Αφήνουμε πίσω το Μέσι και την παρέα του και επιστρέφουμε στα μέρη μας, στη δική μας «Κιτρινόμαυρη» Αλμπισελέστε που προσπαθεί να βρει το δρόμο προς τη δόξα!
Στα γήπεδα του Κατάρ, στο πιο πολυσυζητημένο Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Λιονέλ Μέσι και η εθνική Αργεντινής στέφθηκαν πρωταθλητές επάξια. Αυτά όμως μένουν στο παρελθόν και οι χαρές και τα πανηγύρια μεταφέρονται από άκρη σε άκρη στη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Εμείς επιστρέφουμε σε πιο γνώριμα και οικεία στενά, στους δρόμους της Νέας Φιλαδέλφειας, σε ένα νεόκτιστο «παλάτι» όπου μια ομάδα προσπαθεί να επανακτήσει τη χαμένη της αίγλη.
Το έχουμε ξαναπεί, ΑΕΚ και Αργεντινή έχουν, τηρουμένων των αναλογιών, αρκετά κοινά σημεία. Ο κόσμος ζει για την ομάδα, ποτέ δεν έγιναν σύμβολο πίστης οι νίκες και τα τρόπαια ενώ έχουν την τάση να «θεοποιούν» ποδοσφαιριστές που κατακρίνονται με τις φανέλες τους. Είναι ευκόλως εννοούμενο πως δεν αποτελεί σύγκριση η λατρεία προς τον Μαραντόνα πχ σε σχέση με αυτήν προς τον Σκόκο ή τον Αραούχο, ωστόσο το συναίσθημα είναι κοινό και στις δύο περιπτώσεις.
Ένα ακόμη γεγονός που αποτελεί κοινό σημείο των δύο, είναι η συχνή αποχή από τις κορυφές των πρωταθλημάτων αλλά και το πείσμα κατάκτησης αυτών. Πόσα χρόνια είχε να στεφθεί Παγκόσμια Πρωταθλήτρια η Αργεντινή; Πόσες δεκαετίες είχε να κατακτήσει το πρωτάθλημα η ΑΕΚ; Καμιά δεν τα παράτησε, αμφότερες δικαιώθηκαν. Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα όπου οι «Κιτρινόμαυροι» φίλαθλοι έχουν την τιμή να γίνουν ξανά «ένα» με τη δική τους Αργεντινή.
Το γήπεδο θα αποκτήσει ξανά φωνή, έστω και με περιμετρικό πλεξιγκλάς, ο «Δικέφαλος» αετός θα στέκει αγέρωχος, ακόμη και με το όνομα του χορηγού να μονοπωλεί πλέον το ενδιαφέρον πάνω από τα τρία μαγικά γράμματα. Η δόξα είναι η κορυφή του δρόμου ωστόσο η ανηφόρα θα είναι δύσκολη. Η ομάδα βρίσκεται στο -8 και οι τραυματισμοί της χτυπούν την πόρτα και βάζουν εμπόδια στον Ματίας Αλμέιδα και τους ποδοσφαιριστές του. Μεγάλη ελπίδα πλέον μια γενναία ενίσχυση με τουλάχιστον 2-3 μεταγραφές στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο.
Στην «Ένωση» έχουν μπει γερά οι βάσεις και ανεξαρτήτου αποτελέσματος, όταν δουλεύεις σωστά κάποια στιγμή θα έρθει η λύτρωση. Κανείς δεν πρέπει να ανησυχεί, μόνο να στηρίζει την ομάδα και να απολαμβάνει επιτέλους το ορθολογικό ποδόσφαιρο που εκείνη παρουσιάζει μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Είπαμε, goat ο Μέσι, ιστορική στιγμή η στέψη της Αργεντινής όμως η αγάπη μας για τα τρία γράμματα δεν έχει τελειωμό και επιτέλους επιστρέφουμε στην δική μας «Κιτρινόμαυρη» μοναδική καθημερινότητα.
