Καλησπέρα σε όλους και καλή ευρωπαϊκή εβδομάδα να έχουμε. Φεύγει λοιπόν σιγά-σιγά και ο Αύγουστος και μαζί του και το καλοκαίρι με τον κόσμο να γυρνάει από τις διακοπές και τις παραλίες και να επιστρέφει στις δουλειές του. Άλλο ένα καλοκαίρι το οποίο θα μείνει στην μνήμη μας μετά την σημαντική ευρωπαϊκή επιτυχία που κατάφερε η Ένωση απέναντι στην Σέλτικ και την πρόκριση της στα play off του τσου λου όπως μου αρέσει συχνά να το λέω. Το κύριο νόημα όμως αυτού του καλοκαιριού και η σημαντικότητα του είναι ότι επιτέλους έχουμε και την αύρα του πρωταθλητή, μπορούμε και αναπνέουμε ως ανώτεροι από τους οπαδούς των άλλων ομάδων και.. βρε παιδί μου χαρήκαμε κάτι που είχαμε 24 ολόκληρα χρόνια να το νιώσουμε ξανά στο πετσί μας σαν λαός.
Όμως εδώ τώρα δεν είμαστε για να γράφουμε τέτοια. Αυτά έχουν γραφτεί πολλάκις τον καιρό και τις μέρες που έπρεπε. Πάμε λοιπόν στα του σήμερα. Η ΑΕΚ μεθαύριο την Τετάρτη στις 22:00 δίνει την πρώτη σημαντική μάχη σε ουγγρικό έδαφος για να διεκδικήσει το εισιτήριο το οποιο θα της δωσει το δικαίωμα να αγωνιστεί στα αστέρια, να αγωνιστεί ανάμεσα στους καλύτερους, να αγωνιστεί στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης σαν ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ. Τεράστια υπόθεση αν το σκεφτεί κανείς. Οι κιτρινόμαυροι δηλαδή όχι μόνο θα αγωνιστούν στους ομίλους του Champions League, κάτι που είχαν να το κάνουν από την περίοδο 2006-2007, αλλά θα το κάνουν όντας και πρωταθλητές Ελλάδος. Μιλάμε για τεράστια ευκαιρία!
Κάποιοι από εσάς θα με πείτε υπερβολικά αισιόδοξο και ασυγκράτητο και με το δίκιο σας βέβαια. Όμως τώρα η πρόκριση βρίσκεται αποκλειστικά στο χέρι των παιχτών του Μαρίνου Ουζουνίδη και μια τέτοια πρόκριση δεν μπορείς ούτε πρέπει να την χάσεις, ειδικά όταν παίζεις με μια ομάδα που είναι δεδομένα κατώτερη. Για να μην παρεξηγηθώ σέβομαι την Βίντι κάτι που κάνουν άλλωστε και οι Πρωταθλητές. Αλλά μην κοροϊδευόμαστε, αν η ΑΕΚ δεν “έπεφτε” πάνω στην Σέλτικ η τύχη της μεθαύριο θα μπορούσε να είναι χειρότερη και το άγχος μεγαλύτερο. Μην ξεχνάμε επιπλέον ότι στην τότε κλήρωση στην Νιον της Ελβετίας κανείς από την Σέλτικ και την κιτρινόμαυρη ΠΑΕ δεν ήθελε να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον. Γνώριζαν και οι δύο ότι θα ήταν μια σκληρή μάχη. Πλέον όμως στην Ένωση η ανησυχία είναι σαφώς πολύ μικρότερη (όσο αναφορά την ποιότητα του αντιπάλου) κάτι που πιθανότατα δεν ισχύει τόσο για το στρατόπεδο των Ούγγρων όπως αντιλαμβάνεται κανείς, όσο και αν προσπαθούν να το κρύψουν. Γιατί ποιος θα ήθελε άλλωστε να αντιμετωπίσει την ομάδα που απέκλεισε τους ντρεμπλούχους και κατά σειρά ετών συνεχόμενους πρωταθλητές Σκωτίας αλλά επίσης και αυτούς που έχουν συνεχείς συμμετοχές στους ομίλους των Πρωταθλητών κάθε χρόνο σχεδόν;!
Όλα αυτά σε κάποιους φαίνονται σίγουρα τραβηγμένα όμως αν το καλοσκεφτείς είναι απόλυτα λογικά. Η ΑΕΚ καλείται την Τετάρτη να “πατήσει πόδι” και να πάρει ένα αποτέλεσμα καλύτερο από αυτό που πήρε τις προάλλες στην Σκωτία (μιας και η αντίπαλος τής δίνει το “δικαίωμα” να οραματιστεί κάτι τέτοιο) και να κάνει τον επαναληπτικό αγώνα στο ΟΑΚΑ μια γιορτή για τους απανταχού Ενωσίτες, οι οποίοι θα έρθουν στην πρωτεύουσα από κάθε γωνιά της Ελλάδος για να γιορτάσουν αυτήν την τεράστια πρόκριση (αν πρώτα Θεός επιτευχθεί αυτή).
Το παραπάνω πρόκειται σίγουρα για το ιδανικότερο σενάριο, όμως κλείνοντας δεν θα μπορούσα να ξεχάσω και τα οφέλη που θα αποκομίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο από ένα τέτοιο επίτευγμα. Αδιαμφισβήτητα η χώρα μας θα ανέβει και άλλο στην κατάταξη της UEFA όπως και η Ένωση. Αν και εφόσον λοιπόν τα καταφέρουν και οι άλλοι δύο εντός συνόρων αντίπαλοι μας, να πάρουν δηλαδή την πρόκριση, τότε σίγουρα θα έχει γίνει ένα τεράστιο βήμα το οποίο θα μας φέρει όλο και πιο κοντά στις θέσεις, οι οποίες θα δώσουν στις ελληνικές ομάδες μεγαλύτερο “αβαντάζ” ως προς τις ευρωπαϊκές προκρίσεις. Αδιαμφισβήτητα κάτι τέτοιο είναι μακριά και θα χρειαστούμε και την βοήθεια της τύχης. Όμως ποιος δεν θα ήθελε να βλέπει την ομάδα του να έχει ένα ευκολότερο και πιο σύντομο έργο προκειμένου να αγωνιστεί στους ομίλους των δύο κορυφαίων ευρωπαϊκών διοργανώσεων; Κανείς πιστεύω..