Τα χρόνια ήταν πάρα πολλά. Η προσμονή τεράστια, τα συναισθήματα έτοιμα να πνίξουν τον κάθε «Κιτρινόμαυρο» φίλαθλο. Η ώρα όμως που καρποφόρησε η υπομονή, είχε φτάσει!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης!
Οι αναμνήσεις που κατέχει ο καθένας από την ΑΕΚ διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία. Υπάρχουν τυχεροί που έχουν ζήσει από κοντά τεράστιες επιτυχίες που στους υπολοίπους κρατάνε συντροφιά μόνο μέσα από ασπρόμαυρα βίντεο. Η μαγεία όμως αποτυπώνεται στο γεγονός πως, ακόμη κι άτομα που δεν είχαν γευτεί τη χαρά της επιτυχίας και της καταξίωσης όντας φίλαθλοι της «Ένωσης» δεν έχασαν ποτέ την πίστη τους και την αφοσίωσή τους στα τρία αυτά μαγικά γράμματα.
Η ιστορία της ομάδας γνωστή από γωνιά σε γωνιά. Είτε για όσα πρεσβεύει αλλά και για όσα έχει πετύχει ανά τα χρόνια. Παρακάμπτοντας τις χρυσές σελίδες του μακρινού παρελθόντος φτάνουμε μετά την έναρξη της νέας χιλιετίας. Κανείς δεν περίμενε πως η ΑΕΚ θα έφτανε στον μηδενισμό. Εκεί που τα δάκρυα δεν συγκρατούνταν, εκεί που τα αρνητικά συναισθήματα κατέκλεισαν όσους βίωναν τον υποβιβασμό της ομάδας.
Το ημερολόγιο έδειχνε 2013. Μετά από μια προσπάθεια παικτών και προπονητών απροστάτευτων και «παρατημένων» στη μοίρα τους ήρθε το αναπόφευκτο. Η «Ένωση» έπρεπε να συνηθίσει, τουλάχιστον για δύο χρόνια, να αγωνίζεται στις δύο χαμηλότερες κατηγορίες. Είχαν περάσει μόλις οκτώ χρόνια όταν ο ίδιος σύλλογος κέρδισε τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Μίλαν στο Ολυμπιακό Στάδιο. Πέντε χρόνια πριν της στερούσαν ένα πρωτάθλημα και τώρα τι; Ερχόταν αντιμέτωπη με τον χειρότερό της εφιάλτη.
«Τώρα τι κάνουμε;»! Ακούστηκε από πολλά στόματα. «Μένουμε στηρίζουμε και ανυπομονούμε»! Αυτή ήταν η ομόφωνη απάντηση. Το νέο μότο της ομάδας «ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ» αντικατέστησε την πίκρα και τα όσα γινόντουσαν εκείνη την εποχή στο «Κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο. Με μπροστάρη τον Δημήτρη Μελισσανίδη και την παρουσίαση του πρότζεκτ για το νέο γήπεδο η ελπίδα θρόνιασε σε όλες τις ψυχές των φιλάθλων της ΑΕΚ.
Μεταφερόμαστε στο έτος 2018. Η ώρα της δικαίωσης είχε φτάσει. Η «Ένωση» είχε χτίσει μια ομάδα-οικογένεια και ήταν έτοιμη να φτάσει στην κορυφή. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που το αμφισβήτησαν μέχρι και την τελευταία στιγμή. Η ιστορία όμως είχε ήδη γραφτεί και δεν μπορούσε να αλλάξει. Τα χρόνια που πέρασαν ήταν πολλά και δεν υπήρχε επιστροφή. Μετά από 24 χρόνια η ΑΕΚ κατέκτησε την κορυφή της Ελλάδος. Για πολλούς ήταν ένας τίτλος, για κάποιους ήταν η στιγμή που η υπομονή τους, η πίστη τους και η αγάπη τους καρποφόρησε. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα καθώς ό,τι αποκτάται με υπομονή είναι ανεκτίμητο.
Το γεγονός ήταν ένα… Η ΑΕΚ πρωταθλήτρια Ελλάδος. Το πως ο καθένας το έζησε όμως διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι νιώσαμε αυτό το ρίγος την ώρα της στέψης. Σε συνδυασμό με τα όσα πρεσβεύει λοιπόν αυτός ο σύλλογος, που δεν ανταλλάσσονται με όλους τους τίτλους της γης, το αποτέλεσμα ήταν κάτι μοναδικό. Η μόνη μας ευχή πλέον να το ξαναζήσουμε άμεσα και μέσα στο σπίτι μας και με τον κόσμο στο πλευρό της ομάδας!
