Άλλο ένα βράδυ που η λογική έλειπε…Ακόμη ένας αγώνας που η νίκη δεν ήρθε…Η εμφάνιση κάκιστη και ο εθισμός στα αρνητικά αποτελέσματα ορατός!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Φτάσαμε σε μια κατάσταση που δεν περίμεναν πολλοί. Ένας αγώνας με τον Άρη, μετά από την ήττα με τον Παναθηναϊκό, και τελικά το συμπέρασμα ήταν πως αν νικούσε κάποιος θα έπρεπε να ήταν η ομάδα της Θεσσαλονίκης. Με δέκα παίκτες από νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο και με τερματοφύλακα πρωτοεμφανιζόμενο και 19 ετών. Αντί λοιπόν να δούμε μια ομάδα που θα κάνει τα πάντα να αλλάξει την άκρως αρνητική εικόνα της, φεύγοντας είπαμε κι ένα πνιχτό ”ευτυχώς που δεν έχασε”. Αυτό και μόνο μαρτυρά μια κατάσταση άρρωστη. Αγωνιστικά πάντα αλλά άρρωστη. Δεν γίνεται να ακούς για δεύτερο σερί ματς πως μια ομάδα σαν την ΑΕΚ, που πριν δύο χρόνια πήρε πρωτάθλημα και πέρυσι έπαιξε Uefa Champions League, να φοβάται…
Αν δούμε όμως τους αγώνες της ΑΕΚ με άλλη οπτική θα καταλάβουμε πολλά και θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Σίγουρα φταίει σε πολλά ο Νίκος Κωστένογλου. Θυμόμαστε όμως τι είπε μετά τον αγώνα με την Τρίπολη ενώ είχε κάνει το 2/2 ως προπονητής; Είχε δηλώσει πως θα έρθουν τα δύσκολα. Μάλλον δεν χρειάζεται τη γνώση της πυρηνικής φυσικής ώστε να αντιληφθείς πως η δουλειά που έχει γίνει σε αυτό το ρόστερ είναι ελάχιστη έως μηδαμινή. Ακόμη, είναι αντιληπτό πως στις νίκες σε Τουρκία και Τρίπολη (με ανατροπή) έπαιξε μεγάλο ρόλο η αλλαγή προπονητή περισσότερο στην ψυχολογία. Μετά επανήλθε η ανεξήγητη κατάρρευση που είδαμε και στον πρώτο αγώνα απέναντι στην Ξάνθη με τον Μιγκέλ Καρντόσο στον πάγκο.
Μετά το ματς με τον Αστέρα η ΑΕΚ δεινοπαθεί σε κάθε αγώνα που δίνει. Αρχής γενομένης του επομένου ματς με τον Παναιτωλικό. Εκεί που πέρασε από ”χίλια κύματα” ώστε να σκοράρει. Έπειτα, αν εξαιρέσουμε την εύκολη νίκη απέναντι στη Λαμία, σε όλα τα άλλα ματς το πρόσημο ήταν αρνητικό. Τρία ντέρμπι που δεν ήρθε το πολυπόθητο τρίποντο με ΠΑΟΚ Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και η ισοπαλία με Άρη. Ενώ στα ματς που δεν είναι ντέρμπι κέρδισε με δυσκολία τον Βόλο, αναδείχθηκε ισόπαλη με τη Λάρισα και πήρε τη νίκη με γκολ στο τελευταίο δευτερόλεπτο απέναντι στον Ατρόμητο. Εν ολίγοις το ταμείο μετά την Τραπεζούντα είναι αρνητικό.
Οι ευθύνες βαραίνουν, και όχι άδικα σε μεγάλο ποσοστό, τον Νίκο Κωστένογλου. Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που η ομάδα δεν πάει καλά και θα προχωρήσει σε αλλαγή προπονητή. Είτε τώρα είτε στο τέλος της σεζόν. Ουσιαστικά μετά τη φυγή του Μανόλο Χιμένεθ, το καλοκαίρι που η ΑΕΚ κατέκτησε την κορυφή, κανείς προπονητής δεν στέριωσε και όλοι έφυγαν ως μη πετυχημένοι. Ακόμη και ο ίδιος ο Ανδαλουσιανός τεχνικός αποχώρησε την περσινή σεζόν που είχε επιστρέψει για να σώσει ό,τι μπορούσε. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης εξίσου σε μια σεζόν που η ΑΕΚ εν τέλει δεν είχε τη δυναμική να διεκδικήσει το δεύτερο σερί πρωτάθλημα. Στην αρχή της σεζόν η παράδοση συνεχίστηκε με τον Μιγκέλ Καρντόσο και τώρα τα παράπονα έχουν στόχο τον Κωστένογλου. Δεν δικαιολογώ κάποιες ανεξήγητες αποφάσεις του ίδιου αλλά θέτω το εξής εύλογο δίλημμα. Είτε η ΠΑΕ ΑΕΚ δεν κατάφερε μέχρι στιγμής να προσλάβει τον κατάλληλο προπονητή είτε στον οργανισμό ΑΕΚ εδώ και δύο χρόνια δεν είναι μόνο θέμα ο προπονητής…
Σαφώς, ό,τι και να ειπωθεί τώρα δεν έχει σημασία. Η ουσία είναι να γίνουν οι κατάλληλες αλλαγές. Όποιες θεωρεί ο Ίλια Ίβιτς, σε συνεργασία με τη διοίκηση, απαραίτητες. Είτε αυτές λέγονται αλλαγή προπονητή, είτε απόκτηση παικτών είτε οτιδήποτε κρίνει απαραίτητο ο Τεχνικός Διευθυντής της ΑΕΚ. Άλλη μια χρονιά τείνει να χαθεί πιο νωρίς κι από την προηγούμενη. Δυστυχώς είναι ορατό πλέον να ξαναπούμε τη φράση ”ρεαλιστικός στόχος το Κύπελλο”. Βέβαια, όλα στο χέρι των υπευθύνων είναι. Αυτοί ξέρουν καλύτερα κι αυτοί είναι που θα δημιουργήσουν την ομάδα που θα μπει στην Αγιά Σοφιά. Το μόνο σίγουρο είναι πως χρειάζονται αλλαγές και μάλιστα άμεσα!
