολυμπιακόυ και ΑΕΚ είναι μια ”διαμάχη” που κρατάει από πολύ παλιά. Ένας αγώνας που ανέκαθεν δεν έδινε μόνο τους τρεις βαθμούς, όσο και να ήθελαν να το δουν έτσι αυτοί που ορίζονταν ως ψύχραιμοι. Μια πιθανή νίκη αλλάζει ψυχολογίες, ανεβάζει αυτοπεποίθηση και ικανοποιεί το γόητρο του καθενός.

Η ΑΕΚ δεν είναι φαβορί του αγώνα. Τώρα που το λέμε βέβαια δυσκολεύομαι να θυμηθώ κάποιο ματς που να ξεκίνησε ως φαβορί μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης» ακόμη και τη χρονιά που κατέκτησε το πρωτάθλημα. Αρκετοί δεν πιστεύουν στις δυνατότητές της. Τη θεωρούν από τώρα χαμένη. Είναι γεγονός βέβαια πως ο Ολυμπιακός έχει μια αρκετά καλή ομάδα που είναι σε φόρμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει κάτι σε ένα τέτοιο ματς όπως αναφέρθηκα και πιο πάνω. Αρκεί οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης να κάνουν αυτό που μπορούν στο 100% και αμέσως τα φαβορί και τα αουτσάιντερ παύουν να ισχύουν παρά μόνο για…τις εταιρίες στοιχήματος.

Μεγάλο εμπόδιο για την ομάδα του Νίκου Κωστένογλου θεωρώ πως είναι η έλλειψη του Πέτρου Μάνταλου. Ο αρχηγός της ΑΕΚ είναι ο δεύτερος κινητήριος μοχλός της επίθεσης, κι όχι μόνο, μετά τον Μάρκο Λιβάγια. Επομένως η απώλεια αυτή είναι κομβική για την ομάδα και πρέπει να έχει βρεθεί ήδη ο τρόπος που θα γίνει όσο το λιγότερο αντιληπτή την ώρα του αγώνα. Επιβάλλεται οι ποδοσφαιριστές να αγωνισθούν και για τον αρχηγό τους που σίγουρα δεν θα ήθελε με τίποτα να είναι απών από ένα τόσο σημαντικό ματς. Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου όμως…Πότε η ΑΕΚ έχει παίξει ένα μεγάλο ματς χωρίς τουλάχιστον ένα έκτακτο αρνητικό γεγονός;

Όσοι πάρουν το δρόμο για το Φάληρο αύριο πρέπει να έχουν αντιληφθεί πως πρέπει να δώσουν ό,τι έχουν και με το παραπάνω. Ανεξαρτήτου αποτελέσματος, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για ένα άθλημα που ο καθένας μπορεί να κερδίσει, αν φανεί η προσπάθεια και ο μόχθος για τη νίκη τότε ο σκοπός θα έχει επιτευχθεί. Ο ίδιος ο προπονητής έχει ζήσει ουκ ολίγα ντέρμπι σαν αυτό και πρέπει να περάσει στους ποδοσφαιριστές του το μοναδικό συναίσθημα που κρύβει μέσα του και την ευθύνη που υπάρχει προς εκείνους που θα ριζώσουν μπροστά στην τηλεόραση.

Βέβαια, όσο κλισέ κι αν ακούγεται…δεν τελειώνει κανένα πρωτάθλημα είτε σε περίπτωση νίκης ή οποιουδήποτε άλλου αποτελέσματος. Υπάρχει ακόμη μπροστά παραπάνω από μισό πρωτάθλημα αν συνυπολογιστούν τα play offs. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το αυριανό ματς πρέπει να χαθεί αμαχητί. Εν αντιθέσει πρέπει όσοι αγωνισθούν να κυνηγήσουν το αποτέλεσμα μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Όχι μόνο για τους τρεις πόντους αλλά για τους φιλάθλους της ομάδας…για να κερδίσουν ντέρμπι μετά από καιρό…για να μπουν σε τροχιά τίτλου…για να φωνάξουν παρών…για τους ίδιους τους εαυτούς τους!