Μα ποιος περίμενε να φτάσει σε τέτοιο σημείο κατρακύλας η «Ένωση»; Όσοι έβλεπαν τις λάθος αποφάσεις από το καλοκαίρι μέχρι και τώρα…
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Έκτη εντός έδρας ήττα για φέτος και έπεται συνέχεια όπως όλα δείχνουν. Η φετινή ΑΕΚ έχει γνωρίσει την ήττα στην έδρα της μία παραπάνω φορά, προς το παρόν, από εκείνο το ρόστερ που έφερε τον υποβιβασμό του συλλόγου. Το διανοείται κανείς αυτό στο «Κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο; Είναι ένα στατιστικό που πραγματικά θα έπρεπε από μόνο του να απομακρύνει άτομα γύρω από την ομάδα, να αποδώσει ευθύνες, να φέρει ανακατανομές ρόλων, νέα πρόσωπα και γενικά να παρακολουθούμε μια κινητικότητα με στόχο να διορθωθεί αυτή η άκρως τοξική και καταστροφική κατάσταση. Αντ΄ αυτού όμως σιγή ιχθύος και μια μόνιμη προσέγγιση της οποιασδήποτε λάθος απόφασης.
Υπάρχει κάτι πιο ανούσιο από τη συζήτηση και κριτική γύρω από το αγωνιστικό κομμάτι και την εικόνα που παρουσιάζει ο σύλλογος μέσα στο τερέν; Ακόμη μια χρονιά η «Αχίλλειος πτέρνα» του ρόστερ είναι πρωτίστως η άμυνα και δευτερευόντως τα χαφ. Όπου άμυνα υπολογίζεται και ο τερματοφύλακας. Ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς όταν αγωνίζεται είναι πολύτιμος και σταθερός, όμως…όταν αγωνίζεται. Από την άλλη ο Παναγιώτης Τσιντώτας χρίζει ανάλυσης σε σεμινάριο. Κάνει σπουδαία επέμβαση και δευτερόλεπτα μετά χαρίζει έτοιμο γκολ στον αντίπαλο. Δεν του εμπνέει εμπιστοσύνη η άμυνα, στην «πρωταθληματική» χρονιά που γινόταν αυτό ήταν πιο σταθερός, αλλά πλέον είναι καλύτερα να μην χρειαστεί ξανά να αγωνισθεί.
Επιλέχθηκαν από τους… «ειδικούς» (;) οι φετινοί στυλοβάτες της άμυνας να ειναι ο Όγκνιεν Βράνιες κι ο Γιώργος Τζαβέλλας. Δύο πανομοιότυποι χαρακτήρες, έχουν χαρακτηριστεί ως «προβληματικοί» στις συμπεριφορές τους και δεν βρίσκονται το «πικ» της καριέρας τους. Πιο πολύ στη δύση τους είναι κοντά. Μετέπειτα ο Κλεμάν Μισελέν δεν βρίσκει τα πατήματά του. Βέβαια είναι ανεβασμένος ο Λάζαρος Ρότα όμως υπάρχουν αμφιβολίες για το αν θα έχει διάρκεια. Τέλος για την βασική επιλογή παικτών στην άμυνα, ο μόνος που ξεχωρίζει είναι ο Μιλάντ Μοχαμαντί που, ενώ πραγματοποιεί καλές εμφανίσεις, έχει χρεώσει κι αυτός τουλάχιστον 4-5 γκολ μέσα στη σεζόν κατά της ΑΕΚ.
Τα αγωνιστικά προβλήματα παρουσιάζονται εννοείται και στο χώρο του κέντρου, ειδικά πριν την έλευση Κριχόβιακ, που μαζεύτηκαν 6-7 παίκτες με «ατού» την άμυνα και τους ζητήθηκε να φτιάξουν παιχνίδι. Φτάσαμε λοιπόν να γνωρίζει τον πλήρη εξευτελισμό ο Αντρέ Σιμόες και να χρειάζεται να απαντήσει σε φίλαθλό της ομάδας που δεν αναγνωρίζει την προσφορά του και εκμηδενίζει τα πάντα. Σε ποιον; Στον άνθρωπο που ήρθε ως άγνωστος στην «Ένωση» την πρώτη χρονιά της επιστροφής στην πρώτη κατηγορία, χαρακτηρίζεται από όλους ως ένας εκ των καλυτέρων χαφ που πέρασαν από το σύλλογο, με δικά του γκολ η ομάδα πήγε δύο φορές στην Ευρώπη, πρωταγωνιστούσε και στους δύο τίτλους της ΑΕΚ τα τελευταία 11 χρόνια και στην τελική δεν υπάρχει καλύτερος στο «Κιτρινόμαυρο» ρόστερ.
