Αν κάτι δίδαξε στις επόμενες γενιές ο μεγαλύτερος φονιάς της ιστορίας της ανθρωπότητας φαίνεται πως είναι μια τακτική που είναι σχεδόν αλάνθαστη!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Αν στην ανάγνωση της παραπάνω φράσης «ο μεγαλύτερος φονιάς της ιστορίας της ανθρωπότητας» κάποιος δεν σκέφτηκε τον Αδόλφο Χίτλερ, καλή συνέχεια. Ο Γερμανός κατακτητής λοιπόν δεν ήταν μόνος του στην προσπάθεια να περάσει σε όλη τη γη τις ιδεολογίες του. Στα στελέχη που τον πλαισίωναν υπήρχε κι ένας άνθρωπος με όνομα Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς. Είχε έναν τίτλο που στη σημερινή εποχή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα το ζήλευαν, ή κατέχουν την ιδιότητα απλά χωρίς την «ταμπέλα». Ο ίδιος συστηνόταν ως πολιτικός και Υπουργός Προπαγάνδας της Ναζιστικής Γερμανίας από το 1933 έως το 1945.
Ο Γκέμπελς λοιπόν είχε πει μια φράση πολύ σημαντική. «Πες-πες, στο τέλος κάτι θα μείνει». Τι εννοεί με αυτό; Αν από το πρωί μέχρι το βράδυ υπάρχει ένας ή και παραπάνω άνθρωποι που διατυμπανίζουν μια άποψη που στην κοινή γνώμη δεν είναι αποδεκτή, μέρα με τη μέρα κάποιοι θα λυγίσουν. Άνθρωποι με αδύναμο χαρακτήρα και χαμηλό μορφωτικό επίπεδο θα πιστέψουν τα λεγόμενα αυτά με τη νοοτροπία «για να το φωνάζει, δίκιο θα έχει». Μπορεί αυτά να γινόντουσαν το μακρινό 1933 έως το 1945 όμως δεν σταμάτησαν μετά τη διάλυση της ναζιστικής Γερμανίας. Αντιθέτως, άνθησαν.
Πάμε όμως στα δικά μας, τα σημερινά. Την τακτική αυτή τη συναντάμε παντού στην καθημερινότητά μας. Θα ασχοληθούμε όμως με κάτι που μας αφορά περισσότερο εδώ πέρα και είναι ο «Γκεμπελισμός» που δέχεται φέτος η ΑΕΚ. Ξεκίνησε ως κακόγουστο αστείο κι όμως φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν πως η «Ένωση» και συγκεκριμένα ο Δημήτρης Μελισσανίδης ελέγχει ΕΠΟ-ΚΕΔ, κυβερνήσεις, ΟΗΕ και ΝΑΤΟ. Μάλιστα είναι σε θέση να βγάζει Πολωνούς διαιτητές από τους αγώνες της ομάδας του και να ορίζει άλλους, Έλληνες που δήθεν είναι δικοί του. Τόσο δικοί του που ο τερματοφύλακας του Άρη ακόμη κάνει καθυστερήσεις στην «OPAP ARENA» καθώς δεν θα δει ποτέ την κίτρινη κάρτα.
Η φετινή ΑΕΚ σε ένα πράγμα μόνο υστερεί, στην απουσία κατευθυνόμενων φωνών σε θέσεις ευθύνης και με δημόσιο λόγο που ακούγεται και διαβάζεται πανελληνίως. Αγωνιστικά μπορεί να μην πάρει το πρωτάθλημα, να μην βγει καν στην πρώτη δυάδα. Στο ποδόσφαιρο όλα συμβαίνουν. Όμως αυτός ο πόλεμος που δέχεται από ομάδες που έχουν κάνει αίσχη είναι ανεπίτρεπτος. «Σκούζουν» για την ΑΕΚ, ομάδες που στέρησαν από επαρχιακή ομάδα να κατακτήσει το μοναδικό της Κύπελλο, που όταν τολμούσες να παραπονεθείς σου έλεγε «Φτιάξε ομάδα να κερδίζεις και τη διαιτησία».
Δεν θα αναφερθώ σε έχθρες που ίσως τελικά είναι φιλίες και τα συναφή. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι περισσότεροι είναι πως ο μέσος ΑΕΚτζής δεν θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Θέλει ένα πρωτάθλημα 50-50 κι ας κάνει 10 χρόνια να το πάρει. Την αδικία δεν την μπορεί, από την ιστορία του. Αν ποτέ αντιληφθεί ο φίλαθλος της «Ένωσης» πως η ομάδα του ευνοείται ή ελέγχει καταστάσεις, πρώτος θα τρέξει να το αλλάξει αυτό. Όμως πραγματικά, θέλω κάποια στιγμή κάποιος να μου απαντήσει υπεύθυνα. Εκτός της φάσης που δε δίνεται ένα φάουλ κοντά στους πάγκους σε μια αντεπίθεση του Άρη, που αλλού τον αδίκησε η ΑΕΚ και γίνεται όλο αυτό;
Πραγματικά είναι στα όρια του ύποπτου να μιλάνε για τη μεγαλύτερη αλλοίωση αποτελέσματος με θήτη την ΑΕΚ, ομάδες που έχουν βιώσει στο πετσί τους κάτι ιστορίες τύπου «κάλυπτα κι εγώ τον Κατσουράνη». Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί υπάρχει τόσο μένος για το «Δικέφαλο» αλλά στην τελική όσοι ασχολούμαστε με την ομάδα δεν μας πειράζει. Μας αρέσει περισσότερο μάλιστα από το να λυπούνται την αγωνιστική μας «κατάντια» όπως πέρυσι. Μάλλον σε άλλους δεν αρέσει.
ΥΓ: Εμείς πάντως καημό το έχουμε μια φορά να μας συγχαρεί ο κύριος Καραπαπάς επειδή ήμασταν…κύριοι!
