Μια ομάδα είχε «καπαρωμένη» την Ευρωπαϊκή θέση από το Μάιο. Άλλες δύο την κατέκτησαν το καλοκαίρι. Η ΑΕΚ αποκλείστηκε από τη Νόα σε διπλά παιχνίδια!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Δεν έχει να κάνει με μιζέρια ή γκρίνια ή κάποιο αρνητικό συναίσθημα που δικαίως καταλαμβάνει τους φίλους των «Κιτρινόμαυρων» από εχθές. Άλλωστε, παρακολούθησαν τον Παναθηναϊκό να προκρίνεται στην επόμενη φάση Ευρωπαϊκής διοργάνωσης με ανατροπή, πανάξια και μπράβο του, σε κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο με 2 γκολ κοντά στη λήξη της αναμέτρησης. Είδαν τον ΠΑΟΚ να προκρίνεται με δυο εύκολες νίκες και τον Ολυμπιακό να έχει «κλεισμένη» θέση στην Ευρώπη από το Μάιο.
Συζητήσεις του στιλ «μίλκο καπ» ή γενικά προσπάθεια μείωσης του Uefa Conference League είναι τουλάχιστον τραγική από τη στιγμή που δυο φορές προσπάθησε να προκριθεί η ΑΕΚ και τις δύο αποκλείστηκε από Βελέζ Μόσταρ και Νόα Αρμενίας. Άλλωστε το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος ισοδυναμεί με τη δυναμική του Uefa Conference League στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τη μη παρουσία οποιασδήποτε ομάδας της χώρας μας στη συγκεκριμένη διοργάνωση, εφόσον έχει τη δυνατότητα.
Δεν πρόκειται λοιπόν για μιζέρια. Είναι απλά καθημερινή συνειδητοποίηση του μεγέθους της αποτυχίας της ΑΕΚ. Πέρα από το προφανές που είναι πως η ιστορία έγραψε (και δεν ξεγράφει) αποκλεισμό από κάποια Νόα, πλέον είναι αναγκασμένοι άπαντες να παρακολουθούν τους εγχώριους ανταγωνιστές να πράττουν τα αυτονόητα και μάλιστα να τα…φουσκώνουν κιόλας και καλά κάνουν. Ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε με έναν αρκετά…ΠΑΟΚ τρόπο από το Uefa Champions League αλλά προκρίθηκε στο Uefa Europa League εύκολα.
Ο Παναθηναϊκός, όπως αναφέραμε και προηγουμένως, βίωσε μια Ευρωπαϊκή βραδιά που θα τη θυμάται. Όπως έζησε πέρσι η «Ένωση» κόντρα στη Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Τέτοιες στιγμές δεν πρέπει να είναι η εξαίρεση στον κανόνα, αν θέλουμε να πάμε ένα βήμα παραπάνω. Ειδικά αν η τύχη σου χαμογελάει και φέρνει στο δρόμο σου ομάδες που τις μαθαίνεις πρώτη φορά όταν τις αντιμετωπίζεις.
Εκτός των γνωστών προβλημάτων που μπορεί να έφερε ένα Ευρωπαϊκό κάζο όπως οικονομικό, μείωση του ρόστερ, ελαχιστοποίηση των μεταγραφών… υπάρχει ακόμη μια ευκαιρία που χάθηκε εγκληματικά. Οι νίκες στην Ευρώπη και οι προκρίσεις, ανεξαρτήτου αντιπάλων, είναι αυτές που αλλάζουν τη δυναμική μιας ομάδας. Όταν «συνηθίζεις» στις επιτυχίες (μικρές ή μεγάλες) τότε η μπάλα θα πάει κάποια στιγμή δοκάρι και μέσα. Μέχρι τότε, θα συνηθίσουμε το δοκάρι και έξω.
Έχουμε ξαναπεί, η αποτυχία της ΑΕΚ είναι μια αλληλουχία πράξεων και φυσικά αποτέλεσμα μιας λανθασμένης οργάνωσης, μεταγραφικής και λειτουργικής. Ωστόσο το πιο ανησυχητικό είναι πως, ακόμη τουλάχιστον, δε φαίνεται πως αλλάζει αυτό. Ο «Δικέφαλος» έχει μείνει πολύ πίσω στις μεταγραφές το μήνα Αύγουστο και δεν έχει καλύψει αρχικά τα εξόφθαλμα κενά (σέντερ φορ) και φυσικά δεν έχει προχωρήσει στη βελτιστοποίηση άλλων θέσεων όπως στόπερ και χαφ.
Το εύκολο είναι να κατηγορήσουν όλοι τον Ματίας Αλμέιδα. Μεταξύ μας, πάντα ο προπονητής θα ακούσει το «ανάθεμα» εν βρασμώ ψυχής. Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος που ευθύνεται. Πρέπει να τον «ελαφρύνουν» από τα έξτρα καθήκοντά του. Γνωρίζουν οι υπεύθυνοι καλύτερα και ευχόμαστε να ξέρουν και τον τρόπο. Προσοχή, δε σημαίνει πως ο Πελάδο δεν έχει ευθύνες για ό,τι έχει συμβεί, ωστόσο αφού η ΠΑΕ ΑΕΚ αποφάσισε να τον στηρίξει επιβάλλεται να το κάνει έμπρακτα.