Όλα ξεκινούν από την ποδοσφαιρική λογική που, σε κάθε ευκαιρία, ποδοπατάει η ΑΕΚ. Δύο απολυμένοι προπονητές, τρεις διαφορετικές φιλοσοφίες και ένα ρόστερ που αδυνατεί να συγχρονιστεί με τις απαιτήσεις του εκάστοτε τεχνικού πλέον. Η εικόνα παρουσιάζει ένα σύνολο αδούλευτων παικτών που ό,τι αποτέλεσμα παίρνουν είναι μετά από υπερπροσπάθεια καθώς είναι προϊόν ατομικών ενεργειών. Ειδικά στο επιθετικό κομμάτι δεν υπάρχει ούτε μισό δείγμα φάσης ή γκολ που να είναι έπειτα από συστηματική δουλειά και τακτική προσέγγιση. Δεν υπάρχει άλλη «μεγάλη» ομάδα στη Super League που να παρουσιάζει τέτοια προβληματική εικόνα.
Είναι φοβερό το γεγονός πως η ΑΕΚ ρίχνει στη μετριότητα ακόμη και παίκτες κλάσης. Ο Γκρεγκόρζ Κριχόβιακ έχει κατακτήσει Ευρωπαϊκό τίτλο με δικό του γκολ και εχθές έπρεπε να υποπέσει σε λάθος για να πετύχει γκολ νίκης ο Άρης. Δεν είναι όλοι οι ποδοσφαιριστές όμως του ίδιου μήκους. Ξεχωρίζουν κάποιοι όπως ο Αραούχο (κι ας μην σκοράρει συχνά πλέον), ο Γκαρσία ή ο Ρότα το τελευταίο διάστημα. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και κάποιοι που κρατάνε πολύ πίσω το σύλλογο και η ευθύνη είναι εκείνων που τους έχρισαν μπροστάρηδες στη νέα προσπάθεια του συλλόγου.
Τέλος, ακόμη ένα σημείο που αγνοείται η ποδοσφαιρική λογική στην ΑΕΚ είναι οι επιλογές των βασικών παικτών αλλά και γενικά αυτών που αγωνίζονται σε μια αναμέτρηση. Ποια είναι η σκέψη πίσω από την χρησιμοποίηση του Νόρντιν Άμραπατ ειδικά πίσω από τον επιθετικό; Ένας παίκτης που κουβαλάει τη μπάλα μόνος του πολλά μέτρα, δεν δίνει πάσα παρά μόνο όταν κοντεύει να τη χάσει και γενικά παίζει για τον εαυτό του. Δεν αναφέρονται καν οι δηλώσεις του περί φυγής και εκείνη η αντίδραση κόντρα στον ΠΑΟΚ στις καθυστερήσεις που σούταρε τη μπάλα εκτός γηπέδου από το κέντρο. Δεν υπάρχει λογική πίσω από τη χρησιμοποίηση του Νταμιάν Λε Ταλέκ ή την καθυστέρηση της εισόδου του Πέτρου Μάνταλου σε ένα ματς που έλειπε η δημιουργία.
Αν δίναμε πιθανότητες στο να γίνουν χειρότερα τα πράγματα ή να πάνε προς το καλύτερο τη δεδομένη στιγμή η πλάστιγγα γέρνει προς το χειρότερο. Είναι στο χέρι ξεκάθαρα του Δημήτρη Μελισσανίδη. Ο ίδιος τα τελευταία δύο χρόνια έχει βάλει αρκετά λεφτά για παίκτες. Οι επιλογές των «ειδικών» είναι λάθος. Ευθύνεται βέβαια ο διοικητικός ηγέτης αφού εκείνος τους έδωσε ρόλους ωστόσο ο ίδιος μπορεί να τα διορθώσει. Πλέον κλονίζεται το κύρος του συλλόγου και αυτό είναι καταστροφικό.
