Ξαφνικά ο τερματοφύλακας που υπέπεσε σε παιδαριώδες λάθος στην Τούμπα και δέχτηκε 5 γκολ από τον Ολυμπιακό κερδίζει, ως MVP, τη Ρεάλ Μαδρίτης. Τι κάνουμε τώρα;
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Όντας θεατής του Ελληνικού ποδοσφαίρου, όχι μόνο ως φίλαθλος της ΑΕΚ, δεν πλήττεις ποτέ. Ανέκαθεν ο αθλητισμός και δη το ποδόσφαιρο δεν περιορίζονται σε 90 λεπτά αγώνα. Όποιος θέλει να εμβαθύνει μπορεί να αντιληφθεί νοοτροπίες, συμπεριφορές και πεποιθήσεις που οδηγούν στο κάθε αποτέλεσμα μιας απόφασης. Προσωπολατρίες, εμπάθειες, «κανιβαλισμοί» και βιαστικά συμπεράσματα είναι κάποια από τα «αξιοθέατα» που μπορεί κάποιος να συναντήσει στο ποδόσφαιρο της Ελλάδος.
Για κάθε τέτοια συμπεριφορά έρχεται η ώρα της τίσις όπως έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες. Κάποιος θα ξεφύγει, θα ανέβει και θα διαπρέψει δείχνοντας στα καθηλωμένα μάτια όλων πως έκαναν λάθος. Στην περίπτωσή μας εχθές ήταν ο Γιώργος Αθανασιάδης. Τώρα θα μου πείτε «Είναι τόσο μεγάλο θέμα που ένας τερματοφύλακας δεν κατάφερε να εξελιχθεί στη χώρα μας και διαπρέπει στο εξωτερικό;». Δεν θα ήταν, όχι! Αν ήταν ο μόνος… Τώρα που τα τελευταία χρόνια γεμίζουμε Αθανασιάδηδες αποτελεί φλέγον ζήτημα ναι.
Δεν είναι μόνο η ΑΕΚ που το έκανε ώστε να κατηγορήσουμε έναν και μόνο σύλλογο. Είναι η νοοτροπία που υπάρχει τριγύρω μας. Πόσοι ήταν αυτοί που μετά το έμμεσο που έκανε σε εκείνο το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ δεν είπε πως ο Έλληνας γκολκίπερ δεν ξέρει τα βασικά ή όταν ήταν ο τερματοφύλακας που δέχτηκε πέντε (5) γκολ από τον Ολυμπιακό δεν κρίθηκε αρνητικά. Δίκαια ή άδικα είναι άλλο θέμα. Μη βγάζοντας εννοείται τον εαυτό μου απέξω.
Υπήρξε ένας που να αναφέρει πως ο Γιώργος Αθανασιάδης έτυχε τερματοφύλακας της ΑΕΚ στην πιο τραγική «Κιτρινόμαυρη» άμυνα που υπήρξε εδώ και πολλά χρόνια μη εμπνέοντας εμπιστοσύνη ούτε σε οικογενειακό διπλό προπόνησης; Λίγοι… Έχω ξαναπεί πως οι Ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι ο καθρέφτης των ομάδων σαν σύνολο αλλά και των ποδοσφαιριστών ατομικά. Εκεί σπάνια να κοροϊδέψεις κάποιον αν δεν μπορείς να ανταποκριθείς. Εχθές ο Έλληνας γκολκίπερ βγήκε «παίκτης του αγώνα» με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Οι άνθρωποι της χώρας μας δεν έχουν καλή σχέση με την υπομονή και τη στήριξη. Περιμένουν στη γωνία χωρίς να κρίνουν ορθώς κάποιον. Προφανώς δεν αξίζουν όλοι τα προαναφερόμενα. Για παράδειγμα θα μπορούσε κάποιος να πει πως «Αν είναι έτσι γιατί δεν δώσαμε εμπιστοσύνη στον Νεντελτσιάρου ή τον Χνιντ ή τον Παουλίνιο;». Εκεί μπαίνει η έλλειψη της τεχνογνωσίας. Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος να μπορεί να κρίνει υπεύθυνα και σωστά τα λάθη των αθλητών αλλά και τις δυνατότητες που αυτοί έχουν.
Με μαθηματική ακρίβεια θα δούμε ξανά Αθανασιάδηδες και Κολοβούς. Διότι κάποιες νοοτροπίες είναι βαθιά ριζωμένες που δυστυχώς θεωρούνται δεδομένες και σωστές και περνάνε αφιλτράριστες. Τολμώ να πω πως αυτές οι συμπεριφορές δεν περιορίζονται καν στο χώρο του αθλητισμού αλλά τους συναντάμε καθημερινά στον έξω κόσμο. Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό…
ΥΓ: Στα αμιγώς «Κιτρινόμαυρα» δεν υπάρχει ρήτρα στον Έλληνα γκολκίπερ οπότε αυτό είναι υπέρ της ΑΕΚ
ΥΓ2: Δεν έχω εντοπίσει τα σημεία που ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς υπερτερεί του Γιώργου Αθανασιάδη
