Στο ίδιο έργο θεατές. Αντίδραση δεν υπήρξε, η ψυχολογία αγνοείται και παίκτες που αρνούνται επιδεικτικά να πράξουν τα βασικά. Όλα όσα είδαμε στο χθεσινό ”ντέρμπι”!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης!
Αγώνας επίδειξης διαφοράς επιπέδου πραγματοποιήθηκε εχθές στο «Γ. Καραϊσκάκης». Δυστυχώς δεν μιλάμε μόνο για αγωνιστικό επίπεδο. Ο χθεσινός Ολυμπιακός κατάφερε, χωρίς να καταπλήξει και τον τελευταίο «ερυθρόλευκο» φίλαθλο, να πετύχει τρία τέρματα απέναντι στην ΑΕΚ. Αξίζει να αναφερθεί πως οι τρεις φορές που καταφέρνει να σκοράρει η γηπεδούχος ομάδα είναι από δώρα, ένεκα των εορτών, της «Ένωσης». Φτάσαμε στο σημείο να μην μας προβληματίζει το τελικό σκορ αλλά ο τρόπος που αυτό προήλθε.
Είναι μάγος ο Χιμένεθ; Όχι! Όλοι όσοι παρακολουθούμε τον Ανδαλουσιανό τεχνικό από την πρώτη του θητεία στην ΑΕΚ ξέρουμε, στο περίπου, την προσέγγιση που έχει για κάθε αναμέτρηση ξεχωριστά. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα να γνωρίζουμε, πάντα βάση εκτιμήσεων, τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που ο ίδιος επιθυμεί να έχει στην κατοχή του για να πράξει τα δέοντα. Κάτι που σίγουρα δεν συμπίπτει με τα χαρακτηριστικά που βρήκε ερχόμενος για τέταρτη φορά στην ομάδα.
Δεν χρειάζεται μια ομάδα, ειδικά στο πρωτάθλημα της χώρας μας, να απαρτίζεται από κορυφαίους παίκτες σε κάθε θέση για να πετύχει. Το «κλειδί» της επιτυχίας θεωρώ βρίσκεται στο γεγονός πως πρέπει τα «θέλω» του προπονητή να ταιριάξουν με τα «μπορώ» των ποδοσφαιριστών. Αν αναπολήσουμε την πρωταθλήτρια ομάδα του 2018 (κάτι που σίγουρα γίνεται ολοένα και περισσότερο) δεν θα μας έρθει στο μυαλό ένα σύνολο από παίκτες παγκόσμιας φήμης αλλά μια ομάδα-οικογένεια που έπαιζε ο ένας για τον άλλον. Αν το συγκρίνουμε με τον τωρινό πρωταθλητή η τότε ΑΕΚ μπορεί να μην είχε έναν παίκτη σαν τον Μαντί Καμαρά όμως είχε έναν Παναγιώτη Κονέ για παράδειγμα που ήταν πηγή έμπνευσης για κάθε συμπαίκτη του. Εκεί βρισκόταν το κλειδί της επιτυχίας που είχε επικαλεστεί και χρησιμοποιήσει ο Μανόλο Χιμένεθ.
Πάμε όμως στο σήμερα. Κάθε παιχνίδι που περνάει βγαίνει η εντύπωση πως απαιτείται μια αντίδραση από ποδοσφαιριστές που τελικά δεν είναι σίγουρο αν μπορούν να το καταφέρουν. Για να πάρεις το τρίποντο μέσα στο «Γ. Καραϊσκάκης» επιβάλλεται να κάνεις στο 100% τα βασικά και να προσπαθήσεις για την υπέρβαση. Την Κυριακή ήταν λίγες οι φορές που από τους «Κιτρινόμαυρους» έγιναν τα βασικά. Η αντίδραση του Παναγιώτη Τσιντώτα στο πρώτο τέρμα του Ελ Αραμπί, και η αμυντική λειτουργία (;) σε συνδυασμό ξανά με τα αντανακλαστικά του Έλληνα γκολκίπερ στο δεύτερο γκολ του Μαροκινού επιθετικού είναι πραγματικά το αντίκτυπο των αγωνιστικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ΑΕΚ.
