Ανώμαλη προσγείωση για την «Ένωση» που προφανώς δεν μπορεί να πιστεύει σοβαρά πως μόνο με τον ερχομό του Χιμένεθ θα εκμηδενιστούν τα προβλήματα. Καθώς αν το θεωρεί…υπάρχει μεγάλο πρόβλημα!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Παρακολουθώντας την πρόσφατη αναμέτρηση του ΠΑΣ Γιάννινα στο «Γ. Καραϊσκάκης» με αντίπαλο τον Ολυμπιακό πολύ εύκολα κάποιος θα καταλάβαινε πως οι «Ηπειρώτες» είναι μια σκληρή ομάδα που δεν φοβάται να κοιτάξει στα μάτια τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Θυμίζουμε μόνο πως έχασε τον ένα βαθμό με αμφισβητούμενη φάση στα τελευταία λεπτά του αγώνα, έχοντας κάνει αναγκαστική αλλαγή τον βασικό της τερματοφύλακα κι όλα αυτά απέναντι στον πρωτοπόρο Ολυμπιακό.
Ερχόμενη λοιπόν στο Ολυμπιακό Στάδιο κανείς δεν περίμενε πως η ΑΕΚ θα καθάριζε τον αγώνα με σκορ 3-0 ή παραπάνω. Ειδικά όταν έχει προηγηθεί πριν λίγες μέρες μια πολύ καλή εμφάνιση που κούρασε αρκετούς στην Τούμπα. Όλο αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία για την παρουσία της «Ένωσης» απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα η οποία δεν θα δικαιολογούσε ούτε το βαθμό της ισοπαλίας. Ακόμη και με τα δύο δοκάρια των Μάνταλο-Ολιβέιρα και την καλή ευκαιρία του Σβάρνα, η γηπεδούχος ομάδα ήταν πολύ αρνητική ειδικά στα ανασταλτικά της καθήκοντα.
Το να καταμερίζουμε ευθύνες στους παίκτες του ήδη υπάρχοντος ρόστερ είναι το εύκολο κομμάτι και για τους θεατές αλλά και για όσους εργάζονται στην ΑΕΚ. Το δύσκολο κομμάτι έρχεται όταν οι αρμόδιοι πρέπει να αλλάξουν την εικόνα κάνοντας διορθωτικές κινήσεις. Είναι ευρέως γνωστό πως η άμυνα της ομάδας στο σύνολό της αποδίδει αρνητικά. Φαίνεται άλλωστε από την περίσσεια άνεση που δέχεται γκολ από οποιονδήποτε αντίπαλο. Εδώ κάπου να μπει ως αδιαπραγμάτευτο δεδομένο πως όσο και καλός να είναι στην αμυντική προσέγγιση ο Μανόλο Χιμένεθ χρειάζεται και το κατάλληλο υλικό για να παράγει έργο.
Όταν ο πιο σταθερός αμυντικός πλέον της ομάδας είναι ο Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι ο οποίος επ΄ουδενί δεν μπορεί να φτάσει ούτε καν στα περσινά του στάνταρ και είναι λογικό, τότε το πρόβλημα στην ανασταλτική λειτουργία είναι ορατό. Κάποιες ανάσες κανονικότητας κατάφερε να πάρει η «Ένωση» από τον Ζίγκα Λάτσι ο οποίος ήταν ξεχασμένος τόσο καιρό αλλά είναι λογικό να χρειάζεται περαιτέρω εμπειρία για να σταθεί. Ο Ιονούτ Νεντελτσιάρου είναι ένα σκαλί πιο πάνω από τους δύο εναπομείναντες Σβάρνα και Χνιντ με τον δεύτερο να είναι κάτι σαν ξένο σώμα πλέον.
Ακόμη ένα κομμάτι που πρέπει να ανησυχήσει τους υπεύθυνους της ΠΑΕ ΑΕΚ είναι τα ακραία μπακ. Η επιμονή της χρησιμοποίησης του Ινσούα εκθέτει συνεχόμενα το σύλλογο αλλά και τον παίκτη ο οποίος για διαφόρους λόγους δεν μπορεί να αποδώσει όπως μας είχε συνηθίσει όντας ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού. Αυτό πρέπει κάποτε να γίνει αποδεκτό και να συνεχίσει παρακάτω ο σχεδιασμός και να μην υπάρχει η συγκεκριμένη εμμονή με τον Αργεντινό που στερεί πράγματα από την «Ένωση».
Αγωνιστικά για τη σημερινή αναμέτρηση η ομάδα του Αργύρη Γιαννίκη πήρε άριστα καθώς κατάφερε αρχικά να περιορίσει τον Λιβάι Γκαρσία και να τον θέσει εκτός παιχνιδιού με τα μαρκαρίσματα που ποτέ δεν του έδιναν ελάχιστο χώρο, να μην απειληθεί από τον αρνητικό Τάνκοβιτς και να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις τόσο καλά που θα μπορούσε να είχε σκοράρει και περισσότερα από δύο τέρματα στον Γιώργο Αθανασιάδη.
Θέλοντας και μη φτάσαμε να λέμε πάλι την χειρότερη ατάκα που θα μπορούσε να βγει από το στόμα μας ή στην προκειμένη περίπτωση να γραφτεί… «Η φετινή χρονιά χάθηκε». Είναι αρκετά λυπηρό όμως πρέπει να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα κατάματα. Κάτι που ο σχεδιασμός της ΑΕΚ δεν το κάνει. Παρακολουθούμε τις υπόλοιπες ομάδες να ενισχύονται ενώ στο «Κιτρινόμαυρο» στρατόπεδο υπάρχει μια παθητικότητα που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε αποτελέσματα σαν τα σημερινά. Δυστυχώς δεν χρειάζονται διορθωτικές πινελιές αλλά ριζικές αλλαγές που πρέπει κάποτε να αποφασιστούν και να πραχθούν.
ΥΓ: Τι έχει να ζηλέψει ο Μαχαίρας από τον Αλμπάνη που θεωρείται πρώτη λύση στις αλλαγές;
ΥΓ2: Μήπως ο Μιτάι να καθιερωθεί ως βασικός όταν με το καλό επιστρέψει;
