Στο ματς που ολοκληρώθηκε στα Πηγάδια σίγουρα δεν έχουμε να σχολιάσουμε πολλά ως προς όσα είδαμε στο τερέν. Μπορούμε να μιλήσουμε όμως για το aekfamily που φαίνεται πως επαναφέρει ο Μάσιμο Καρέρα!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Με μεγάλη ανυπομονησία περιμέναμε τον πρώτο αγώνα του Ιταλού τεχνικού στον πάγκο της ΑΕΚ. Ήταν δεδομένο πως οι αλλαγές δεν θα ήταν ραγδαίες. Ο χρόνος ήταν λίγος και ο αγώνας άκρως απαιτητικός που δεν…σήκωνε πειραματισμούς. Βέβαια, ο Μάσιμο Καρέρα κατάφερε να κάνει αντιληπτό πως πολλά πράγματα θα αλλάξουν στην ομάδα τόσο με το σύστημα που επέλεξε όσο και με τη προσέγγιση που είχαν οι ποδοσφαιριστές. Στα θετικά συγκαταλέγεται και η σωστή λειτουργία της άμυνας που δεν δέχθηκε ούτε υποψία ευκαιρίας από τους γηπεδούχους στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα. Ο Μιλανέζος προπονητής φαίνεται πως θέλει να εφαρμόσει μια δοκιμασμένη-επιτυχημένη συνταγή στην ομάδα που έχει ως βάση την άριστη λειτουργία των μετόπισθεν.
Ποδόσφαιρο σίγουρα δεν χορτάσαμε. Δεν ήταν και το ζητούμενο στην παρούσα φάση άλλωστε. Έπρεπε πάση θυσία να έρθει η νίκη κι εφόσον αυτό επιτεύχθηκε όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα. Θα φτάσει και η στιγμή που η ΑΕΚ θα πρέπει εκτός από τη νίκη να παίξει και στρωτό ποδόσφαιρο αλλά προς το παρόν μετράει το αποτέλεσμα. Αν συνυπολογίσουμε τα λόγια περί επιθετικού ποδοσφαίρου και τι αποτέλεσμα είχαν, καλύτερα να μείνουν μακρυά από τα Σπάτα. Ο Καρέρα έδειξε πως ήξερε από την αρχή τον τρόπο που η ομάδα του θα έπαιρνε αυτό που ήθελε στα Πηγάδια και δικαιώθηκε. Εξέπληξε πολλούς με την τριάδα στην άμυνα αλλά η λειτουργία της εν τέλει τον δικαίωσε. Μην ξεχνάμε πως ένας σχηματισμός δεν αρκεί από μόνος του αλλά χρειάζεται και ο «ειδικός» που θα τον εξηγήσει και θα τον κάνει κατανοητό σε όσους κληθούν να τον εφαρμόσουν.
Μετά το πέρας του αγώνα, και κατά τη διάρκεια αυτού, παρακολουθήσαμε κάποια γεγονότα που, μπορεί να μη γίνονται αντιληπτά εύκολα, αλλά είναι πολύ σημαντικά. Ο Τεχνικός της Ένωσης αγκάλιασε έντονα τους παίκτες που αποχώρησαν ως αλλαγή αλλά και στη συνέχεια όλους όσους αγωνίστηκαν. Στο τέλος της αναμέτρησης ο ίδιος ζήτησε να βγουν όλοι μαζί μια αναμνηστική φωτογραφία. Που οδηγούν όλα αυτά; Σε κάτι κλισέ αλλά και συνάμα τόσο σημαντικό στη σωστή λειτουργία μιας ομάδας…το οικογενειακό κλίμα. Με όσα ακούσαμε και γράψαμε τον τελευταίο καιρό, κάτι τέτοιο σηματοδοτεί μια νέα αρχή. Θυμόμαστε όλοι τι έγινε την τελευταία φορά που προπονητής και παίκτες ήταν…ένα!
Σαφώς και είναι πολύ νωρίς για να γίνουν οι όποιες συγκρίσεις του Μάσιμο Καρέρα με τον Μανόλο Χιμένεθ. Σε μια ομάδα όμως που δένεται με το παρελθόν της και συγκεκριμένα με τον πιο…ΑΕΚ προπονητή που πέρασε ποτέ δεν γίνεται να μην αναφερθούμε σε κάποια κοινά σημεία. Να είναι η άμυνα αλάνθαστη, να υπάρχει πάθος και θέληση, να επικρατεί κλίμα οικογένειας και οι στόχοι θα επιτευχθούν. Αυτό εφάρμοσε ο ένας και σήκωσε πρωτάθλημα, αυτό πάει να εφαρμόσει και ο δεύτερος. Προφανώς και στόχος της ομάδας αυτή τη στιγμή δεν είναι η πρωτιά οπότε το έργο του Ιταλού ξεκινάει από άλλες βάσεις. Η αρχή του όμως ήταν θετική και μπορεί να χτίσει πολλά πάνω σε αυτό το ματς. Ακόμη κι αν το θέαμα ήταν φτωχό, η ουσία είναι μεγάλη.
Αν πρέπει κάτι να σημειωθεί από τα όσα έγιναν στις τέσσερις γραμμές είναι ένα και ακούει στο όνομα «Κώστας Γαλανόπουλος». Δεν στέκομαι τόσο στο γκολ, που δείχνει πως πρέπει να παίρνει θέση έξω από την περιοχή έτοιμος να σουτάρει σε κατάσταση επίθεσης, αλλά σε όλη την παρουσία του. Ήταν κυριολεκτικά…παντού! Ένας «μικρός» που μεγάλωσε απότομα θα ήταν ίσως ο τίτλος για τις φετινές εμφανίσεις του Έλληνα χαφ. Ίσως το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο της Ένωσης μαζί με τον Βασίλη Μπάρκα τη δεδομένη στιγμή. Αξιοσημείωτη ήταν και η επανεμφάνιση του Στράτου Σβάρνα που άφησε θετικό πρόσημο αλλά και κάποιες ενέργειες του Μάρκο Λιβάγια που…αν μη τι άλλο δεν έβγαλε νεύρα.
ΥΓ: Θετικός μετά από καιρό ο Χουλτ
ΥΓ1: Ακολουθούν δύο αγώνες που πρέπει να κερδηθούν
ΥΓ2: Ακόμη μια νίκη του Μάσιμο Καρέρα σε ντεμπούτο του σε ομάδα
