Κυριακή απόγευμα σκεφτόμαστε ήδη πιθανούς τρόπους να χάσει ο Ολυμπιακός και να πάει η ΑΕΚ στο -6. Κυριακή βράδυ απολαμβάνουμε…την τρίτη θέση!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια λέει εδώ και χρόνια ο πάνσοφος Ελληνικός λαός και το ενστερνίζεται απόλυτα όποιος έχει την τύχη να αγαπάει και να δηλώνει φίλαθλος της «Ένωσης». Τελειώνει το κακομοιριασμένο 2021 με ήττα από τον ΟΦΗ και ξεκινάει το, γεμάτο ελπίδα, 2022 με νίκη. Σκέφτεσαι πως κάτι άλλαξε. Ξημερώνει μια ωραία Κυριακή και σου θυμίζει πως…όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.
Η ουσία είναι πως η ΑΕΚ προηγήθηκε με ένα πανέμορφο γκολ του Καρίμ Ανσαριφάρντ και κατάφερε να ηττηθεί για δεύτερη διαδοχική φορά εντός έδρας με ανατροπή από ομάδα που βρίσκεται εκτός τροχιάς πλέι οφ. Στο ποδόσφαιρο όμως τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Τα πάντα έχουν μια εξήγηση που είναι πανεύκολο να τη βρεις αν διαθέτεις ένα και μόνο χαρακτηριστικό. Το σθένος να παραδεχτείς ξανά και ξανά τα λάθη σου και να μην κρύβεσαι πίσω από άκρως εφήμερες επιτυχίες.
Αγωνιστικά η ΑΕΚ έχει φορέσει την ταμπέλα που γράφει «τρικυμία εν κρανίω». Πραγματοποιεί ένα άκρως μέτριο πρώτο ημίχρονο παρά το γεγονός πως προηγήθηκε στο σκορ. Ξεκινάει δυναμικά για 4-5 λεπτά στην επανάληψη και μετά ξέμεινε από δυνάμεις. Αν παρακολουθούσε το σημερινό αγώνα κάποιος που δεν ξέρει το πρόγραμμα της ΑΕΚ, θα ορκιζόταν πως μεσοβδόμαδα είχε αναμέτρηση στην Ευρώπη και την προηγούμενη εβδομάδα κάποιο μεγάλο ντέρμπι. Ωστόσο είχε δύο εβδομάδες ξεκούραση να δουλέψει και να παρουσιαστεί έτοιμη.
«Έγινε τελικά κάποια αναβάθμιση σε σχέση με πέρυσι;» αναρωτιούνται πολλοί και δικαίως. Η απάντηση είναι…ναι αλλά δεν αρκεί ούτε στο ελάχιστο. Όταν για τρία συναπτά έτη κατακρεουργείται ό,τι απομεινάρι της «πρωταθληματικής» χρονιάς υπήρχε, δεν γίνεται να διορθωθούν όλα σε μια μεταγραφική σεζόν. Ειδικά όταν κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν είναι κάτω του μετρίου. Ουσιαστικά, η καλύτερη μεταγραφή της ομάδας ήταν ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς.
Πριν καν περάσουν οι ζέστες του καλοκαιριού παρατηρήθηκε έντονα πως ακόμη μια χρονιά η ΑΕΚ δεν έχει έναν οργανωτή που να μπορεί να αλλάξει τη ροή του παιχνιδιού. Στο χώρου του κέντρου υπάρχει υπεραριθμία επιλογών στους λεγόμενους κόφτες αλλά κανένας που να παίζει τη θέση «8» και να μπορεί να αποδώσει. Ο Ντάμιαν Σιμανσκι δεν δύναται να αγωνισθεί σε αυτόν το ρόλο ενώ ο Γεβγέν Σάκχοφ φαίνεται πως δεν μπορεί να βοηθήσει, ειδικά ως βασικός.
Το ημερολόγιο γράφει 16/1/2022 και δεν έχει γίνει καμιά διορθωτική κίνηση ακόμη. Προφανώς δεν είναι μόνο η θέση του χαφ που χρειάζεται ενίσχυση. Οπωσδήποτε πρέπει να αποκτηθεί ένας κεντρικός αμυντικός για ρόλο βασικού και αναντικατάστατου και σε βάθος μισού χρόνου να αποκτηθεί ακόμη ένα μπακ στη δεξιά πλευρά. Αν αυτά δεν πραγματοποιηθούν υπάρχει ορατός κίνδυνος να πάνε στράφι όλες οι φιλότιμες προσπάθειες του καλοκαιριού. Ο στόχος του συλλόγου πρέπει να είναι ένας ως προς το αγωνιστικό κομμάτι… Να γίνει καλύτερη ομάδα από τους άμεσους αντιπάλους της. Δυστυχώς επ΄ουδενί δεν το έχει καταφέρει.
Η άλλη επιλογή βέβαια είναι η εύκολη. Να κρυφτούμε πίσω από εφήμερες, όπως αναγράφτηκε και παραπάνω, χαρές. Δύο-τρεις καλές εμφανίσεις ενός παίκτη, μια νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό, ένα πανέμορφο γκολ του Λιβάι Γκαρσία, τρεις καθοριστικές αποκρούσεις του Τσίτσαν Στάνκοβιτς. Να ξεχάσουμε τις μεταγραφές που πρέπει άμεσα να γίνουν, το αγωνιστικό πλάνο που δεν υπάρχει και να κάνουμε πως δεν βλέπουμε τον εφιάλτη της περσινής σεζόν να ξετυλίγεται περίχαρος και φέτος. Η επιλογή είναι των αρμοδίων.
Ένα άλλο ερώτημα αφορά τον Αργύρη Γιαννίκη και το αν πρέπει να κριθεί ή όχι. Ο Έλληνας τεχνικός βρέθηκε σε ένα σύλλογο με παίκτες που δεν επέλεξε ο ίδιος. Αυτό σίγουρα είναι μειονέκτημα ως προς την εμπιστοσύνη στο ρόστερ καθώς και τις περιορισμένες επιλογές που έχει. Ωστόσο του παρείχε δύο θετικά που δεν εκμεταλλεύτηκε. Αρχικά είχε…άφεση για τυχόν λάθη στην αρχή. Κάτι που δεν απόλαυσε ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Κατά δεύτερον και σημαντικότερο είχε να εστιάσει σε μια και μόνο δουλειά περισσότερο. Να αλλάξει τη νοοτροπία του συλλόγου, να τονώσει το ηθικό, να δώσει κίνητρο. Το πέτυχε; Η απάντηση κρύβεται ακόμη περισσότερο στο σημερινό αποτέλεσμα…
ΥΓ: Φτάσαμε πάλι στην αγαπημένη σε όλους μας εποχή που η ομάδα παίζει απλά για να βγάλει την υποχρέωση;
ΥΓ2: Απαλύνει τον πόνο μας το πιθανό φάουλ πάνω στο Μάνταλο στη φάση της ισοφάρισης;
ΥΓ3: Να τολμήσουμε να πούμε πως μας έμεινε το Κύπελλο;
