Επιστροφή σε γνωστά λημέρια για τους απανταχού οπαδούς της «Ένωσης» καθώς η ομάδα γνώρισε νωρίς την πρώτη της ήττα που αλλάζει πολλά!
Γράφει ο Βαλάντης Αλεξούδης
Πολλοί περιμέναν μια νέα εμφατική νίκη της ΑΕΚ κόντρα στο Βόλο στο γήπεδο της Ριζούπολης. Τι έγινε όμως; Το ακριβώς αντίθετο. Η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα γνώρισε την πρώτη της ήττα μόλις στη δεύτερη αγωνιστική. Ωστόσο δημιουργήθηκαν πολλά συμπεράσματα που αρκετοί είχαμε σχηματίσει νωρίτερα. Μακριά από την καταστροφολογία, ας κατεβούμε από το «συννεφάκι» του «ψάξτε το δεύτερο» και «πάμε για πρωτάθλημα» κι ας δούμε τι συμβαίνει τη δεδομένη χρονική στιγμή στο σύλλογο.
Αγωνιστικά η ΑΕΚ δεν θύμισε την περσινή. Είχε κάποια καλά στοιχεία αλλά και κάποια «βαρίδια» που την κρατάνε χαμηλά. Υπήρχε πλάνο και είδαμε μέχρι και παίκτες να ξεχωρίζουν όπως ο Βίντα ή ο Γιόνσον που δέσποσε στο χώρο του κέντρου. Ωστόσο δέχτηκε το πιο…ΑΕΚ γκολ από τον πρώην παίκτη της Μίλος Ντέλετιτς. Εκεί κάπου χάθηκε το παιχνίδι όταν έπρεπε να κυνηγήσει να πετύχει δύο γκολ. Κάτι που δεδομένα δεν μπορεί να κάνει ο «Δικέφαλος» ακόμη λόγω περισσότερο της έλλειψης ενός καθαρού επιθετικού που να έχει το εύκολο σκοράρισμα.
Καλός, χρυσός ο Σέρχιο Αραούχο αλλά δεν μπορεί μόνος του. Τη σεζόν που μεγαλούργησε (αυτή του πρωταθλήματος) η ομάδα έπαιζε τελείως διαφορετικά. Στηριζόταν στον άξονα που υπήρχε ο Μάρκο Λιβάγια, ο Μπακασέτας ακόμη κι ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος που ήταν ο MVP του τίτλου εκείνου. Πλέον η ομάδα προσεγγίζει τις επιθέσεις της περισσότερο από τον άξονα. Ο Αργεντινός επιθετικός δεν μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του τόσο εύκολα και να σκοράρει σε πρώτο χρόνο. Είναι φαντεζί και «παικταράς» αλλά δεν είναι καθαρός επιθετικός.
Μην «παραμυθιαζόμαστε» από τα τρία τέρματα που πέτυχε η ΑΕΚ στη Λαμία. Αν είχε μπει το πέναλντι θα μιλούσαμε ίσως για νέα γκέλα. Η κακή άμυνα των γηπεδούχων επίσης βοήθησε αρκετά στο να διευρυνθεί το σκορ υπέρ των φιλοξενουμένων. Σήμερα μιλούσαμε με νέα δεδομένα. Δυστυχώς οι «Κιτρινόμαυροι» δεν μπόρεσαν να σκοράρουν ούτε ένα γκολ σε μια ομάδα που λίγες ημέρες πριν, ο Αστέρας Τρίπολης πέτυχε τρία. Αυτό από μόνο του πρέπει να κρούσει δυνατά τον κώδωνα του κινδύνου σε όσους χαρακτηρίζονται ως «αρμόδιοι».
Ακόμη ένας παράγοντας που οδήγησε στο σημερινό αποτέλεσμα είναι κάποιοι παίκτες που πιο πολύ θεωρούνται «βαρίδια» παρά βοηθάνε το σύλλογο. Πρώτος και καλύτερος στη συγκεκριμένη λίστα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Νόρντιν Άμραμπατ. Ποτέ κανείς δεν κατάλαβε τι ήταν το τόσο συγκλονιστικό που προσφέρει για να γίνει ολόκληρη εκστρατεία παραμονής του αλλά και συμμετοχής του ως βασικός στους αγώνες. Πιο πολύ χαλάει τις επιθέσεις παρά τις φτιάχνει. Δεν του βγήκε τίποτα και ήταν εκτός τόπου όσο αγωνίστηκε. Το επιβεβαιώνει και η άμεση αντικατάστασή του.
