Εδώ και δύο ημέρες όλοι σχολιάζουμε μια δήλωση του Μανόλο Χιμένεθ. Αν κάποιος εμβαθύνει σε αυτό που είπε ο Ανδαλουσιανός τεχνικός θα δει την ανασκόπηση της φετινής χρονιάς!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Δύο πράγματα πέτυχε φέτος η ΑΕΚ. Την επική ανατροπή απέναντι στη Βόλφσμπουργκ και την είσοδο στην Ευρώπη έπειτα από τη νίκη στη «Λεωφόρο». Στο πρώτο επίτευγμα την καθοδηγούσε ο Μάσιμο Καρέρα ενώ στο δεύτερο ο Μανόλο Χιμένεθ. Τώρα θα αναρωτηθείτε «θεωρείται επιτυχία για την ΑΕΚ η είσοδο στην Ευρώπη;»! Σε λογικές καταστάσεις πρέπει να λαμβάνεται ως δεδομένο ενώ το ζητούμενο να είναι η κατάκτηση τίτλων. Ο τρόπος που διαδραματίστηκε όμως η φετινή σεζόν ήταν τέτοιος που τα τρόπαια χάθηκαν από νωρίς, εκτός του Κυπέλλου που τελικά χάθηκε με τον πιο…ΑΕΚ τρόπο.
«Μπορώ να εγγυηθώ πως το φετινό ήταν το μεγαλύτερο κατόρθωμα που έχω κάνει με την ΑΕΚ, ακόμα και από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, του Κυπέλλου και των τελικών που έχουμε βρεθεί»! Αυτή ήταν η περιβόητη δήλωση του Ανδαλουσιανού τεχνικού που ξεσήκωσε αντιδράσεις. Παρακολουθώντας τον Μανόλο Χιμένεθ από το 2011 όπου και κατέκτησε το πρώτο τρόπαιο με την «Ένωση» θεωρώ πως μπορώ να καταλάβω το λόγο που προχώρησε στην παραπάνω τοποθέτηση. Όχι, όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε πως ο ίδιος θεωρεί επίτευγμα την έξοδο στην Ευρώπη με σκοπό να πέσει όλο το «ανάθεμα» πάνω του, δεν είναι έτσι.
Ο πρώτος που μπορεί να αντιληφθεί την κατάσταση που επικρατεί σε έναν σύλλογο είναι ο εκάστοτε προπονητής. Στην περίπτωσή μας ο Ανδαλουσιανός τεχνικός είναι εκείνος που μπορεί να εξηγήσει τι πήγε τόσο λάθος φέτος ώστε να πανηγυρίζεται τόσο έντονα απλά η διασφάλιση του Ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Αποδομώντας την παραπάνω δήλωση καταλαβαίνεις πολλά πράγματα για τη φετινή σεζόν. Ας συγκρίνουμε τις δύο καταστάσεις που βίωσε ο Χιμένεθ. Η πρώτη απαρτίζεται από ένα πολύ καλό σύνολο, καλοδουλεμένο με ποδοσφαιριστές που επιλέχθηκαν με σωστά κριτήρια αλλά και με αντιπάλους αποδυναμωμένους (όπως ο Ολυμπιακός με τις λάθος επιλογές παικτών και προπονητή, ο Παναθηναϊκός αλλά κι ο Άρης που δεν υπήρχε στην πρώτη εθνική). Η δεύτερη κατάσταση περιλαμβάνει μια ΑΕΚ με αποδυναμωμένο ρόστερ, ποδοσφαιριστές που (οι περισσότεροι) δεν μπορούν να αγωνισθούν σε κορυφαίο επίπεδο, αλλαγή προπονητών, δεκάδες τραυματισμών αλλά και αντιπάλων που ανεβαίνουν σταδιακά επίπεδο όπως ο Ολυμπιακός που έχει χτίσει ένα δυνατό ρόστερ με έναν προπονητή που μετράει ήδη τρία χρόνια στην ομάδα αλλά και τον Άρη που έκανε την καλύτερη χρονιά που έχει να θυμάται εδώ και πολλά χρόνια.
Ας δούμε με ψυχραιμία και χωρίς εμπάθειες ή αντιπάθειες προς το πρόσωπο του Χιμένεθ τις δύο καταστάσεις και ας αναρωτηθούμε… Ποια από τις δύο είναι περισσότερο τοξική, δύσκολη που χρειάζεται γερό στομάχι. Κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτή είναι η δεύτερη. Αυτός είναι κι ο λόγος που ακούσαμε την παραπάνω δήλωση από τον Ανδαλουσιανό τεχνικό. Άλλωστε μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Το φετινό ρόστερ ό,τι νίκη έκανε ήταν λόγω της επίθεσης. Με την επιλογή Χιμένεθ ξέραμε πως το μεγάλο όπλο της ΑΕΚ θα αποδυναμωθεί. Δυστυχώς ήταν απόλυτα φυσιολογικό, με τους παίκτες που υπάρχουν, να μην μπορέσει ο ίδιος να αλλάξει την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Προφανώς και έχει μερίδιο ευθύνης αλλά πρέπει να κριθεί με λογικά κριτήρια.
