ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΒΑΛΑΝΤΗΣ ΑΛΕΞΟΥΔΗΣ

Αν κρύψει τις αδυναμίες «κάτω από το χαλάκι» θα τις βρει μπροστά της στον τερματισμό

Η ΑΕΚ κατάφερε να μη χάσει από τον Παναθηναϊκό στην έδρα της σε ματς που προηγήθηκε νωρίς. Της φτάνει αυτό άραγε; 

Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης

Ακόμη ένα ντέρμπι που η ΑΕΚ δεν γνωρίζει την ήττα, προερχόμενη μάλιστα από νίκη στο «Γ. Καραϊσκάκης». Σαν ανάγνωση γεγονότων αρκούν και περισσεύουν ώστε να μην βρίσκεις κάτι αρνητικό. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ο σύλλογος έχει δυναμώσει ξανά , ως όφειλε, πλέον και η βάση του δεν είναι να μη χάνει στα ντέρμπι. Ξεκινάει και τελειώνει στο να διεκδικεί τη νίκη όπου και να παίζει κόντρα σε κάθε αντίπαλο.

Πλέον, είναι δεδομένο πως άπαντες θα ασχοληθούν και με τον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα. Μόνη της ανέβασε τον πήχη με την περσινή πανάξια κατάκτηση του νταμπλ αλλά και με τον σπάνιο, για Ελλάδα, τρόπο που προσέγγισε τις αναμετρήσεις. Η αλήθεια λοιπόν είναι σκληρή για τη φετινή ΑΕΚ καθώς φαίνεται πως βρίσκεται τουλάχιστον ένα σκαλί πιο κάτω από τα περσινά στάνταρ και προβληματίζει σε διάφορους τομείς.

Αρχικά πήρε μια μεγάλη νίκη στο Φάληρο αλλά δυσκολεύτηκε χωρίς λόγο. Μετέπειτα ισοφάρισε κόντρα στο «τριφύλλι» σε ματς που προηγήθηκε στην έδρα της. Η συνέχεια τι κρύβει αν δεν αλλάξει κάτι; Ως πότε θα βασίζεται μόνο στον Λιβάι Γκαρσία και στην έφεσή του να σκοράρει αλλά και στην όρεξή του να αποδεικνύει πως αποτελεί τον κορυφαίο φορ της λίγκας μαζί με τον Ιωαννίδη; Κάποια στιγμή, ξαναλέω αν δεν αλλάξει κάτι, θα το πληρώσει αυτό.

Το τακτικό κομμάτι είναι καθαρά θέμα του «αναμορφωτή» της ΑΕΚ, Ματίας Αλμέιδα. Δεν είμαστε ειδικοί και μπορούμε μόνο να επισημάνουμε 1-2 παρατηρήσεις τρανταχτές. Εδώ που τα λέμε τα πάντα αρχίζουν και τελειώνουν στον Αργεντινό κόουτς και τη διοίκηση προφανώς αλλά δε γίνεται να μην αναφέρω έναν ορατό κίνδυνο που, παρατηρώ, πως διατρέχει η «Ένωση» τη δεδομένη στιγμή. Αυτόν του «καταχωνιάσματος» των προβλημάτων και την απόφαση της μη ενίσχυσης την τρέχουσα μεταγραφική περίοδο.

Πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν φτάσει και «τρυπήσει» το…ταβάνι τους. Δε χρειάζεται να αναφέρουμε ονόματα, όποιος βλέπει τους αγώνες της ομάδας καταλαβαίνει λίγο-πολύ ποιοι αναφέρονται. Δε γίνεται να μην παρατηρεί η ομάδα πως αγωνίζεται με παίκτες σε μη φυσικές θέσεις, με ποδοσφαιριστές που αρνούνται συστηματικά να παρουσιάσουν άνοδο στην απόδοσή τους αλλά και με αθλητές που δεν έχουν άλλες αντοχές.

Το καλοκαίρι οι μεταγραφές που πραγματοποιήθηκαν. ως επί το πλείστον, δεν βοήθησαν μέχρι στιγμής. Ήδη από τότε είχε παρατηρηθεί η διάθεση των αντιπάλων να δυναμώσουν. Είτε το πέτυχαν είτε όχι, το προσπάθησαν κι ακόμη το προσπαθούν. Το γεγονός πως πέρυσι κατακτήθηκε το νταμπλ, δε σημαίνει πως η ΑΕΚ είναι ανώτερη ό,τι και να κάνουν οι άλλοι. Πρέπει να εντοπίσει τις αδυναμίες και να τις καλύψει από τώρα.

Προφανώς, δε γίνεται να αποκτηθούν 4 και 5 ποδοσφαιριστές. Βασικά, γίνεται αλλά δεν αξίζει τέτοιο ρίσκο σε μια ομάδα στρωμένη που χρειάζεται απλά καλύτερη πλαισίωση και περισσότερες επιλογές σε κάποιες θέσεις. Δε νοείται όμως να μην προχωρήσει σε τουλάχιστον 2 αποκτήσεις ποδοσφαιριστών η «Ένωση». Αν τελικά δε γίνουν μεταγραφές, τότε αδιαμφησβήτητα διατρέχεται τεράστιος κίνδυνος να το βρει μπροστά της η ομάδα στον τερματισμό του πρωταθλήματος.

ΥΓ: Υπάρχει πέναλντι πάνω στον Βέρμπιτς