Ο Στίβεν Τσούμπερ από την άλλη δεν προσφέρει όσα μπορεί. Έτρεξε, προσπάθησε αλλά δεν είναι ο Ελβετός που όλοι περιμένουμε. Δεν έβγαλε ουσία και γενικά δεν απείλησε όπως έπρεπε την άμυνα των φιλοξενουμένων. Ο Πέτρος Μάνταλος επίσης έκανε μια πολύ μέτρια εμφάνιση και δε βοήθησε καθόλου. Συνέχισε μάλιστα τις κακές εκτελέσεις στημένων φάσεων που έφεραν την αγανάκτηση του κόσμου. Φαίνεται πως μπροστά σε κλειστές άμυνες δεν μπορεί ο πρώην αρχηγός της ΑΕΚ να βρει τον τρόπο να τις διασπάσει και να «σερβίρει» το έτοιμο γκολ.
Η συζήτηση βέβαια τελειώνει στην αλλαγή όπου πέρασε ο «ξεχασμένος» Χρήστος Αλμπάνης ώστε να βοηθήσει στο σκοράρισμα. Ορθή αλλαγή αφού δεν υπάρχει βάθος ρόστερ σε καμία περίπτωση αλλά μας δικαιολόγησε γιατί λογιζόταν ως «κομμένος» από την ομάδα. Ειδικά στη φάση που πετάει τη μπάλα εκτός γηπέδου σε μια…ακαταλαβίστικη απόφαση φάνηκε πως και ο ίδιος δεν πιστεύει πλέον πως έχει κάτι να δώσει. Τέλος, στο γκολ έχει πολύ κακή εκτίμηση της φάσης ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς ο οποίος μπορούσε να αντιδράσει καλύτερα.
Ας μην βρούμε άλλη μια σεζόν ως αποδιοπομπαίο τράγο τον προπονητή της ομάδας. Όχι, ο Μανόλο Χιμένεθ δεν γυρνάει πίσω. Ο Αργεντινός τεχνικός παρουσίασε μια ομάδα που προσπαθεί να υπηρετήσει ένα συγκεκριμένο πλάνο. Δύσκολο βέβαια καθώς ούτε ο ίδιος το έχει ξαναδουλέψει ποτέ αλλά και το ρόστερ ακόμη ίσως δεν είναι ικανό. Όμως έχει μια φιλοσοφία που άρεσε στους ανθρώπους της ομάδας. Κατάλαβε και τα δικά του λάθη πραγματοποιώντας αλλαγές προσώπων αλλά και συστήματος. Ενώ δεν κρύφτηκε στο τέλος ούτε έψαξε δικαιολογίες σε διαιτησία (κάκιστη) ή οτιδήποτε άλλο.
Όχι, η ΑΕΚ δεν είναι έτοιμη να κάνει πρωταθλητισμό. Μπορεί όμως αυτό να αλλάξει μέσα στη σεζόν. Ωστόσο θέλει δουλειά και δεν γίνεται να επιτευχθεί από τη μια στιγμή στην άλλη. Ειδικά όταν χρειάζεται περίπου πέντε μεταγραφές και έχουν καθυστερήσει επιδεικτικά. Όσο ζούμε όμως ελπίζουμε. Ως προς τα γεγονότα με τον κόσμο στην «Opap arena» είναι καταδικαστέα αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ευθύνονται για την όποια καθυστέρηση. Περισσότερο πρέπει να προβληματίσει τη διοίκηση η «βροχή» από μπουκάλια κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης καθώς, όπως φαίνεται, σε λίγο καιρό θα παίζουμε στο σπίτι μας.
ΥΓ: Ναι…χρειάζεται υπομονή!
ΥΓ2: Ο επιθετικός του Βόλου θα ταίριαζε ίσως στο ρόστερ της ομάδας
ΥΓ3: Ελπίζουμε μετά τη Ριζούπολη να πάμε σπίτι μας κι όχι ΟΑΚΑ
ΥΓ4: Στήριξη σε Αλμέιδα με παίκτες!
