Το άδικο και ξαφνικό «φευγιό» ενός ανθρώπου είναι ένα γεγονός. Η σπίλωση μετά όμως από κάποιους επαγγελματίες σάπιους έχει γίνει συνήθεια!
Τι συνέβη με τον αδικοχαμένο αθλητή το γνωρίζουμε. Τώρα κάποιοι θα αναρωτηθούν «μα δεν ξέρουμε πως έγινε, δε γνωρίζουμε την αιτία». Η απάντηση εδώ είναι απλή. Και να μάθουμε, θα αλλάξει κάτι; Θα νιώσουμε καλύτερα με το να ξέρουμε όλη τη διαδικασία που οδήγησε στο θάνατο έναν άνθρωπο; Δεν μπορούμε κάποια στιγμή να αρκεστούμε στο άκουσμα του γεγονότος και να σιωπήσουμε; Ούτε δακρύβρεχτες ανακοινώσεις από ανθρώπους που δέκα λεπτά μετά, φυσιολογικά, θα συνεχίσουν τη ζωή τους ούτε ψεύτικη συμπαράσταση χρειάζονται οι οικείοι του. Παρά μόνο τη σιωπή μας.
Κάπου εδώ όμως αναλαμβάνει δράση η σαπίλα της χώρας μας. Τα «κοράκια» που περιμένουν να «ακουστούν» μέσα από τέτοιες καταστάσεις. Προσοχή, δεν κατηγορώ κανέναν κλάδο, μόνο ανθρώπους. Μονάδες που απαρτίζουν ένα αρρωστημένο σύνολο και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε ένα ακόμη πιο αρρωστημένο κοινό. Όσους Μπακασέτες να βρεις, πάντα θα υπάρχουν πανελίστες που θα αναλύουν τετραγωνικά μέτρα και παρουσιαστές που θα τοποθετούν τους εαυτούς τους δίπλα σε σημεία που βρέθηκε ένα πτώμα ενώ θα καυχιούνται πόσο μεγάλη την έχουν την ικανότητα για ειδικά εφέ.
Ξαναλέω, το γεγονός το γνωρίζουμε όλοι. Ας αναλύσουμε δυο παραδείγματα. Το πρώτο περιλαμβάνει μια ομάδα ποδοσφαίρου. Έλληνες ποδοσφαιριστές μαζί με έναν αξιοζήλευτο (ηθικά και τεχνικά) προπονητή ταξίδεψαν στην Αγγλία. Έμαθαν το χαμό ενός αδερφού τους. Σιώπησαν, είπαν 2-3 μεγάλες κουβέντες που ισοδυναμούν με δοκίμια, αγωνίσθηκαν κόντρα σε μια εκ των τεσσάρων μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης. Νίκησαν, αφιέρωσαν το επίτευγμα εκεί που έπρεπε, έκλαψαν, χαμογέλασαν και αποσύρθηκαν. Όλα όπως έπρεπε.
Το δεύτερο παράδειγμα είχε ένα και μόνο «πρέπει». Να βγάλει το σκασμό και να κάνει τη δουλειά του όπως θα τους έλεγε η ψυχή τους, αν είχαν. Αντέχετε σαπίλα; Αντέχετε αφού ζείτε και εσείς στη χώρα μας. Ακούστε λοιπόν τι έγινε. Πανελίστας μέτριων ικανοτήτων και πάντα στη σκιά άλλων, ανέλυσε τη βίλα του αδικοχαμένου, μας ανέφερε το ενοίκιο που πλήρωνε και άλλες τέτοιες ομορφιές. Έτερος βετεράνος σήκωσε drone πάνω από τη βίλα και κινήθηκε στο ίδιο μήκος κύματος. Αθλητικός δημοσιογράφος (;) και παρουσιαστής (;) που φοράει το πέπλο της cult μορφής άρα αυτόματα έχει ασυλία για ό,τι πει δεν ντράπηκε να ξεστομίσει «του έφεξε του Βαγιαννίδη» (δηλαδή είχε τυχερό ο Έλληνας μπακ που έχασε τη ζωή του ο ανταγωνιστής της θέσης του στον Παναθηναϊκό). Φυσικά και άτομα με λιγότερη δημοτικότητα αλλά εξίσου δικαίωμα στο δημόσιο λόγο και ικανότητα επηρεασμού της μάζας ήταν σίγουροι πως για όλο αυτό ευθύνονται τα εμβόλια του covid.
Γιατί ασχολούμαστε με όλους αυτούς; Όσο τους δίνουμε δημοσιότητα τόσο θα υπάρχουν. Σωστά; Όχι! Το εύκολο πάντα ήταν και θα είναι να αγνοείς μια αρρωστημένη κατάσταση. Είναι σαν να λέμε «Γιατί ασχολούμαστε με το γείτονα; Βαράει μόνο τη γυναίκα του δεν το κάνει σε άλλες». Αν δεν δράσεις, δε θα αλλάξει τίποτα. Αυτοί που σε εμάς ακούγονται αστείοι ή απλά εκνευριστικοί, επηρεάζουν εκατοντάδες άτομα. Αυτά με τη σειρά τους το μοιράζονται με άλλους. Δε γεννήθηκαν όλοι έξυπνοι και ικανοί να κατανοήσουν τι τους μεταφέρεται. Η σαπίλα στη χώρα μας, τουλάχιστον, είναι σα τη Λερναία Ύδρα. Πάντα θα υπάρχει ένας Μπακασέτας να την «πει» σε επαγγελματίες εγκληματίες και μια εθνική ομάδα να σηκώνει μαύρα περιβραχιόνια «κόβοντας» τα κεφάλια που πρέπει αλλά εξίσου πάντα θα φυτρώνουν νέα.
Την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι παρόμοιο και θα χρειαστεί να σχολιάσετε ένα γεγονός που «πονάει» μια οικογένεια ή και δύο, πράξτε κάτι διαφορετικό. Βγάλτε το σκασμό και αναλύστε δεδομένα με σύνεση. Μην πατάτε επί πτωμάτων για να ακουστεί το όνομά σας ή να περάσετε τις αρρωστημένες αντιλήψεις σας. Όσα νούμερα και να ζητάει ο εργοδότης μην γίνεστε εσείς το μεγαλύτερο. Μπας και αλλάξει τίποτα…
