Ο Παναγιώτης Αντωνόπουλος σχολιάζει όσα είδε χθες στην Τουρκία και όσα μας επιφυλάσσει στο μέλλον αυτή η ΑΕΚ…
Η ΑΕΚ βρίσκεται εκτός Ευρώπης μετά από δύο συνεχόμενες προκρίσεις σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αυτό αποτελεί γεγονός και αποτυχία για την Ένωση και για αυτή την αποτυχία υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες όπως έγραψα στο προηγούμενο άρθρο μου. Παρόλα αυτά, η εμφάνιση της ΑΕΚ στην γη των προγόνων της και η νίκη της επί της Τράμπζονσπορ αφήνει θετικό πρόσημο. Και αυτό γιατί η χθεσινή ΑΕΚ θύμισε την ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα!
Οι «κιτρινόμαυροι» έφτασαν μια ανάσα από την μεγάλη ανατροπή και αυτό οφείλεται σε ένα μόνο στοιχείο που μπορεί να κάνει κάθε προπονητή «μάγκα». Το πάθος. Είδαμε μια ομάδα που στο πρώτο ημίχρονο αιφνιδίασε του πάντες και απέδειξε πόσο πλασματικό ήταν το 1-3 του πρώτου αγώνα. Δεν υστέρησε κανείς, όλοι έδωσαν το 101% για τον δικέφαλο στο στήθος και το γεγονός αυτό μας αφήνει όλους ικανοποιημένους. Ο κύριος Κωστένογλου έριξε στην αναμέτρηση μια εντεκάδα στην οποία 10 από τους 11 ανήκουν στο ρόστερ καιρό με τον 11ο να είναι ο εκπληκτικός Ολιβέιρα που απέδειξε την αξία του. Ακόμη και στο δεύτερο ημίχρονο που το σώμα φανερά δεν μπορούσε, η ψυχή έδινε ενέργεια μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Και αυτό το πάθος που είδαμε χθες αναπτερώνει το ηθικό του λαού της Ένωσης. Λογικό και αναμενόμενο. Αυτή η φλόγα που φαίνεται πως άναψε μπορεί να οδηγήσει την ΑΕΚ στην κορυφή όπως το 2018. Μέσα σε 93 λεπτά το κλίμα έχει ανατραπεί τελείως. Στο ματς με την Ξάνθη η ORIGINAL αποχώρησε δικαίως από το γήπεδο στο 80′, ενώ τώρα «κιτρινίζει» την Τρίπολη. Αυτή ήταν η ΑΕΚ και αυτή θα παραμείνει. Μπορεί να μην έχει τους καλύτερους παίχτες, όμως με το χθεσινό πάθος και με τον κόσμο στο πλάι της μπορεί να καταφέρει πολλά. Πάρα πολλά. Γιατί το υλικό το διαθέτει. Ας είναι λοιπόν το ματς με την τουρκική ομάδα η επαναφορά της Ένωσης στην κανονικότητα. Αρχής γενομένης το ματς με τον Αστέρα…
ΥΓ: Σε αυτό το σημείο πρέπει να βγάλουμε το καπέλο στον κύριο Κωστένογλου. Ένας προπονητής που ανέλαβε το έργο να παρουσιάσει αξιοπρεπώς την ομάδα στην ρεβάνς χωρίς να υπάρχουν απαιτήσεις προς το πρόσωπό του. Ένας προπονητής που δεν έχει δουλέψει λεπτό με το υλικό της ομάδας κατάφερε πολλά. Γιατί πρόσθεσε το στοιχείο που είχαμε να δούμε από τον ημιτελικό με την Λάρισα στο ΟΑΚΑ. Πάθος και Πίστη. Ένας άνθρωπος που αγωνίστηκε στην ομάδα για 9 χρόνια και ήταν προπονητής της για άλλα 3. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν υπενθύμισε στους παίχτες τι σημαίνει ΑΕΚ. Και είδαμε τα αποτελέσματα. Στήριξη στην ομάδα γιατί το αξίζει. VAMOS AEK!
