Ο Ταϊρίς Ράις σε μια μακροσκελή συνέντευξη!
– Τι θυμάσαι από τον Πανιώνιο;
«Ήταν η πρώτη εμπειρία. Σκληρή εμπειρία Ήταν η πρώτη χρονιά που η οικονομία άρχισε να παρουσιάζει προβλήματα. Υπήρχαν πολλά προβλήματα στην επικοινωνία. Όχι όμως, μέσα στο γήπεδο, αλλά εκτός γηπέδου. Θα μπορούσε να είναι καλύτερα, αλλά και χειρότερα. Συνολικά ήταν μία σπουδαία εμπειρία, που μου δίδαξε πολλά και στο γήπεδο, με δεδομένο ότι ήταν η πρώτη χρονιά μου στην Ευρώπη. ‘Έμαθα πάρα πολλά. Το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν πολύ δυνατό ακόμα. Πολλοί μεγάλοι παίκτες έπαιζαν τότε στην Ελλάδα. Σε άλλες ομάδες αλλά και στη δική μου. Με βοήθησε να καταλάβω πολλά και να γίνω σαν κι αυτούς τους σπουδαίους παίκτες που έπαιζαν τότε στην Ελλάδα. Προσπάθησα το όνομά μου να μπει στην ίδια πρόταση που αναφερόταν σε εκείνους. Ο μοναδικός στόχος μου ήταν να κερδίσω το σεβασμό παίζοντας με παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης. Και νομίζω ότι το κατάφερα».
-Ήταν το καλύτερο ή το χειρότερο καλωσόρισμα που θα μπορούσες να έχεις στην Ευρώπη η εμπειρία σου στον Πανιώνιο;
«Ασφαλώς ήταν το καλύτερο. Αυτό που έγινε σε επίπεδο μπάσκετ ήταν σπουδαίο. Κάναμε μια χρονιά που εξέπληξε πολλούς. Τα άσχημα που συνέβαιναν, ήταν ένα μάθημα να μένεις συγκεντρωμένος στο στόχο σου και να αντιληφθείς τελικά ότι κάποια πράγματα που δεν είναι στο χέρι σου να τα αλλάξεις, δεν πρέπει να τα αφήσεις να επηρεάζουν τη ζωή σου μέσα στο γήπεδο. Από τη μία καταλαβαίνεις ότι έτσι είναι η δουλειά που επέλεξα κι από την άλλη να αντιλαμβάνεσαι ποια είναι τα όρια σου και να τα ξεπερνάς. Με βοήθησε να χτίσω χαρακτήρα και να καταλάβω τι άνθρωπος είμαι».
– Έμαθες ότι εκείνο το γήπεδο, στο οποίο έκανες τα πρώτα βήματά σου στην Ευρώπη, κατεδαφίζεται;
«Ναι, μου το είπε ο Νίκος. Κρίμα! Θυμάμαι πολλά πράγματα από εκείνη την εποχή. Διαφορετικά, παράξενα, ιδιαίτερα. Τα τζάμια, τους φιλάθλους, την εξέδρα, την οροφή, τα αντικείμενα που έφευγα από την εξέδρα (γελάει)… Όλα».
-Για το πρόσωπό σου ο καθένας μπορεί να έχει διαφορετική άποψη. Έχεις καταφέρει τα πάντα, αλλά και πάλι νιώθεις ότι πρέπει να είσαι σε μία διαδικασία να αποδεικνύεις τον εαυτό σου συνεχώς. Αλήθεια, τι πήγε στραβά μέχρι τώρα;
«Ειλικρινά δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Κάποιες φορές στην καριέρα σου, είσαι δίπλα σε ανθρώπους με τους οποίους δεν έχεις την ίδια φιλοσοφία. Εγώ πάντα ερχόμουν με την νοοτροπία του αουτσάιντερ, του ανθρώπους που πάντα είχε κάτι να αποδείξει. Στήριζα τα πάντα στη δουλειά και στο χαρακτήρα μου μέσα στο γήπεδο. Μπορεί να μην είμαι ο καλύτερος άνθρωπος που υπάρχει, αλλά μέσα στο γήπεδο ξέρεις ότι θα δώσω τα πάντα για να νικήσει η ομάδα μου. Έχω αυτή την νοοτροπία. Μόνο αυτό μπορώ να σκεφτώ σχετικά με το ερώτημά σου αν πήγε κάτι στραβά».
– Είσαι χαρούμενος στη Μπάμπεργκ;
«Όταν ήρθε η πρόταση από τη Μπάμπεργκ ήξερα πολύ καλά που πήγαινα να εργαστώ. Είχα παίξει κάμποσες φορές εναντίον της, από τότε που αγωνίστηκα στην Μπάγερν, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις. Ήμουν σίγουρος ότι ήταν η τέλεια επιλογή για εμέ. Ηρεμία σε μία μικρή πόλη και όλη η προσοχή στραμμένη στο μπάσκετ. Σκέφτεσαι το μπάσκετ 24/7 και αυτό χρειαζόμουν προερχόμενος από μία άσχημη περιπέτεια».
– Πώς νιώθεις που παίζεις στο BCL; Παρουσιάζει μία πρόκληση για εσένα η διοργάνωση και το γεγονός ότι η Μπάμπεργκ ήρθε από την Ευρωλίγκα;
«Όταν παίζεις σε μία διοργάνωση είναι πρόκληση έτσι κι αλλιώς να την κερδίσεις. Δεν με ενδιαφέρει αν θεωρώ τον εαυτό μου παίκτη της Ευρωλίγκας. Είμαι εδώ για να κάνω τη δουλειά και να κερδίσω. Είμαι ευτυχής που έχω αυτή την ευκαιρία. Και είναι πολύ μεγάλη επιτυχία που βρισκόμαστε εδώ. Δουλέψαμε πολύ σκληρά με τους συμπαίκτες μου για να τα καταφέρουμε».
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
