Άλλη μια επιτυχία κράτους-κυβέρνησης και θεσμών καθώς «έβγαλαν» από τη θέση τους τον απλό κόσμο για να «σουλατσάρει» ο κάθε τραμπούκος στον αγωνιστικό χώρο!
Η ζωή είναι εικόνες και στιγμές. Ας δημιουργήσουμε μια δικιά μας εικόνα για αρχή. Ένας πιστός ακόλουθος 30+ χρόνια μιας ομάδας. Πληρώνει από το υστέρημά του εδώ και τρεις δεκαετίες ώστε να έχει είσοδο στις αναμετρήσεις του συλλόγου που υποστηρίζει. Δεν έχει σκεφτεί να εκσφενδονίσει ούτε άδειο μπουκάλι νερού μέσα στο γήπεδο ποτέ. Φοράει το κασκόλ του, παίρνει το δρόμο για το γήπεδο, κάθεται στη θέση του, χαίρεται ή στεναχωριέται, τρώει τίποτα πέριξ του γηπέδου στο τέλος και γυρνάει σπίτι του.
Ας δημιουργήσουμε ακόμη μια εικόνα τώρα. Άνθρωποι που λογίζονται ως θεσμικά όργανα μιας ΠΑΕ να κάνουν «βόλτες» ανενόχλητοι κοντά στους πάγκους, στις κερκίδες και γενικά στο χώρο του γηπέδου. Να βρίζουν διαιτητές και αντιπάλους, να σταματάνε όποτε θέλουν τον αγώνα. Μετά τη λήξη της αναμέτρησης να βομβαρδίζουν με τοξικότητα και μίσος μέσω των σκόπιμων δηλώσεών τους. Κάποιοι μάλιστα έφτασαν στο σημείο να δικαιολογήσουν πράξεις βίας (που έχουν επιφέρει μέχρι και θάνατο) επειδή ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ μια διαιτησία ήταν κακή ή στημένη. Στο…μυαλό (;) τους αν ένας διαιτητής δώσει λανθασμένα ένα πέναλτι, αυτόματα οπλίζει ένα χέρι να αφαιρέσει μια ζωή και μάλιστα έχοντας άλλοθι.
Αφού λοιπόν δημιουργήσαμε αυτές τις δύο εκ διαμέτρου αντίθετες εικόνες ας αναλογιστούμε ποια επιθυμούμε να βλέπουμε σε κάθε γήπεδο της χώρας και ποια θέλουμε να «θάψουμε» βαθιά. Ε λοιπόν οι…αρμόδιοι της χώρας μας έκριναν τα αντίθετα από αυτά που όλοι σκεφτήκαμε. Απομάκρυναν τον απλό κόσμο από τα γήπεδα αφήνοντας τους διαχρονικούς υπαίτιους της βίας να κάνουν ό,τι θέλουν μετατρέποντας το γήπεδο σε «τσιφλίκι» τους. Ξαφνικά τώρα πλησιάζουμε στην ημερομηνία επαναλειτουργίας των θυρών. Ε, και; Τι άλλαξε δηλαδή; Με κάποιες κάμερες που υποτίθεται θα λειτουργούν και πιο…ηλεκτρονικό εισιτήριο θα σταματήσει η υποκίνηση της βίας;
Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν πηγαίνουν τα θεσμικά όργανα ομάδων και πετάνε φωτοβολίδες, μαχαιρώνουν και σκοτώνουν. Δε λερώνουν τα χέρια τους όμως στην ουσία «οπλίζουν» άτομα που στερούνται παιδείας. Αν λοιπόν η πολιτεία επιθυμεί όντως να βάλει ένα «τέλος» στα εγκλήματα που γίνονται για χάρη του…αθλητισμού (;) ας ξεκινήσει από ψηλά. Αφού λοιπόν καταφέρει να λύσει το πρόβλημα (εντελώς μεταξύ μας, δε θα το καταφέρει) ας ζητήσει μια τεράστια συγγνώμη σε κάθε υγιή φίλαθλο κάθε ομάδας πρώτης κατηγορίας που στερήθηκε μια βασική ευτυχία που στην τελική έχει προπληρώσει αδρά.
ΥΓ: Προφανώς ΔΕΝ είμαστε σίγουροι για το «άνοιγμα» των θυρών στην ημερομηνία που έχουν ορίσει, άλλωστε φημίζονται για τις κρίσιμες εβδομάδες παράτασης των «lockdown»
