Ο Χρήστος Ρόδιτης γράφει για την ”μεταμορφωμένη” ΑΕΚ του Ουζουνίδη, αλλά και το κατά πόσο ήταν το χθεσινό δείγμα γραφής για ασφαλές συμπεράσματα.
Μετά την κατηφόρα και τις κάκιστες εμφανίσεις είχα να γράψω καιρό ένα άρθρο που θα αποτύπωνε αυτά που βλέπαμε μέχρι την προηγούμενη βδομάδα, αλλά και το σήμερα. Η ΑΕΚ του Μαρίνου Ουζουνίδη άρχιζε την πορεία της το καλοκαίρι, με πολλές προσδοκίες θέλοντας να ξανά κατακτήσει το πρωτάθλημα και να κάνει μια καλή πορεία στην Ευρώπη. Αυτό δεν συνέβη με αποτέλεσμα η χρονιά να έχει θεωρηθεί από τον Δεκέμβρη αποτυχημένη, στο -14 πλέον απο την κορυφή και με μια ομάδα άψυχη, χωρίς κίνητρο και βάσεις από τον προπονητή, πήγε στα Γιάννενα και έδειξε ότι έχει ακόμα σφυγμό. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που έδειξε εγωισμό μετά την κατρακύλα διαλύοντας την ομάδα του Γιάννη Πετράκη από το ημίχρονο βάζοντας μάλιστα 4 γκολ.
Η Ένωση την τελευταία φορά που σκόραρε 4 γκολ σε μόνο ένα ημίχρονο ήταν το 2010 όταν και είχε διαλύσει τον Πανσεραικό εκτός έδρας με το ευρύ σκορ του 1-5. Πάμε όμως στο σήμερα, με αυτόν τον τρόπο χτές οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως όταν είσαι στα σχοινιά μπορείς να ξανά σηκωθείς, σώζοντας ουσιαστικά τον Ουζουνίδη από το ταμείο ανεργίας και την πρόωρη απόλυση.Ήταν ίσως η πρώτη φορά φέτος που οι ποδοσφαιριστές έπαιξαν και για τον προπονητή τους, θεωρώντας το παιχνίδι ζωής και θανάτου, δείχνοντας τις πραγματικές δυνατότητες τους στο χορτάρι.
Η φετινή ΑΕΚ κατά την ταπεινή μου άποψη έχει αδικήσει πατόκορφα τον εαυτό της, από τους ποδοσφαιριστές μέχρι τον Μαρίνο Ουζουνίδη που δεν ενέταξε στα σχέδια του το 3-5-2 πριν η ομάδα φτάσει στο αγωνιστικό της τέλμα.Αυτό βέβαια μένει να αποδειχθεί και σε βάθος χρόνου με αρχή γενομένης το παιχνίδι με τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ που η ΑΕΚ θα δώσει το δεύτερο crash test της.
ΥΓ. Ο Πόνσε πρέπει να μείνει με κάθε τίμημα
ΥΓ2.16 δοκάρια και συνεχίζουμε..
ΥΓ3. Η νίκη για τον Αλεξέι
Προχωράμε..
