ΑΕΚ, ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Γκέλιος: «Θα ήταν ωραίο να φορέσω τη φανέλα της ΑΕΚ αν μου δοθεί η ευκαιρία»

Ο Έλληνας γκολκίπερ της Κίελ μίλησε για τα όνειρά του για την Εθνική Ελλάδος αλλά και τη συμπάθεια που έχει προς την «Ένωση»!

Ο Γιάννης Γκέλιος είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής του θαύματος που πέτυχε η ομάδα του η οποία απέκλεισε τη Μπάγερν Μονάχου από το Κύπελλο Γερμανίας. Ο ίδιος απέκρουσε το καθοριστικό πέναλντι. Ο Έλληνας τερματοφύλακας είναι γνωστός επίσης για τα «Κιτρινόμαυρα» αισθήματά του.

Αναλυτικά όσα είπε στη συνέντευξή του στο Gazzeta.gr:

ιάννη έχεις συνειδητοποιήσει τι πέτυχες χθες κόντρα στη Μπάγερν;

«Η αλήθεια είναι πως σήμερα άρχισα να καταλαβαίνω τι πετύχαμε. Όσο περνούν οι ώρες αρχίζω να το συνειδητοποιώ. Εγώ κάνω την δουλειά μου όσο πιο καλά μπορώ. Δεν ήταν μόνο δική μου επιτυχία, αλλά και των συμπαικτών μου. Εγώ ναι μεν έπιασα το κρίσιμο πέναλτι, αλλά για να φτάσουμε μέχρι εδώ κάποιος έπρεπε να πετύχει δύο γκολ.  Ήταν μια συνολική προσπάθεια απέναντι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά όλου του κόσμου. Ήταν μια πολύ μεγάλη επιτυχία για την Χόλσταιν Κίελ».

Στο πέναλτι του Ρόκα είχες προαποφασίσει από ποια γωνία θα πέσεις ή απλά ήταν θέμα θέμα τύχης;

«Καθαρά στην τύχη έπεσα από την αριστερή γωνία. Δεν τον ήξερα τον Ρόκα και έτσι δεν τον είχα μελετήσει.  Έπεσα από τα αριστερά και στάθηκα τυχερός αφού κατάφερα να αποκρούσω την εκτέλεση του. Όπως αποδείχθηκε επέλεξα την σωστή πλευρά».

Κοιμήθηκες καθόλου μετά το ματς; Πως το γιόρτασες;

«Χρειάστηκε να περιμένουμε 1-2 ώρες για να αποχωρήσουμε από το γήπεδο, αφού είχε μαζευτεί απ’ έξω πολύς κόσμος που πανηγύριζε. Έπρεπε να τηρηθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα λόγω κορονοϊού προκειμένου να αποχωρήσει ο κόσμος με ασφάλεια και να επιστρέψουμε και εμείς στα σπίτια μας.

Γενικά μετά τα απογευματινά παιχνίδια δεν με πιάνει εύκολα ύπνος. Χθες από την υπερένταση μέχρι τις 03.00-04.00 τα ξημερώματα ήμουν ξύπνιος και στις 09.00 το πρωί έπρεπε να ξεκινήσω αποθεραπεία».

Περίμενες πριν από το ματς πως θα μπορούσατε να φτάσετε στο σημείο να αποκλείσετε την Μπάγερν;

«Κοίτα, το Κύπελλο έχει την δική του ιστορία και όπως έχει αποδειχθεί κάθε ομάδα έχει τις δικές της ελπίδες. Όσο περνούσε η ώρα αρχίσαμε να το πιστεύουμε όλο και περισσότερο πως μπορούμε να κάνουμε την έκπληξη.

Όταν έγινε το 2-2 στις καθυστερήσεις της κανονικής διάρκειας πιστεύαμε πως μπορούμε να πετύχουμε τρίτο γκολ στην παράταση. Αυτό δεν συνέβη και οδηγηθήκαμε στα πέναλτι. Εκεί ανέλαβα δράση και καταφέραμε στο τέλος να πανηγυρίσουμε την πρόκριση».

Θεωρείς πως από εδώ και πέρα θα υπάρχει μεγαλύτερη πίεση προς το πρόσωπο σου; Πολλοί δεν γνώριζαν τις δυνατότητες σου.

«Καθόλου πίεση. Όντως μπορεί να έχω περισσότερη δημοσιότητα λόγω της πρόκρισης, αλλά δεν θα κάτσω να αγχωθώ για τίποτα.  Δεν υπάρχει λόγος να συμβεί αυτό. Προσωπικά θα συνεχίσω να δίνω τον καλύτερο εαυτό για την ομάδα μου κοιτάζοντας κάθε ματς ξεχωριστά».

