Ναι στην κριτική, όχι στην ισοπέδωση!

Ο Χρήστος Ροδίτης γράφει για την μη ενίσχυση της ομάδας, αλλά και την ισοπέδωση που δεν πρέπει να υπάρξει.

Η ΑΕΚ με τα την μεγάλη της  επιτυχία (να περάσει στους ομίλους του τσάμπιονς λίγκ) φώναζε για ενίσχυση σε συγκεκριμένες θέσεις, με παίκτες μάλιστα από το πάνω ράφι.Αυτό δεν έγινε, και ας μην εθελοτυφλούμε υπάρχει γύμνια ειδικά στο κέντρο. Χτυπά ξύλο τραυματιστεί ένας αναντικατάστατος κεντρικός μέσος της ομάδας, ποια θα είναι η αλλαγή; ο τελειωμένος πριν λίγες μέρες Μοραν; η ο φιλότιμος (αλλά όχι για επίπεδο ΑΕΚ) Αιντάρεβιτς; τα πράγματα έγιναν δύσκολα για την Ένωση, βασικά η ίδια δυσκολεύει τον εαυτό της και ον προπονητή της, που θα πρέπει να κάνει αρκετές αλχημείες για να καλύψει τα κενά που άφησε ο κάκιστος φετινός αγωνιστικός σχεδιασμός.

Η κριτική αν έχει επιχειρήματα και προέρχεται από γνώστες του αντικειμένου, μπορεί να αποδειχθεί και άκρως πολύτιμη. Απαραίτητο συστατικό σε όλα αυτά, θα πρέπει να είναι η στήριξη στην ομάδα. Ειδικά εν μέσω τέτοιου πολέμου, όταν βλέπεις δύο εχθρούς να ενώνονται… επειδή είσαι εσύ ο εχθρός τους πια.Κανείς δεν έχει δικαιολογία. Ο κόσμος να μην στηρίξει την ομάδα και τους παίκτες που τους τελευταίους μήνες τον έχουν… εκτοξεύσει εκεί που δεν περίμενε. Και η διοίκηση αν η ομάδα δεν πάει καλά φέτος και τα κενά… φωνάζουν στη πορεία.
Άπαντες θα κριθούν, με βάση το αποτέλεσμα και την εικόνα, σε όποιο πόστο και αν είναι. Κανείς δεν κρύβεται στο φως. Και η ΑΕΚ ζει πια στο φως, έφυγε από το σκοτάδι. Ευτυχώς.