Μετά από μισή σεζόν μπορούμε να δούμε τις αδυναμίες ενός ρόστερ και στην ΑΕΚ η αλήθεια είναι έγιναν ορατές αρκετά πιο νωρίς…
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Τέλος πρώτου μισού ενός ανταγωνιστικού πρωταθλήματος αλλά με ξεκάθαρο φαβορί πλέον. Θέλοντας και μη αυτός είναι ο Ολυμπιακός. Αρκετοί λένε «το περιμέναμε από την αρχή» και δεν έχουν άδικο. Η ΑΕΚ έκανε αρκετές μεταγραφές, ανέβασε θεωρητικά το επίπεδο από πέρυσι αλλά δεν φτάνει αυτό για να διεκδικήσει την πρωτιά. Από την άλλη ο ΠΑΟΚ πάει από το κακό στο χειρότερο οπότε όσα προβλήματα και να βγάζει η ομάδα του Πειραιά, μοιραία είναι μόνη πρώτη και με διαφορά ασφαλείας.
Αν επιχειρήσουμε να κάνουμε μια ανασκόπηση της «Ένωσης» σε αυτό το πρώτο μισό θα παρατηρήσουμε πολλά θετικά και αρνητικά. Στα πρώτα συγκαταλέγεται σίγουρα η παρουσία του Τσίτσαν Στάνκοβιτς που είναι σχεδόν αλάνθαστος κάτω από τα γκολπόστ αλλά και ο πλουραλισμός που υπήρχε στην επίθεση. Ακόμη και σε αγώνες που κάποιοι παίκτες δεν απέδιδαν μεσοεπιθετικά τα μέγιστα που μπορούν, τρανό παράδειγμα ο Τσούμπερ, υπήρχαν άλλοι να κάνουν τη δουλειά.
Στα αρνητικά που παρατηρήσαμε θα σταθούμε περισσότερο σε δύο γραμμές. Την αμυντική και αυτή του κέντρου. Πραγματικά, αν αναρωτηθούμε «Υπήρξε ποτέ ομάδα που μεγαλούργησε χωρίς δυνατό κέντρο;» ξέρετε ποια θα είναι η απάντηση; Ποτέ και καμία. Ένας τερματοφύλακας που δεν είναι κορυφαίος μπορεί να καλυφθεί, ένας επιθετικός που δεν θυμίζει σούπερ σταρ μπορεί να βοηθηθεί αλλά χαφ που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους αποτελούν τεράστιο κενό και σχεδόν πάντα καταστροφικό.
Η ΑΕΚ οφείλει να αντιληφθεί τη σκληρή πραγματικότητα. Η άμυνά της και κυρίως η μεσαία της γραμμή δεν επαρκούν ώστε να γίνει πρωταθλητισμός. Γι΄αυτό χρειάζονται τρεις μεταγραφές βασικών ποδοσφαιριστών. Αρχικά ένας κεντρικός αμυντικός όπου θα σταθεί δίπλα στον Όγκνιεν Βράνιες. Ο Γεράσιμος Μήτογλου έκανε κάποιες καλές εμφανίσεις αλλά έμεινε εκεί ενώ η επιλογή του Βόσνιου δίπλα στον Γιώργο Τζαβέλλα φαίνεται πως είναι εγκληματικά κακή.
Οι υπόλοιπες δύο μεταγραφές πρέπει να αποτελούν δύο βασικούς ποδοσφαιριστές στα χαφ. Έχουμε ξαναπεί πως κανείς από τους ήδη υπάρχοντες δεν μπορούν πλέον να σταθούν επάξια σε ομάδα πρωταθλητισμού. Αν επέλεγα έναν εξ αυτών θα ήταν ο Αντρέ Σιμόες γιατί παλεύει περισσότερο από όλους και βοηθάει πολύ τα σέντερ μπακ σε κατάσταση άμυνας. Επιθετικά δεν βοηθάει ιδιαίτερα. Από την άλλη ο Ντάμιαν Σιμάνσκι έχει μεταπτώσεις την απόδοσή του, ο Γεβγέν Σάκχοφ δεν διαθέτει την απαραίτητη φρεσκάδα και γρηγοράδα για να σταθεί ενώ ο Ντάμιαν Λε Ταλέκ δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Αργύρη Γιαννίκη.
Θέλοντας και μη τα πράγματα είναι απλά και φαίνονται. Η διαφορά της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό είναι καθαρά και μόνο στο κέντρο της άμυνας και στα χαφ. Ακόμη και η μεταγραφή του ανιψιού του Στέλιου Μανωλά είναι μια καλή λύση για την ομάδα του Πειραιά όταν η «Ένωση» έχει τρεις ενεργούς κεντρικούς αμυντικούς αυτή τη στιγμή. Ωστόσο δεν χρειάζεται να εκμηδενίζουμε απολύτως τίποτα. Η ανανέωση του Ελληνογερμανού τεχνικού καλώς έγινε αν και δεν εξασφαλίζει απολύτως τίποτα για του χρόνου.
ΥΓ: Καλό θα ήταν για καλοκαίρι να υπάρχει μια σχετική αναζήτηση για αναβάθμιση στα ακραία μπακ
ΥΓ2: Πρέπει άμεσα να βρεθεί μια λύση για τους παίκτες που δεν υπολογίζονται και καθώς για παίκτες που αγωνίζονται μια φορά το μήνα και απογοητεύουν (πχ Τάνκοβιτς)
ΥΓ3: Χρόνια πολλά σε όλους με υγεία!
