ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΑΛΕΞΟΥΔΗΣ

Δεν κοροϊδεύουμε ούτε τους εαυτούς μας!

Η αποτυχία έγινε συνήθεια αφού κάποιοι φρόντισαν με μαθηματική ακρίβεια και λεπτούς χειρισμούς να οδηγήσουν την ΑΕΚ στην τωρινή κατάσταση!

Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης

Από που να ξεκινήσεις να αναλύεις στη φετινή ΑΕΚ. Στη ζωή υπάρχει η, σωστή κατά τα άλλα άποψη, πως δεν γίνεται να είσαι ειδικός σε όλα και να σχολιάζεις τα πάντα. Ναι δεν είμαστε προπονητές ούτε έχουμε πτυχίο πάνω στην οργάνωση και διοίκηση ενός επαγγελματικού συλλόγου. Όμως τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους και φαίνεται πως ακόμη κι αυτοί που θεωρούνται «ειδικοί» δε βρίσκονται σε θέση να πράξουν ούτε τα βασικά.

Για να φτάσει η «Ένωση», ο δύσμοιρος αυτός σύλλογος που τόσο έχει δεχτεί ζημιά εκ των έσω, να παρουσιάζεται απαθής, χωρίς ελπίδα για τίποτα και να γνωρίζει ταπεινωτικές ήττες με κατεβασμένα τα…χέρια έχει προηγηθεί ολόκληρη διαδικασία διάλυσης κάθε λογικής. Όπως σε κάθε εργασιακό τομέα ανά τον πλανήτη, έτσι και στο ποδόσφαιρο δεν είναι απλά τα πράγματα. Τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες τις πιστώνονται αρχικά οι «ανώτεροι» και μετά οι τελευταίοι πρωταγωνιστές (π.χ. προπονητής-παίκτες).

Σε καμία περίπτωση δε δικαιολογώ αυτό το συνονθύλευμα που φοράει το «Δικέφαλο» στο στήθος με μηδέν τακτική προσέγγιση αλλά τελικά έχω την πεποίθηση πως ακόμη και 15 ποδοσφαιριστές να αλλαχθούν και να έρθει ο Κλοπ και το επιτελείο του, πάλι δουλειά δεν θα γίνει. Η ΑΕΚ αδικείται από το εσωτερικό της κι αυτό φαίνεται στη νοοτροπία που βγάζει στον αγωνιστικό, και μη, χώρο. Η λειτουργία ενός επαγγελματικού συλλόγου στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν περιστρέφεται γύρω από πέντε προπονήσεις και δύο αγώνες την εβδομάδα.

Στην «Ένωση» κατάφεραν να σκοτώσουν ακόμη και την ελπίδα που πεθαίνει πάντα τελευταία. Δεν υπάρχει άνθρωπος, θεωρώ, που να μην έχει αντιληφθεί πως αρμόδιοι όπως Τεχνικοί Διευθυντές, άτομα σε υψηλές θέσεις αλλά και προπονητής όχι απλά απέτυχαν παταγωδώς να συμμαζέψουν τα πράγματα αλλά έβαλαν και το δικό τους λιθαράκι ώστε να γίνουν τρεις χειρότερα. Θέλοντας να γίνω και λίγο γραφικός θα αναφέρω πως αν τους τελευταίους τέσσερις μήνες προπονητής ήταν ο Μανόλο Χιμένεθ και βασικός ο Πέτρος Μάνταλος αυτή τη στιγμή όλοι, εντός και εκτός ομάδας, θα πραγματοποιούσαμε δημόσια λαϊκά δικαστήρια και πιθανόν οι ίδιοι να είχαν λάβει αποζημιώσεις και χαρτιά απολύσεως. Ειδικά ο Ανδαλουσιανός τεχνικός.

Κρίμα για κάποιους όμως για το γεγονός πως δεν είναι ο Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο για να λάβει ξανά το ρόλο του «αποδιοπομπαίου τράγου». Ξέρετε, εκτός από τις βεβιασμένες κινήσεις την ίδια ζημιά, ίσως και μεγαλύτερη, κάνει η λανθασμένη στήριξη σε πρόσωπα που με την πρώτη ευκαιρία αποδεικνύουν πως είναι επιεικώς ανίκανα για τη θέση που έχουν αναλάβει. Πλέον όσοι είναι αρμόδιοι και κλείνουν τα μάτια τους στην άκρως τραγική αγωνιστική κατάσταση που βρίσκεται η ΑΕΚ χρεώνονται την αιτία των δεινών και όσο δεν αντιδρούν είναι συνυπεύθυνοι έως και κύριοι υπεύθυνοι.

Δυστυχώς η ανέγερση ενός «παλατιού» στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν μπορεί να κατευνάσει τα πνεύματα και να κρύψει στο μπετό της τις συνεχόμενες «Κιτρινόμαυρες» αποτυχίες. Φτάσαμε στο σημείο που οι σημαντικές αποφάσεις να αποτελούν την τελευταία προσπάθεια της διοίκησης. Αν λάβουμε υπόψιν το γεγονός πως βρισκόμαστε στο «παρά πέντε» της μεγάλης μετακόμισης πρέπει όλα να είναι στην εντέλεια. Εκτός από όλες τις λεπτομέρειες που με μεράκι πραγματοποιούνται εντός και πέριξ του νέου γηπέδου πρέπει κάποιος να φροντίσει και για το πιο σημαντικό κομμάτι που είναι το αγωνιστικό. Μπορεί;

ΥΓ: Σάκχοφ όλοι στο πλευρό της οικογένειάς σου αλλά και όλων που βιώνουν τον πόλεμο ΕΝ ΕΤΕΙ 2022…

ΥΓ2: Χτίστε γύρω από τον Αραούχο και τον Μάνταλο (ναι ο αρχηγός προσπαθεί ολομόναχος στο κέντρο, κάποιος πρέπει να το πει)

ΥΓ3: Η σημερινή τετράδα της άμυνας βγαλμένη από ανέκδοτο