Πέρασες 17 χρόνια στην Άουγκσμπουργκ. Θεωρείς εάν είχες αποχωρήσεις νωρίτερα από τον σύλλογο θα μπορούσες αγωνίζεσαι ως βασικός τερματοφύλακας για περισσότερα χρόνια; Έχασες χρόνο μένοντας στον σύλλογο της γενέτειρας σου;

«Μου κάνει πολύς κόσμος αυτή την ερώτηση. Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν. Τα πράγματα έγιναν έτσι και βρέθηκα στη συνέχεια στην Χάνσα Ροστόκ και στην Χόλσταϊν Κίελ.  Ποιος ξέρει αν είχα αποχωρήσει νωρίτερα από την Άουγκσμπουργκ που θα βρισκόμουν τώρα; Η ζωή σε οδηγεί από μόνη της ορισμένες φορές σε αποφάσεις. Είμαι ικανοποιημένος που ήρθαν έτσι τα πράγματα».

Πιστεύεις είτε με την Χόλσταϊν Κίελ, είτε με άλλο σύλλογο θα φτάσεις στο επίπεδο της Bundesliga;

«Αυτή τη στιγμή ισοβαθμούμε στη δεύτερη θέση με την Μπόχουμ. Με την πορεία που πραγματοποιούμε δείχνουμε πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Βλέπουμε κάθε ματς ξεχωριστά.  Πάμε βήμα-βήμα και στο τέλος θα κάνουμε ‘ταμείο’. Κάθε ποδοσφαιριστής εδώ στη Γερμανία έχει σαν στόχο να αγωνιστεί στη Bundesliga.

Το ίδιο ισχύει και για μένα. Θα φανεί στη διάρκεια των παιχνιδιών εάν αξίζω να αγωνιστώ και εγώ στην μεγάλη κατηγορία.  Προσωπικά πιστεύω πως μπορώ να τα καταφέρω, αλλά θα πρέπει να το δείξω στο γήπεδο αυτό».

Έχεις χρισθεί διεθνής με την Εθνική Ελπίδων, ονειρεύεσαι μια κλήση στην εθνική Ανδρών από τον Φαν’τ Σχιπ;

«Θα φανεί στην πορεία και αυτό. Ασφαλώς είναι κάτι που ονειρεύομαι και το σκέφτομαι. Ευχαρίστως θα ερχόμουν να αγωνιστώ στην Εθνική και να φορέσω τη φανέλα της. Θα ήταν πολύ τιμητικό για μένα».

Εάν είχες πρόταση από ελληνική ομάδα θα ερχόσουν στη χώρα καταγωγής σου;

«Γιατί όχι; Η δουλειά μου είναι αυτή και την αγαπώ. Δεν έχει σημασία εάν η πρόταση είναι από την Γερμανία ή την Ελλάδα. Εάν μου δώσει κάποιος ψωμί θα το σεβαστώ και δεν θα έλεγα όχι».

Απ’ όσο γνωρίζω υποστηρίζεις την ΑΕΚ…

«Ναι μέσα από το οικογενειακό μου περιβάλλον συμπάθησα την ΑΕΚ. Τώρα εάν στο μέλλον μου δοθεί η ευκαιρία να φορέσω τη φανέλα της θα ήταν ωραίο.

Είναι όπως στην περίπτωση της Εθνικής. Εάν αποδείξω πως αξίζω να αγωνίζομαι και μου προτείνουν να αγωνιστώ γιατί όχι;»

Στο παρελθόν πόσο κοντά είχες φτάσει από το να αγωνιστείς σε ελληνική ομάδα;

«Όταν είχε λήξει το συμβόλαιο μου με την Άουγκσμπουργκ ζήτησα από τον σύλλογο να περιμένει προτού ανανεώσω.

Ήθελα να κάνω το επόμενο βήμα μου. Έτσι ταξίδεψα στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησα προπονήσεις με τον Ηρακλή. Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τα φανταζόμουν και έτσι επέστρεψα στην Άουγκσμπουργκ».

Παρακολουθείς καθόλου το ελληνικό πρωτάθλημα;

«Για να είμαι ειλικρινής εδώ και λίγα χρόνια παρακολουθώ περισσότερο τα αποτελέσματα και όχι τους αγώνες στην τηλεόραση. Ενημερώνομαι όμως όσο μπορώ».

Περίμενες πως θα πάρει τόσο μεγάλη έκταση στην Ελλάδα η μεγάλη επιτυχία κόντρα στην Μπάγερν;

«Όχι δεν το περίμενα. Δέχομαι καταιγισμό μηνυμάτων από το πρωί. Φανταζόμουν θα υπάρχει κάποια αναφορά απλά στο ραδιόφωνο και στις ιστοσελίδες, αλλά όχι τόσο μεγάλη έκταση.

Πραγματικά χάρηκα πολύ που γράφτηκαν τόσο ωραία πράγματα για μένα στην Ελλάδα. Από αύριο όμως επιστρέφουμε και πάλι σε κανονικούς ρυθμούς».

Ο άμεσος στόχος σου ποιος είναι;

«Πάνω απ’ όλα να έχουμε την υγεία μας, να μην υπάρχουν τραυματισμοί. Το εάν ανέβουμε στη Bundesliga θα το δείξει το μέλλον. Εμείς πάμε παιχνίδι προς παιχνίδι. Βήμα-βήμα και ότι γίνει στο τέλος».