Ακόμη ένα πρόβλημα της «Ένωσης» είναι πως δεν γίνεται δουλειά από τους ποδοσφαιριστές που η ίδια έχει χρίσει ως «ηγέτες». Προφανώς γίνεται ειδική αναφορά στον Πέτρο Μάνταλο και στον Μάρκο Λιβάγια. Ο πρώτος ξεκίνησε μια χρονιά από εκεί που την άφησε πέρυσι με πολύ καλές εμφανίσεις. Στην αναμέτρηση απέναντι στον Ολυμπιακό θα μπορούσε να λυτρώσει την ΑΕΚ καθώς ήταν κινητικός για ένα διάστημα και κατάφερε να αστοχήσει εις διπλούν πρώτα σε τετ α τετ απέναντι στον Σα εκτελώντας πάνω στον Πορτογάλο τερματοφύλακα ενώ στη συνέχεια έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι σε σχεδόν ανυπεράσπιστη εστία. Είναι από τις φάσεις που περιμένεις ο αρχηγός της εκάστοτε ομάδας να πράξει το καλύτερο δυνατό.
Ο Κροάτης επιθετικός δυστυχώς όσο δεν ανανεώνει με τον σύλλογο φαίνεται πως θα συνεχίσει τις αδιάφορες εμφανίσεις του. Δεν κατάφερε ποτέ να μπει στον αγώνα ενώ η επιτομή των πρόσφατων επιδόσεών του με την «Κιτρινόμαυρη» φανέλα ήταν η απάθεια που έδειξε σε μια από τις λίγες αντεπιθέσεις της «Ένωσης» που έχασε το κοντρόλ, η μπάλα πέρασε πλάγιο και έμεινε να κοιτάει απορημένος. Άλλη τόση απορία έχουν στο βλέμμα τους όσοι τον θυμούνται να κάνει ό,τι θέλει τις Ελληνικές αντίπαλες άμυνες τα προηγούμενα χρόνια.
Εκτός των παραπάνω και των υπολοίπων προβλημάτων που υπάρχουν στον σύλλογο επικρατεί ακόμη ένας φόβος, ειδικά μετά τη φυγή του Μάσιμο Καρέρα. Ένα πιθανό «πάγωμα» στις συμμετοχές των νεαρών ποδοσφαιριστών. Ο Μάριο Μιτάι για παράδειγμα έχει δείξει πως είναι ο πιο έτοιμος από τα αριστερά μπακ της «Ένωσης» αν και ο Λόπες στο «Γ. Καραϊσκάκης» δεν ήταν αρνητικός. Ο Θεοδόσης Μαχαίρας φαίνεται πως φέτος μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα από τον Μάρκο Λιβάγια. Την ίδια στιγμή που ο δεύτερος αξιώνει 1.5 εκατομμύριο ευρώ συμβόλαιο! Αν τα αξίζει ή όχι είναι στην κρίση προφανώς μόνο της διοίκησης καθώς αυτή αποφασίζει. Φέτος όμως η απάντηση είναι εύκολη.
Εν κατακλείδι μια αλλαγή προπονητή και η αντικατάσταση του Τεχνικού Διευθυντή δεν φτάνουν για να γυρίσει ο διακόπτης στο αγωνιστικό κομμάτι της ΑΕΚ. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Το επίπεδο σε μερικούς τομείς φαίνεται πως δεν είναι το απαιτούμενο ώστε να βοηθήσει την ομάδα να πρωταγωνιστήσει. Θέλει ριζικές αλλαγές, ενίσχυση του ρόστερ με γνώμονα την ποιότητα κι όχι την ποσότητα, σκληρές αποφάσεις γύρω από τους παίκτες-ηγέτες και στήριξη στον προπονητή που βρίσκεται στον πάγκο. Όλα αυτά θα συνδυαστούν με την είσοδο στην «Αγιά Σοφιά-OPAP ARENA» και θα αποτελέσουν την αρχή μιας νέας εποχής του συλλόγου.
ΥΓ: Δεν γίνεται καν κουβέντα για ευθύνη ή όχι του Χιμένεθ. Μόνο του λάθος ίσως η μη χρησιμοποίηση Τάνκοβιτς από την αρχή και η αντικατάσταση του Λιβάι Γκαρσία!
ΥΓ2: Εν τέλει η φυγή Μπάρκα έριξε κατακόρυφα το επίπεδο στη θέση του τερματοφύλακα!
ΥΓ3: Δεν νοείται ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει να περιμένει από τον 34χρονο Τσιγκρίνσκι να βγάλει όλη την δουλειά απέναντι στην πρωτοπόρο του πρωταθλήματος!
