Πότε έχει πετύχει κάτι εύκολα η ΑΕΚ; Ποτέ! Γιατί να το κάνει τώρα; Είναι στη φύση της να ταλαιπωριέται και να ταλαιπωρεί και εμάς συνάμα!
Άρθρο του Βαλάντη Αλεξούδη
Φτάνεις δέκα λεπτά πριν τη λήξη του ματς και προηγείσαι μέσα στην Τούμπα ενώ ο Παναθηναϊκός χάνει από τον Άρη και στέφεσαι πρωταθλητής; Τώρα είναι η ώρα ο ΠΑΟΚ να πραγματοποιήσει την ανατροπή της χρονιάς και να σε στείλει με νεύρα και άγχος να «γιορτάσεις» το Πάσχα όχι σαν άνθρωπος αλλά σαν ΑΕΚτζής. Άλλωστε αυτή είναι η μοίρα μας, το έχουμε αποδεχθεί και πιστεύω βαθιά στο εσωτερικό του καθενός, μας εξιτάρει και λίγο.
Είναι η ώρα δύσκολη και ακόμη δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε τα συναισθήματά μας. Είναι το…«γαμώτο» που μας ταλανίζει. Μια ήττα σε ντέρμπι είναι πάντα εντός προγράμματος αλλά όχι όταν σε δέκα λεπτά θα έφευγε χιλιάδες κόσμος για το αεροδρόμιο ώστε να υποδεχθεί τους πρωταθλητές και αντ΄ αυτού βιώνει μια ήττα. Είναι κρίμα να σου δίνεται απλόχερα η ευκαιρία να «φιλοδωρήσεις» με χαμηλωμένα βλέμματα τους εχθρούς σου (είναι πολλοί) αλλά στο τέλος της βραδιάς τελικά να τους δίνεις ελπίδες.
Σίγουρα η αναδρομή στο παρελθόν δε βοηθάει κανέναν όταν…καιγόμαστε για το παρόν και το άμεσο μέλλον αλλά υπάρχει φίλος της «Ένωσης» που δεν σκέφτηκε πως αν η ομάδα είχε γλυτώσει μια από τις πολλές «γκέλες» που κατάφερε φέτος, θα πήγαινε στο Φάληρο για τουρισμό; Δε θα μπούμε σε διαδικασία να τις θυμηθούμε αλλά, όπως λέγαμε και τότε που αρκετοί έγραφαν «δεν πειράζει, προχωράμε», τώρα είναι εδώ μπροστά μας και μας δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο.
Η κριτική στους ποδοσφαιριστές δε γίνεται να μην υπάρχει. Συμβαίνει παντού και είναι θεμιτή όταν δεν περιέχει…ακραιότητες. Είναι όμως συνάμα και μια κουβέντα πολύ ιδιαίτερη. Πριν τέσσερις ημέρες ο Κάλενς βίωνε την απόλυτη αποθέωση αφού επί 90+ λεπτά «έσβησε» έναν εκ των ποιοτικότερων ποδοσφαιριστών στη χώρα μας, τον Φώτη Ιωαννίδη. Σήμερα επέστρεψε στα «νευρικά» ντέρμπι και μάλιστα στοίχησε με δικό του λάθος την ισοφάριση που δέχτηκε η ομάδα του. Δεν ήταν ο μόνος όμως που αποδείχθηκε μοιραίος και φέρει μεγάλη ευθύνη για τα δύο τελευταία γκολ της ομάδας του ΠΑΟΚ.
Ο Γιώργος Αθανασιάδης αρχικά είχε καταφέρει να προβεί σε δύο-τρεις «σωτήριες» επεμβάσεις που κέρδισαν το χειροκρότημα όλων των «Κιτρινόμαυρων». Εν συνεχεία όμως τα «χάνει» τελείως. Δεν αποφασίζει ποτέ να πραγματοποιήσει μια έξοδο στο αρχικό λάθος του Κάλενς ενώ μπορούσε καθώς είχε και χρόνο και χώρο ενώ παραχωρεί ένα εντελώς αχρίαστο κόρνερ για το 3-2 του ΠΑΟΚ. Αυτά, κατά την ταπεινή μου γνώμη και άποψη, είναι αρκετά για να τον τοποθετήσουν επάξια δίπλα στον Κάλενς στον…πίνακα με τους αρνητικούς πρωταγωνιστές του ντέρμπι της Τούμπας.
Από εκεί λοιπόν που φορούσαμε τα γιορτινά μας για το αεροδρόμιο, καταντήσαμε πάλι να κοιτάμε τους βαθμούς των «άλλων» και πως μπορούμε να αποκτήσουμε πλεονέκτημα που θα μας αρκεί μια νίκη επί της Λαμίας. Δεν είναι άδικο όμως καθώς η ΑΕΚ φέτος παίρνει ό,τι της αξίζει. Δεν είναι σοβαρή σε πολλούς αγώνες, παραπάνω από όσους μπορεί να παρουσιαστή ασόβαρη μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, και το πληρώνει με το γεγονός πως ακόμη δεν έχει καταφέρει να «κλειδώσει» τον τίτλο. Είναι στο χέρι της αλλά πρέπει να παρουσιαστεί τρεις φορές πιο σοβαρή στο «Γ. Καραϊσκάκης» αν θέλει να πάρει αποτέλεσμα.
Τον Ματίας Αλμέιδα τον αγαπάμε καθολικά και τον εμπιστευόμαστε. Σήμερα όμως υπέπεσε σε δύο παραβάσεις. Η μια αφορά το αγωνιστικό κομμάτι καθώς δε βλέπει πως δε λειτουργεί η επιλογή του Πινέδα ως δεξί μπακ καθώς έχασε τον πιο επιδραστικό ποδοσφαιριστή στο κέντρο. Η δεύτερη αφορά το ηθικό κομμάτι. Ό,τι και να έγινε, ό,τι και να είπαν οι «άσβερκοι» που διαπιστεύονται κάπως στην Τούμπα, δεν είναι εικόνα να πιάνει κάποιον από το λαιμό.
Τώρα θα κάνουμε Πάσχα ως ΑΕΚτζήδες και ελπίζουμε με την επιστροφή να «κλειδώσει» το πρωτάθλημα!
