Καλό είναι να μην θεωρούμε δεδομένα τα πάντα και να αναγνωρίζουμε καταστάσεις που μέχρι πρόσφατα ήταν άγνωστες επί σειρά δεκαετιών στην ΑΕΚ!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Το νέο γήπεδο , πέρα από μια «Κιτρινόμαυρη» στέγη και την εκπλήρωση ενός ονείρου αμέτρητων ανθρώπων , έφερε και κάτι ακόμη. Άφησε πίσω , στο «παγωμένο» Ολυμπιακό Στάδιο τις μνήμες από χρονιές που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε. Χαμένα πρωταθλήματα πριν καν ξεκινήσουν , ρόστερ κατώτερα των προσδοκιών και του βεληνεκούς της ΑΕΚ , ήττες από κάθε πιθανό και απίθανο αντίπαλο. Όλα αυτά έμειναν πίσω αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπήρχαν και τα βιώσαμε βαθιά στο πετσί μας όσοι ξεροσταλιάζαμε στις κερκίδες ενός αχανές σταδίου.
Η «OPAP ARENA» έφερε μια νέα αύρα νικητή. Ωστόσο επιμένω , ένα γήπεδο από μόνο του δεν παίζει μπάλα. Δίνει μια παραπάνω ώθηση , αυτό είναι αδιαμφησβήτητο αλλά ως εκεί. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είχε μια αποστολή. Να βρει τον προπονητή και να χτίσουν μαζί ένα ρόστερ που θα δείξει σε όλους και πρώτα από όλα στους φίλους της ομάδας πως η επιστροφή πραγματοποιήθηκε και θα να συνδυαστεί με τίτλους. Κακά τα ψέματα , καθρέπτης της προσπάθειας είναι σχεδόν πάντα οι επιτυχίες που φέρνει αυτή.
Το χρίσμα πήρε ο Ματίας Αλμέιδα και οι συνεργάτες του. Ο Αργεντινός προπονητής κράτησε , ξαφνιάζοντας αρκετούς , ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι από ένα ρόστερ που φαινομενικά ήταν «καμένο» από μια πλήρως αποτυχημένη σεζόν , αυτήν του 2021-2022 (την τελευταία του ΟΑΚΑ). Μαζί με τις προσθήκες που ο ίδιος επιμελήθηκε έκανε κάτι μαγικό. «Έβγαλε» ξανά τους φίλους της ΑΕΚ στους δρόμους , στα αεροδρόμια , στα ξενοδοχεία , παντού. Κατέκτησε και τους δυο εγχώριους τίτλους χωρίς να αμφισβητήσει κανείς αντίπαλος την ανωτερότητα της ομάδας.
Ήταν όλα στρωμένα με ροδοπέταλα; Φυσικά και όχι. Η «Ένωση» δεν είχε ξεκινήσει ιδανικά τη σεζόν και βρέθηκε μέχρι και οκτώ πόντους πίσω από τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό. Ωστόσο δεν τα παράτησε , «πάτησε γκάζι» και στο τέλος ήταν αυτή που πανηγύρισε τον τίτλο. Στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος έμεινε νωρίς με 10 παίκτες αλλά πάλι στη λήξη εκείνη χαμογέλασε και μάλιστα με σκορ 2-0. Την επόμενη σεζόν μπορεί να μην κατάφερε να κατακτήσει ένα εκ των δύο εγχώριων τίτλων αλλά το πρωτάθλημα το διεκδίκησε έως την τελευταία στιγμή. Ναι , δεν καρποφόρησε αυτό αλλά δεν τα παράτησε και με τα δικά της λάθη κατάφερε να βγει 2η στη βαθμολογία.
Φέτος , η σεζόν πάλι δεν ξεκίνησε ιδανικά. Φτάσαμε , μετά από μια ήττα από τον Παναθηναϊκό στο Ολυμπιακό Στάδιο , να συζητιέται στις τάξεις των οπαδών η απομάκρυνση του Ματίας Αλμέιδα. Αυτό ενισχύθηκε μετά από κάποιες δηλώσεις του στη Συνέντευξη Τύπου μετά από το προαναφερόμενο ντέρμπι. Ωστόσο ο διακόπτης γύρισε. Πραγματοποιήθηκε η συνάντηση του Αργεντινού τεχνικού με τον Ματίας Αλμέιδα και η ΑΕΚ πήρε…μπρος. Πρόκριση μέσα στην Τούμπα για το Κύπελλο Ελλάδος, νίκη στο ίδιο γήπεδο για το πρωτάθλημα με άκρως πειστική εμφάνιση. Τρίποντο κόντρα στον Ατρόμητο με… buzzer beater του Μάνταλου στη λήξη του αγώνα και εμφατική νίκη στην Τρίπολη με αρκετές απουσίες.
Που καταλήγουμε με όλα τα παραπάνω ; Εκεί που οι άλλοι τα παρατούν η ΑΕΚ συνεχίζει ως το τελευταίο σφύριγμα του πρωταθλήματος. Την πρώτη σεζόν του Ματίας Αλμέιδα κατέκτησε το «νταμπλ» όταν ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός είχαν σταματήσει να το διεκδικούν από νωρίς , τη δεύτερη σεζόν το διεκδίκησε μαζί με τον ΠΑΟΚ όταν πάλι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είχε φανεί στην αρχή των πλέι οφ πως δεν θα είναι διεκδικητές και φέτος μαζί με τον Ολυμπιακό είναι οι δύο διεκδικητές αφού ο Παναθηναϊκός «γκελάρει» συχνά και ο ΠΑΟΚ είναι σκιά του εαυτού του.
Αυτό δεν το έδωσε μόνο το γήπεδο ή οι μεταγραφές που αποκτήθηκαν με λεφτά του Μελισσανίδη και μετά του Μάριου Ηλιόπουλου. Το κυριότερο είναι ο άνθρωπος που δίνει και την ψυχή του γι’ αυτήν την ομάδα και ακούει στο όνομα Ματίας Αλμέιδα. Δεν ξέρουμε την κατάληξη της φετινής «κούρσας» αλλά το σίγουρο είναι πως η μια ομάδα που θα είναι εκεί ως το τέλος , αυτή είναι η «Ένωση» του Ματίας Αλμέιδα.
Προσοχή , δεν εννοώ πως αρκεί να διεκδικείς κάτι και να βλέπεις στο τέλος άλλους να γεύονται τη χαρά του νικητή αλλά ας μην έχουμε για δεδομένο κάτι που επί δεκαετίες είχαμε ξεχάσει πως γίνεται.
